Tο «Giannis effect» και η «αχίλλειος πτέρνα» της Εθνικής

Αντώνης Καλκαβούρας Αντώνης Καλκαβούρας
Tο «Giannis effect» και η «αχίλλειος πτέρνα» της Εθνικής
Ο Αντώνης Καλκαβούρας επιχειρεί να καταγράψει τα συν και τα πλην που παρουσιάζει η εικόνα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος μετά τo πρώτο σοβαρό φιλικό προετοιμασίας. Σε ποιους τομείς εκτοξεύει την «επίσημη αγαπημένη» η επίδραση του Αντετοκούνμπο και που χρειαζόμαστε βελτίωση.

Δύο εβδομάδες και… σήμερα μας χωρίζουν από την επίσημη πρεμιέρα της Εθνικής ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο, με αντίπαλο το Μαυροβούνιο (01/09, 15.00) και λίγο η απουσία σοβαρών προβλημάτων τραυματισμού (με εξαίρεση φυσικά το χτύπημα του Σλούκα που δεν αποδείχτηκε αμελητέο) σε συνδυασμό με την απαρτία στο εφετινό προσκλητήριο (Κουφός και Ντόρσεϊ δεν ήταν ποτέ ενεργά μέλη της ομάδας για να θεωρηθούν απώλειες) και πολύ η τεράστια ενίσχυση που εμφανώς προσδίδει στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα η επιστροφή του Γιάννη Αντετοκούνμπο, η αλήθεια είναι ότι επιτρέπουν την αισιοδοξία για διάκριση στην Κίνα.

Μετά από 3+1 φιλικά προετοιμασίας, λοιπόν, μπορούμε ξεκάθαρα να διαπιστώσουμε ότι τα ψηλά και αρκετά αθλητικά κορμιά που διαθέτουμε σε όλες τις θέσεις, ευνοούν την διαρκή κίνηση και την «επιθετική» προσέγγιση στα μετόπισθεν. Η ομάδα βγάζει πολύ ενέργεια στην άμυνα, «καταγράφει» αρκετά κλεψίματα και κοψίματα κι ακόμη περισσότερα deflections στο ενεργητικό της και εν γένει κάνει τον εκάστοτε αντίπαλο – έως τώρα – να «ματώνει» μέχρι να φτάσει στο καλάθι.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στους τρεις αγώνες με τον Γιάννη στη σύνθεσής της (κόντρα σε Ουγγαρία, Ιράν και Ιταλία) δεν δέχεται κατά μ.ο. περισσότερους από 60 πόντους, ενώ αν συνυπολογίσουμε και το προπονητικό φιλικό με το Ιράν, που έγινε κεκλεισμένων των θυρών (χωρίς τον “Greek Freak”), τότε το μέσο παθητικό της ανεβαίνει στους 62,2 πόντους! Από την μία πλευρά το νούμερο δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο, από την άλλη όμως και εύλογα πρέπει να σημειωθεί, ότι μόνο μία από τις ομάδες που αντιμετωπίσαμε μπορεί να θεωρηθεί του επιπέδου μας (Ιταλία) κι αυτή αγωνίστηκε χωρίς δύο πενταδάτους παίκτες (Γκαλινάρι και Ντατόμε).

Ένα δεύτερο στοιχείο που απορρέει και από την πολύ ψηλή πεντάδα (Καλάθης, Παπαπέτρου, Παπανικολάου, Αντετοκούνμπο και Μπουρούσης), στην οποία φαίνεται να καταλήγει ολοένα και περισσότερο ο Θανάσης Σκουρτόπουλος, είναι η αξιοσημείωτη κυριαρχία που έχουμε στο ριμπάουντ. Και οι πέντε παίκτες έχουν από καλή έως εξαιρετική ικανότητα στην συλλογή των «σκουπιδιών», με αποτέλεσμα ο συγκεκριμένος συνδυασμός με την έφεση στο κλέψιμο, το κόψιμο και την αλλοίωση σε σουτ και πάσες, να προσφέρει πολλές ευκαιρίες για παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο, βάζοντας «βούτυρο στο ψωμί» του 24χρονου Έλληνα MVP στο ΝΒΑ.

Τώρα, αν τα 21 επιθετικά ριμπάουντ των Ιταλών, που συνολικά μάζεψαν δύο περισσότερα (44-46) σας προκαλούν αντίλογο, θα σας θυμίσω ότι στο 2ο μέρος ο Giannis αγωνίστηκε ελάχιστα, ενώ ταυτόχρονα η μεγάλη διαφορά στο σκορ (83-63), επέτρεψε στον ομοσπονδιακό τεχνικό να δοκίμασει αρκετά διαφορετικά σχήματα στο “4” και το “5”.

Για το transition game, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να σχολιάσουμε. Το 84% (11/13) στους αιφνιδιασμούς και οι συνολικά 23 πόντοι που επιτεύχθηκαν, «μιλούν» από μόνοι τους για το που εντοπίζεται το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της ελληνικής ομάδας. Από ‘κει άλλωστε προκύπτει και το πολύ υψηλό ποσοστό στα δίποντα (63,2% με 24/38), που οφείλεται κατά κύριο λόγο στο εύκολο καλάθι.

Αυτό το εύκολο καλάθι, γίνεται ακόμη ευκολότερο όταν δημιουργούνται οι χώροι για να παίξει ο Greek Freak” ένας εναντίον ενός, απέναντι σε οργανωμένη άμυνα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία και είναι προφανές δια γυμνού οφθαλμού, ότι ο Αντετοκούνμπο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά από κανέναν προσωπικό αντίπαλο. Όταν δε κάνει το πρώτο βήμα για να πλησιάσει στο καλάθι, τότε η προσπάθειά του ανακόπτεται μόνο με φάουλ (ευτυχώς παρουσιάζει αξιοσημείωτη βελτίωση στις βολές) ή από δική του αστοχία, πράγμα σπάνιο από κοντινή απόσταση.

Καθώς το επίπεδο δυσκολίας των αντιπάλων θα ανεβαίνει και η σημασία των αγώνων θα γίνεται μεγαλύτερη, μοιάζει ξεκάθαρο ότι οι αντίπαλοι προπονητές θα στέλνουν δεύτερο ή ακόμη και τρίτο παίκτη πάνω του, οπότε σ’ αυτές τις καταστάσεις θα δημιουργούνται ακόμη καλύτερες προϋποθέσεις για εύκολο καλάθι, είτε κοντά στο καλάθι, είτε με περιφερειακό σουτ. Επομένως και στην επίθεση το “Giannis effect” σε συνδυασμό φυσικά με την ποιότητα και την εμπειρία των υπολοίπων διεθνών, εκτοξεύει την ισχύ της Εθνικής ομάδας, που φέτος είναι δεδομένο ότι μπορεί να επιστρέψει ξανά στην «ελίτ» του παγκοσμίου μπάσκετ.

Τι μας λείπει; Σαφώς η σταθερή αποτελεσματικότητα στο τρίποντο (εδώ ο Ντόρσεϊ θα έδινε μία άλλη διάσταση στο παιχνίδι μας), καθώς επίσης και η διαρκής κινητικότητα στις καταστάσεις πέντε εναντίον πέντε, η οποία πολλές φορές οδηγεί σε βεβιασμένες προσωπικές ενέργειες και δεν επιτρέπει από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα να αξιοποιήσει πλήρως το «οπλοστάσιό» του, κάνοντας την καλύτερη επιλογή.

Κοινώς, η στατικότητα που παρουσιάζει αρκετές φορές το παιχνίδι μας απέναντι σε οργανωμένες άμυνες (ενίοτε με ευθύνη και του Αντετοκούνμπο που δικαιούται και θέλει να κάνει το κάτι παραπάνω ή να πάρει ένα βεβιασμένο σουτ), επιτρέπει στον αντίπαλο να οργανωθεί και να συγκεντρωθεί καλύτερα κόντρα στον Giannis ή αν θέλετε να ξεκουραστεί περισσότερο απ’ όσο αν η συνεχής κίνηση της μπάλας προκαλούσε miss match καταστάσεις.

Συμπερασματικά, η Εθνική ομάδα έχει πολλές δυνατότητες και στα δύο εναπομείναντα φιλικά τεστ που θα δώσει απόψε κι αύριο επί ελληνικού εδάφους, θα έχει την ευκαιρία να τις μετρήσει απέναντι στην αντίπαλο που πρέπει να νικήσει για να μπει στην οκτάδα (Τουρκία) αλλά και στο πρώτο φαβορί (Σερβία) – κατά την άποψή μου – για το χρυσό μετάλλιο στην Κίνα!

Αξίζει να σημειώσουμε ότι μέχρι τώρα έχουμε δει από ελάχιστα έως καθόλου το δίδυμο Καλάθη-Σλούκα μαζί στο παρκέ. Με την ευχή και την ελπίδα ο Κώστας να κερδίσει την μάχη με τον χρόνο και να ταξιδέψει έστω και τελευταία στιγμή στην «χώρα των δράκων», τα παιχνίδια που θα δώσουμε επί κινεζικού εδάφους θα μας δώσουν τροφή για ακόμη περισσότερο σχολιασμό.

Υγ.1: Ιδιαίτερη μνεία χρειάζεται να γίνει στον αρχηγό, Γιάννη Μπουρούση, που αν και ο πρεσβύτερος δείχνει πολλές φορές να θυσιάζει την επιθετική του δράση για να δημιουργήσει και να «φτιάξει» φάσεις για τους συμπαίκτες του, ενώ κόντρα στους Ιταλούς, μάζεψε 17 ριμπάουντ σε 24’37”!

Υγ.2: Πρίντεζης, Θανάσης Αντετοκούνμπο και Λαρεντζάκης έδειξαν ότι ο χρόνος και τα παιχνίδια κυλούν υπέρ τους, ενώ ο Καλάθης δείχνει τρομερά ορεξάτος, αν και το ότι ήταν ο πιο εύστοχος παίκτης μας έξω από τα 6,25 (είχε 3/6 και η υπόλοιπη ομάδα 2/16), ίσως να υπογραμμίζει περισσότερο το πρόβλημα του περιφερειακού σουτ.

Υγ.3: Η σοβαρότητα, η απλότητα και ο επαγγελματισμός του Γιάννη Αντετοκούνμπο στις υποχρεώσεις της Εθνικής ομάδας, έχουν «σκλαβωσει» τους πάντες στο στρατόπεδο της «επίσημης αγαπημένης», που κοιτούν να προσφέρουν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες στον superstar των Μιλγουόκι Μπακς. Στην Κρήτη που ο MVP του ΝΒΑ υπέστη γαστρεντερίτιδα κινητοποιήθηκε ολόκληρος μηχανισμός έτσι ώστε ο Giannis να ξεπεράσει το συντομότερο την αρρώστια, ενώ οι δύο πιο παλιοί της «γαλανόλευκης», Μπουρούσης και Πρίντεζης φρόντισαν από το ξεκίνημα της προετοιμασίας να δημιουργήσουν το κατάλληλο κλίμα, ώστε ο 24χρονος άσος να νιώσει από την πρώτη στιγμή, σαν να μην έλλειψε ούτε μία μέρα!

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Αντώνης Καλκαβούρας
Αντώνης Καλκαβούρας

Στην συγκεκριμένη στήλη θα βρείτε αντικειμενικά καταγεγραμμένη άποψη γύρω από τα μπασκετικά δρώμενα και μπόλικη ανάλυση, ενίοτε σε συνδυασμό και με ρεπορτάζ. Το Gazzetta, άλλωστε, μπορεί να μπήκε στην καθημερινότητα μου στη μέση της έως τώρα δημοσιογραφικής διαδρομής (2008), ωστόσο, εδώ και 13 χρόνια αποτελεί την πιο σύγχρονη και ταχύτερη πλατφόρμα ενημέρωσης και ένα μέσο στο οποίο απολαμβάνω από την πρώτη μέρα να δουλεύω. Και σίγουρα το μόνο από τα πολυάριθμα στα οποία έχω εργαστεί και εργάζομαι (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικό), το οποίο εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο, σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται ευχάριστη εμμονή για τους αναγνώστες αλλά και για όλους εμάς τους συντελεστές. Να χαιρόμαστε λοιπόν τη νέα του έκδοσή του και να το εξελίσσουμε συνεχώς!