Κοροϊδευόμαστε;

Τα στοιχεία συντριπτικά. Δεκάδες μαρτυρίες κι αποδείξεις για συστηματικό ντοπάρισμα, από το 1998 κιόλας, λίγο αφότου νίκησε τον καρκίνο. Μια μάχη που συγκλόνισε και τον ηρωοποίησε στα μάτια χιλιάδων ανθρώπων, που πήραν δύναμη απ’ αυτόν.

Από την πρώτη χρονιά που κέρδισε τον φημισμένο γύρο Γαλλίας, το 1999, ο Λανς Άρμστρονγκ άρχισε πια να παίζει, αποδεδειγμένα πια, με όλων των ειδών τα δηλητήρια.

Σακούλες που στάζανε ντοπαρισμένο αίμα, ερυθροποιητίνες, στεροειδή αναβολικά, ενέσεις, χάπια, εκφοβισμοί σε συναθλητές του που ήταν στο ίδιο τιμ να φαρμακώνονται κι αυτοί. Συστηματικό κι οργανωμένο ντόπινγκ τελευταίας γενιάς…

Έκλειναν τα μάτια!

Η συνέχεια γνωστή. Ο Τεξανός ποδηλάτης σάρωνε, κέρδιζε τον έναν γύρο Γαλλίας μετά τον άλλον, οι υποψίες αλλά και οι ενδείξεις υπήρχαν από την πρώτη κιόλας μέρα, όμως σε περισσότερους από 500 ελέγχους βγήκε «καθαρός»! Κανείς δεν ήθελε να δει την αλήθεια.

Από το 2010 και μετά ο Άρμστρονγκ μπήκε για τα καλά στο σημάδι των αμερικάνικων αρχών, μετά από τις πρώτες δημόσιες καταγγελίες συναθλητών του. Την ίδια στιγμή η παγκόσμια ομοσπονδία ποδηλασίας έκλεινε μάτια κι αυτιά, ως συνήθως, προσπαθώντας να δώσει το τελευταίο φιλί της ζωής στον ποδηλάτη.

Ποιος είναι ο πιο υποκριτής;

Διαβάζοντας για μια ακόμα φορά τούτες τις μέρες, το παλιό αυτοβιογραφικό βιβλίο του Λανς Άρμστρονγκ αναρωτήθηκα ξανά…

Ποιος είναι τελικά ο πιο υποκριτής απ’ όλους; Ο Άρμστρονγκ που παρίστανε τον καθαρό; Οι συναθλητές του που για πάνω από δέκα χρόνια υπάκουαν στην ομερτά της ντόπας και κράταγαν το στόμα τους κλειστό, μέχρι που κάποιοι πιάστηκαν ντοπέ κι έτσι άρχισαν να κελαηδάνε;

… Η παγκόσμια ομοσπονδία που δεν ήθελε να αποκαθηλώσει το είδωλο που έκανε τζίρο εκατομμυρίων στο άθλημα; Οι αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ που περίμεναν τόσα χρόνια μέχρι να κινητοποιηθούν; Οι διοργανωτές του γύρου Γαλλίας που κάνουν σα να μην καταλαβαίνουν ότι σε έναν τόσο απαιτητικό αγώνα η ντόπα πάει σύννεφο από το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετεχόντων; Οι χρηματοδότες του σύγχρονου πρωταθλητισμού που πόνταραν σε έναν ακόμα λαοπρόβλητο αναλώσιμο;

… Ο Τύπος που εκπαιδεύεται να ράβει γαλόνια σημερινών «ηρώων» και να τα ξηλώνει όταν έρθει η ώρα για εξιλαστήρια θύματα; Ο κόσμος που όταν κουραστεί από το παλαμάκι πέφτει από τα σύννεφα; Η WADA με ένα αντιντόπινγκ που τελικά «χρησιμεύει» στο να πετάει στα θηρία το έναν στους εκατό που πιάνεται, για να περνάνε την ίδια ώρα από την πίσω πόρτα ως «καθαροί» δεκάδες άλλοι;

Συνειδητή εξαπάτηση

Βρήκα μερικά αποσπάσματα στο βιβλίο του Άρμστρονγκ (εκδόσεις Κλειδάριθμος). Έχουν να κάνουν με την επιστροφή του στους αγώνες, αφότου πέρασε την μάχη με τον καρκίνο.

Το βιβλίο εκδόθηκε το 2000, ένα χρόνο μετά την πρώτη του νίκη στον γύρο Γαλλίας. Πώς μπορεί να ερμηνεύσει κάποιος εκείνα περί καθαρότητας που έγραφε τότε στην αυτοβιογραφία του; Σαν τραγική ειρωνεία, μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις; Σαν συνειδητή εξαπάτηση των θαυμαστών του, όσων τέλος πάντων ήταν μη υποψιασμένοι; Σαν κοροϊδία του εαυτού του;

Μάλιστα, φαίνεται να αντιλαμβάνεται τα ρίσκα για την υγεία του από τις απαγορευμένες ουσίες που έπαιρνε! Κι όλα αυτά μερικούς μήνες αφότου κέρδισε τον καρκίνο: «Βρέθηκα στο κατώφλι του θανάτου από τον καρκίνο και δεν είμαι τόσο ηλίθιος να ντοπάρομαι», όπως λέει… Τι να πει κανείς…

«Δεν είμαι τόσο ηλίθιος να ντοπάρομαι!»

Δείτε μερικές αράδες απ’ όσα έγραφε ο Άρμστρονγκ στο βιβλίο του για όσα γίνανε στην διάρκεια του γύρου Γαλλίας το 1999 κι ενώ κέρδισε φουλ ντοπαρισμένος, όπως αποδείχθηκε τώρα, έστω και με τόσα χρόνια καθυστέρησης:

• «Οι πρωτόγνωρες επιδόσεις μου δημιούργησαν υποψίες στον γαλλικό Τύπο, που δεν είχε πάψει να αναζητεί θύματα μετά το σκάνδαλο του περσινού καλοκαιριού (1998). Άρχισε μια εκστρατεία ψιθύρων: “Ο Άρμστρονγκ κάτι έχει πάρει”. Άρθρα στην Εκίπ και την Μοντ έριχναν υπαινιγμούς, χωρίς να το λένε καθαρά, ότι η επάνοδός μου παραήταν υπερφυσική».

• «Στην διάρκεια του γύρου Γαλλίας το 1999, αποφάσισα να αντικρούσω στα ίσια τις κατηγορίες και έδωσα συνέντευξη Τύπου: “Βρέθηκα στο κατώφλι του θανάτου με τον καρκίνο και δεν είμαι τόσο ηλίθιος”, τους είπα. Όλοι ήξεραν ότι η χρήση Epo και στεροειδών αναβολικών από υγιείς ανθρώπους μπορεί να προκαλέσει αιματολογικές διαταραχές κι εγκεφαλικό».

• «Το λέω και το τονίζω: Δεν παίρνω αναβολικά. Ξέρω ότι κάποιοι ψάχνουν, σκαλίζουν, κοιτάζουν παντού, αλλά δεν πρόκειται να βρουν τίποτα. Δεν υπάρχει τίποτα να ανακαλύψουν. Και όταν όλοι διερευνήσουν το θέμα διεξοδικά και καταλάβουν ότι δεν πρέπει να γράφουν ανυπόστατα πράγματα, θα συνειδητοποιήσουν ότι έχουν να κάνουν με κάποιον που είναι πεντακάθαρος!».

Στις ηθικές...

Σε άλλο σημείο του βιβλίου ο Άρμστρονγκ έγραψε: «Ο γύρος Γαλλίας δεν είναι απλώς ένας ποδηλατικός αγώνας. Κάθε άλλο. Είναι μια δοκιμασία. Σε δοκιμάζει σωματικά, ψυχικά, ακόμα και ηθικά». Πράγματι…

Κι αν αυτό το αδιαμφισβήτητα μεγάλο ταλέντο ως αθλητής πέρασε με επιτυχία όλες τις σωματικές, ψυχικές κι αντιντοπαριστικές δοκιμασίες, ωστόσο απέτυχε στις ηθικές. Που κάμφθηκαν από το χρήμα και τη δόξα. Όπως συμβαίνει σε τόσους άλλους αθλητές τόσων σπορ. Όπως συμβαίνει και στην ίδια την κοινωνία…

Σχετικό το «μεγάλος»

Σε άλλο σημείο γράφει: «Η ζωή είναι μεγάλη, καλώς εχόντων των πραγμάτων, αλλά το «μεγάλος» είναι σχετική έννοια». Πράγματι. Το «μεγάλος» είναι σχετική έννοια. Γι’ άλλους ο Άρμστρονγκ υπήρξε μεγάλος αθλητής. Και γι’ άλλους μεγάλος απατεώνας…

Και κάτι τελευταίο. Ο Λανς Άρμστρονγκ θα ήταν πρώτος, κατά πάσα πιθανότητα, και σε έναν καθαρό αθλητισμό. Το ίδιο θα συνέβαινε και με άλλους «πρώτους» στον σημερινό υψηλό πρωταθλητισμό.

Όσο μεγάλη αλήθεια μπορεί να θεωρηθεί αυτή, άλλο τόσο μεγάλη είναι και η αλήθεια ότι κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας όταν εθιζόμαστε στο να πέφτουμε διαρκώς και αφελώς από τα σύννεφα, ανοίγοντας το στόμα μια πιθαμή, σα να κατεβήκαμε από άλλον πλανήτη…