Κάν' το όπως το... 2011!

Και ύστερα σου λένε να μην πιστεύεις σε σημάδια και οιωνούς. Ε, πως να μην πιστέψεις μετά το πρώτο παιχνίδι της σειράς με τη Ρεάλ στη Μαδρίτη; Μπορεί να έμεινε στα χείλη της «πράσινης» αποστολής ένα τεράστιο «κρίμα» αλλά ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι μπορεί και έχει όλα τα φόντα για να κάνει το break σε δύο μέρες στο ίδιο γήπεδο. Και ας παίζει με την πλάτη στον τοίχο. Και ας μην τον υπολογίζουν ιδιαίτερα ενόψει του δεύτερου αγώνα...

Άλλωστε το ίδιο δεν είχε γίνει και πριν από οκτώ χρόνια στη σειρά με την Μπαρτσελόνα; Και πάλι ο Παναθηναϊκός έπαιζε με ισπανική ομάδα, και πάλι ήταν το μεγάλο αουτσάιντερ και πάλι έφτασε στην πηγή στο πρώτο ματς αλλά δεν ήπιε νερό. Η συνέχεια; Γνωστή. Νίκη στο δεύτερο παιχνίδι, 3-1 στη σειρά, πρόκριση στο Final 4 και πρωταθλητής Ευρώπης στη Βαρκελώνη.

Προσέξτε. Ούτε προτρέχω, ούτε τίποτα. Και ούτε λέω ότι θα συμβούν τα ίδια ακριβώς πράγματα. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι και τότε ο Παναθηναϊκός θεωρούνταν «τελειωμένος» μην μπορώντας πολλοί να πιστέψουν ότι θα είχε τα ψυχικά αποθέματα για ένα δεύτερο μεγάλο ματς σε μια πολύ δύσκολη έδρα. Όπως και τώρα. Πόσοι πιστεύουν ότι θα επαναλάβει ο Παναθηναϊκός ανάλογη εμφάνιση (ή και καλύτερη) και την Παρασκευή;

Απάντηση: Σίγουρα οι παίκτες και όλοι όσοι είναι μέσα στην ομάδα. Οι «πράσινοι» και δη ο Ρικ Πιτίνο, ανάγκασαν με την αμυντική τους τακτική να περιορίσουν τη Ρεάλ στο season low όσον αφορά την επιθετική τους παραγωγή και να βγάλουν ουσιαστικά εκτός αγώνα τη front line με τους Ταβάρες, Αγιον, Τόμπκινς, Ράντολφ. Μπορεί να επαναληφθεί το ίδιο και στο επόμενο ματς; Όπως η Ρεάλ έχει το «know how» για να χαλάει το μυαλό του Καλάθη, ίσως και ο Παναθηναϊκός να έχει το αντίστοιχο «know how» για τους ψηλούς των Μαδριλένων.

Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού ήταν για 26 λεπτά ο αδύναμος κρίκος των «πρασίνων» αλλά στη συνέχεια ήταν εκείνος που ηγήθηκε για να μειωθεί η διαφορά και η ελληνική ομάδα να γίνει το αφεντικό του παιχνιδιού. Και εκεί φαίνονται οι μεγάλοι παίκτες. Μπορεί να είχε 1/11 σουτ, αλλά δεν φοβήθηκε να πάρει τις προσπάθειες στο τέλος και να γυρίσει το ματς. Όπως και με τα δύο άστοχα τρίποντα που επιχείρησε στη συνέχεια δεν μπόρεσε να «σφραγίσει» το μεγάλο «διπλό». Όπως είχα γράψει και στην προηγούμενη εβδομάδα μετά το triple double του Νικ, ο Παναθηναϊκός θα «ζει και θα πεθαίνει» με τον Καλάθη. Και αυτό το ματς ήταν μια... πειστική απάντηση.

Από εκεί και πέρα. Ο Ιαν Βουγιούκας κατάφερε να τα βάλει με όλους τους ψηλούς της Ρεάλ και τις περισσότερες φορές να βγει νικητής. Η λέξη τίμιος δεν αρκεί για να χαρακτηρίσει τη μεγάλη του προσπάθεια, αφού αποδεικνύει παιχνίδι με το παιχνίδι ότι ακόμα και στα 34 του, ακόμα και με το βαρύ κορμί που διαθέτει, ότι μπορεί να αποτελέσει μια αξιόπιστη λύση. Άλλωστε το μπασκετικό του μυαλό δεν βρίσκεται εύκολα σε σέντερ και εκείνος φροντίζει να το εκμεταλλεύεται και με το παραπάνω.

Φυσικά και τα κριτήρια των σφυριγμάτων δεν ήταν ίδια στο τελευταίο τετράλεπτο. Όχι ότι έπαιξαν τον ρόλο για να γυρίσει το ματς, αλλά ότι βοήθησαν για την ανατροπή και το 9-0 της Ρεάλ στο τελευταίο τετράλεπτο. Απλούστατα στη μία πλευρά του παρκέ σφυρίζονταν όλες οι επαφές, ενώ στην άλλη τίποτα απολύτως. Και ακόμα και έτσι, ο Παναθηναϊκός είχε την τελευταία ευκαιρία για να στείλει το ματς στην παράταση, αλλά το σουτ του Τόμας δεν βρήκε στόχο. Βάλτο ρε Ντεσόν...

ΥΓ: Το ΑΚΤΙΝΑ Travel Group φρόντισε για τα πάντα ώστε το ταξίδι του gazzetta.gr στη Μαδρίτη για την κάλυψη της «πράσινης» αποστολής να λειτουργούν στην εντέλεια!