Στο δρόμο για το… Ασπροβούνιο!

Τυγχάνει να ‘ναι σήμερα αυτή η άγια ημέρα…

Tο ημερολόγιο δείχνει 1^η Σεπτεμβρίου και πριν από 13 χρόνια τέτοια μέρα και περίπου αυτή την ώρα είχε την τιμητική του ο συχωρεμένος ο Κηλαηδόνης, διότι «αδειάσαν οι δρόμοι, αρχίζει το ματς» και μάλιστα μεσημεριάτικα και Παρασκευιάτικα!

Και είναι πάλι σήμερα 1^η Σεπτεμβρίου (του 2019), πάλι στην Απω Ανατολή, απλώς αυτή τη φορά η Εθνική δεν θα βρει απέναντι της τον ΛεΜπρόν, τον Καρμέλο, τον Γουέιντ και τον Superman, αλλά τον Βούτσεβιτς (που, διάβολε, δεν μας πέφτει και λίγος), τον Ντούμπλιεβιτς, τον (Μίλκο) Μπιέλιτσα, τον Ιβάνοβιτς στον οποίο κάποτε θέλησε να επενδύσει η ΑΕΚ και πάει λέγοντας…

Επικαλέστηκα προηγουμένως (λόγω της επετείου) τον Λουκιανό, μα στην προκειμένη περίπτωση μας ταιριάζει και η Άλκηστη…

Η μάλλον, του ταιριάζει η Αλκηστη: τον Γιάννη εννοώ, ο οποίος σήμερα έχει τη δική του επέτειο!

Όχι, δεν εννοώ γενέθλια, ούτε ντεμπούτο στην Εθνική, άλλωστε η σημερινή –και μάλιστα διπλή- επέτειος δεν είναι ημερολογιακή, αλλά έχει να κάνει με τον συγκεκριμένο αντίπαλο…

Το Μαυροβούνιο ήταν η τελευταία ομάδα με την οποία φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής και από εκείνο το βράδυ και πέρα, κολλάνε γάντι οι στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου…

Με κοιτάς, σε κοιτώ και μετά σιωπή!

Έπαιξε εκείνο το βράδυ της 11^η Αυγούστου του 2017 ο Γιάννης στο Βελιγράδι απέναντι στους Μαυροβούνιους κοιτάχτηκαν όλοι μεταξύ τους και μετά σιωπή!

Οκτώ ημέρες αργότερα ο Γιάννης με μια ανάρτηση του στο Instagram ανακοίνωνε ότι δεν θα αγωνισθεί στο Εurobasket και ακολούθησε ένας κακός χαμός στη διελκυστίνδα ανάμεσα στο Μιλγουόκι και στο Μαρούσι.

Και για να μη μένουν κενά στη διήγηση και να εξηγηθεί κιόλας αυτό που έγραψα πρωτύτερα περί διπλής επετείου, από πού φάγαμε τότε την κρυάδα;

Από την Κίνα, εκεί (για την ακρίβεια στη Σαγκάη) βρισκόταν ο Αντετοκούνμπο την αποφράδα ημέρα της 19^ης Αυγούστου του 2017 που βάρεσαν τα τέλια!

Ακολούθησαν δυο χρόνια απουσίας, η σιωπή, που λέει και το τραγούδι…

Δυο χρόνια που –για να βάλω και μια λογοτεχνική πινελιά- ο Γιάννης ήταν… Αγιάννης: δεν εμφανίσθηκε με την Εθνική στο Eurobasket, στο Ελσίνκι και στην Κωνσταντινούπολη, απουσίασε από τα «παράθυρα» της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου και έσκασε πάλι μύτη, φορώντας τη φανέλα της Εθνικής στις 9 του περασμένου μήνα, στα Δυο Αοράκια, κόντρα στην Ουγγαρία!

Δυο γεμάτα χρόνια: για την ακρίβεια δυο χρόνια παρά 48 ώρες, από τον αγώνα με το Μαυροβούνιο στο Τουρνουά του Βελιγραδίου μέχρι εκείνον με την Ουγγαρία στο Ηράκλειο…

Στις 11 Αυγούστου του 2017, η Εθνική είχε νικήσει τους σημερινούς αντιπάλους της με 83-81, προεξάρχοντος του νυν ΜVP του ΝΒΑ, ο οποίος σε 23 λεπτά και περνώντας από τέσσερις διαφορετικές θέσεις (από το «2» έως το «5») σκόραρε 20 πόντους με 5/9 δίποντα, 0/1 τρίποντο, 10/14 βολές, κατέβασε εννέα ριμπάουντ και μοίρασε τρεις ασίστ.

Απέναντι του βρισκόταν ο … συνάδελφος του από το ΝΒΑ, Νίκολα Βούτσεβιτς που αντιπαρέβαλε 18 πόντους (6/12δ., 0/1τρ., 6/8β.) εννέα ριμπάουντ και τέσσερις ασίστ σε 25 λεπτά και σε λίγη ώρα οι δυο τους θα ξανασμίξουν λες και παίζουν οι Μπακς με τους Μάτζικ!

Με τη μικρότερη πληθυσμιακά χώρα (των 630.000 ψυχών) η οποία έχει συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο και με μια από τις δυο «Σταχτοπούτες» του Παγκοσμίου Κυπέλλου (μαζί με την Τσεχία) η Εθνική άνοιξε επίσημες παρτίδες πριν από οκτώ χρόνια.

Μέχρι τότε τους λεγάμενους τους βρίσκαμε ενσωματωμένους στην ενιαία Εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας (βλέπε Ζάρκο Πάσπαλι) και αργότερα μαζί με τους Σέρβους.

Το Μαυροβούνιο αποσχίσθηκε από τη μαμά Σερβία και κήρυξε την ανεξαρτησία του στις 21 Μαΐου του 2006 και πέντε χρόνια αργότερα βρέθηκε για πρώτη (και μοναδική μέχρι σήμερα) φορά απέναντι στην Ελλάδα σε επίσημο αγώνα.

Αυτό το πρώτο συναπάντημα μας συνέβη στις 4 Σεπτεμβρίου του 2011, στο Αλίτους της Λιθουανίας, στο πλαίσιο της πρώτης φάσης του Eurobasket με την Εθνική να τρέχει ένα σερί 19-0 και να επικρατεί με σκορ 71-55 (Κουφός 19, Φώτσης 14, Καλάθης 12, Βασιλειάδης 11)

Τότε ο Γιάννης δεν ήταν ο Αγιάννης του 2017, ούτε ο σούπερ ντούπερ Γιάνναρος των ημερών μας: ήταν ο μικρός Γιαννάκης των Σεπολίων, ένα παιδί που μέτραγε τα άστρα και να που ο μπαγάσας όχι μόνο τα μέτρησε και τα ακούμπησε, αλλά τα δηλώνει πια και στο Ε9 του!

Φαντάζομαι πως για δαύτα θα πληρώνει ένα σκασμό ΕΝΦΙΑ!

• ΥΓ-1: Και να πώς από το «με κοιτάς, σε κοιτώ και μετά σιωπή» φτάνουμε από σήμερα και όσο τραβήξει αυτή η ιστορία στο ζητούμενο του ίδιου τραγουδιού: «Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί σαν ροκ συγκρότημα κι αν μας αντέξει το σχοινί, θα φανεί στο χειροκρότημα». Στο χειροκρότημα και στα ευκταία wow των Κινέζων!

• ΥΓ-2: Καλό Τουρνουά να ‘χουμε. Και καλή μας τύχη, διότι και τη χρειαζόμαστε και την αξίζουμε τη ρουφιάνα! Τα υπόλοιπα, όπως συνηθίζω να γράφω, θα τα βρει η Υπηρεσία…