Ο Πασκουάλ και ο Καραβάτζιο!
Μέχρι το τέλος της διαδρομής για τους πράσινους έχουν απομείνει 6 σταθμοί. Το άσχημο είναι ότι οι τέσσερεις είναι μακριά από το ΟΑΚΑ και ως γνωστόν όταν το πρόγραμμα περιλαμβάνει αεροπορικό ταξίδι οι παίκτες του Παναθηναϊκού παθαίνουν jet lag με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται κατώτεροι του αναμενομένου.
Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Αν προσέξετε οι νίκες εκτός έδρας των Πρασίνων είναι στα …κοντά!
Στο ΣΕΦ που πας με πούλμαν ή μετά από ταξίδια σκάρτης μιας ώρας πτήσης όπως στο Βελιγράδι (με Ερυθρό Αστέραα) ή στην Κωνσταντινούπολη (με Εφές)
Δεν το θεωρώ όλος διόλου τυχαίο αλλά δεν είναι της παρούσης να ανοίξω αυτό το θέμα. Το ζήτημα είναι ότι μακριά από το ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός χάνεται κι έτσι χάνει. Τα εναπομείναντα παιχνίδια είναι δυστυχώς μακριά αρχής γενομένης από την Ιβηρική Χερσόνησο.
Δυο λοιπόν στην Ισπανία , το ένα μετά το άλλο , το πρώτο το κρίσιμο με Ρεάλ και ακολουθεί η Μάλαγα. Κρίσιμο με Ρεάλ γιατί ως γνωστόν η Βασίλισσα κυνηγά κι αυτή την είσοδο της στην τετράδα στην προσπάθεια να καλύψει το χαμένο έδαφος το οποίο εν πολλοίς οφείλεται στην κακοδαιμονία των πολλών τραυματισμών.
Με την εικόνα που έχουν παρουσιάσει μέχρι τώρα στην διοργάνωση οι Μαδριλένοι και το μπάσκετ που έχουν παίξει δύσκολα να πιστέψεις ότι δεν θα είχαν καπαρώσει μια από τις τέσσερεις προνομιούχες θέσεις με όλα τα αστέρια τους στην διάθεση του Λάσο.
Μετά την Ισπανία λοιπόν ακολουθεί η αναμέτρηση με τον Ερυθρό Αστέρα στο ΟΑΚΑ και με Μακάμπι στο Τελ Αβίβ που κυνηγά λυσσασμένη την πρόκριση στην επόμενη φάση.
Να θυμίσω ότι τα δυο αυτά παιχνίδια είναι με απόσταση μόλις δυο εικοσιτετράωρων αφού διεξάγονται την τελευταία διαβολοεβδομάδα της κανονικής περιόδου. Έχει κι αυτό την σημασία του…
Μετά πολύ μακριά να ταξιδεύουμε (και πάλι) όπως τραγουδά ο Δημήτρης Ζερβουδάκης σε στίχους Νίκου Καββαδία , στην Βαλένθια, για να φτάσουμε επιτέλους στην τελευταίας στάση , στην πρωτεύουσα της Μόδας , το ιστορικό Μεδιόλανον, όπου τον περιμένουν τα ατσαλάκωτα μοντελάκια του Αρμάνι!
Πολλά τα εκτός λοιπόν ,πολλές και οι προκλήσεις. Η μια πρόκληση είναι να μοντάρουν οι πράσινοι την ομάδα ξανά μετά τις ενισχύσεις και τις προσθήκες. Να αποκτήσουν την ομοιογένεια των προηγούμενων παιχνιδιών σε άμυνα και επίθεση στοιχείο που κατέστησε τον Παναθηναϊκό αναμφισβήτητο φαβορί στις εντός έδρας αναμετρήσεις.
Οι πράσινοι σε σύγκριση με την περσινή χρονιά φάνηκαν ιδιαίτερα βελτιωμένοι στην άμυνα ένας εναντίον ενός. Στα δυο τελευταία παιχνίδια όμως με Χίμκι περισσότερο αλλά και με τον Ολυμπιακό παρουσίασαν συμπτώματα και παθογένειες της περσινής περιόδου.
Να θεωρήσουμε το γεγονός τυχαίο; Μακάρι αλλά μένει να το δούμε στην συνέχεια. Ο Γκίστ πριν η αποστολή πετάξει στην Μαδρίτη δήλωσε ότι κανείς δεν είναι μπερδεμένος και ότι το ζητούμενο είναι η ενσωμάτωση των νέων παικτών στο παιχνίδι της ομάδας .
Συμφωνώ και επαυξάνω! Το θέμα είναι λοιπόν ο Παναθηναϊκός να συνεχίσει να παίζει το ίδιο μπάσκετ που ξεκίνησε από την αρχή της περιόδου και πάνω σε αυτό να κάνει τις όποιες βελτιώσεις .
Να έχει δηλαδή τον ίδιο προσανατολισμό και φιλοσοφία στις επιθέσεις του προσθέτοντας τις όποιες παραλλαγές αλλά και την ίδια τακτική στην αμυντική του λειτουργία. Οι τυχόν λανθασμένες κινήσεις κι επιλογές στην επίθεση θα μεταφέρουν αυτόματα το πρόβλημα στα μετόπισθεν αλλά και το αντίστροφο.
Ο μεγάλος ζωγράφος Μικελάντζελο Καραβάτζιο έλεγε ότι μια φωτεινή πινελιά έτσι αυθαίρετα φτάνει και περισσεύει για να καταστρέψει ένα πίνακα του , φτάνει και περισσεύει για να καταστρέψει τις φωτεινές αντιθέσεις σε ένα του έργο. Κάτι ανάλογο ισχύει και στις ομάδες. Αν προσθέσεις κάτι χωρίς μέτρο η λειτουργία του συνόλου θα δοκιμαστεί.
Από εδώ και πέρα είναι έργο Πασκουάλ. Το τι θα διορθώσει και πως σε αυτόν πέφτει το βάρος. Αυτός θα μετρήσει χρόνους συμμετοχής , αυτός γνωρίζει τον βαθμό ενσωμάτωσης στην φιλοσοφία της ομάδας αυτός θα επιλέξει τον τρόπο παιχνιδιού και τις επιλογές στα πρόσωπα.
Αυτός θα επιλέξει τα χρώματα ώστε ο πίνακας να αποδειχθεί έργο τέχνης. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Ο Παναθηναϊκός στα παιχνίδια που μένουν μέχρι την ολοκλήρωση της κανονικής φάση δεν πρέπει να κοιτάξει μόνο το αποτέλεσμα αλλά το μπάσκετ που θέλει να παίξει.
Ακόμα κι αν δεν καταφέρει να συλλέξει τον αριθμό των εκτός έδρας νικών σημαντικό θα είναι να έχει εκτελέσει τις επιθέσεις βάση σχεδίου , να έχει βγάλει τις άμυνες σύμφωνα με την τακτική του , να έχει τις σωστές επιλογές σε πρόσωπα στο παρκέ. Να μάθει να φέρνει τα παιχνίδια εκτός έδρας στα μέτρα του και στον ρυθμό του.
Κι αυτό γιατί οι πιθανότητες στέλνουν τους πράσινους να διεκδικήσουν την πρόκριση στο final four με ντισαβαντάζ έδρας. Πάνω στο μπάσκετ που θέλει να παίξει σαν σύνολο ο Παναθηναϊκός θα μετρήσει τις αδυναμίες του κι όχι στο μπάσκετ προσώπων!
Αυτόματα λοιπόν τα τέσσερα εκτός έδρας εναπομείναντα παιχνίδια αποτελούν μια μορφή προετοιμασίας σε συνθήκες στις οποίες οι πράσινοι θα κληθούν να δοκιμαστούν για την υπόθεση πρόκριση.
ΥΓ: Υπάρχει και μια άλλη παράμετρος την οποία κανονικά δεν πρέπει να παραβλέψουμε. Κατά πόσο η ομάδα έχει επηρεαστεί από την κόντρα της διοίκησης με την Ευρωλίγκα. Προσωπικά πιστεύω ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έχει πολλούς λόγους να φωνάζει! Πιστεύω επίσης ότι στα άκρα το τράβηξε η Ευρωλίγκα και όχι αυτός αλλά πιστεύω επίσης ότι οι όποιες σκέψεις και επιλογές του Δημήτρη Γιαννακόπουλου θα έπρεπε να αποκαλυφθούν μετά το πέρας των υποχρεώσεων της ομάδας στην διοργάνωση.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
