Θα μείνεις στου Ρικ!

Με τόσα παιδιά που έχει σπείρει (στο περιβόητο δέντρο του) ο Ρικ Πιτίνο μπορεί να καμώνεται σαν τον Τζο Κέλερ στο περίφημο θεατρικό έργο του Αρθουρ Μίλερ…

Ήταν όλοι τους παιδιά μου!

Εχει ανταμώσει με κάμποσα από δαύτα στους τρεις μήνες που κάθεται στον πάγκο του Παναθηναϊκού, χώρια οι πλείστοι όσοι τους οποίους είχε συναντήσει ως αντιπάλους στο κολεγιακό πρωτάθλημα: είδε τον Κάιλ Κούριτς με την Μπαρτσελόνα, συνάντησε τον Τζέρι Σμιθ με τον Ηφαιστο Λήμνου και απόψε, κόντρα στην Μπούντουτσνοστ του κάθεται ο Ερλ Κλαρκ…

Ο 31χρονος φόργουορντ από το Νιου Τζέρσι βρέθηκε στη δούλεψη του νυν προπονητή του Παναθηναϊκού από το 2006 έως το 2009, όταν επιλέχθηκε στο Νο 14 του ντραφτ και στη συνέχεια σουλάτσαρε για επτά σεζόν στο ΝΒΑ, στο οποίο έπαιξε 276 ματς, σε έξι διαφορετικές ομάδες, με μέσο όρο 4.4 πόντους και 3.0 ριμπάουντ.

Ο Κλαρκ έπεσε στα χέρια του Πιτίνο το καλοκαίρι του 2006, προερχόμενος από το γυμνάσιο του Ραγουέι και στις τρεις σεζόν που πέρασε μαζί του αγωνίσθηκε σε 104 ματς έχοντας μέσο όρο 10.6 πόντους (με ποσοστά 46.7% στα δίποντα, 29.8% στα τρίποντα, 64.0% στις βολές) 7.0 ριμπάουντ και 1.7 ασίστ.

Εκείνες οι σεζόν δεν υπήρξαν οι πιο παραγωγικές και επιτυχημένες για τους Κάρντιναλς, οι οποίοι δεν κατάφεραν να φτάσουν στο Final 4, όπως συνέβη, επί ημερών Πιτίνο, το 2005, το 2012 και το 2013. Το 2008 αποκλείσθηκαν στο Τουρνουά από το Νορθ Καρολάινα και την επόμενη χρονιά από το Μίσιγκαν Στέιτ, με τον Κλαρκ να έχει συμπαίκτες, μεταξύ άλλων, τον… Λημνιό πλέον Τζέρι Σμιθ, τον Τέρενς Γουίλιαμς, τον Ντέρικ Κάρακτερ, τον Σαμάρντο Σάμιουελς, τον Εντγκαρ Σόσα, τον Μπράντον Τζένκινς, τον Ντέιβιντ Πάτζετ και τον Χουάν Παλάθιος.

Ως κολεγιόπαις ο Κλαρκ ήταν πολλά υποσχόμενος και πάντως το ταλέντο του προδιέθετε για μια σπουδαιότερη καριέρα από αυτήν που έχει να επιδείξει, με αποτέλεσμα να βολοδέρνει στην κατά τα άλλα συμπαθή Μπουντούτσνοστ, στην οποία –εάν δεν απατώμαι-τον πλάσαρε ο Ελληνας ατζέντης του Αντι Μπουντογιάννης.

Δεν έχω ρωτήσει ποτέ τον Πιτίνο για την πάρτη του, αλλά φαντάζομαι πως ο λεγάμενος υπήρξε ένα από τα μεγάλα στοιχήματα του(ς): το κέρδισε ο Ρικ στο NCAA, αλλά το έχασε στη συνέχεια ο ίδιος ο Κλαρκ!

Ο Κλαρκ ήταν ανέκαθεν μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση, με αρετές που δεν συμβάδιζαν με το μπόι του. Εννοώ ότι με ύψος 2μ.06 απέχει πόρρω από το να συστήνεται ως ένας κλασικός παίκτης ρακέτας και το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του το έχει περάσει ανάμεσα στο «4» και στο «3», ενώ οι Αμερικανοί εμπειρογνώμονες υποστήριζαν, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ότι πάσχει από κρίση ταυτότητας και στο κορμί του κρύβεται ένας λανθάνων γκαρντ!

Ενας πάουερ φόργουορντ που θέλει να (νομίζει ότι) είναι γκαρντ, όπως έγραφαν τα διάφορα scouting reports, ενόψει του ντραφτ.

Από μικρός ο Κλαρκ έλκυε την προσοχή διότι ήταν ψηλός, μακρύς, ευέλικτος, έβλεπε το γήπεδο και διέθετε αθλητικότητα, εντυπωσιακή ικανότητα στον χειρισμό της μπάλας, δυνατότητα να τρέξει στο coast to coast και σωστό διάβασμα των εκάστοτε mismatches. Στον αντίποδα υστερούσε στο σουτ, ήταν πολύ επιρρεπής στα λάθη και δυσκολευόταν να τελειώσει τις φάσεις στις οποίες ερχόταν σε επαφή με τους αντιπάλους του.

Ο Πιτίνο δούλεψε πολύ μαζί του και προσέβλεπε στην εξέλιξη του, μάλιστα του τριβέλιζε το μυαλό επιμένοντας ότι «πρέπει να γίνεις πιο σκληρός για να φτάσεις ψηλά και να είσαι πολύτιμος στις ομάδες σου». Αλλά και ο Κλαρκ αισθανόταν σκλαβωμένος από το ενδιαφέρον του προπονητή του, τον οποίο έβλεπαν οικογενειακώς σαν Θεό!

Στο τέλος της δεύτερης σεζόν του στο Λούιβιλ ο Ερλ είχε αποφασίσει να αποχωρήσει και να δοκιμάσει την τύχη του στο ντραφτ του ΝΒΑ, αλλά ανέκρουσε πρύμναν. «Γιατί να φύγω; Μου αρέσει πολύ o κολεγιακός τρόπος ζωής, περνάω ωραία με τους φίλους μου στο σχολείο, απολαμβάνω το μπάσκετ που παίζουμε και έχω έναν προπονητή από τον οποίο κάθε μέρα μαθαίνω κάτι. Δίπλα του ωριμάζω και δεν κάνω τις παιδικές τρέλες» είπε τότε ο Κλαρκ στον… εαυτό του και τον έπεισε!

Τον έπεισε βεβαίως και ο πατέρας του, ο Λάρι Κλαρκ, ο οποίος στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 είχε παίξει κολεγιακό μπάσκετ στο Βάγκνερ με προπονητή τον Πι Τζέι Καρλίσιμο. «Που θα πας; Το σκέφτηκες καλά να φύγεις τώρα;» ρώτησε τον κανακάρη του και έδωσε μονάχος του την απάντηση: «Θα μείνεις με τον Ρικ»!

Οπερ και εγένετο: ο Κλαρκ έμεινε για άλλη μια σεζόν στους Κάρντιναλς και εξετέθη στο ντραφτ το 2009, για να επιλεγεί στο Νο 14 από τους Σανς στους οποίους έπαιξε μία σεζόν. Στη συνέχεια μετακόμισε στο Ορλάντο για μια διετία, ενώ ακολούθησε το πέρασμα του από τους Λέικερς, τους Καβαλίερς, τους Νικς και τους Νετς. Όπως κάθε λεγεωνάριος και γυρολόγος που σέβεται τον εαυτό του πετάχτηκε για λίγο στην Κίνα, ύστερα φόρεσε για δυο σεζόν τη φανέλα της Μπεσίκτας και το περασμένο καλοκαίρι βρέθηκε στην… εξωτική Ποντγκόριτσα.

Εκτός από τον Πιτίνο, έβαλε στοίχημα γι’ αυτόν και και ο Μάικ Nτ’ Αντόνι. Ο Κλαρκ βρέθηκε στους Λέικερς το 2012 ακολουθώντας τον Ντουάιτ Χάουαρντ από το Ορλάντο και αίφνης από ρολίστας χρίσθηκε βασικός, όταν τραυματίσθηκαν ο Superman, ο Πάου Γκασόλ και ο Τζόρνταν Χιλ. «Είναι φαινόμενο» είπε ο Ντ’ Αντόνι βλέποντας τον στις 9 Ιανουαρίου του 2013 να πετυχαίνει double -double κόντρα στους Σπερς με 22 πόντους και 13 ριμπάουντ και να συνεχίζει το ίδιο βιολί σε άλλα δυο ματς «Μπορεί να μαρκάρει από πεντάρι μέχρι πλέι μέικερ και μας προσφέρει μια σπουδαία διαφορετικότητα στην τακτική μας» εξήγησε ο τότε προπονητής των Λέικερς ο οποίος τον διατήρησε στη βασική πεντάδα μέχρι και τον Μάρτιο, όταν φάνηκε κουρασμένος και έχασε τη σπιρτάδα του…