Εύκολο, το έκανε ο Ολυμπιακός

Σε αυτή την Euroleague καμία νίκη δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη εκτός ελαχίστων περιπτώσεων και το θετικό αποτέλεσμα του Ολυμπιακού επί της Χίμκι δεν ανήκει σε αυτές.

Θα συμφωνήσω πως οι «ερυθρόλευκοι» έφτασαν με χαρακτηριστική άνεση στη νίκη, αλλά αυτό δεν έγινε διά μαγείας. Δούλεψαν για αυτό σε άμυνα κι επίθεση, εκμεταλλεύτηκαν τις αδυναμίες του αντιπάλου του και ήταν σοβαροί στα διαστήματα που οι Ρώσοι προσπάθησαν να αντιδράσουν.

Ας δούμε τα πράγματα αναλυτικά, τουλάχιστον όσο πιο αναλυτικά κατάλαβα εγώ που δεν είμαι προπονητής (υπενθυμίζω).

ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΕΣ

Το πρώτο πεντάλεπτο η αμυντική λειτουργία των παικτών του Ντέιβιντ Μπλατ ήταν άριστη. Πολλές φορές στο πρώτο εξάλεπτο, άγγιξε το τέλειο. Σε αυτό έπαιξαν σημαντικό ρόλο ο υψηλός βαθμός συγκέντρωσης με τον οποίο ξεκίνησαν το παιχνίδι και η (σχεδόν) τέλεια λειτουργία των περιστροφών.

Οι αλλαγές στα σκριν στη μπάλα (pick ‘n’ roll) έκαναν δουλειά και όταν η Χίμκι… διάβαζε τα mismatch, η άμυνα της αδύνατης πλευράς (weak side) ήταν σε εγρήγορση και βρισκόταν στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή εμποδίζοντας την άμεση εκτέλεση του επιθετικού.

Γενικότερα να ξέρετε πως τα mismatch μπορούν να πληγώσουν την άμυνα τα πρώτα 2-3 δευτερόλεπτα, μετά χαλάει η… μανέστρα.

ΑΡΙΣΤΗ ΤΑΚΤΙΚΗ Ο ΜΠΑΡΤΖΩΚΑΣ, ΑΛΛΑ…

Ανεξαρτήτως του «ερυθρόλευκου» παρελθόντος του, θεωρώ τον Γιώργο Μπαρτζώκα στο Top 5 των Ευρωπαίων προπονητών. Η Χίμκι εμφανίστηκε χωρίς τον Σβεντ, τον Μόνια και με τον Γκιλ να έχει κλείσει ραντεβού με το χειρουργείο λόγω σοβαρού προβλήματος στο ισχίο του.

Παρά την έλλειψη βάθους αντιμετώπισε με πολύ σωστή τακτική τον Ολυμπιακό και εξηγώ…

Όταν δε θες να τρέξει ο αντίπαλος, ένα από τα πράγματα που επιδιώκεις είναι να επιτίθεσαι κοντά στο καλάθι. Μακρινό σουτ σημαίνει μακρινό ριμπάουντ και περισσότερες πιθανότητες να βρει χώρο η επίθεση να τρέξει.

Από τους 22 πόντους του ημιχρόνου αν δεν κάνω λάθος οι 18 είχαν προέλθει από τα «τεσσαροπεντάρια» των Ρώσων.

Ο Μπαρτζώκας έκανες δύο απλά πράγματα. Σωστά, αλλά δεν του βγήκαν.

Το πρώτο ήταν να διαβάσει γρήγορα τις αλλαγές και να ποστάρει 4 συνεχόμενες φορές τον Ζούμπκοφ με αντίπαλο πότε τον Μάντζαρη και πότε τον Ουίλιαμς Γκος. Σωστή σκέψη, αλλά πέραν δύο φάουλ δεν κέρδισε κάτι άλλο. Προφανώς λόγω της ποιότητας του Ζούμπκοφ.

Το δεύτερο ήταν να σημαδέψει τον ΛεΝτέι μόλις πάτησε παρκέ. Η μπάλα στον Μίκεϊ και «1on1» με πλάτη κυρίως. Από αυτό κέρδισε πολλά και για αυτό το σκορ πήγε στο 20-18.

ΚΙΝΗΣΗ ΣΕ ΥΨΗΛΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ

Ο Ολυμπιακός στην επίθεσή του μετακινούσε τη μπάλα πολύ γρήγορα από τη μία πλευρά στην άλλη. Εννοώ από αριστερά προς τα δεξιά και όχι από την άμυνα στην επίθεση (αν κι αυτό συνέβη αρκετές φορές).

Η γρήγορη κίνηση της μπάλας σημαίνει αυτομάτως και γρήγορη κίνηση της άμυνας. Επειδή η επίθεση έχει το πλεονέκτημα λόγω σκέψης, δημιουργήθηκαν συχνά πολλά ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα.

Ειδικά στην τρίτη περίοδο οι παίκτες του Μπλατ πολλές φορές έκαναν διείσδυση και kick out πάσα (πάσα από μέσα προς τα έξω). Το ποσοστό ευστοχίας διορθώθηκε σε σχέση με τα πρώτα 17 – 18 λεπτά και κάπως έτσι πήγε η διαφορά στους 20 πόντους.

ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠΟ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΒΕΖΕΝΚΟΒ

Τα όσα γίνονται στο παρκέ είναι αδιάψευστος μάρτυρας και μερικές φορές δε χρειάζονται και λόγια. Τα όσα κάνει ο Κώστας Παπανικολάου εδώ κι ένα μήνα αποτελούν την επίτομή του small forward.

Ο Έλληνας διεθνής βρίσκεται παντού στην άμυνα. Πολλές φορές μάλιστα λανθασμένα θα τρέξει για βοήθεια, αλλά το ένστικτό του τον οδηγεί.

Το ίδιο (δηλαδή το ένστικτο) τον οδηγεί και στην επίθεση όμως. Δε θυμάμαι να έχει πάρει διστακτικό σουτ, δε θυμάμαι να έχει κάνει οποιαδήποτε δεύτερη σκέψη σε επιθετική του κίνηση.

Επίσης δεν θυμάμαι να έχει διαμαρτυρηθεί στους διαιτητές. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Μπράβο και μαγκιά του.

Ο Βεζένκοβ επίσης έκανε καταπληκτική δουλειά και στις δύο πλευρές του παρκέ. Στην επίθεση όπως είπε κι ο ίδιος… βρήκε το χέρι του και στην άμυνα είχε ιδανικές τοποθετήσεις χρησιμοποιώντας το σώμα του.

Και σε αυτόν μπράβο διότι για αρκετό καιρό δεν έβρισκε χρόνο συμμετοχής.

Εδώ θα κολλήσω και τη σκέψη μου για τον Τίμα. Ο Λετονός ήταν ο μόνος που δεν αγωνίστηκε. Πριν ενάμιση μήνα, ήταν ο Βεζένκοβ στη θέση του. Ο Βούλγαρος διεθνής δεν έπαιζε καθόλου με τον Πρίντεζη να μένει στο παρκέ 33+ λεπτά και όλοι απορούσαμε αν είχε υποπέσει σε κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα.

Μπορεί λοιπόν κάπως έτσι να «ξεπηδήσει» και ο Τίμα σε λίγο καιρό.

Για να σας προλάβω, δε θεωρώ πως θα συμβεί. Απλά πιστεύω πως θα παίξει σε 4-5 σποραδικά ματς καλά. Ας ελπίσουμε να είναι σε σημαντικά παιχνίδια.

ΥΓ: Στα πρώτα 8:20 του αγώνα ο Μπλατ είχε χρησιμοποιήσει 11 παίκτες. Άριστη διαχείριση.

ΥΓ 2: Αν στην κακή του μέρα ο Σπανούλης, μοιράζει 9 ασίστ φανταστείτε τι θα γίνει στην καλή.

ΥΓ 3: Μπινελίκια στον Μπαρτζώκα όσο ήταν στον Ολυμπιακό. Έφυγε και αποθεώνεται σκεπτόμενοι πότε θα επιστρέψει.

Μπινελίκια στον Σφαιρόπουλο όσο ήταν στον Ολυμπιακό. Αποθέωση για την 30άρα στην Μπαρτσελόνα και πόσο ομαδάρα έκανε την Μακάμπι.

Και τώρα όλοι «εγώ δεν τον έβριζα ποτέ, οι άλλοι…».

ΥΓ 4: Η αλήθεια από το ψέμα, το σωστό από το λάθος, τις υποχρεώσεις από τις απαιτήσεις τα χωρίζει μία πολύ λεπτή κλωστούλα.