Ντέιβιντ Μπλατ, ένας υπέροχος άνθρωπος!
Ο Στίβεν Τζομπς, ο… ευαγγελιστής της ψηφιακής εποχής, «έφυγε» τον Οκτώβριο του 2011 έχοντας χωρέσει έναν υπολογιστή μέσα σε ένα κινητό τηλέφωνο και το τηλέφωνο σε 120 εκατομμύρια τσέπες! Ο Ντέιβιντ Μπλατ, ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού, είναι ακόμα ένα υπέροχο μυαλό από αυτά που το Χόλιγουντ θαυμάζει και γοητεύεται, επικαλέστηκε τον ιδρυτή της Apple μετά τον πρώτο τίτλο της EuroLeague που πανηγύρισε ως χεντ κόουτς της Μακάμπι, στον τελικό με τη Ρεάλ! «Ένα από τα σπουδαιότερα πράγματα που έχω διαβάσει ποτέ στη ζωή μου ήταν οι τελευταίες κουβέντες του Στίβεν Τζομπς! Γνωρίζει κανείς σας τα λόγια αυτού του οραματιστή, λίγο πριν πεθάνει;» ήταν η ερώτηση του Μπλατ προς τους εκπροσώπους του Τύπου. Απάντηση δεν πήρε και συνέχισε!
«Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ουδείς από εσάς γνωρίζει αυτή την ιστορία. Η τελευταία του κουβέντα, λοιπόν, ήταν "WOW"! Σκεφτείτε, πραγματικά, πόσο όμορφο, πόσο θετικό και αισιόδοξο είναι κάτι τέτοιο. Ένας άνθρωπος λέει "WOW", πριν αφήσει την τελευταία του πνοή! Αυτό σημαίνει ότι είδε κάτι μπροστά από την εποχή του που μάς δίνει ελπίδα. Το σκεφτόμουν για πολύ-πολύ καιρό. Στο μπάσκετ και τον αθλητισμό, κάθε ημέρα είναι μια υπέροχη μέρα! Σίγουρα έχεις μπροστά σου δυσκολίες και απογοητεύσεις, εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσεις και προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσεις. Η στάση σου, λοιπόν, θα αποδείξει αν θα μπορέσεις να προχωρήσεις και αν θα πετύχεις στο τέλος της ημέρας. Αν, μάλιστα, είσαι προπονητής, θα αποδειχθεί αν μπορείς να βγάλεις τους παίκτες σου από το σκοτάδι, όταν αυτοί δεν βλέπουν…». Αυτός, λοιπόν, είναι ο Ντέιβιντ Μπλατ. Ένας υπέροχος άνθρωπος, ο κόουτς που είναι η χαρά των δημοσιογράφων και που μπορεί να μιλάει για ώρες, επιβεβαιώνοντας ότι η επιτυχία δεν αλλάζει τον άνθρωπο, αλλά τον αποκαλύπτει.
Ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την συνεργασία του με τον Ντέιβιντ Μπλατ και η EuroLeague Greece παρουσιάζει τον… Ντέιβιντ πίσω από τον προπονητή Μπλατ μέσα από ατάκες, μαρτυρίες και σπάνιες φωτογραφίες!
Όταν έκανε στην άκρη για τον Γκέρσον
Ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού λατρεύει την αρχαία Ελλάδα, έχει παραδεχθεί ότι θέλει να κοουτσάρει τον γιο του και μετά να αποσυρθεί από τους πάγκους ενώ μεγάλωσε στις ΗΠΑ πιστεύοντας στους… κακούς Ρώσους! Το 1999 εντάχθηκε στο προπονητικό τιμ της Μακάμπι ως ασίσταντ κόουτς του Πίνι Γκέρσον ενώ το 2001 έγινε πρώτος προπονητής στην «ομάδα του λαού», διαδεχόμενος τον μέντορά του. Παρά το γεγονός, όμως, ότι κατέκτησε όλους τους εγχώριους τίτλους, προκρίθηκε στο Final Four της EuroLeague και αναδείχτηκε Κόουτς της Σεζόν στο Ισραήλ για δυο συνεχόμενες χρονιές, ο Ντέιβιντ Μπλατ προθυμοποιήθηκε να επιστρέψει στη θέση του βοηθού προπονητή το 2003, όταν ο Γκέρσον αποφάσισε να γυρίσει στους πάγκους, οδηγώντας τελικά τη Μακάμπι στο triple crown! Όταν, λοιπόν, αποχώρησε το 2004 για να αναλάβει την Ντιναμό Αγίας Πετρούπολης, ο αστικός μύθος αναφέρει ότι ένα πρωτοκλασάτο όνομα της Μακάμπι αναρωτήθηκε δημόσια: «ΟΚ, έφυγε ο Μπλατ, όμως τώρα ποιος θα κοουτσάρει»;
Ο Μπλατ, ο ΛεΜπρόν και το δαχτυλίδι του ΝΒΑ!
Το ρητορικό αυτό ερώτημα, ελαφρώς αντεστραμμένο, θα μπορούσε κάλλιστα να τεθεί και στην περίπτωση της ιστορικής επιστροφής του ΛεΜπρόν Τζέιμς στο Κλίβελαντ, το καλοκαίρι του 2014. Δεκαέξι μέρες πριν το... βασιλικό «I am back» (11 Ιουλίου), οι Καβαλίερς είχαν ανακοινώσει την τριετή συμφωνία τους με τον απόφοιτο του πανεπιστημίου Πρίνσετον, που μόλις είχε στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης με την Μακάμπι! «ΟΚ, τώρα που πήραμε τον ΛεΜπρόν, ποιος θα κοουτσάρει;»... Μα ο Ντέιβιντ Μπλατ! Σαν «rookie» (στα 55 του) coach στο ΝΒΑ, ο Αμερικανοϊσραηλινός προπονητής, δεν «έδεσε» ποτέ με τον «King», αυτό όμως, δεν τον εμπόδισε να φτάσει στους τελικούς! Η αναγνώριση και ο σεβασμός που κατέκτησε στην κορυφαία βιομηχανία μπασκετικού θεάματος στον κόσμο, επισφραγίστηκε από την κατακραυγή με την οποία συνοδεύτηκε η απόφαση των Cavs (ή μάλλον του ΛεΜπρόν) να τον απολύσουν εντελώς ξαφνικά, παρ' ότι η ομάδα του είχε το καλύτερο ρεκόρ (30-11) της Ανατολικής περιφέρειας εκείνη την περίοδο! Ίσως γι' αυτό, ο ιδιοκτήτης Νταν Γκίλμπερτ αποφάσισε να χαρίσει και σ' αυτόν το δαχτυλίδι του πρωταθλήματος, που κατέκτησαν οι πρώην παίκτες του και ο πρώην στενός του συνεργάτης (Τάϊρον Λου), 5 μήνες αργότερα!
Έγινε... εκπαιδευτής αλόγων λόγω Κιριλένκο!
O ήρωας της ιστορίας μας είναι ο ένας εκ των έξι προπονητών στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ που έχει κατακτήσει μετάλλιο σε EuroBasket (2007), τίτλο στην EuroLeague (2014) και Ολυμπιακό μετάλλιο (2012). Πρόκειται, επίσης, για τον προπονητή για τον οποίο ο Αντρέι Κιριλένκο έχει δηλώσει ότι είναι καλύτερος από τον Φιλ Τζάκσον! Η αλληλοεκτίμηση των δυο ανδρών είναι δεδομένη. Θυμηθείτε, απλώς, τις δηλώσεις του Μπλατ για τον νυν πρόεδρο της ρωσικής ομοσπονδίας: «Έχετε συναντήσει ποτέ σας εκπαιδευτή αλόγων; Ο Αντρέι, λοιπόν, είναι σαν ένα πανέμορφο και άγριο άλογο! Είναι καλύτερος όταν κυκλοφορεί ελεύθερος και τρέχει. Του ζητάμε να ακολουθήσει το σύστημα όμως, ειλικρινά, οι καλύτερες στιγμές του γίνονται όταν κάνει ό,τι του υπαγορεύει η καρδιά και το ένστικτό του! Τα καλύτερα plays του γίνονται όταν σπάει το καλούπι, όταν λειτουργεί με το μυαλό και το απίθανο ταλέντο του. Του μιλάω περισσότερο για τα βιβλία και τις χαρές της ζωής, παρά για το πώς πρέπει να παίζει! Φαίνεται πως ενοχλείται όταν το κάνω. Ο Αντρέι Κιριλένκο κάνει πράγματα που δεν διδάσκονται, που δεν σχετίζονται με τη δουλειά του κόουτς! Ευχαριστώ τον Θεό που ήταν στην πλευρά μου».
Έτσι ήλθε στη Θεσσαλονίκη
Στις 15 Ιανουαρίου 2010, ο 57άχρονος προπονητής αφίχθη στην Ελλάδα για λογαριασμό του Άρη, μετά την παραίτηση του Φώτη Κατσικάρη. Η συμφωνία με τον Μπλατ ήταν το colpo grosso της διοίκησης των «κίτρινων» και προσωπικά του Γιάννη Δαμιανίδη, εξαιτίας του ονόματος του προπονητή και των συνθηκών που επικρατούσαν τότε στους Θεσσαλονικείς. Για πρώτη φορά στην καριέρα του, λοιπόν, ο πρωταθλητής Ευρώπης με την εθνική Ρωσίας ανέλαβε μια ομάδα στη μέση της σεζόν! Έπειτα από το EuroBasket της Πολωνίας δεν είχε κάποια πρόταση που να ανταποκρινόταν στις προσδοκίες του, όμως εξήγησε ότι «ο Άρης του έδινε τις καλύτερες συνθήκες κι αυτό ακριβώς που ήθελε».
Το gazzetta.gr επικοινώνησε με τον πρώην πρόεδρο της ΚΑΕ Άρης, Γιάννη Δαμιανίδη, ο οποίος μίλησε για τον… Ντέιβιντ πίσω από τον Μπλατ.
«Κατ' αρχάς, με τον κόουτς Μπλατ είχαμε ήδη μια φιλία χρόνων πριν αποφασίσει να εργαστεί στον Άρη. Ήλθε στην ομάδα σεβόμενος το όνομα και την ιστορία της! Δεν κοίταξε τα χρήματα αλλά ήλθε στη Θεσσαλονίκη γιατί ήθελε να βοηθήσει πραγματικά. Είναι ένας άνθρωπος που δεν αποφασίζει με αποκλειστικό κριτήριο το χρήμα, αφού έχει ένα ιδιαίτερο τρόπο σκέψης για τη ζωή. Ό,τι έχει πετύχει, το έχει καταφέρει μόνος του, χωρίς να βασίζεται σε κανέναν! Γι' αυτό, ακριβώς, δεν έχει πολλά-πολλά με ατζέντηδες. Διαχειρίζεται μόνος του τον εαυτό του κι αυτό τον έκανε πολύ δυνατό μέσα κι έξω από το γήπεδο! Έχει μια υπέροχη οικογένεια και τέσσερα παιδιά, με τα οποία είναι πολύ δεμένος!
Είναι ένας προπονητής που δουλεύει στο... κόκκινο ενώ γνωρίζει πολύ καλά το αντικείμενο και τις αγορές. Επίσης, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος ζει και αναπνέει για το μπάσκετ! Του αρέσει να αφουγκράζεται την κοινή γνώμη κι έτσι είναι ιδιαίτερα προσιτός. Στις ομάδες που κοουτσάρει, έχει επαφή με όλους όσοι σχετίζονται με τον οργανισμό. Από τη διοίκηση και τους υπαλλήλους της ΚΑΕ, μέχρι τους φιλάθλους και τους δημοσιογράφους. Είναι ένας πραγματικός κύριος. Μορφωμένος, με επίπεδο και πολύ κοινωνικός».
«Στα ματς του Άρη τον ακολουθούσε πάντα ο ραβίνος»
Πρόσθεσε σε ό,τι αφορά τον έμπειρο κόουτς, την παρουσία του στον Άρη, τον χαρακτήρα και τις πεποιθήσεις του: «Στα παιχνίδια του Άρη τον ακολουθούσε πάντα ο ραβίνος της Θεσσαλονίκης, από τη στιγμή μάλιστα που το εβραϊκό στοιχείο είναι πολύ έντονο στην πόλη. Ο Μπλατ είναι ένας άνθρωπος που πιστεύει, που έχει αρχές στη ζωή του και, συγχρόνως, είναι πολύ ευδιάθετος. Παράλληλα, είναι ένας κόουτς που, κατά τη γνώμη μου, δεν αγχώνεται σχεδόν ποτέ! Αυτό, ακριβώς, τον κάνει να διαφέρει από τους συναδέλφους του. Επίσης του αρέσει πολύ η επικοινωνία. Παρά το βιογραφικό και τις επιτυχίες του, δεν είναι εγωιστής! Θα ακούσει τους συνεργάτες του και θα λάβει υπόψη τις διαφορετικές απόψεις πριν πάρει οποιαδήποτε απόφαση».
«Η κουβέντα μαζί του δεν σε κουράζει ποτέ»
«Σε ό,τι αφορά τον Άρη και τη συνεργασία μας, είχε γίνει κουβέντα ώστε να συνεχίσει. Του αρέσει πολύ η Θεσσαλονίκη και η ομάδα όμως δεν μπορούσαμε να τον κρατήσουμε. Μπορώ να σου πω, επίσης, ότι είναι ένας άνθρωπος που δεν σε κουράζει ποτέ. Μπορεί να μιλήσει για πράγματα εκτός μπάσκετ, είναι γνώστης των οικονομικών και κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων, γενικώς έχει άποψη για τον σύγχρονο κόσμο. Ένας πολυτάλαντος άνθρωπος κι αυτό που μετράει περισσότερο είναι ότι ο ίδιος είναι ευθύς! Θέλει να συναναστρέφεται με τον περίγυρό του, είναι πολύ ευγενικός και δεν θα κρύψει ποτέ κάτι. Σέβεται τον συνομιλητή του ενώ σε όποια ομάδα κι αν εργάστηκε, όλοι έχουν να πουν κάποια καλή κουβέντα για αυτόν. Θυμάμαι πως όταν έφυγε από τον Άρη, μάς αποχαιρέτησε αφήνοντας δώρα σε όλους!» κατέληξε ο πρώην ισχυρός άντρας της ΚΑΕ Άρης.
Λάτρης της Αρχαίας Ελλάδας και του Αχιλλέα
Λίγες ημέρες μετά την άφιξή του στην Ελλάδα, για την ακρίβεια στις 23 Ιανουαρίου 2010, ο Άρης ηττήθηκε από το Μαρούσι με 75-67 στο κλειστό του Αγίου Θωμά. Πως εξήγησε ο ίδιος το αποτέλεσμα στο ντεμπούτο του; «Στον δρόμο για να έρθουμε εδώ είδα το Παναθηναϊκό Στάδιο, εκεί όπου έγιναν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες. Είμαι βέβαιος ότι χρειάστηκε περισσότερο από μία εβδομάδα για να χτιστεί! Εγώ βρίσκομαι στον Άρη εδώ και μία εβδομάδα, συνεπώς έχω πολύ περισσότερο χτίσιμο μπροστά μου». Δεν ήταν η μοναδική αναφορά του στην ελληνική Μυθολογία και παράδοση. Πριν από το εκτός έδρας παιχνίδι με το Περιστέρι στις 16 Μαρτίου 2010, ξεκαθάρισε στους παίκτες του: «Στην Ιλιάδα, αν και θεός του πολέμου, ο Άρης τραυματίστηκε από ένα κτύπημα του Διομήδη, κάτι που συνέβαινε μόνο στους κοινούς θνητούς. Ωστόσο επέστρεψε στη μάχη και με την αυταπάρνηση του παρέσυρε και τους υπόλοιπους. Κάντε, λοιπόν, το ίδιο». Κοσμογυρισμένος, με ξεχωριστή κουλτούρα και με την απαραίτητη αστική ευγένεια, ο Μπλατ είναι λάτρης της ελληνικής Ιστορίας και Μυθολογίας ενώ ο Αχιλλέας είναι ο αγαπημένος του ήρωας! Για να ολοκληρωθεί η σατανική σημειολογία, ο προπονητής της Νταρουσάφακα «έκοψε» το μπάσκετ λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού στον… αχίλλειο τένοντα!
«Νίκησαν οι Σοβιετικοί κι έβαλα τα κλάματα»
Το πιο ιντριγκαδόρικο στην περίπτωση του Μπλατ έχει να κάνει, ακριβώς, με το ότι μιλάμε για έναν Εβραίο Αμερικανοϊσραηλινό προπονητή, ο οποίος έκατσε στον πάγκο της εθνικής Ρωσίας για έξι χρόνια, κατακτώντας μάλιστα το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου και το χρυσό στο EuroBasket 2007! «Πλέον είμαι προϊόν της φάμπρικας της μπασκετικής κοινωνίας» παραδέχτηκε σε συνέντευξή του στο Sports Illustrated. Κι όλα αυτά, σχεδόν σαράντα χρόνια μετά τον αγώνα των ΗΠΑ κόντρα στη Σοβιετική Ένωση, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου, σε ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα παιχνίδια στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ. «Σκεφτείτε ότι κι εγώ μεγάλωσα με την εικόνα των μεγάλων, κακών Ρώσων! Τότε ήμουν 13 χρονών, άκουγα με τον πατέρα μου τη ραδιοφωνική μετάδοση του αγώνα από ένα παλιό τρανζίστορ που είχαμε στο σπίτι και με το που μπήκε το καλάθι του Αλεξάντερ Μπέλοφ και νίκησαν οι Σοβιετικοί έβαλα τα κλάματα. Όταν μεγάλωσα, όμως, κατάλαβα ότι τελικά δεν επρόκειτο για κλοπή, όπως πιστεύαμε τότε στις ΗΠΑ».
Ο Ταμίρ Μπλατ και η πολιτική
Ο Ντέβιντ Μπλατ, λοιπόν, είναι ένας άνθρωπος χωρίς απωθημένα. Αναγνωρίζει όλα όσα έχει πετύχει και σε καμία περίπτωση δεν παραπονιέται για τα προβλήματα της ζωής. Ποιο είναι όμως το μεγάλο όνειρό του; «Έτσι ακριβώς θα ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου! Να κοουτσάρω τον γιό μου και να αποσυρθώ. Νομίζω πως είναι καλύτερος παίκτης από μένα». Ο Ταμίρ Μπλατ είναι 20 χρονών, αγωνίζεται ως πόιντ γκαρντ (1μ.80), είναι μέλος της εθνικής ομάδας του Ισραήλ και αγωνίζεται στη Χάποελ Χολόν! Πως βλέπει, επίσης. το ενδεχόμενο να εμπλακεί με την πολιτική όπως ο θρυλικός αρχηγός της Μακάμπι, Ταλ Μπρόντι, ο οποίος υπέκυψε εν τέλει στις πιέσεις του νυν πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου; «Πολιτική; Δεν νομίζω. Για να είμαι, όμως, ειλικρινής, με ενδιαφέρουν πολύ οι διεθνείς σχέσεις. Στην επόμενη ζωή μου ή, ίσως, στην επόμενη δουλειά μου, θα ήθελα πολύ να ασχοληθώ με το συγκεκριμένο κομμάτι. Ποιος ξέρει…».
