Ολυμπιακός: Η εικόνα αποσύνθεσης χειρότερη από την ήττα

Ολυμπιακός: Η εικόνα αποσύνθεσης χειρότερη από την ήττα

Ολυμπιακός: Η εικόνα αποσύνθεσης χειρότερη από την ήττα
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες σχολιάζει την ήττα του Ολυμπιακού από την ΤΣΣΚΑ και τα προβλήματα στο παρκέ που δε λένε να εξαφανιστούν Μάρτιο μήνα.

Η αντίδραση σε όλα τα πράγματα και τις καταστάσεις έχει να κάνει με τις εμπειρίες του καθενός.

Έχω την εντύπωση πως η αντίδραση του κόσμου στην κάκιστη αγωνιστική κατάσταση της ομάδας έγκειται σε μεγάλο βαθμό στην ηλικία του καθενός. Αν έχεις βιώσει περιόδους που ήσουν ανυπόληπτος, τότε σίγουρα σε στεναχωρεί η εικόνα του Ολυμπιακού, αλλά μένεις δίπλα και στηρίζεις.

Αν είσαι πιο νέος και μεγαλωμένος μόνο με Κωνσταντινούπολη, Λονδίνο κλπ είσαι πιο αυστηρός και επικριτικός. Βέβαια είδα και 200 νεαρούς να μένουν και να τραγουδάνε για 15 λεπτά στο τέλος δείχνοντας εμπράκτως τη στήριξή τους όταν άλλοι αποχωρούσαν από το 35’.

Και τα δύο μπορεί να είναι σωστά και λάθος. Βασικά δεν υπάρχει σωστό και λάθος στο πως θα αντιμετωπίσεις μία κατάσταση.

Αυτό που δε χρίζει αμφισβήτησης είναι πως στον Ολυμπιακό έχει χάθει το DNA το οποίο έρεε στο «αίμα» του.

Προσωπικά για να κλείσω το θέμα και να μπω στα του παιχνιδιού με την ΤΣΣΚΑ, λυπάμαι περισσότερο για την εικόνα διάλυσης από το 27’ και μετά παρά για την ήττα. Με ενόχλησε γιατί έβλεπα μία ομάδα χωρίς αρχές, μία ομάδα αφημένη στην ατομική πρωτοβουλία, μία ομάδα που δεν ήταν… ομάδα.

Ξεκάθαρα. Ρητά και κατηγορηματικά, θα στηρίξω την προσπάθεια που γίνεται ευελπιστώντας σε καλύτερες μέρες. Επίσης το ίδιο κατηγορηματικά θα στηρίξω τον Μπλατ ακόμη κι αν επίσης, κάνει λάθη. Ποιος δεν κάνει άλλωστε…

ΠΕΡΑΣΑΝ ΕΦΤΑ ΜΗΝΕΣ

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε θα κρίνω και όσα βλέπουν τα μάτια μας. Φτάσαμε Μάρτιο του 2019 και ακόμη περιμένουμε να ξελασπώσουν την ομάδα οι Σπανούλης και Πρίντεζης. Οι ίδιοι που το έκαναν και το 2011. Νομοτελειακά και μόνο δε μπορεί να συμβαίνει αυτό.

Φτάσαμε Μάρτιο του 2019 και για τους περισσότερους ξένους του Ολυμπιακού αμφιβάλλουμε αν είναι για αυτό το επίπεδο. Προσέξτε δεν ξέρω τι θα κάνει ο Ουίλιαμς Γκος, ο ΛεΝτέι, ο Τίμα, ο Τουπάν σε ένα – δυο χρόνια. Το «τώρα» κρίνω και στο «τώρα» στο 80% είναι ανύπαρκτοι. Σε αυτό το 80% ίσως αδικώ τον ΛεΝτέι και τον Τουπάν τον οποίο αδικεί ο προπονητής του.

Φτάσαμε Μάρτιο του 2019 και δεν ξέρω ποιος είναι ο ρόλος του Παπανικολάου, του Τίμα, του Στρέλνιεκς, του Βεζένκοβ, του Ουίλιαμς Γκος, του Μάντζαρη, του Τουπάν, κλπ.

Φτάσαμε Μάρτιο του 2019 και δε γίνεται να κάνει «μπαμ» ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται επειγόντως αθλητικό ξένο «πουλί» των 200.000 και να μην έρχεται. Πήγαινε πάρε τον Έλις του Προμηθέα στο φινάλε φινάλε.

Κυρίως όμως φτάσαμε Μάρτιο και ο Ολυμπιακός κινδυνεύει με αποκλεισμό, όταν πριν 2 μήνες συζητούσε για το πλεονέκτημα έδρας. Εκείνο το ματς με την Νταρουσάφακα το οποίο παίκτες και προπονητές υποτίμησαν, τα ξεκίνησε όλα.

ΣΦΕΝΤΟΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΟΛΥΒΟΛΩΝ

Ο Ολυμπιακός με εξέπληξε ευχάριστα για 27 λεπτά. Μετά από καιρό είδα καλή λειτουργία της επίθεσης κι επιτέλους να ψάχνουν σε κάθε ευκαιρία τον αιφνιδιασμό. Ο Μπλατ πολύ σωστά ανάγνωσε το τεράστιο πρόβλημα στις επιστροφές της ΤΣΣΚΑ και θέλησε ένα το… χτυπήσει.

Στην άμυνα όμως υπήρχε πρόβλημα και πώς να μην υπάρξει. Η μία ομάδα στην περιφέρεια έφερε από τον πάγκο τον ΝτεΚολό και τον Κλάιμπερν και η άλλη έφερε τον Ουέμπερ (μια χαρά τα πήγε ξανά), τον Τουπάν και τον Μάντζαρη (μετά από καιρό βοήθησε λίγο).

Θα μου πείτε τώρα… «ναι, αλλά κι όταν την νικάς στα Final 4 το ίδιο γίνεται».

Σωστό εν μέρει διότι σε αυτά τα νοκ άουτ ματς τους πιάνει ο φόβος της αποτυχίας και λειτουργεί υπέρ των «ερυθρόλευκων».

Στο πρώτο ημίχρονο η ρακέτα του Ολυμπιακού ήταν «πάρκο» στο οποίο έκαναν βόλτα οι αντίπαλοι. Στην πρώτη περίοδο ο Ροντρίγκεθ πέρναγε πανεύκολα τον Μιλουτίνοφ (άμυνα με αλλαγές στο pick ‘n’ roll) και πάσαρε για εύκολα καρφώματα.

Στη δεύτερη περίοδο το έκανε ο ΝτεΚολό που σκόραρε 3-4 lay up ξεκούραστα. Είπαμε όμως… πολυβόλα.

Ο Ολυμπιακός όμως όσο έτρεχε, έμενε στο ματς.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Αισθάνθηκα άβολα με τον «Παπ». Στο πρώτο ημίχρονο έχει παίξει 15:35. Βάζω το χέρι μου στη φωτιά πως αν εξαιρέσει κανείς τα τελευταία 50 δευτερόλεπτα που κέρδισε βολές κι έδωσε ασίστ στον Μάντζαρη για το τρίποντο, ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙ ΤΗ ΜΠΑΛΑ στην επίθεση 3 φορές.

Μία ασίστ στον ΛεΝτέι, μία βουτιά του Μπόγρη που του την έδωσε και άλλη μία φορά.

Από ένα σημείο και μετά επιτήδες εστίαζα σε αυτό το πράγμα για αυτό το αναφέρω με σιγουριά.

Τρεις φορές συμμετείχε στην επίθεση. Και φυσικά είναι ο μόνος που δεν φταίει που έκανε το τρόλεϊ και πήγαινε πάνω κάτω τρέχοντας.

Επίσης αυτός ήταν που ξεκίνησε στην τρίτη περίοδο και «έδεσε» τον ΝτεΚολό. Όχι καλάθι δεν του έβαλε ο Γάλλος, ούτε τη μπασκέτα δεν τον άφηνε να δει.

ΑΠΟΡΩ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΟΥΙΛΙΑΜΣ ΓΚΟΣ

Σε συνέχεια της σπουδαίας αμυντικής δουλειάς του Παπανικολάου στον Γάλλο, πάμε σε αυτή του Ουίλιαμς Γκος.

Ο Χίγκινς τον κάνει ό,τι θέλει. Στο πρώτο τρίποντο που βάζει ο Αμερικανός στο τρίτο δεκάλεπτο ο Γκος είναι 3-4 μέτρα μακριά του χωρίς καν να κάνει προσπάθεια να τον πλησιάσει.

Ειλικρινά δε με ενδιαφέρει το 1/6 σουτ. Η τραγική του άμυνα και η αδυναμία του να βοηθήσει με άλλους τρόπους στην επίθεση ήταν όμως κομβικά για την εξέλιξη του αγώνα.

Για μένα εδώ φταίει κάπου κι ο Μπλατ ο οποίος βρέχει χιονίσει θα του δώσει γύρω στα 27 λεπτά στο παρκέ. Ειδικά με την ΤΣΣΚΑ έπαιξε 15:04 συνεχόμενα αφού ξεκίνησε βασικός στο δεύτερο ημίχρονο κι έγινε αλλαγή 4:56 πριν τη λήξη του παιχνιδιού!

Κατανοώ φυσικά τα 4 φάουλ των Ουέμπερ και Σπανούλη, κατανοώ την έλλειψη εμπιστοσύνης στον Μάντζαρη. Αυτό που δεν κατανοώ είναι πως βάζει μέσα τον Τουπάν, ο Γάλλος πιέζει τον Ροντρίγκεθ αμέσως και κάνει μπρος πίσω και μετά από λίγο τον περνά στον πάγκο αφήνοντας μέσα τον Γκος.

Για να κλείσω το κεφάλαιο του Αμερικανού…

Θεωρώ άστοχη την απάντηση του Μπλατ «δίκαιη η ερώτηση σας για την εικόνα του Νάιτζελ, αλλά δε με ρωτήσατε για την εικόνα του Πρίντεζη που έπαιζε πολύ άσχημα μέχρι πρότινος».

Coach, συγκρίνεις ανόμοια πράγματα. Όταν ο Ουίλιαμς Γκος κάνει το 1/10 των όσων έχει καταφέρει ο «Πριντ» να μπούμε σε μία τέτοια διαδικασία. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν «αγγίζουμε» τον Πρίντεζη. Επίσης άλλες απαιτήσεις μας είπες στην αρχή να έχουμε από τον Αμερικανό και άλλες φτάσαμε να έχουμε από αυτόν.

Επαναλαμβάνω δεν ξέρω τι θα κάνει σε 1-2 χρόνια, αλλά κρίνω αυτά που κάνει τώρα. Και αυτά που κάνει τώρα δεν είναι για 27 λεπτά στο παρκέ.

ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ

Ένα φάρμακο υπάρχει κι αυτό λέγεται «νίκη». Ο Ολυμπιακός αν χάσει στο Μαυροβούνιο έχει περισσότερες πιθανότητες να αποκλειστεί παρά να προκριθεί.

Για μένα με την Μπουντούτσνοστ παίζει ίσως το μέλλον του στη διοργάνωση διότι αν χάσει, κινδυνεύει με εφτά σερί ήττες (ακολουθεί Αρμάνι στο Μιλάνο).

Αν παίξει όπως έκανε στο πρώτο ημίχρονο, δε θα έχει το παραμικρό πρόβλημα να νικήσει. Αν παίξει όπως έκανε στο τελευταίο διάστημα του αγώνα με την ΤΣΣΚΑ, τότε…

ΥΓ: Μετά από χρόνια υπάρχει στο ρόστερ γκαρντ που περνάει τον αντίπαλό του παίζοντας ένας εναντίον ενός χωρίς να χρειάζεται pick ‘n’ roll. Μπράβο στον Ουέμπερ. Τρίτο ματς που μου άρεσαν όσα έκανε.

ΥΓ 2: Στο 27’ το σκορ ήταν 63-63. Η ΤΣΣΚΑ στα υπόλοιπα 13 λεπτά σκόραρε 34 πόντους. Αστεία άμυνα.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.