Η… Πράσινη Πλατεία!

Η… Πράσινη Πλατεία!

Βασίλης Σκουντής Βασίλης Σκουντής
Η… Πράσινη Πλατεία!
Ο Παναθηναϊκός άλωσε τη Μόσχα και ο Βασίλης Σκουντής ψηλαφίζει από διάφορες πλευρές αυτή τη διθυραμβική νίκη…

Βουλωμένο γράμμα φαίνεται πώς διάβαζε ο… μπαγάσας ο Πιτίνο!

Βουλωμένο, επτασφράγιστο και δεν συμμαζεύεται, διότι το πρωί που (μετά τη Λήμνο, το Ηράκλειο, τη Ρόδο και το Ρέθυμνο) έκοβε τις βόλτες του στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας έγραψε στο Twitter, «The Greeks invade Red Square» και πριν αλέκτορα φωνήσαι, ο Παναθηναϊκός την έβαψε πράσινη!

Ε, μετά από τέτοια και τόσο βίαιη περιβαλλοντική παρέμβαση, απορώ πως οι Ρώσοι τον άφησαν να γυρίσει στην Αθήνα και δεν τον κράτησαν όμηρο!

Πέρα από την πλάκα, τώρα αυτή η νίκη του Παναθηναϊκού είναι πολλώ λογιώ μεγάλη: μεγάλη, ιστορική, μνημειώδης, διθυραμβική και φαντασμαγορική!

Την ώρα που ο τάχα μου, τάχα μου ανεπίδεκτος μαθήσεως ως σουτέρ από τα 6μ.75 Nικ Καλάθης, ο οποίος γι’ αυτό τον λόγο κιόλας αποτελεί τη χαρά των under στην άμυνα pick n’ roll προκαλούσε σοκ και δέος με την in extremis ταμπλαδούρα, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ετοιμαζόταν να κατέβει στην Αθήνα για τη σύσκεψη στο γραφείο του Υφυπουργού Αθλητισμού…

Εκείνη τη στιγμή μέσα στη φούρια του, ασφαλώς θα πρόλαβε να τηλεφωνήσει στη Μόσχα για να δώσει τα συχαρίκια του και μαζί με δαύτα, πιστεύω ότι θα μπορούσε κιόλας να στείλει και ένα προσχέδιο συμβολαίου στον Ρικ Πιτίνο, για να σταματήσει ο λεγάμενος να μιλάει για τους έξι μήνες και το φευγιό του τον Ιούνιο!

Θα εξηγήσω αργότερα τι εννοώ και γιατί το γράφω αυτό, χωρίς βεβαίως να μου πέφτει λόγος στις διαθέσεις του ιδιοκτήτη και στις προθέσεις του προπονητή…

Για τον Παναθηναϊκό αυτή είναι η νίκη της οκταετίας: θα έγραφα ότι είναι η νίκη της δεκαετίας, εάν δεν είχαν μεσολαβήσει αυτές επί της Σιένα και της Μακάμπι στο θριαμβευτικό Final 4 του 2011 στη Βαρκελώνη, που του προσπόρισαν το έκτο αστέρι στην πλουμιστή στολή του…

Είναι ωστόσο μια νίκη δεκαετίας, διότι την καρτέραγε από την 1η Δεκεμβρίου του 2010 και από τότε μετρούσε εννέα απανωτές ήττες σε ισάριθμες επισκέψεις στην Κόκκινη Πλατεία: μηδέν στα εννέα μέχρι χθες το απόβραδο που άφησε στήλη άλατος τους Μοσχοβίτες με αυτό το σουτ-προσευχή του Νικ, που έμοιαζε με ένα… ρουφηχτό φιλί στην πρόκριση που με τη σειρά της γλυκάθηκε από το κόρτε και του κλείνει πονηρά το μάτι!

Κι έτυχε κιόλας αυτή η ιστορική (λόγω του προτέρου μη εντίμου βίου στη Μόσχα) νίκη να είναι κιόλας η 13η στην εφετινή σεζόν και από εκεί μάλιστα που ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να σταυρώσει διπλό, τώρα άρχισαν να του τρέχουν το ένα μετά το άλλο…

Τέλος καλό, όλα καλά, που έλεγε και ο Σαίξπηρ: το εννοώ αυτό διότι προτού το (αρκούντως καμπυλωτό δεν ήταν, Ρικ;) σουτ του Καλάθη ταράξει το διχτάκι, οι Πράσινοι έκαναν ένα χαρακίρι διαρκείας και ως γνωστόν, δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από μια ήττα στις λεπτομέρειες…

Φαινόταν να του κατσικώνεται αυτή η ήττα, από δυο (ανάμεσα στις υπόλοιπες) παρ’ ολίγον μοιραίες ολιγωρίες και μια παρά τρίχα καταδικαστική αντίδραση…

Παρά τρίχα, δηλαδή την τρίχα η οποία λείπει από το ξυρισμένο κρανίο του Καλάθη που πάντως ποτίστηκε με το νερό από το μπουγέλο στα αποδυτήρια και θα του ξαναφυτρώσουν μαλλιά!

Οι παρ’ ολίγον μοιραίες ολιγωρίες έχουν να κάνουν με τα δυο επιθετικά ριμπάουντ και τα συνακόλουθα καλάθια δεύτερης ευκαιρίας που έβαλαν ο Κάιλ Χάινς και ο Γουίλ Κλάιμπερν μετά το δια χειρός Κιθ Λάνγκφορντ 64-65…

Οσο για την παρά τρίχα καταδικαστική αντίδραση δεν ήταν άλλη από το αντιαθλητικό φάουλ που έκανε πάνω στη φούρια του, στην πρεμούρα αλλά και στην απειρία του ο Γιώργος Παπαγιάννης…

Αλλά, όπως λέει και το ανέκδοτο, «ευτυχώς, δεν πάθαμε και τίποτε»!

Στο φινάλε το θρίλερ εξελίχθηκε όπως άρμοζε στο περιβάλλον και στην ατμόσφαιρα: σε μια ρώσικη ρουλέτα, στο πλαίσιο της οποίας είχαν απομείνει δυο σφαίρες στη θαλάμη…

Η μια ξέφυγε από την κάννη του Κλάιμπερν (στη δεύτερη βολή από το φάουλ του ΝτεΣόν Τόμας) και η άλλη εξαπολύθηκε από τον Καλάθη και στην πορεία της από το χέρι του ως το καλάθι πήρε προαγωγή κι από σφαίρα έγινε βόμβα!

Τότε ξεχάστηκαν όλα, καθότι η μεγαλοσύνη της νίκης διέγραψε μονοκονδυλιά και το πρόβλημα στα αμυντικά ριμπάουντ και το κρεσέντο του φρενήρους Ροντρίγκεθ, και το αντιαθλητικό φάουλ του PG (όπως τον λέει εν συντομία ο Πιτίνο) και την ατζαμοσύνη του Λάνγκφορντ και του Κιλπάτρικ, που έβαλαν μαζί 5 στα 21 σουτ!

Αμ το άλλο; Ο Κιλπάτρικ κόντεψε κιόλας να ενδυθεί τον μανδύα του homme fatal και να βαδίσει στα χνάρια του Τομ Κάππου ο οποίος τη σεζόν 1982-83 στον αγώνα Αρης-Παναθηναϊκός χρεώθηκε με.. πόδια από τον Παναγιώτη Τσολακίδη και αυτή η παράβαση έκρινε το αποτέλεσμα (72-70)!

Πάμε τώρα στον λογαριασμό…

Ο Νικ είναι ο σούπερ ήρωας της βραδιάς, περί τούτου δεν χωρεί αμφιβολία. Ο προφανέστερος των προφανών…

Ο ΝτεΣόν Τόμας είναι ο αφανέστερος των προφανών, διότι όργωσε το έδαφος και εάν δεν είχε βάλει τους επτά μαζεμένους πόντους (τετράποντο και τρίποντο για το 74 όλα), ο Παναθηναϊκός πιθανότατα θα γύριζε πίσω ηττημένος, χώρια που έπαιξε μια λυσσασμένη άμυνα πάνω στον Ροντρίγκεθ και τον ανάγκασε (μετά από τρεις αποτυχημένες απόπειρες να τον υπερφαλαγγίσει) να ξεφορτωθεί την μπάλα και να την πετάξει στον Χάκετ.

Ο Ιωάννης-είμαι-σταθερή-αξία-Παπαπέτρου υπήρξε ο προφανέστερος των αφανών, ακολουθούμενος από τον Γκιστ, τον Λεκάβιτσους και τον Αντετοκούνμπο…

Οσο για τον Πιτίνο, ε, αυτός πια μετά από δυόμισι μήνες επιβεβαιώνει με τον πλέον τρανό και πανηγυρικό τρόπο ένα σχετικώς άγνωστο παρατσούκλι που του είχαν κολλήσει στην πατρίδα του: αυτό του Inverter, τουτέστιν του ανθρώπου ο οποίος μπορεί να αντιστρέφει τις καταστάσεις!

O Fabulous Rick είναι όντως τέτοιος, μα πιο πολύ είναι ο εαυτός του και επίσης ένας προπονητής ο οποίος δεν κάνει εκπτώσεις στις αρχές και στις ιδέες του και τούτο το απέδειξε χθες με την εμμονή του, έστω κι αν μπορεί ενδομύχως να φοβόταν πως θα τον χαντακώσει!

Όταν ο Δημήτρης Ιτούδης κατέφυγε στο small ball o Πιτίνο επέμενε να παίζει με ένα ψηλό σχήμα, που απάρτιζαν ο Καλάθης, ο Κιλάτρικ, ο Παπαπέτρου, ο Τόμας και ο Παπαγιάννης! Με αυτή την πεντάδα οι Πράσινοι απώλεσαν τα δυο κρίσιμα αμυντικά ριμπάουντ και είδαν τον Χίγκινς να παρασύρει τον PG στο αντιαθλητικό φάουλ.

Και όμως σε πείσμα της ροής του αγώνα και του σχήματος της ΤΣΣΚΑ ο Πιτίνο συνέχισε ένα βαράει το δικό του βιολί και η μόνη προσαρμογή που έκανε ήταν να βγάλει τον Παπαγιάννη και να βάλει τον Γκιστ.

Εν κατακλείδι ο προπονητής του Παναθηναϊκού διάλεξε να ζήσει ή να πεθάνει με τις δικές του ιδέες και όχι με εκείνες του Ιτούδη και ο Θεός (που μεταμορφώθηκε εκτάκτως σε καραφλό αγόρι) τον αντάμειψε για την ξεροκεφαλιά του!

Ο ίδιος ο Πιτίνο αποκάλυψε ότι είπε στον Καλάθη να μείνει ελεύθερος και να σουτάρει από εκεί που στεκόταν. Με βάση τη στατιστική και παρά τη δήλωση του Νικ ότι «αυτό είναι ένα σουτ στο οποίο προπονούμαι κάθε μέρα» αυτή δεν ήταν η καλύτερη επιλογή…

Η μήπως ήταν; Ήταν και παραήταν, διότι στο βιβλίο του «Success is a choice» γράφει μεταξύ άλλων τα εξής:

  • Σε έναν αγώνα που κρίνεται στην εκπνοή είναι καλύτερα να πάρει ένας κακός σουτέρ ένα καλό σουτ, παρά ένας καλός σουτέρ ένα κακό σουτ.

  • Στο φινάλε ενός αγώνα δεν θέλω ένα καλό σύστημα, αλλά έναν παίκτη για να βάλει την μπάλα στο καλάθι.

Του έκατσαν και τα δυο του μπαγάσα!

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Βασίλης Σκουντής
Βασίλης Σκουντής

H φήμη ότι βγήκε από την κοιλιά της μάνας του κρατώντας ένα στυλό κι ένα χαρτί ελέγχεται ως εντελώς αναληθής. Αντιθέτως είναι περίπου… αληθής η φήμη ότι στην πρώτη έκθεση του στο δημοτικό έβαλε τίτλο, υπότιτλο, φωτογραφία, λεζάντα και έδωσε χαρακτηρισμό γραμματοσειράς!
Τα νομικά βιβλία του Σάκουλα ενέμειναν απλώς στο ράφι, αλλά στις… σακούλες. Ο προορισμός υπήρξε μοιραίος και αναπόδραστος. Μετά από 32 χρόνια και με τα μαλλιά του να έχουν από ετών προτιμήσει την ταπείνωση από το θάνατο, ο Βασίλης Σκουντής ταλαιπωρεί τους γύρω του και τον εαυτό του, επιμένοντας να γράφει, άλλωστε είναι το μόνο που έμαθε να κάνει (πιστεύει καλά, αλλά κι αυτό παίζεται!) στη ζωή του. Αν και ενίοτε παρασπονδεί, εν τούτοις στις φλέβες του τρέχει πάντοτε πορτοκαλί αίμα, θεωρεί τον εαυτό του απόγονο του Homo Βasketikus και (περπατώντας στην πέμπτη δεκαετία της ενασχόλησης του με τη δημοσιογραφία) γουστάρει που ακόμη δεν βαρέθηκε να κάνει το χόμπι του!

ΥΓ: Αν μετά από τόσα χρόνια δεν τον βαρεθήκατε, εκτός από το gazzetta.gr μπορείτε να τον υποφέρετε ακόμη καθημερινά στο Goal News και στον Sentra FM 103.3