To «κέρδος» της πρώτης ήττας!

Γουλβς - Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με αξεπέραστο Live Στοίχημα και 200+ ειδικά στοιχήματα! (21+)

Να αρχίσουμε από τα προφανή και τα ευκόλως εννοούμενα: Είχα πολλά χρόνια να αισθανθώ τέτοια ανυπομονησία για τεστ προετοιμασίας της «γαλανόλευκης», έτσι ώστε να φύγω έγκαιρα από τον «ιερό τόπο» των διακοπών, ώστε να είμαι νωρίς το απόγευμα στην Αθήνα και ακόμη περισσότερη (ίσως από τον Αύγουστο του 2010 και το φιλικό ματς με τις Ηνωμένες Πολιτείες) για να ζήσω την εκπληκτική ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι 18.000 φίλαθλοι που χθες βράδυ γέμισαν το κλειστό του ΟΑΚΑ.

Από το «πήξιμο» στο parking και τα δεκαπέντε λεπτά που μου πήρε να παρκάρω και να μπω στο γήπεδο, μέχρι την είσοδο της «επίσημης αγαπημένης» στον αγωνιστικό χώρο (υπό τους ήχους του "Final Countdown") και το τελετουργικό πριν το τζάμπολ (την παρουσίαση και την εξαιρετική πρωτοβουλία της βράβευσης των παικτών που συνέβαλαν στην πρόκριση στο Παγκόσμιο, αλλά δεν «χώρεσαν» στην προεπιλογή), πραγματικά απόλαυσα κάθε στιγμή, χαζεύοντας εκατοντάδες οικογένειες ολόκληρες, χιλιάδες νέα παιδιά και πολλές γυναίκες κάθε ηλικίας, να στηρίζουν την προσπάθεια της Εθνικής Ελλάδας!

Κακά τα ψέματα, η εξέλιξη του Γιάννη Αντετοκούνμπο σε έναν εκ των κορυφαίων superstars του ΝΒΑ σε συνδυασμό με την επιστροφή του στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα που χαρακτηρίζεται από την ίδια δίψα, σοβαρότητα και συγκέντρωση που έχει στον «μαγικό κόσμο» (ίσως και περισσότερη γιατί εδώ δεν πληρώνεται), έχει εκτοξεύσει το ενδιαφέρον του κόσμου, που «σφιχταγκαλιάζει» και πάλι την Εθνική μας ομάδα και έχει ταυτίζεται με τις προσπάθειες του "Greek Freak".

To είπε και ο Μπουρούσης άλλωστε, ότι ο MVP της εφετινής κανονικής περιόδου στον «άλλο πλανήτη», έχει συμβάλλει τα μέγιστα στην επιστροφή του φίλαθλου κοινού στο πλευρό των διεθνών και αυτό μπορεί να το αντιληφθεί κανείς από την φρενίτιδα που επικρατεί μόλις ανακοινώνεται το όνομά του, μόλις καρφώνει, ταπώνει ή βγάζει μπάλες από τα καλάθια (!) και φυσικά σε κάθε δημόσια εμφάνισή του.

Χώρια που στις εξέδρες δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ήρθαν με t-shirts ή φανέλες των Μπακς, καθώς η ομοσπονδία - πέραν των διόλου ευκαταφρόνητων εσόδων από τα εισιτήρια του τουρνουά Ακρόπολις, δεν ασχολήθηκε με το να εκμεταλλευτεί ούτε στο ελάχιστο εμπορικά (μέσω της πώλησης της φανέλας του ή μέσω της διοργάνωσης διαφόρων events σε σύμπραξη με τους χορηγούς του) τον παίκτη που αυτή τη στιγμή θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή μπασκετικά brands παγκοσμίως...

Βραδιά από τις λίγες, λοιπόν, η χθεσινή για όλα αυτά που προανέφερα, αλλά και γιατί η δυναμικότητα του αντιπάλου (εκ των φαβορί για το χρυσό μετάλλιο στην Κίνα), οι πέντε NBAers (έστω και απόντος του Γιόκιτς), η παραδοσιακή ελληνοσερβική κόντρα και φυσικά η ευκαιρία να μετρήσουμε δυνάμεις απέναντι στην ισχυρότερη ομάδα που θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε πριν τα επίσημα παιχνίδια, κατέστησε το εν λόγω παιχνίδι ως το απόλυτο μπασκετικό "must"!

Πάμε επομένως να δούμε τι είδαμε και πως αξιολογούμε την εικόνα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος μετά την πρώτη ήττα (στις λεπτομέρειες η αλήθεια είναι) στους φιλικούς αγώνες προετοιμασίας.

Με δεδομένο ότι η Ελλάδα παρατάχθηκε χωρίς τρία βασικά στελέχη (Σλούκας, Παπανικολάου και Παπαπέτρου) και λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι ο Θανάσης Σκουρτόπουλος χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τον Giannis σε θέση "3" και σε γενικές γραμμές δοκίμασε σχήματα που έως τώρα δεν είχαμε δει, κάνοντας αρκετές δοκιμές, εκτιμώ ότι η συνολική εμφάνιση επιτρέπει αισιοδοξία.

Με φόντο τα επίσημα παιχνίδια πάντα και με στόχο να φορμαριστεί με το τελείωμα της 1ης φάσης στην πόλη Νανζίνγκ. Κι όλα αυτά έχοντας πάντα την ελπίδα ότι ο Σλούκας θα «πηδήξει» έστω και την τελευταία στιγμή στο... «γαλανόλευκο καράβι» και ξεπερνώντας τον τραυματισμό του, θα συμμετάσχει στο ταξίδι.

Με τον Αντετοκούνμπο για σχεδόν 34 λεπτά (33:49) σε περιφερειακό ρόλο (σε άμυνα κι επίθεση) και σε απόσταση από το «ζωγραφιστό», ήταν σχεδόν σίγουρο ότι θα υστερήσουμε στα ριμπάουντ (29-46)... Τον έχετε δει πολλές φορές να τελειώνει αγώνα με μόλις ένα αμυντικό «σκουπίδι» στην στατιστική του;

Χωρίς παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο (μόλις τρεις αιφνιδιασμούς με 100% επιτυχία) και με τους διαδρόμους της σερβικής άμυνας κλειστούς στο πέντε εναντίον πέντε, ο Γιάννης δυσκολεύτηκε πολύ να βρει χώρους (τρεις φορές βρήκε ανοιχτό γήπεδο, τη μία πήρε φάουλ, την άλλη πέτυχε γκολ-φάουλ και την 3η έκανε κάρφωμα στην μούρη του Μπογκντάνοβιτς), πατήματα και μοιραία τόλμησε περισσότερες προσπάθειες από μακριά (2/5 τρίπ.), συμπαρασύροντας και τους συμπαίκτες του.

Η Ελλάδα σούταρε για πρώτη φορά στα εφετινά παιχνίδια αρκετά περισσότερα τρίποντα (34,2% με 13/38) από δίποντα (50% με 13/26), γεγονός που δεν οφείλεται σε βεβιασμένες επιλογές, αλλά στα πολλά ελεύθερα σουτ που δημιουργήσαμε ή μας έδωσε η αμυντική στόχευση των Σέρβων ή τα ρίσκα του Τζόρτζεβιτς (full της βοήθειας) στο μαρκάρισμα του 24χρονου Έλληνα superstar των Μπακς.

Οι βολές αποτέλεσαν και πάλι πρόβλημα (65,2% με 15/23), καθώς μέχρι το τελευταίο πεντάλεπτο της κανονικής διάρκειας το ποσοστό μας ήταν κάτω του 60%. Σε όλα αυτά προσθέστε ότι ο σοκαριστικός τραυματισμός του Αθηναίου (ρήξη πρόσθιου χιαστού) άφησε την ελληνική ομάδα με έναν έμπειρο point-guard (Καλάθης) με έφεση στην δημιουργία (ο Κόνιαρης λίγο έλλειψε να μείνει φαφούτης, λόγω αγκωνιάς του Μίτσιτς), ενώ ο «άχρωμος» χθεσινός Πρίντεζης, «επέτρεψε» στον ομοσπονδιακό τεχνικό να δώσει πολύ χρόνο στον εκπληκτικό Θανάση Αντετοκούνμπο, ο οποίος έλαμψε με την απόδοσή του σε εντελώς ανορθόδοξο ρόλο (δεν πιστεύω ότι θα τον δούμε ποτέ ξανά να σουτάρει 9 τρίποντα σε οποιοδήποτε ματς και μάλιστα να ευστοχεί σε 5 εξ' αυτών αλλά και σ' αυτό της ισοφάρισης!)...

Με αυτά και με εκείνα, λοιπόν, η Εθνική μας είχε για σχεδόν 36 λεπτά τον έλεγχο του αγώνα (προηγήθηκε ακόμη και με +10, 45-35 στο 23') και ουσιαστικά απώλεσε τα «γκέμια» του, στα τελευταία 3'33" όταν και δέχθηκε ένα σερί 1-13 (με τον Μπούρου και τον Giannis να είναι αρχικά στον πάγκο). Όταν το 63-59 έγινε 64-72 και ο χρόνος που απέμενε ήταν λιγότερος του λεπτού, η αλήθεια είναι ότι ουδείς περίμενε ότι οι διεθνείς μας θα γύριζαν το ματς και θα το έστελναν στην παράταση.

Ο λόγος για τον οποίο κατάφερε να πετύχει την ολική επαναφορά, είναι ο σταθερά πολύ υψηλός βαθμός που πήρε στον πολύ νευραλγικό τομέα της άμυνας, στον οποία εξακολουθεί να παραμένει συνεπέστατη (15 κλεψίματα και 8 κοψίματα)! Οι Σέρβοι είχαν μ.ο. 90,5 πόντους παραγωγικότητα στο τουρνουά και μέχρι το 36' δεν είχαν περάσει τους 60 (τελείωσαν με 85 σε 45'), ενώ η Ελλάδα που δεχόταν μ.ο. 66,5π., είχε επιτρέψει 67 (δεχόμενη δύο σερί τρίποντα) με λιγότερο από δύο λεπτά για το τέλος. Και μην ξεχνάμε φυσικά με ποιους παίζαμε!

Γι' αυτό και συμπερασματικά, εκτιμώ ότι το μεγάλο «κέρδος» της «επίσημης αγαπημένης» από την πρώτη της ήττα (80-85 παρ., κ.α. 72-72) στην προετοιμασία και με φόντο τα επίσημα παιχνίδια επί κινεζικού εδάφους, είναι η τεράστια αυτοπεποίθηση που «απέκτησε» από αυτό το "quick turnaround" των τελευταίων δευτερολέπτων. Από μία ανατροπή που «ήρθε» αποκλειστικά από την άμυνα και που απέδειξε ποιο θα είναι το ελληνικό «όπλο» στις βραδιές που η επίθεση «δεν θα πετάει φωτιές»...

Υγ.1: Δε νομίζω ότι υπήρξε ψυχή που στιγμιαία δεν ράγισε, βλέποντας τον Γιάννη Αθηναίου να σφαδάζει στο παρκέ (στο γήπεδο επικράτησε βουβαμάρα, ενώ οι διεθνείς στα αποδυτήρια σταυροκοπιούνταν), μετά τη ρήξη πρόσθιου χιαστού που υπέστη σε μία πραγματική πολύ παράξενη στροφή του σώματός του κι ενώ φάνηκε ότι είχε αποφύγει τη σύγκρουση με τον Μιλουτίνοφ. Το «κρίμα» είναι τεράστιο για έναν από τους μεγαλύτερους overachievers του ελληνικού μπάσκετ, που ήταν πολύ άτυχος, αλλά είναι πολύ πιο δυνατός από την ατυχία του και πιστεύω ότι θα τα δώσει όλα για να γυρίσει το συντομότερο στα γήπεδα.

Υγ.2: Εντάξει στην Ελλάδα παίζουμε και Έλληνες διαιτητές σφυρίζουν, οπότε μία κάποια διαιτητική εύνοια θα την έχουμε. Οι δύο αποφάσεις που εξέθεσαν τους «γκρι», όμως, προκάλεσαν άσχημη εντύπωση και σε τελική ανάλυση δεν μας χρειάζονται...

Υγ.3: Όσον αφορά τον Μάντζαρη, διαφωνώ ότι ο Σκουρτόπουλος έκανε λάθος που τον έκοψε πρόωρα, από τη στιγμή που έκρινε ότι οι Κόνιαρης και Αθηναίου του έκαναν περισσότερο. Γιατί να τον ταλαιπωρήσει περισσότερο από τη στιγμή που είχε λάβει την απόφασή του; Μπορούσε να γνωρίζει τι θα συνέβαινε μέσα σε δύο βράδια με τον Σλούκα και τον Αθηναίου; Όχι φυσικά! Όπως και δεν συμφωνώ ότι αποτελεί απαραίτητα «μαγκιά» του 29χρονου Περιστεριώτη point-guard να αποδεχθεί τη νέα πρόσκληση, παρά το γεγονός ότι δεν αποκλείεται να «ξανακοπεί»... Η Εθνική ομάδα είναι και πρέπει να είναι πάνω από κάθε εν δυνάμει προσωπική δυσαρέσκεια ή ατομικό συμφέρον, οπότε ο Βαγγέλης έκανε ή θα κάνει το αυτονόητο!

Υγ.4: Δεν ξέρω ποιος είχε την ιδέα του «τραγουδιστού» Εθνικού ύμνου, αλλά για τα δικά μου γούστα το θέαμα ήταν επιεικώς κακόγουστο. Το ζήτημα όμως, δεν έχει να κάνει με την φωνή ή το πρόσωπο που τραγούδησε, αλλά με το ότι δεν γίνεται να εξομοιωθούμε με το ΝΒΑ, ειδικότερα σ' αυτό κομμάτι, που έχει να κάνει με την «ιερότητα» των συγκεκριμένων στίχων, οι οποίοι δεν μπορούν να μετατρέπονται για κανέναν λόγο σε οποιασδήποτε μορφής φθηνού show! Όπως στην Αμερική, που τον τραγουδούν κάθε βράδυ, σε κάθε γήπεδο και μάλιστα «προπονούνται» γι' αυτό...

Υγ.5: 7/14 τρίποντα και 8/14 βολές είχαν συνολικά οι Antetokounbros (37 από τους 80 πόντους), σε ένα πολύ παράξενο ματς, όσον αφορά την κατανομή των προσπαθειών. Και καλά τα τρίποντα, των οποίων τον αριθμό ίσως να μην τον ξαναδούμε, αλλά οι βολές είναι θέμα, γιατί ειδικότερα ο "Greek Freak" θα πηγαίνει πολύ συχνά στη γραμμή, οπότε το ποσοστό του χρήζει άμεσης βελτίωσης (τελείωσε το Ακρόπολις με 56,2% και 18/32)...