Το «Calathes effect» φάνηκε με... δύο προπονήσεις

Θυμάστε τι έλεγε και ξανάλεγε ο Ρικ Πιτίνο κατά τη διάρκεια της περσινής σεζόν; Ότι αν ο Νικ Καλάθης είχε δίπλα του καλούς σουτέρ, τότε θα μπορούσε να κλείσει μια χρονιά στην EuroLeague με διψήφιο μέσο όρο στις ασίστ. Ε, δεν πέρασε και πολύ καιρός που άρχισαν να επιβεβαιώνονται πανηγυρικά τα λεγόμενα του Αμερικανού προπονητή.

Χωρίς να έχουν ξεκινήσει καν τα επίσημα ματς και τον ίδιο τον Καλάθη να έχει κάνει μόλις δύο προπονήσεις όλες και όλες μαζί με την ομάδα, άρχισε να «ταΐζει» τους συμπαίκτες του και να τους βρίσκει με κλειστά τα μάτια, είτε μέσα στη ρακέτα, είτε στην περιφέρεια. Μπορεί με τους έξι από αυτούς να μην είχε βρεθεί ποτέ ξανά στο ίδιο παρκέ, αλλά χάρη στο φοβερό του ένστικτο και το υψηλό μπασκετικό I.Q., μπορούσε να καταλάβει πότε και που να πασάρει.

Αποτέλεσμα; Στα δύο ματς του τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος» και έχοντας βρεθεί 50:57 στο παρκέ, πρόλαβε να μοιράσει τις 23 από τις 41 ασίστ του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ στα δύο ματς. Όπερ και σημαίνει 11,5 κατά μέσο όρο ή αν προτιμάτε μισή ασίστ ανά λεπτό συμμετοχής. Το νούμερο είναι πραγματικά ασύλληπτο, πολλώ δε μάλλον αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν γνωρίζει ακόμα τον τρόπο παιχνιδιού των περισσοτέρων από αυτούς.

Το βέβαιο είναι από τα χέρια του θα ξεκινούν και θα τελειώνουν τα πάντα κάθε φορά που βρίσκεται στο παρκέ και θα είναι εκείνος που θα παίρνει τις όλες τις αποφάσεις. Λίγο-πολύ άρχισε να... δικαιώνει τον Ρικ Πιτίνο αφού από τις 23 ασίστ που μοίρασε, οι περισσότερες από αυτές κατέληξαν σε εύστοχο σουτ από την περιφέρεια. Είναι τυχαίο ότι ο Παναθηναϊκός είχε στα δύο ματς του τουρνουά 20/50 τρίποντα, δηλαδή ποσοστό που έφτανε στο 40%;

Προσέξτε: 20 εύστοχα τρίποντα σε δύο ματς (έστω και φιλικά) και μόλις 13 περισσότερα εύστοχα δίποντα (33/60). Αν μη τι άλλο είναι κάτι που θα δούμε πολλές φορές στον φετινό Παναθηναϊκό. Όποτε είναι ο Καλάθης στο παρκέ θα υπάρχει διαρκής κίνηση στην περιφέρεια, πολλά σκριν μακριά από την μπάλα και ταχύτητα στις πάσες ώστε να βρίσκεται η καλύτερη δυνατή λύση και το ελεύθερο σουτ. Πέρυσι ο Παναθηναϊκός «έβγαζε» πολλά καλά σουτ ύστερα από συστήματα, αλλά η μπάλα σπανίως κατέληγε στο καλάθι. Το ίδιο θέλει να κάνει και φέτος ο Πεδουλάκης. Χωρίς βέβαια να μένει στην άκρη το low post παιχνίδι. Ο Καλάθης θα ψάχνει τα «μις ματς» αλλά και το pick n roll παιχνίδι με Ουάιλι και Παπαγιάννη.

Ο Ντεσόν Τόμας θα αποτελεί τον κύριο εκφραστή του παιχνιδιού κοντά στο καλάθι και δη σε καταστάσεις early post offense, κάτι που έδειξε και στην αναμέτρηση με τη Φενέρμπαχτσε. Οι «πράσινοι» πήραν 26 πόντους από το «ζωγραφιστό» με 13/19 προσπάθειες ενώ έξι λιγότεροι απέναντι στην Μακάμπι με 10/19 προσπάθειες. Άλλωστε καμία ομάδα δεν μπορεί να στηριχθεί μόνο στα σουτ, όσο καλή και εύστοχη και αν είναι. Άλλωστε φέτος οι αντίπαλοι του Παναθηναϊκού δεν θα χρησιμοποιούν σε μεγάλο βαθμό τις «ζώνες» όπως έκαναν πέρυσι, πολλώ δε μάλλον όταν θα βρίσκεται στο παρκέ ο Τζίμερ Φριντέτ.

Κρατήστε και κάτι ακόμα για τον Καλάθη όσον αφορά την παρουσία του στο τουρνουά. Κόντρα στη Μακάμπι το +/- του ήταν -4, το δεύτερο χαμηλότερο από οποιονδήποτε άλλον συμπαίκτη του (-2 είχε ο Ράις) που ήταν στο παρκέ για περισσότερα από 9 λεπτά. Απέναντι στη Φενέρ το +/- ήταν στο +12, το δεύτερο μεγαλύτερο μετά το +13 του Παπαπέτρου. Μπορεί να είναι... ψιλά γράμματα αυτά, ειδικά όταν μιλάμε για δύο παιχνίδια που υπάγονται στο πλαίσιο της προετοιμασίας, ωστόσο «δείχνουν» κάποια πράγματα όσον αφορά την επιρροή που ασκεί και θα συνεχίσει να ασκεί ο Καλάθης στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Μάλιστα «άγγιξε» και το triple double απέναντι στη Φενέρ έχοντας 9 πόντους, 9 ριμπάουντ και 12 ασίστ. Γιατί κάτι μου λέει ότι θα τον δούμε και φέτος να φτάνει σε ένα triple double figure; Διόλου απίθανο.

Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός χρειάζεται πολλή πολλή δουλειά ακόμα. Όντως, κανείς δεν μπορεί να πατήσει ένα κουμπί και να παίζουν όλοι σαν ένας, αλλά στην EuroLeague ο χρόνος θα αρχίσει να πιέζει από το πρώτο, κιόλας, τζάμπολ με τον Ερυθρό Αστέρα (3/10). Μπορεί να μιλάμε για έναν πραγματικό «μαραθώνιο» 34 αγωνιστικών αλλά από τη στιγμή που η φετινή διοργάνωση φαντάζει να είναι η καλύτερη και η πιο δύσκολη όλων των εποχών (τόσο για την αύξηση των ομάδων, όσο -και πολύ περισσότερο- για την αύξηση του επιπέδου λόγω των κινήσεων που έγιναν) κάθε ματς μπορεί να κρίνει και την μετέπειτα πορεία. Καλώς ή κακώς δεν θα υπάρχουν περιθώρια για απώλειες στο ΟΑΚΑ ενώ στα εκτός έδρας ματς θα πρέπει ο Παναθηναϊκός να ψάξει αρκετές νίκες εάν και εφόσον θέλει να βρεθεί στα playoffs.

Τα ριμπάουντ και η άμυνα αποτελούν τις πιο «χτυπητές» αδυναμίες των «πρασίνων» οι οποίοι καλούνται να διορθώσουν όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα μέχρι την έναρξη της EuroLeague. Όλα είναι αδύνατον.

ΥΓ: Μισό εκατοστό θέλει ο Φριντέτ για να «εκτελέσει». Μισό εκατοστό αρκεί...

ΥΓ2: Ποιος είπε ότι ο Φριντέτ μόνο σκοράρει; Η «σκαστή» πάσα στον Παπαπέτρου στο πρώτο ημίχρονο ανάμεσα σε όλη την άμυνα της Φενέρ, έδειξε ότι γνωρίζει πολύ καλά πώς να πασάρει και πότε να πασάρει.

ΥΓ3: Πρώτα χαμόγελα για τον Μπέντιλ. Από τις θετικές παρουσίες στο δεύτερο δεκάλεπτο, βοήθησε στην άμυνα και δη στα ριμπάουντ.

ΥΓ4: Η Αρμάνι έρχεται πιο δυνατή από ποτέ. Φυσικά βάλτε και την Μακάμπι του Σφαιρόπουλου στην εξίσωση. Δύο ομάδες που δεν ήταν πέρυσι στην 8άδα. Φανταστείτε πόσο πιο δύσκολη θα είναι φέτος η υπόθεση των playoffs.