Porzingis στο Dallas: Τι σκεφτόντουσαν;

Δεν ήταν μαντικές ικανότητες φυσικά, αλλά μια εξέλιξη σε συνέχεια του γεγονότος της διχοτόμησης της λίγκας σε δύο γκρουπ, σε αυτές τις ομάδες που πιστεύουν ότι το καλοκαίρι του 2019 (όταν και περίπου το 50% των παικτών του ΝΒΑ θα είναι ελεύθεροι) θα μπορέσουν να προσελκύσουν high-profile free agents και σε εκείνες τις ομάδες που αντιλαμβάνονται ότι κάτι τέτοιο δε θα ήταν δυνατό (είτε λόγω μικρής αγοράς, είτε λόγω οικονομικών περιορισμών κλπ). Το πρώτο γκρουπ, βέβαια, χωρίζεται σε 2 υπο-κατηγορίες, αυτούς που πιστεύουν ότι μπορούν να πάρουν τον Davis και όλους τους υπόλοιπους.

Με το PulseBet*, νιώθεις το παλμό του Live στοιχήματος όπως ποτέ ξανά– Ισχύουν Όροι & Προϋποθέσεις

Μέχρι τώρα, η αβεβαιότητα γύρω από το τι θα κάνει ο AD έκανε όλες τις ομάδες πολύ διστακτικές να «ξοδέψουν» τα assets τους μέχρι να διαμορφωθεί μια ξεκάθαρη κατάσταση. Με το trade request του, ωστόσο, οι ισορροπίες άλλαξαν. Οι προτάσεις άρχισαν να πέφτουν βροχή και αναγκαστικά αυτοί που έβλεπαν ότι δεν έχουν ελπίδα, έστρεψαν τα βέλη τους αλλού. Κάπως έτσι φτάσαμε στο χθεσινό mega-trade που έφερε τον Kristaps Porzingis στο Dallas.

Κάπου εδώ πρέπει να καταλάβουμε κάτι. Όταν γίνεται ένα trade ο στόχος είναι να βοηθηθούν όλες οι εμπλεκόμενες ομάδες κατά έναν τρόπο, είτε αυτό είναι μέσω έμψυχων ανταλλαγμάτων, είτε μέσω future picks στο draft, είτε μέσω του οικονομικού κομματιού των ομάδων. Άρα όταν εξετάζουμε ένα trade (πόσο δε μάλλον, ένα τόσο σημαντικό trade) πρέπει να το κοιτάμε από όλες τις μεριές για να προσπαθούμε να κατανοήσουμε την οπτική και το σκόπο της κάθε ομάδας. Επίσης σε αυτό πρέπει να συνυπολογίσουμε πολλούς παράγοντες, όπως το μέγεθος της αγοράς ή του franchise, το fanbase, τους οικονομικούς περιορισμούς που μπορεί να έχουν λόγω παλαιότερων ή και πρόσφατων συμβολαίων, τις πιθανές υποχρεώσεις σε σχέση με τα picks τους κλπ. Όλα τα παραπάνω συνιστούν στη διαμόρφωση της «στρατηγικής» μιας ομάδας. Για παράδειγμα οι Pelicans τα τελευταία χρόνια προσπαθούσαν να αναμορφώσουν το δυναμικό τους μέσα από trade των first round picks τους, οι Nets δεν είχαν για πολλά χρόνια first round picks και οι Sixers προσπαθούσαν μόνο μέσω του draft μέχρι πολύ πρόσφατα. Σε όλα αυτά δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε τον ανθρώπινο παράγοντα όπως και το ρίσκο, που είναι αναπόφευκτο σε τέτοιες συναλλαγές.

Εν προκειμένω, μάλιστα, το ρίσκο και των 2 πλευρών είναι τεράστιο και η διαφορά φιλοσοφίας τους καταδεικνύεται πολύ εύκολα.

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ KNICKS

Όσον αφορά στους Knicks, το εύκολο συμπέρασμα είναι ότι έκαναν trade το καλύτερο ταλέντο τους την τελευταία δεκαετία, έναν παίκτη ύψους 2,20 μέτρων και με έναν από τους πιο ιδιαίτερους τρόπους παιχνιδιού στο ΝΒΑ για έναν μέτριο δευτεροετή guard και δύο expiring contracts. Αυτό σε πρώτη ανάγνωση γίνεται χειρότερο αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Porzingis φέτος το καλοκαίρι θα είναι restricted free agent, δηλαδή οι Knicks θα μπορούσαν να τον αφήσουν να βγει στην αγορά, να δουν τι θα έβρισκε ως συμβόλαιο (έχοντας με το μέρος τους ότι λογικά δε θα πετύχαινε κάτι τρομερό λόγω του πολύ σοβαρού τραυματισμού του στο γόνατο) και ό,τι βρει να το ισοφαρίσουν κρατώντας τον στην ομάδα.

Παράλληλα θα μπορούσαν λογικά να υπογράψουν και έναν high-profile free agent σε max contract. Έτσι θα ήταν καλυμμένοι, διατηρώντας έναν πολύ καλό παίκτη στο ρόστερ τους και βγαίνοντας πιο «άνετοι» στο free agency, χωρίς την πίεση να υπογράψουν κάποιον υποχρεωτικά. Σε αυτό θα πρέπει να προσθέσουμε και το πολύ καλό pick πρώτου γύρου που θα διαθέτουν, το οποίο ελπίζουν ότι θα αναζωογονήσει την ομάδα. Διάλεξαν έναν άλλο δρόμο.

Η Νέα Υόρκη είναι ίσως η μεγαλύτερη αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών (μαζί με το Λος Άντζελες). Ακόμα και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια μετριότητας, οι περισσότεροι παίκτες και φίλαθλοι του μπάσκετ θα πουν ότι δεν υπάρχει το συναίσθημα του να αγωνίζεσαι στο Madison Square Garden. Ειδικά όταν οι Knicks είναι ανταγωνιστικοί, είναι κάτι το μοναδικό. Και σε αυτό ποντάρουν.

Μπορεί ο Dennis Smith Jr. να μην έχει δείξει όσα περιμέναμε όταν έγινε drafted. Δεν είναι ιδιαίτερα καλός point guard, παίρνει πολλές φορές λάθος αποφάσεις, είναι περίεργος χαρακτήρας, δεν είναι τόσο ποιοτικός αμυντικός, rebounder αλλά ούτε και σουτέρ. Και θέλει πολύ την μπάλα στα χέρια του. Παρόλαυτα, είναι μόλις 21 χρονών, σίγουρα ταλαντούχος, αθλητικός και έχει πολλά περιθώρια εξέλιξης.

Οι Knicks, ωστόσο, δεν στοχεύουν να επωφεληθούν τόσο πολύ από το νεαρό guard. Το σημαντικότερο είναι ότι κατάφεραν να «διώξουν» τα συμβόλαια των Courtney Lee και Tim Hardaway Jr., απορροφώντας μάλιστα τα συμβόλαια του Wes Matthews και του DeAndre Jordan, τα οποία λήγουν το καλοκαίρι. Κατ’αυτόν τον τρόπο δημιούργησαν χώρο στο salary cap τους αντίστοιχο με περίπου 75 εκατομμύρια δολλάρια. Αναπόφευκτα το μυαλό μας πάει στο γεγονός ότι θα διεκδικήσουν 2 superstars με max συμβόλαιο. Πολλοί το πάνε ένα βήμα πιο μακριά λέγοντας ότι για να κάνουν μια τέτοια κίνηση οι Knicks, μάλλον έχουν μια δέσμευση από κάποιον παίκτη τύπου Durant, Irving, Butler, ότι θα έρθει στη Νέα Υόρκη. Κάτι τέτοιο φυσικά είναι παράνομο και δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι αληθινό).

Μάλιστα, όχι απλά διατήρησαν το πολύ καλό 1st round pick τους στο φετινό draft, αλλά κατάφεραν να αποσπάσουν δύο ακόμα από τους Mavericks, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί πολύ σημαντικό αν τα πράγματα δεν πάνε καλά για το Dallas. Συν τοις άλλοις, μπορεί να μην έχουν σταματήσει ακόμα καθώς ο Matthews και ο Jordan μπορούν να αποτελέσουν στόχο για πολλές ομάδες που πάνε για πρωτάθλημα (αν και μπορούν εξίσου να αποτελέσουν στόχο για buyout αφού όλοι ξέρουν ότι η Νέα Υόρκη δε θέλει να κερδίσει τα επόμενα παιχνίδια μέχρι το τέλος της χρονιάς και δεν έχει ιδιαίτερο λόγο να τους κρατάει).

Οι Knicks, λοιπόν, επέλεξαν να ποντάρουν στη δυνατή αγορά τους, στο brand name τους, να διατηρήσουν την (τεράστια πλέον) ευελιξία τους ως προς τα συμβόλαια που μπορούν να προσφέρουν και να βγουν στην αγορά το καλοκαίρι (έχοντας ήδη έναν πολύ καλό παίκτη από το draft) κυνηγώντας μανιωδώς 2 superstars. Αν το πλάνο στεφθεί με επιτυχία, τότε το σχέδιο τους θα έχει πραγματοποιηθεί. Θα έχουν δημιουργήσει έναν νέο πόλο έλξης στην ανατολική περιφέρεια και θα είναι ξανά στο προσκήνιο. Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι η ιστορία δεν είναι με το μέρος τους όταν έχουν τη δυνατότητα να ξοδέψουν πολλά λεφτά. Έτσι αν δεν καταφέρουν να προσελκύσουν κάποιο free agent ή αν αυτοί που θα έρθουν είναι μέτριοι (αναλόγως του βεληνεκούς πάντα) τότε θα έχουν αποτύχει.

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ MAVS

Από την άλλη οι Mavs είναι παραδοσιακά ένα franchise που δεν μπορεί να φέρει στο Dallas κάποιον σημαντικό free agent. Μιας και βρήκαν, λοιπόν, φέτος στο draft ένα λαχείο στο πρόσωπο του Doncic, θεώρησαν ότι έπρεπε να βγουν στην αγορά να κυνηγήσουν έναν καλό παίκτη που θα μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα του. Ο Porzingis είναι φυσικά μια τέτοια περίπτωση, ενώ οι ομοιότητες με το Nowitzki είναι τόσο χαρακτηριστικές που οδηγούν σε μια «πετυχημένη συνταγή». Το ρίσκο, ωστόσο, είναι μεγάλο. Ο KP δεν έχει αγωνιστεί από τότε που τραυματιστήκε (σχεδόν πριν ένα χρόνο), οι τόσο ψηλοί παίκτες συνήθως δύσκολα επανέρχονται ολοκληρωτικά μετά από τραυματισμούς στα γόνατα και οι φήμες από τη Νέα Υόρκη λένε ότι οι Knicks έβλεπαν ότι λόγω του «σκαριού» του δε θα ήταν εύκολο να μείνει υγιής στην καριέρα του. Μάλιστα, ακόμα και αν επιστρέψει και είναι σε καλή κατάσταση, παρότι είναι restricted free agent το καλοκαίρι, θα μπορούσε να υπογράψει ένα qualifying offer το οποίο πρακτικά σημαίνει ότι θα δεσμευόταν με το Dallas για την επόμενη χρονιά (με λιγότερα χρήματα) αλλά δε θα μπορούσε να γίνει trade και θα γινόταν unrestricted free agent το καλοκαίρι του 2020. Οι πιθανότητες και η λογική λέει ότι δε θα το ρισκάρει να αφήσει λεφτά στο τραπέζι, ειδικά όταν έχει να αγωνιστεί τόσο καιρό και δεν είναι σε καλή κατάσταση ούτε ο ίδιος ούτε η αγωνιστική εικόνα του στη λίγκα.

Για να καταφέρουν να πραγματοποιήσουν αυτό το trade, ωστόσο, οι Mavs έπρεπε να απορροφήσουν 2 απαίσια συμβόλαια (Hardaway Jr. & Lee) και να παραχωρήσουν και 2 future 1st round picks. Αν, μάλιστα, συνυπολογίσουμε και το pick που έχουν ανταλλάξει στην Atlanta (top 5 protected μέχρι το 2021, top 3 protected 2021-2022 και unprotected το 2023) τότε καταλαβαίνουμε ότι για τα επόμενα 5 χρόνια θα πρέπει να δώσουν 3 picks σε άλλη ομάδα. Αν, λοιπόν, το στοίχημα Porzingis δε βγει, τότε θα είναι πολύ δύσκολο να διαλέξουν κάποιο νέο και καλό prospect. Ούτε βέβαια θα έχουν τη δυνατότητα να φέρουν κάποιον free agent (με τα τωρινά δεδομένα) καθώς δε θα είναι ευέλικτοι με τα συμβόλαια που μπορούν να προσφέρουν.

Θα μπορούσε να πει κανείς, λοιπόν, ότι έβαλαν την ομάδα σε μια πιεστική κατάσταση χωρίς ιδιαίτερο λόγο από πολύ νωρίς. Αν ο Porzingis παίξει, είναι ικανοποιημένος στο Dallas και η ομάδα ρολάρει, θα έχουν κάνει μια τρομερή κίνηση. Αλλιώς τα πράγματα ίσως δυσκολέψουν απότομα. Οι Mavs, αντίθετα με τους Knicks, πόνταραν στην ποιότητα του franchise τους. Έχουν έναν από τους πιο ικανούς προπονητές της λίγκας, που διαθέτει τη τρομερή ικανότητα να παίρνει το maximum από κάθε παίκτη του και μια winning νοοτροπία. Θεώρησαν ότι αυτά θα είναι ικανά να εμπνεύσουν τον KP (που δεν ήταν ικανοποιημένος με το tanking στη NYC) και κοίταξαν μακριά στο μέλλον πιστεύοντας ότι αν καταφέρουν και ταιριάξουν Luka και Kristaps τότε όχι μόνο θα πετύχουν κάτι φοβερό αγωνιστικά, αλλά πιθανώς θα καταφέρουν στο μέλλον να φέρουν ακόμα έναν star που θα τους κάνει contenders.

Οι Mavs κοίταξαν τα χαρτιά που είχαν στα χέρια τους και αποφάσισαν να παίξουν πολύ aggressive διεκδικώντας (έστω και επικίνδυνα) το μέλλον τους. Ο «τζογαδόρικος» παραλληλισμός δεν είναι τυχαίος, καθώς θεωρώ ότι αυτή η κίνηση έχει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Haralambos Voulgaris, του Director of Quantitative Research and Development της ομάδας. O Bob θεωρείται ο μεγαλύτερος (και πιο επιτυχημένος) παίκτης στοιχήματος γύρω από το ΝΒΑ (με bets που πολλές φορές ξεπερνούσαν το 1 εκατομμύριο ημερησίως!!) έχοντας αναπτύξει διάφορα μοντέλα. Παράλληλα, έχει παίξει αρκετό επαγγελματικό πόκερ στο υψηλότατο επίπεδο και σίγουρα έχει συνηθίσει να κάνει τέτοια moves. Εκτός αυτών, είναι και πολύ κοντά με τον ιδιοκτήτη των Mavs, Marc Cuban, ο οποίος από φέτος του προσέφερε και μια θέση στο management.

ΟΠΟΤΕ…

Προσωπικά, νομίζω ότι προτιμώ την οπτική των Knicks και την ευελιξία που τους παρέχει. Δεν κρύβω, βέβαια, ότι δεν τους έχω και μεγάλη εμπιστοσύνη για τη διαχείρηση ενός τόσο κρίσιμου σταυροδρομιού.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι το συγκεκριμένο trade μπορεί να αποδειχθεί τόσο win-win όσο και καταστροφικό και για τους 2, ενώ τα «απόνερά» του μπορούν να επηρεάσουν και όλο το ΝΒΑ! Ο καθένας μπορεί, λοιπόν, να διαλέξει με ποια λογική ταιριάζει περισσότερο και αναλόγως να κρίνει τον «κερδισμένο» και νομίζω ότι αυτή είναι και η ομορφιά του πόλεμου του trade deadline, που μόλις ξεκίνησε.

Μάνος

Shake n' Bake Social Media

facebook | twitter | instagram

Shake n' Bake Podcast

spotify | itunes | mixloud