Χαμογελάτε;

Σας είχα υποσχεθεί ένα post το Σάββατο το βράδι.
Να’μαι λοιπόν.
Υποθέτω ότι πολλοί από σας δεν έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν.
Εχω να σας προτείνω τι να κάνετε με τη ψήφο σας.
Να τη ρίξετε εκεί που το αποτέλεσμα θα είναι το ΧΑΜΟΓΕΛΟ.
Θα σας πω μια τόσο δα ιστορία για να καταλάβετε τι λέω:
Μέχρι πριν από δυο-διόμιση χρόνια έβγαινα καθημερινά στον δρόμο και κρατούσα πάντα τη φωτογραφική μου μηχανή. Όταν επέστρεφα σπίτι μου, είχα στη μνήμη της μηχανής μου τουλάχιστον 500-600 φωτό χαρούμενων ανθρώπων, Μου αρέσουν τα φωτεινά πρόσωπα. Αυτά κυνηγούσε πάντα ο φακός μου.
Εχω σταματήσει να το κάνω επειδή απλούστατα δεν βρίσκω τέτοιου είδους πρόσωπα να απαθανατίσω. Τα πρόσωπα στους δρόμους, έχουν σκιές, μάτια χωρίς φλόγα και χείλη σφιγμένα… Ολοι κινούνται γρήγορα λες και βιάζονται ή θέλουν να ξεφύγουν από κάτι…
Φυσικά και αυτοί είναι φωτογραφικό θέμα, αλλά όχι το δικό μου.
Ψηφίστε λοιπόν αυτό που ΕΣΕΙΣ νομίζετε ότι θα μας επαναφέρει το χαμόγελο.
Ψάξτε τι είναι αυτό που σας έκανε να μη χαμογελάτε.
Μόλις το βρείτε απλώς ΜΗ το ψηφίσετε.
Ψάξτε τι είναι αυτό που θα σας κάνει να ξαναχαμογελάσετε.
Μόλις το βρείτε Ψηφίστε το.
Εγραψα λοιπόν αυτό το μικρού μεγέθους κομμάτι και βγήκα για να πάρω ένα παγωτό από το περίπτερο.
Ηθελα να το σκεφτώ ακόμα λίγο πριν το ανεβάσω.
Ανοίγοντας την πόρτα του διαμερίσματος βρήκα ένα ψηφοδέλτιο.
Το σήκωσα.
Δεν σας λέω ποιού κόμματος....αν και πολύ θα'θελα.
Αντε και το καταλαβαίνω το ψηφοδέλτιο… αυτό που με τσάντισε ήταν ότι είχε σταυρωμένα και δυο πρόσωπα.
Όχι δεν μου προκαλεί χαμόγελο αυτή η λογική.
Τα πραγματικά χαμόγελα βγαίνουν από την καρδιά.
Ρωτήστε όποιον φωτογράφο θέλετε…

ΥΓ. Α, και επ' ευκαιρία, προσωπικά με κάνει και χαμογελώ η συμμετοχή σας στο www.10lexeis.blogspot.com