Μαρτύριο δίχως... τελειωμό

Λένε ότι «σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση» και ο φετινός Παναθηναϊκός φροντίζει να το υπενθυμίζει κάθε φορά που βγαίνει από τα σύνορα για να δώσει κάποιο ματς της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Η μόλις μία νίκη (και αυτή πριν από... τρεις μήνες!) σε 11 εκτός έδρας ματς αποτελεί τον πλέον αδιάψευστο μάρτυρα για την κατάσταση που βιώνουν οι «πράσινοι» τη φετινή σεζόν.

Πάρμα - Ίντερ με επιστροφή στοιχήματος*, ενισχυμένες αποδόσεις και live alerts. (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις.

Καλό το ΟΑΚΑ, σίγουρα βοηθάει για να προχωρήσει κάποια ομάδα στην EuroLeague, αλλά με αυτό το ρεκόρ στα εκτός έδρας, δεν μπορεί να ελπίζει σε κάτι. Και ούτε θα έπρεπε να ελπίζει. Όχι ότι απέναντι στη Φενέρ που ήταν το απόλυτο και αδιαφιλονίκητο φαβορί σε αυτό το παιχνίδι μπορούσε να είχε βλέψεις... νίκης. Η εμφάνιση (η μία ακόμα για την ακρίβεια) είναι εκείνη που έχει μετατρέψει τον προβληματισμό σε αγανάκτηση. Ουσιαστικά το «τριφύλλι» παραδόθηκε άνευ όρων στην τουρκική ομάδα παίζοντας μπάσκετ μόνο για τρία λεπτά.

Σας θυμίζει κάτι; Τα ματς της... basket league. Εκεί όπου οι αντίπαλοι του Παναθηναϊκού μπορούν και μένουν μέσα στο παιχνίδι για 5-10 λεπτά και στη συνέχεια αρχίζει η... κατηφόρα υπέρ των «πρασίνων». Όμως στην EuroLeague γίνεται το ανάποδο. Η ελληνική ομάδα προσπαθεί να γίνει ανταγωνιστική μακριά από το ΟΑΚΑ (μερικές φορές ούτε αυτό το καταφέρνει στο ξεκίνημα) αλλά όταν «ρολάρουν» οι γηπεδούχοι (και δη ομάδες από την πρώτη ταχύτητα της διοργάνωσης) προδιαγράφεται ο τελικός νικητής. Και αυτός (βάσει στατιστικών) δεν ήταν ο Παναθηναϊκός τις 10 από τις 11 φορές τη φετινή σεζόν.

Οι «πράσινοι» έχουν 9-13 ρεκόρ και τα ερωτήματα που πέφτουν στο τραπέζι είναι τα εξής: Μπορούν να προκριθούν στα playoffs της EuroLeague; Έχουν ελπίδες να τα καταφέρουν; Και αν μπορούν και -στο τέλος- τα καταφέρουν, υπάρχει λόγος να το κάνουν; Καλώς ή κακώς η εικόνα μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ δείχνει το... άκρως αντίθετο. Ακόμη κι αν καταφέρουν να κόψουν το νήμα των playoffs την ύστατη στιγμή και αντιμετωπίσουν μία εκ των Φενέρ, Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ, πόσες είναι οι πιθανότητες της πρόκρισης βάσει της συνολικής εικόνας του Παναθηναϊκού σε όλη τη διάρκεια της φετινής σεζόν;

Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα μπορεί να αλλάξει η συγκεκριμένη εικόνα. Μαθηματικές ελπίδες υπάρχουν ακόμα, ωστόσο η ευρωπαϊκή χρονιά μοιάζει να είναι χαμένη τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ξαναλέω. Όχι επειδή έχει χάσει το τρένο της πρόκρισης, αλλά λόγω της εικόνας που παρουσιάζει. Η επόμενη τριάδα παιχνιδιών με Χίμκι εντός, Γκραν Κανάρια εκτός και Νταρουσάφακα εκτός θα δρομολογήσει μία και καλή το μέλλον του Παναθηναϊκού στη διοργάνωση. Εάν και εφόσον κάνει το 3/3 βελτιώνοντας την εικόνα του, να το συζητήσουμε ξανά. Αν έχουμε «μία από τα ίδια», τότε... ραντεβού τη νέα σεζόν.

Πάμε τώρα και στο ματς. Ναι, ο Κιλπάτρικ πέτυχε 19 πόντους. Πότε όμως τους πέτυχε; Όταν το παιχνίδι είχε κριθεί. Σίγουρα ο Παναθηναϊκός δεν τον απέκτησε για να γλιτώνει χειρότερες συντριβές, αλλά για να τον οδηγεί σε νίκες. Ευρωπαϊκές νίκες και μάλιστα εκτός έδρας. Οπότε η εμφάνισή του δεν μου... λέει και κάτι τη στιγμή που «ρόλαρε» και άρχισε να σκοράρει. Από την άλλη ο ΝτεΣόν Τόμας μπορεί να πάλεψε (όσο πάλεψε) στην επίθεση (τραβώντας και από τα μαλλιά ορισμένες προσπάθειες) αλλά στην άμυνα και πάλι χανόταν. Από εκεί και πέρα ο Καλάθης είχε βρει τον μπελά του από την άμυνα της Φενέρ που είχε σαφέστατο πλάνο να τον κουράσει, να τον εκνευρίσει και να τον βγάλει εκτός αγώνα. Άλλωστε ο Ομπράντοβιτς τον γνωρίζει καλά. Και τα κατάφερε! Όπως το κάνει επί... σταθερής βάσης εάν διαβάσατε στο gazzetta.gr και το θέμα για το «χαμηλό βαρομετρικό» του Καλάθη κόντρα στη Φενέρ.

Πάμε και στη front line. Μοναδικό αξιόπιστο «πεντάρι» ήταν και πάλι ο τιμιότατος Βουγιούκας, o οποίος όση ώρα ήταν μέσα στο ματς, το +/- ήταν +6 πόντοι για τον Παναθηναϊκό. Ο Γκιστ που τον αντικατέστησε είχε -31 στην αντίστοιχη κατηγορία. End of story! Και η διαφορά τους στο παρκέ δεν ήταν και τόσο μεγάλη για να δικαιολογηθεί η χαώδης -αυτή- διαφορά. Ο μεν Βουγιούκας αγωνίστηκε 11:50 και δε Γκιστ 20:25. Όπερ και σημαίνει ότι ο Αμερικανός αγωνίστηκε 8:75 λεπτά περισσότερα. Και μέσα σε όλα ήρθε να προστεθεί και ο νέος τραυματισμός του Ματ Λοτζέσκι, ο οποίος δύσκολα θα επιστρέψει νωρίς στην ενεργό δράση.

Αυτομάτως οι «πράσινοι» μένουν με ένα «δυάρι» ενόψει της συνέχειας! Τον Κιλπάτρικ! Πώς λοιπόν θα φανούν ανταγωνιστικοί όταν θα παίζουν και με μείον τρεις παίκτες από τη στιγμή που ήδη απουσιάζουν οι Παππάς και Λάνγκφορντ; Εύκολα μπορεί να καταλάβει κάποιος ότι τα πράγματα έχουν δυσκολέψει και με το... παραπάνω στις τάξεις των «πρασίνων» οι οποίοι ίσως και να έχουν αρχίσει ήδη να μετρούν αντίστροφα για το τέλος της ευρωπαϊκής τους περιπλάνησης την φετινή σεζόν. Αν και χρειάζεται να αποκτηθεί (κι άλλος) παίκτης στην περίπτωση που όντως αποδειχθεί σοβαρός ο τραυματισμός του Λοτζέσκι. Αλλιώς δεν βγαίνει η χρονιά. Ούτε εντός των συνόρων.

Από εκεί και πέρα αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να παρατήσουν τελείως τη χρονιά όσον αφορά τους εγχώριους στόχους, αρχής γενομένης από τον ημιτελικό της Τετάρτης (13/2) κόντρα στον Ολυμπιακό όπου -ουσιαστικά- κρίνεται ένας τίτλος. Να υπενθυμίσω κάτι; Ποιο ήταν το κλίμα μετά το 0-3 από τη Φενέρ και την επιστροφή με το πούλμαν το 2017; Κλίμα... ολικής καταστροφής! Τι έγινε στη συνέχεια; Break στο ΣΕΦ, πρωτάθλημα και 15.000 κόσμος στον περιβάλλοντα χώρο του ΟΑΚΑ να περιμένει την αποστολή για να πανηγυρίσει με την ψυχή του. Δεν συγκρίνω και ούτε κάνω παραλληλισμούς (άλλωστε άλλη η ομάδα τότε και άλλη η ομάδα τώρα), απλά θέλω να τονίσω ότι η χρονιά δεν τελειώνει με έναν ευρωπαϊκό αποκλεισμό. Έστω και πρόωρο. Άλλωστε κανείς δεν υπογράφει συμβόλαιο με την επιτυχία. Αρκεί να μαθαίνει από τα λάθη του...