Me Rick, you Jimmer!

Mε το που άκουσα, χθες το βράδυ, τα εγκώμια του Ρικ Πιτίνο για τον Τζίμερ Φρεντέτ αναρωτήθηκα τι παρτίδες μπορεί να είχαν οι δυο τους, προτού ανταμώσουν στις 26 του περασμένου μήνα στο ΟΑΚΑ…

Ναι, προφανώς, δεν χρειαζόταν να έχουν συνεργασθεί στο παρελθόν για να βγει και να πει φόρα παρτίδα ο Αμερικανός προπονητής ότι «ο Φρεντέτ δεν έχει ασχοληθεί με την άμυνα σε όλη του τη ζωή».

Σιγά την είδηση, αυτό το ξέρουν ακόμη και τα… βουνίσια λιοντάρια της Αμερικής!

Τι μου ‘ρθε και αντί να γράψω για σκύλους και για γάτες αναφέρομαι στους ορεινούς λέοντες; Απλούστατα αυτό (Cougars) είναι το προσωνύμιο της κολεγιακής ομάδας του Μπρίγχαμ Γιανγκ από το οποίο αποφοίτησε ο λεγάμενος το 2011, ωστόσο η εντυπωσιακή καριέρα του δεν είχε ανάλογη συνέχεια στο ΝΒΑ…

Στα τέσσερα χρόνια του με τους Μορμόνους ο Φρεντέτ έγραψε μέσο όρο 18.7 πόνους, 2.6 ριμπάουντ και 3.7 ασίστ, ενώ σούταρε με ποσοστά 49.7% στα δίποντα, 39.4% στα τρίποντα και 88.2% στις βολές εξ ου και οι 11/12 που έβαλε χθες το βράδυ και απέβησαν λυτρωτικές.

Όντως ο Φρεντέτ δεν ήταν ποτέ αμυντικό τέρας. Το παρατσούκλι «Jimmermania» που του κόλλησαν δεν οφείλεται στην ικανότητα του να εξολοθρεύει αντιπάλους στα μετόπισθεν, αλλά στην εκτελεστική δεινότητα του που ενίοτε μοιάζει απαράμιλλη και μοναδική…

Αυτό δεν το βγάζω από το μυαλό μου, αλλά το δανείζομαι από τον… Μπάρακ Ομπάμα! Tον Μάρτιο του 2011 όταν, όπως το συνήθιζε, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ έφτιαχνε το δικό του bracket στο NCAA, έχοντας νωπή την εικόνα από τη ραψωδία των 43 πόντων του Φρεντέτ κόντρα στο Σαν Ντιέγκο Στέιτ είπε δημοσίως ότι «είναι απίστευτος και προφανώς ο καλύτερος σουτέρ σε ολόκληρη τη χώρα»!

Εκτός από τη Jimmermania, εκείνη την εποχή λανσαρίστηκε εν είδει λατρείας προς τον λεγάμενο, άλλη μια έκφραση σε τύπο ρήματος; όποτε ο Φρεντέτ σκόραρε ασύστολα, έλεγαν «he Jimmered», όπερ δεν μεταφράζεται στα ελληνικά…

Οκτώ χρόνια αργότερα ο καλύτερος σουτέρ σε όλη τη χώρα φορά τη φανέλα του Παναθηναϊκού, εξακολουθεί να σουτάρει, να σκοράρει και ενίοτε να… τζιμάρει και στην άμυνα!

Όταν τον αντίκρισε για πρώτη φορά μπροστά του ο Πιτίνο, ο Φρεντέτ ήταν ακόμη μικρός και τριανταφυλλένιος.

Τότε ο Τζίμερ ήταν ένας ψαρωμένος ρούκι, ο Ρικ ένας θρύλος των πάγκων και εκείνη η συνάντηση τους υπήρξε η μοναδική προτού ανταμώσουν στο ΟΑΚΑ, ακριβώς μετά από δώδεκα χρόνια!

Για την ακρίβεια μετά από δώδεκα χρόνια και δυο ημέρες…

Δεδομένου ότι το Λούιβιλ και το Μπρίγχαμ Γιανγκ αγωνίζονται σε διαφορετικές περιφέρειες, οι δυο ομάδες θα μπορούσαν να βρεθούν αντιμέτωπες μόνο σε κάποιο από τα λεγόμενα invitational tournaments που διοργανώνονται στη αρχή της σεζόν, όπερ και εγένετο στις 22 Νοεμβρίου του 2007 στην Orleans Arena του Λας Βέγκας.

Έπαιξε κι έχασε εκείνο το βράδυ ο Πιτίνο: όχι σε κάποιο παιχνίδι τζόγου, αλλά στο μπάσκετ, μάλιστα εκείνη η νίκη ήταν η μεγαλύτερη που είχαν πετύχει οι Cougars τα τελευταία 42 χρόνια!

Εκείνη τη σεζόν οι Cardinals φιγούραραν στο Νο 6, ενώ οι Μορμόνοι είχαν να νικήσουν μια ομάδα τέτοιου επιπέδου από τις 21 Δεκεμβρίου του 1965 όταν έριξαν στο κανναβάτσο το Σεντ Τζόσεφ, που τότε βρισκόταν στο Νο 2.

«Αυτή είναι μια αχώνευτη ήττα. Μας έλειπε ο Ντέιβιντ Πάτζετ και φανήκαμε εξαντλημένοι και αδύναμοι να παίξουμε το μπάσκετ μας» δήλωνε απογοητευμένος ο Πιτίνο, βλέποντας να αποτυπώνεται το 76-78, τη στιγμή που ο 18χρονος ρούκι Φρεντέτ πανηγύριζε μαζί ε τους συμπαίκτες του και τον προπονητή Ντέιβ Ρόουζ.

Σε αυτό το ματς που εκ των υστέρων αποδεικνύεται ιστορικό (σε ό,τι αφορά τη γνωριμία και τις παρτίδες του Πιτίνο και του Φρεντέτ) ο νυν γκαρντ του Παναθηναϊκού πέρασε απαρατήρητος: στα 12’’ που πάτησε στο παρκέ, δεν σκόραρε, είχε 0/2 τρίποντα και 0.1 βολή, υπέπεσε σε ένα φάουλ και basta cosi, κατά πως λένε και στις Συρακούσες απ’ όπου έλκει την καταγωγή του ο Ρικ.

Τη ζημιά στους Καρδινάλιους του Λούιβιλ την είχαν κάνει δυο παίκτες που τα επόμενα χρόνια σουλάτσαραν στην Ευρώπη: ο Βραζιλιάνος Τζόναθαν Ταβερνάρι με 29 πόντους (5/11δ., 5/11τρ.,, 4/4β.) και επτά ριμπάουντ και ο Τρεντ Πλέσιτεντ με 20 πόντους (10/16δ.) και 12 ριμπάουντ.

Στη δούλεψη του Πιτίνο βρίσκονταν μεταξύ άλλων ο Ντέρικ Κάρακτερ που φόρεσε για ένα φεγγάρι (41 αγώνες) τη φανέλα των Λέικερς και πέρυσι τα ίχνη του εντοπίσθηκαν στο Πουέρτο Ρίκο και ο γνωστός και μη εξαιρετέος Ερλ Κλαρκ, ο οποίος πέρυσι συνάντησε τον μέντορα του αγωνιζόμενος με την Μποντούτσνοστ και τις προάλλες επέστρεψε στο ΟΑΚΑ με την Μπούργκος, απέναντι στην ΑΕΚ.

Ως γνωστόν με τα «what if» δεν γράφεται ιστορία, αλλά ο Πιτίνο θα μπορούσε να μη ζοχαδιαστεί εκείνο το βράδυ στο Λας Βέγκας, αλλά ας όψεται το άστοχο τρίποντο του Κάρακτερ, τρία δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του ματς. Προφανώς εάν ήξερε τότε ή μπορούσε να υποψιαστεί πόσο καλός σουτέρ θα γινόταν ο Φρεντέτ, θα σχεδίαζε ένα σύστημα για πάρτη του…

Αλλά ξέχασα, τότε δεν ήταν δικός του παίκτης όπως τώρα στον Παναθηναϊκό, αλλά ένας άγνωστος αντίπαλος!