Το... παραλίγο πάθημα του ημιχρόνου, μάθημα στην Ιταλία!

Το βράδυ της 20ης Μαρτίου 2019 ήταν τελείως διαφορετικό από όλα τα προηγούμενα στο ΟΑΚΑ.

Άλλες φορές το κλίμα θα ήταν κάτι παραπάνω από πανηγυρικό πριν από το τζάμπολ. Η μουσική και ο ύμνος του Παναθηναϊκού θα έπαιζαν στη διαπασών, οι μαζορέτες θα έκοβαν βόλτες στο παρκέ και θα πέταγαν μπλουζάκια στην εξέδρα, ο Mr. Green θα κρατούσε τη τεράστια σημαία και θα την κυμάτιζε όλη την ώρα, ο κόσμος θα παραληρούσε για τις τέσσερις συνεχόμενες νίκες στην EuroLeague (ή αν προτιμάτε τις πέντε στα τελευταία έξι ματς) ενώ στο κυλικείο του γηπέδου ο Θανάσης Γιαννακόπουλος θα έλεγε τα αστεία του, θα ξεστόμιζε τις μοναδικές του ατάκες, θα πείραζε τον κόσμο και θα ρωτούσε για τους διαιτητές λόγω και της... κρισιμότητας: «Θα μας σφάξουν σήμερα;»

Με λίγα λόγια θα ήταν μια τυπική βραδιά στο ΟΑΚΑ για κάποιο ματς της EuroLeague. Όμως δεν ήταν... Στη θέση του Θανάση Γιαννακόπουλου στα επίσημα υπήρχε πλέον μόνο μια φωτογραφία του, μια σημαία του Παναθηναϊκού και μια ανθοδέσμη. Είναι διαφορετικό να ακούς την άσχημη είδηση και να γράφεις ένα σωρό αφιερώματα για τον «καλό άνθρωπο» και διαφορετικό να ζεις την «απουσία» του. Το μεγάλο σοκ για μένα ήταν όταν πήγα στο κυλικείο για να πάρω ένα μπουκάλι νερό πριν από το ματς με την Μπασκόνια. Στη θέση που καθόταν ο μεγάλος παράγοντας και συζητούσε για τον αγαπημένο του Παναθηναϊκό, υπήρχε άλλη μια ανθοδέσμη, ενώ ακριβώς μπροστά στο τραπεζάκι, έτοιμο και σερβιρισμένο το αγαπημένο του αναψυκτικό...

Θέλοντας ή μη, συνειδητοποιείς ότι τίποτε πια δεν θα είναι ίδιο στο ΟΑΚΑ... Εκεί που φάνηκε ακόμη περισσότερο η «απουσία» του ήταν στο δεύτερο ημίχρονο και πιο συγκεκριμένα τη στιγμή που οι Βάσκοι είχαν πάρει «φαλάγγι» τον Παναθηναϊκό και είχαν καταφέρει να γυρίσουν ένα ματς 23 πόντων! Που ήταν ο Θανάσης Γιαννακόπουλος να πάει πάλι πίσω από τον πάγκο και να αρχίσει να «ψέλνει» τους πάντες για να... ξυπνήσουν και να παίξουν μπάσκετ; Δεν χρειάζεται να πάτε πολύ πίσω. Το είχε κάνει μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο και πιο συγκεκριμένα στο ματς με την Νταρουσάφακα όπου ο Παναθηναϊκός δεν βλεπόταν μέχρι το 35' και χρειάστηκε τις φωνές του... Θανάση ο οποίος είχε πάει... σφαίρα στον πάγκο και έκανε δριμύτατες παρατηρήσεις. Να υπενθυμίσω τι είχε γίνει έκτοτε; Οι «πράσινοι» δεν δέχτηκαν ξανά καλάθι μέχρι το τέλος...

Ο Θανάσης μπορεί να έλειπε από το ΟΑΚΑ, αλλά ουσιαστικά ήταν... εκεί. Ποτέ δεν έφυγε. Με μάτια βουρκωμένα και το δέρμα να ανατριχιάζει από το σύνθημα «ατόφιος, μάγκας, ο πιο ρομαντικός, Θανάσης Γιαννακόπουλος, Παναθηναϊκός» οι 15.000 φίλοι της ομάδας είπαν το δικό τους «αντίο» στον μεγάλο παράγοντα, ο οποίος-πλέον- θα βλέπει μαζί με τον Παύλο το δημιούργημά τους από τα επίσημα του Παραδείσου. Μπορεί οι περισσότεροι παίκτες της σημερινής ομάδας να μην γνωρίζουν και μην καταλαβαίνουν τι σημαίνουν οι συγκεκριμένες απώλειες, αλλά ήξεραν ένα πράγμα. Έπρεπε πάση θυσία να κερδίσουν την Μπασκόνια, να αφιερώσουν τη νίκη στον Θανάση και να παραμείνουν «ζωντανοί» στο «κυνήγι» των playoffs.

Πήγε... περίπατο το ομαδικό πνεύμα του τελευταίου μήνα

Βέβαια τα πράγματα δεν κύλησαν όπως ακριβώς θα τα περίμεναν στον Παναθηναϊκό μετά το «Ντόκτορ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ» πρόσωπο στα δύο ημίχρονα. Εκεί που ήταν με το πόδι πατημένο στο γκάζι μετά και τη μεγάλη νίκη στη Μόσχα και έμοιαζαν να «στραγγαλίζουν» την Μπασκόνια εξασφαλίζοντας και την διαφορά των +10 πόντων, στη συνέχεια ήρθαν τα πάνω κάτω. Ο Παναθηναϊκός του τελευταίου διμήνου, μετατράπηκε στον... γνωστό Παναθηναϊκό τη φετινής σεζόν, δίχως αρχές, πλάνο, στόχευση, συγκέντρωση και το κυριότερο; Χωρίς ομαδικό πνεύμα. Ουσιαστικά όποιος έπαιρνε την μπάλα, έκανε ό,τι του κάπνιζε εκείνη την ώρα.

Όπως «τσιμπιόμασταν» στο ματς της Μόσχας για να διαπιστώσουμε αν ήταν αλήθεια ή ψέμματα τα όσα είχαν συμβεί ως επιστέγασμα της εξαιρετικής κατάστασης της ομάδας, έτσι ακριβώς «τσιμπιόμασταν» και στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με την Μπασκόνια. Όμως για τον... αντίθετο λόγο. Για το αν «ξυπνούσαν» οι ίδιοι εφιάλτες και αν ο Παναθηναϊκός θα παρουσίαζε εκ νέου τα ίδια συμπτώματα που του δυσκόλεψαν τόσο πολύ το έργο της πρόκρισης. Ήταν η σιγουριά που υπήρχε βάσει της εικόνας του αγώνα στο πρώτο ημίχρονο, Ήταν η κούραση από την υπερπροσπαθεια για το +23; Ήταν η έλλειψη συγκέντρωσης; Ήταν ακόμα και η υποτίμηση της αποδεκατισμένης Μπασκόνια;

Όπως έγραψα και στην κριτική του αγώνα, εχθρός του κακού είναι το χειρότερο και από τη στιγμή που αποφεύχθηκε το χειρότερο σενάριο της ήττας, ο Παναθηναϊκός μπορεί να συνεχίσει να ονειρεύεται το εισιτήριο των προημιτελικών και μάλιστα με αρκετές (έως και πολλές) πιθανότητες. Έστω και αν έχει γλυκόπικρη «γεύση» επειδή δεν κάλυψε το -9 της Βιτόρια, πολλώ δε μάλλον κρατώντας την τύχη στα χέρια του (και μάλιστα με επιβλητική εμφάνιση) για περισσότερο από 22 λεπτά και με διαφορά που ξεπερνούσε τους 20 πόντους.

Ίδιες παθογένειες, αλλά... διαφορετικοί οι Τόμας, Κιλπάτρικ, Παπαγιάννης

Τι έγινε όμως στη συνέχεια; Οι ίδιες... παθογένειες που έφεραν τους «πράσινους» σε αυτήν την δύσκολη θέση. Οι ατομικές ενέργειες και το «εγώ» είχαν πάρει τη θέση της ομαδικής λειτουργία και του «εμείς» που έδειχνε ο Παναθηναϊκός στα τελευταία ματς. Η ενέργεια που υπήρχε στην άμυνα έμεινε στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ μετά το τέλος του ημιχρόνου, οι παίκτες έμοιαζαν «σκασμένοι» και αντί ελέγξουν τον ρυθμό και να διαχειριστούν σωστά την διαφορά, έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο. Προσπάθησαν και πάλι να τρέξουν, αλλά η Μπασκόνια ήταν πιο διαβασμένη, πιο συγκεντρωμένη και «χτύπησε» το «τριφύλλι» με τον ίδιο τρόπο που την είχε... πατήσει στο πρώτο μισό του αγώνα.

Εξαιρετική άμυνα που ανάγκαζε τους «πράσινους» σε «σκοτωμένες» επιθέσεις στη λήξη των 24 δευτερολέπτων ή σε βεβιασμένα και άνευ λογικής σουτ. Μεγαλύτερη επιτυχία των Βάσκων ήταν που χάλασαν το μυαλό του Νικ Καλάθη, ο οποίος αντί να δημιουργήσει προτίμησε να πάρει προσπάθειες και μάλιστα να επιμένει σε αυτές από τη στιγμή που δεν ήταν σε καλή επιθετική μέρα. Ακόμα και έτσι, «έγραψε» ένα ακόμα double-double στο βιογραφικό του. Σε αυτόν προσθέστε και τον Κιθ Λάνγκφορντ, στον οποίο έμενε η μπάλα στα χέρια και προσπαθούσε να σουτάρει «όπως να 'ναι» στο τέλος της επίθεσης...

Οσον αφορά την ατομική κριτική, φάνηκε ξεκάθαρα ότι τις βραδιές που οι Καλάθης και Παπαπέτρου δεν θα είναι «καλά», τότε και ο υπόλοιπος Παναθηναϊκός θα έχει πρόβλημα. Όμως ο ανεβασμένος (και προσφάτως... clutch) ΝτεΣόν Τόμας απέδειξε και πάλι την ανοδική του πορεία και το γεγονός ότι βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Μαζί με τον Σον Κιλπάτρικ ήταν εκείνοι που «έδιωξαν» τα... μαύρα σύννεφα από το ΟΑΚΑ, ενώ ο Γιώργος Παπαγιάννης έχει κερδίσει με το σπαθί του τη θέση του πρώτου σέντερ της ομάδας. Άλλωστε η παρουσία του στην πεντάδα είναι από μόνη της επιβλητική και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είναι πολύ ανεβασμένος, δίνει ένα επιπλέον αβαντάζ στον Παναθηναϊκό.

Η συνέχεια και τα σενάρια...

Από εδώ και στο εξής: Ο Παναθηναϊκός έχει να παίξει με Αρμάνι στην Ιταλία, με Ρεάλ και Μπουντούτσνοστ στο ΟΑΚΑ. Τα πράγματα είναι απλά. Κάνει το 3/3 και δεν φοβάται τίποτα και κανέναν. Θα βρίσκεται στα playoffs αφού θα έχει βάλει από κάτω του την Αρμάνι μετά και την ήττα της ιταλικής ομάδας στην Μαδρίτη. Το πράγμα θα μπλέξει πολύ με 2/3 τις εναπομείνασες αγωνιστικές. Όπου «2/3» υπολογίστε ήττα από την Αρμάνι. Σε αυτήν την περίπτωση θα ποντάρει σε νέο στραβοπάτημα της Μπασκόνια που έχει να παίξει με Ρεάλ, Εφές και ΤΣΣΚΑ.Ο Παναθηναϊκός μπορεί να μην... έζησε παίρνοντας την διαφορά από τους Βάσκους, αλλά του δίνει η ευκαιρία να μείνει «ζωντανός» στην δεύτερη ευκαιρία του κόντρα στην Αρμάνι. Αν μάλιστα καταφέρει και νικήσει με +4 πόντους, το σενάριο θα φαντάζει... ιδανικό.

Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός για να νιώθει σίγουρος στα playoffs θα πρέπει στο τέλος της regular season να έχει μία νίκη περισσότερη με έναν από τους υπόλοιπους τρεις μνηστήρες των τριών θέσεων. Δηλαδή να βάλει μια ομάδα από κάτω. Σε αυτήν την περίπτωση, στην χειρότερη θα είναι 8ος. Στο ενδεχόμενο της τετραπλής ισοβαθμίας στο τέλος, είναι δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να κερδίσει την Αρμάνι στο Μιλάνο ώστε να μην υστερεί με δύο ήττες. Τι σημαίνει αυτό; Για να αποφύγει οποιοδήποτε σενάριο και οποιαδήποτε ισοβαθμία που μπορεί να τον στείλουν εκτός οκτάδας, κάνει το 3/3 και πραγματοποιεί το καλύτερο finish της ιστορίας του στην regular season με οκτώ νίκες στα οκτώ τελευταία παιχνίδια...

ΥΓ1: Στο πρώτο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός είχε 14/22 δίποντα (63,6%) και 4/8 τρίποντα (50%). Δηλαδή 18/30 σουτ εντός παιδιάς (60%). Στο δεύτερο ημίχρονο είχε αντίστοιχα 9/24 δίποντα (37,5%) και 2/13 τρίποντα (15,3%). Δηλαδή 11/37 σουτ (29,7%). Οι αριθμοί «μίλησαν» από μόνοι τους.

ΥΓ2: Στο πρώτο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός είχε 8/16 βολές. Στο δεύτερο «μηδέν». Ε, όχι και... μηδέν.

ΥΓ3: Ρικ Πιτίνο (1): «Όταν μαθαίνεις από τις νίκες και όχι από τις ήττες, παίρνεις τα καλύτερα μαθήματα που μπορείς». Respect!

ΥΓ4: Ρικ Πιτίνο (2): «Πήραμε πέντε σερί νίκες, με τις τρεις να είναι εκτός έδρας. Όμως είμαι δυσαρεστημένος. Για πρώτη φορά θα τους δείξω πόσο δυσαρεστημένος είμαι». Respect ξανά!

ΥΓ5: Λέτε να δούμε Αντετοκούνμπο πάνω σε Μάικ Τζέιμς; Διόλου απίθανο. Ο Αμερικανός είναι κάτι παραπάνω από «σεληνιασμένος» και θα χρειαστεί πολλή δουλειά στο μαρκάρισμά του.