Κάντε προσευχή και κλάψτε, δεν θα πάθετε τίποτε! (pics & vids)

Κάντε προσευχή και κλάψτε, δεν θα πάθετε τίποτε! (pics & vids)

bet365

Ο Αντώνης Καλκαβούρας μεταφέρει όσα απίθανα κι όμως αληθινά βίωσε στην διάρκεια του τοπικού “ντέρμπι” Κινγκς-Ουόριορς, σχολιάζει τον ευρωπαϊκό «αέρα» των «βασιλιάδων» και μοιράζεται τις εντυπώσεις από το συναπάντημά με τους δύο παλαίμαχους «θρύλους» των ελληνικών γηπέδων.

Απέμεναν 41,8 δευτερόλεπτα για την λήξη της 3ης περιόδου σε ένα ματς που δεν φαινόταν ότι μπορεί να «γυρίσει» (αν και στο ΝΒΑ, οι διαφορές των 18 πόντων ανατρέπονται για την πλάκα), όταν σε μία εντελώς ανύποπτη φάση, οι 17.500 θεατές που «γέμισαν» το γήπεδο των Κινγκς, «πάγωσαν»!

Ο Πάτρικ ΜακΚο των «πολεμιστών» είχε μόλις αφήσει τη μπάλα στο καλάθι των γηπεδούχων για το 69-87 και κατά την «προσγείωση» το σώμα του συγκρούστηκε όσο χρειαζόταν με τον Βινς Κάρτερ, έτσι ώστε να «σκάσει» άτσαλα στο παρκέ και να χτυπήσει άσχημα τη μέση του.

Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι, ενώ στα πρώτα δευτερόλεπτα της πτώσης, ο 22χρονος guard φάνηκε να σφαδάζει, μετά από λίγο σταμάτησε να κουνιέται, με αποτέλεσμα όλοι οι παίκτες και οι προπονητές των δύο ομάδων – μαζί με τους γιατρούς – να σπεύσουν στον αγωνιστικό χώρο για να τσεκάρουν πόσο σοβαρός ήταν ο τραυματισμός.

Την ίδια ώρα ο «ηθικός αυτουργός» της όλης ιστορίας και «μπαμπάς» (41 ετών γαρ) όλων των παικτών του ΝΒΑ, έμοιαζε απαρηγόρητος. Το video που ακολουθεί και δείχνει τον Στιβ Κερ να του χρεώνει ότι μπορούσε να αντιδράσει καλύτερα (δε νομίζουμε ότι είχε πρόθεση, μάλλον κακιά στιγμή ήταν), δεν βοήθησε ιδιαίτερα.

Οι τραυματισμοί είναι πάντα μέσα στο πρόγραμμα. O «Vinsanity» όμως, δεν μπορούσε να το χωνέψει. Κι αν κάτι σίγουρα απάλυνε κάπως τον πόνο του, ήταν η προσευχή των αγκαλιασμένων Ουόριορς και Κινγκς μαζί (για την ταχεία ανάρρωση του συναδέλφου τους) επί ένα λεπτό μέσα στο παρκέ του νεότευκτου και υπερσύγχρονου “Golden 1 Center”!

Στα… πέρα από κάθε σχολιασμό, αποδυτήρια των «βασιλιάδων», ο “Air Canada” μόνο που δεν έβαλε τα κλάματα… Ως απόλυτος επαγγελματίας, βέβαια, τήρησε το πρωτόκολλο κι απάντησε στις ερωτήσεις των ρεπόρτερ που τον πολιόρκησαν, αλλά ήταν εμφανώς συντετριμμένος και μετά βίας έβγαινε η φωνή από το στόμα του… Ίσως η δήλωση στήριξης του Κέβιν Ντουράντ να του έδωσε άφεση αμαρτιών!

Τι θα γινόταν σε ανάλογη περίπτωση στην Ελλάδα; Ο «δράστης» θα βρισκόταν κατά πάσα πιθανότητα στο επίκεντρο του μίσους, ο ίδιος δύσκολα θα δάκρυζε και το κυριότερο, οι δύο ομάδες δεν θα ενώνονταν έστω και για λίγο, για να προσευχηθούν για τον άτυχο τραυματία και να διδάξουν ήθος, αλληλεγγύη, ανθρωπιά και συναδελφικότητα… Τόσο απλά και καθαρά πράγματα που στην πατρίδα μας τα κάνουμε τόσο πολύπλοκα! Και που δυστυχώς θα συνεχίσουμε να τα κάνουμε…

Στο αγωνιστικό μέρος, το τοπικό ντέρμπι Σακραμέντο-Γκόλντεν Στέϊτ δεν είχε κανένα ενδιαφέρον. Ό,τι είχαν να κάνουν φέτος οι Κινγκς με τους Ουόριορς, άλλωστε, το είχαν πετύχει ήδη και με το παραπάνω, κερδίζοντας και τα δύο μεταξύ τους παιχνίδια στο Όκλαντ (το πρώτο με νικητήριο καλάθι του Μπογκντάνοβιτς που μόνο σαν νεοφερμένος δεν παίζει)!

Με τους πρωταθλητές να προέρχονται από τρεις σερί εντός έδρας ήττες και με τον Κλέϊ Τόμπσον να επιστρέφει φουριόζος (25π.) μετά από απουσία 20 ημερών και 8 αγώνων, η ομάδα του Ντέϊβ Γιέργκερ δεν θα μπορούσε να έχει καμία τύχη (τελικό σκορ 96-112), αρχίζοντας το ματς με τρεις “rookies” (Φοξ, “Μπόγκι” και Τζάκσον), έναν δευτεροετή (Λαμπισιέρ) και έναν τριτοετή (Κόλεϊ-Στάϊν) και με τον «δικό μας», Κώστα Κουφό, να τίθεται και επισήμως εκτός, για τα εναπομείναντα πέντε παιχνίδια της κανονικής περιόδου.

Για τον 29χρονο διεθνή σέντερ που βρίσκεται στην 10η χρονιά του στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ και στην 3η στην πρωτεύουσα της Καλιφόρνια, ακούσαμε τα καλύτερα λόγια απ’ όλους εδώ στο Σακραμέντο. Τόσο ο προπονητής του, όσο και οι Ντίβατς-Στογιάκοβιτς ακόμη και ο Κάρτερ, δεν «τσιγκουνευτήκαν» καθόλου να μιλήσουν με εγκωμιαστικά σχόλια για τον επαγγελματισμό του, την αφοσίωση και την εργατικότητα του. Στοιχεία που τον καθιστούν ως έναν από τους καλύτερους ρολίστες ολόκληρης της λίγκας.

Το κεφάλαιο Παπαγιάννης

Εννοείται ότι ρεπορτάζ και μάλιστα εμπεριστατωμένο, κάναμε και για τον Γιώργο Παπαγιάννη, που πριν από το καλοκαίρι του 2016, έγινε το υψηλότερο lottery pick (νο13) στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ από τους Κινγκς, αλλά πριν από ενάμιση μήνα, στην τελευταία μέρα των ανταλλαγών, ο οργανισμός τον αποδέσμευσε σε μία κίνηση που εξέπληξε πολλούς και απέδειξε ότι την ανυπαρξία πλάνου για την αξιοποίηση του ταλέντου του. Τα συμπεράσματά μας θα τα διαβάσετε σε ένα ξεχωριστό άρθρο μέσα στην εβδομάδα που έρχεται, αφού πρώτα ενημερωθείτε για το τι μας είπαν όλοι οι ενδιαφερόμενοι.

Το πιο μοντέρνο και οικολογικό γήπεδο του ΝΒΑ!

Αυτό που μας έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση, όμως, ήταν η νέα έδρα των Κινγκς. Το “Golden 1 Center” που χτίστηκε στο 2016 και κόστισε 560 εκατομμύρια δολάρια, βρίσκεται στην καρδιά του κέντρου της πόλης, που πλέον έχει «καθαρίσει» αρκετά από τους άστεγους και δραματικά από την εγκληματικότητα. Η περιοχή έχει αναβαθμιστεί πλήρως από τα καταστήματα, το mall και το ξενοδοχείο που χτίστηκαν γύρω από την εντυπωσιακή arena, που απ’ έξω δεν γεμίζει και τόσο πολύ το μάτι ενός ουδέτερου παρατηρητή.

H Ελληνίδα που κάνει… διοικητικό κουμάντο!

Όταν όμως, μπει κάποιος στο εσωτερικό της, απλά τα χάνει! Το γήπεδο βραβεύτηκε ως το πιο ενεργειακό και τεχνολογικά προηγμένο σ’ ολόκληρη την Αμερική και η κατασκευή του συνέβαλλε τα μέγιστα στην περαιτέρω οικονομική άνθηση στο “down-town” του Σακραμέντο. Ηγετικό ρόλο στην διεκπεραίωση ενός τόσο λειτουργικού πολυχώρου, έπαιξε η Ελληνίδα επικεφαλής του επιχειρησιακού σχεδιασμού της ομάδας (COO), Ματίνα Κολοκοτρώνη, που θεωρείται το πιο ισχυρό στέλεχος των «βασιλιάδων», μετά τον ιδιοκτήτη, Βίβεκ Ραναντίβε.

Η πρώην καθηγήτρια αθλητικού δικαίου στο τοπικό πανεπιστήμιο “McGeorge School of Law”, εργάζεται επί 21 συναπτά έτη στο ΝΒΑ και είναι η μοναδική γυναίκα που διατηρεί ταυτόχρονα τις δύο πιο σημαντικές σε έναν οργανισμό (εκτελεί χρέη και προέδρου επιχειρηματικών δραστηριοτήτων). Έχει την απόλυτη εμπιστοσύνη του «αφεντικού» της ομάδας και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πρόσληψη του Βλάντε Ντίβατς και του Πέτζα Στογιάκοβιτς στο front-office.

Οι «θρύλοι» του παρελθόντος που μας γύρισαν χρόνια πίσω!

Η μέρα στο ηλιόλουστο Σακραμέντο των 25 βαθμών Κελσίου, άρχισε πολύ νωρίς για μας. Για την ακρίβεια πάρα πολύ νωρίς, με την αυγούλα! Όταν ακούσαμε τον Ντέϊβιντ Ίνγκραμ να μας δίνει ραντεβού στις επτάμιση το πρωί, στο κοντινό προάστιο Arden-Arcade , πάθαμε ένα μικρό σοκ, αλλά χαλάλι του γιατί ο τύπος είναι θρύλος και ειδικά ο υπογράφων, «μεγάλωσε» με τα κατορθώματά του.

Λοιπόν, η έκπληξη που νιώσαμε βλέποντάς τον από κοντά μετά τόσα χρόνια, δεν περιγράφεται. Ο Έϊνκρουμ, όπως λέγεται και όχι Ίνγκραμ, όπως τον «βαφτίσαμε» στην Ελλάδα είναι σχεδόν ίδιος με την τελευταία φορά (1992) που τον είδαμε με τη φανέλα του Ηρακλή. Σαν να μην πέρασε μία μέρα! Το καλύτερο απ’ όλα, όμως, είναι ότι ο 60χρονος (σε έναν μήνα) παλαίμαχος shooting-guard του «Γηραιού» και της Μακάμπι, ακόμη και τώρα, δεν χάνει σουτ!

Αν δεν το πιστεύετε, θα το πιστέψετε όταν θα παρακολουθήσετε την απολαυστική συνέντευξη που μας παραχώρησε (μείνετε συντονισμένοι), κάνοντας ένα διάλειμμα από τα «ιδιαίτερα» μαθήματα που κάνει από τα άγρια χαράματα σε νέα παιδιά (μεταξύ των οποίων και ο Μηνάς Παπαγιάννης, μικρότερος αδελφός του Γιώργου), τα οποία σκοπεύουν να ασχοληθούν σοβαρά με το άθλημα αλλά και σε προχωρημένους «βετεράνους» που θέλουν να κρατηθούν σε φόρμα.

Όλα αυτά, τα Σαββατοκύριακα, γιατί τις καθημερινές είναι γυμναστής και υπεύθυνος μπάσκετ σε ένα από τα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία της περιοχής (Sacramento Country Day School), στο οποίο φοιτούν και τα παιδιά του Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς! «Μην μου πεις ότι σε έφερε στο γήπεδο από το χάραμα; Ο Ντέϊβιντ είναι λίγο τρελός, με την καλή έννοια, αλλά λατρεύει το μπάσκετ και προγραμματίζει την προπόνηση από τόσο νωρίς, για να εξασφαλίσει ότι αυτοί που θα έρθουν, ενδιαφέρονται πραγματικά να βελτιωθούν και παίρνουν σοβαρά το μπάσκετ!», μας είπε ο “Πέτζα” το απόγευμα στο γήπεδο.

Ο “Πετράκης” όπως τον έλεγαν οι φίλοι του στην Θεσσαλονίκη, βρίσκεται στον 3ο χρόνο της θητείας του σαν player personnel director των Κινγκς και general manager των Ρίνο Μπίγκχορνς (η θυγατρική ομάδα των «βασιλιάδων» στη G-League). Μαζί με τον πνευματικό του «αδερφό», τον Βλάντε Ντίβατς, προσπαθούν να μεταλαμπαδεύσουν στους νέους παίκτες της ομάδας που «χτίζουν», τη νοοτροπία νικητή που είχαν στην «χρυσή» εποχή (1998-2004) του οργανισμού, όταν έφτασαν στους τελικούς της Δύσης!

Ο 40χρονος Σερβοέλληνας παλαίμαχος πρωταθλητής του ΝΒΑ με τους Ντάλας Μάβερικς (2011), μίλησε στην κάμερα του gTV (προσεχώς) για την καριέρα του, το νέο πόστο του και φυσικά για τον Κουφό, τον Μπογκντάνοβιτς, τον “Greek Freak” αλλά και τον Γιώργο Παπαγιάννη.

Εξίσου ενδιαφέρουσα, όμως, ήταν η συνομιλία μας (χρόνο να έχετε μέσα στο Πάσχα για να διαβάζετε) με τον φοβερό και τρομερό Χένρι Τέρνερ, που άφησε το στίγμα του στο ελληνικό πρωτάθλημα, φορώντας τη φανέλα του Πανιωνίου (1993-94) και του Αμαρουσίου (1999-2000) και τώρα εργάζεται ως ραδιοσχολιαστής των Κινγκς. Σαν highlight κρατάμε την αντίδρασή του, όταν του δώσαμε το κινητό για να ακούσει ένα μήνυμα που του έστειλε από την Ελλάδα, ένας καλός φίλος και συνάδελφος από το ρεπορτάζ μπάσκετ, με τον οποίο διατηρούσε άριστες σχέσεις. Οι πιο παλιοί μπασκετικοί θα καταλάβουν ποιος είναι... Το "Puff Duddy" σας λέει τίποτε;

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Αντώνης Καλκαβούρας
Αντώνης Καλκαβούρας

Στην συγκεκριμένη στήλη θα βρείτε αντικειμενικά καταγεγραμμένη άποψη γύρω από τα μπασκετικά δρώμενα και μπόλικη ανάλυση, ενίοτε σε συνδυασμό και με ρεπορτάζ. Το Gazzetta, άλλωστε, μπορεί να μπήκε στην καθημερινότητα μου στη μέση της έως τώρα δημοσιογραφικής διαδρομής (2008), ωστόσο, εδώ και 13 χρόνια αποτελεί την πιο σύγχρονη και ταχύτερη πλατφόρμα ενημέρωσης και ένα μέσο στο οποίο απολαμβάνω από την πρώτη μέρα να δουλεύω. Και σίγουρα το μόνο από τα πολυάριθμα στα οποία έχω εργαστεί και εργάζομαι (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικό), το οποίο εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο, σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται ευχάριστη εμμονή για τους αναγνώστες αλλά και για όλους εμάς τους συντελεστές. Να χαιρόμαστε λοιπόν τη νέα του έκδοσή του και να το εξελίσσουμε συνεχώς!