Ασυναρτησίας το ανάγνωσμα

H μπανανόφλουδα ήταν ορατή διά γυμνού οφθαλμού εδώ και μέρες, από την απέναντι ακτή του πολύπαθου Αιγαίου. Oύτε ο χιονιάς μπορούσε να την καμουφλάρει.

Έριχνες μια ματιά προς την ανατολή και την έβλεπες να περιμένει τον Ολυμπιακό, στο παρκέ της Αρένας Φολκσβάγκεν, όπως περίμενε πριν από αυτόν όλες τις ομάδες που αντιμετώπισαν τη Νταρουσάφακα τις τελευταίες εβδομάδες.

Η ουραγός της Euroleague μετρούσε 12 συνεχόμενες ήττες, αλλά οι 9 από αυτές σημειώθηκαν με μονοψήφια διαφορά.

Μπορεί να είναι ανερμάτιστη και λίγο χύμα στο παρκέ, αλλά διαθέτει το ατομικό ταλέντο, την αθλητικότητα και κάτι σαν κίνητρο, για να προκαλέσει ζημιά σε όποιον την υποτιμήσει βάναυσα.

Ο Ολυμπιακός ήταν ο μοναδικός αντίπαλος που μπροστά της έμοιαζε με αργοκίνητο «σκαραβαίο». Μόνο που οι «σκαραβαίοι» της Φολκσβάγκεν ήσαν, τουλάχιστον, αξιόπιστοι.

Οι «ερυθρόλευκοι» της τελευταίας αγωνιστικής του 2018 έμοιαζαν με ομάδα της οποίας ο εγκέφαλος είχε αφαιρεθεί με λοβοτομή.

Από τα πρώτα κιόλας λεπτά (όταν θα έπρεπε να επιβάλουν τον νόμο τους με σιδηρά πυγμή) άλειφαν βούτυρο στο ψωμί των Τούρκων.

Η βαριά πεντάδα με την οποία επιμένει τον Μπλατ, με τέσσερις παίκτες που δεν μπορούν να τρέξουν με τη μπάλα ή να επιστρέψουν αστραπιαία στην άμυνα (με τους Παπανικολάου και Τίμα/Βεζένκοφ στις θέσεις «2» και «3»), μπορεί να μετρίασε την απειλή της «Ντάσκα» στο επιθετικό ριμπάουντ, αλλά της επέτρεψε να παίξει στον ρυθμό που της αρέσει, τον μοναδικό που τη βολεύει.

Η Νταρουσάφακα είναι σαν τον άνθρωπο του ενός βιβλίου. Ξέρει αρκετά καλά να κάνει ένα πράγμα, αλλά κουτουλάει σε οτιδήποτε της πειράζει το μυαλό και τη βγάζει από τα νερά της.

Επιπρόσθετα, η δυσκίνητη αρχική πεντάδα του Ολυμπιακού δεν είχε μέρος για να κρύψει τον Σπανούλη, την αμυντική αδυναμία του οποίου φρόντισε να εκθέσει με το ξεκίνημα κιόλας ο Τόνι Ντάγκλας, σκόρερ με 25άρες στο παλμαρέ του ακόμα και στο ΝΒΑ.

Όταν ο Ντέιβιντ Μπλατ προχώρησε στην πρώτη διορθωτική κίνηση, είδε τον Ουίλιαμς-Γκος να τα θαλασσώνει με απανωτές γκάφες που ανέβασαν τη διαφορά στους 11 πόντους (20-9).

Αν μη τι άλλο, ο Ολυμπιακός βρήκε στο α’ ημίχρονο ένα γερό χαρτί, με τα «ποσταρίσματα» των ψηλών του -και του Παπανικολάου- οι οποίοι πέτυχαν 21 από τους 31 πόντους της ομάδας πριν την ανάπαυλα (όταν ακόμα και το φάουλ ήταν είδος εν ανεπαρκεία).

Μετά το διάλειμμα, όμως, οι κ.κ. Μιλουτίνοβ και ΛεΝτέι πιάστηκαν αιχμάλωτοι από το ιπτάμενο δίδυμο των Έρικ-Έβανς, με αποτέλεσμα να τελειώσουν αμφότεροι το δεύτερο 20λεπτο με κουλουράκια όχι της Λαμπρής, αλλά των Χριστουγέννων:

Ο Μιλουτίνοβ πέτυχε τους τελευταίους πόντους του στο 16’, ενώ ο ΛεΝτέι έβαλε μόνο δύο βολές λίγο πριν το φινάλε.

Ο Ολυμπιακός, παρά τα χάλια του, είχε την ευκαιρία να κλέψει το ματς, με όπλο την αντεπίθεση που ξεκίνησε στο 58-39 με δύο τάπες των σέντερ του.

Στο ελληνικό πρωτάθλημα μπορεί να γυρίζει εύκολα ένα ματς από το -19 απέναντι σε νεοφώτιστο αντίπαλο, στην Euroleague όμως όχι.

Όταν η Νταρουσάφακα ένιωσε την ανάσα των φιλοξενούμενων στον σβέρκο της, άρχισε να τρέμει. Αν δεν τρελάθηκε το χαρτί με τις σημειώσεις μου, οι Τούρκοι έκαναν …τέσσερα συνεχόμενα αίρμπολ μετά το 72-62!

Στην άλλη άκρη της στατιστικής, όμως, έπεφτε η τάπα σύννεφο. Η επίσημη στατιστική χρεώνει τους νικητές με 6 μπλοκ, αλλά το μάτι είδε ίσαμε 10-15.

Το ξύπνημα του άποντου μεταξύ 20’-33’ Πρίντεζη και τα τρίποντα του Στρέλνιεκς κατέβασαν τη διαφορά στους 3 πόντους, αλλά τότε εμφανίστηκε ξανά η ασυναρτησία των πρώτων 30 λεπτών.

Όλες οι στρεβλώσεις της early offense, που για τον Μπλατ αποτελεί ευαγγέλιο και για τον Ολυμπιακό προηγούμενων ετών ανάθεμα, συμπυκνώθηκαν στην επιλογή του Ουίλιαμς-Γκος, ο οποίος πήγε κουτουρού να δοκιμάσει λέι-απ απέναντι στα ελικόπτερα της Νταρουσάφακα με το σκορ στο 72-69, στην κρισιμότερη φάση της βραδιάς.

Ο Αμερικανός έχασε το φως του και η δυναμική του αγώνα άλλαξε ξανά. Την τελευταία ζαριά του, ο Ολυμπιακός την έπαιξε όταν βρέθηκε να ψάχνει ένα τρίποντο ισοφάρισης 14’’ πριν τη λήξη.

Ο Μπλατ πήρε τάιμ-άουτ, αλλά ούτε αυτή τη φορά θεώρησε σκόπιμο να ρίξει στο παιχνίδι τον -παροπλισμένο από το 34^ο λεπτό, αν και ήταν ο μοναδικός που έδινε κατεύθυνση στην ομάδα- Βασίλη Σπανούλη.

Και, αν αυτή η επιλογή μπορεί να θεωρηθεί δικαιολογημένη έστω με τράβηγμα της τρίχας για να γίνει τριχιά, το πλάνο που σχεδιάστηκε μοιάζει εξωφρενικό.

Μολονότι ο Ολυμπιακός περίμενε με μαθηματική ακρίβεια το φάουλ της Νταρουσάφακα, η μπάλα δόθηκε κατ’ ευθείαν στον Πρίντεζη, ο οποίος έχει ποσοστό γύρω στο 50% από τη γραμμή.

Οι Τούρκοι έκαναν το φάουλ πανηγυρίζοντας, ο Πρίντεζης έχασε 1 από τις 2 βολές και ο Ντάγκλας σφράγισε το αποτέλεσμα με 2/2 δικές του. Κάπως έτσι, ο Ολυμπιακός πέταξε στον Βόσπορο ένα από τα τέσσερα μεγάλα διπλά του φθινοπώρου.

Και να πεις ότι δεν φαινόταν, η ρημάδα η μπανανόφλουδα…