Ο από μηχανής διάβολος

To ματς που επί 45 αγωνιστικά λεπτά ακροβατούσε μεταξύ κωμωδίας και τραγωδίας (με άφθονο σασπένς αλλά και με παιδικά λάθη που έκαναν τον θεατή να αμφιβάλλει για τα κίνητρα όσων εμπλέκονταν) ήταν γραφτό να τελειώσει με τρόπο τραγελαφικό.

Στο σουτ του Μάικ Τζέιμς που θα έβγαζε τον Παναθηναϊκό νικητή ή ηττημένο, η μπάλα αναπήδησε στη στεφάνη και έπεφτε έξω από τον κυλινδρο, έτοιμη να αναδείξει νικήτρια τη γηπεδούχο Αρμάνι.

Ώσπου, πετάχτηκε σαν από μηχανής διάβολος ο Γάλλος Εμ’Μπαγιέ και την έσπρωξε κατά λάθος στο καλάθι της δικής του ομάδας! Ο Παναθηναϊκός νίκησε, με «αυτογκόλ» αντιπάλου.

Ήταν το πλέον ταιριαστό φινάλε, σε μία αγωνιστική όπου δυσκολεύεται να ξεχωρίσει κανείς αυτούς που κερδίζουν κατά λάθος από εκείνους που χάνουν επίτηδες…

Στα 3/4 του αγώνα της Μεγάλης Πέμπτης (με δόση από Μεγάλη Παρασκευή, αφού ολοκληρώθηκε μετά τα μεσάνυχτα), ο Παναθηναϊκός έδινε δικαιώματα σε όσους υποψιάζονταν ότι αδιαφορούσε για τη νίκη.

Η απόδοσή του, τουλάχιστον μέχρι το 30ό λεπτό, άφηνε τις υποψίες να αιωρούνται και τα προαιώνια διλήμματα να αναδύοται στην επιφάνεια.

Προτιμότερο να αντιμετωπίσει κανείς τον ελλιπή και λαβωμένο Ολυμπιακό με μειονέκτημα (με όλα όσα ένας «εμφύλιος» συνεπάγεται) ή την ενδεχομένως πλήρη Ρεάλ με πλεονέκτημα;

«Σημειώσατε ένα», έδειχναν τα δεδομένα της βραδιάς. «Σημειώσατε δύο», αποφάσισε η αλήθεια του γηπέδου.

Βάσει αποτελέσματος και κατόπιν εορτής, αποδείχθηκε ότι ο Παναθηναϊκός έπαιζε για τη νίκη, την οποία θα εξασφάλιζε από την κανονική διάρκεια αν δεν παραχωρούσε αχρείαστο φάουλ για 3 βολές ο Σίνγκλετον στον Μπέρτανς, 2’’ πριν την κόρνα.

Αλλά πώς να χαρακτηρίσει κανείς την εμφάνισή του, εάν ζητούμενο ήταν εξαρχής το διπλό; Δεν ξέρω αν έχω δει φέτος χειρότερο Παναθηναϊκό, από αυτόν που παρουσιάστηκε στο μιλανέζικο Φόρουμ μέχρι την τελική ευθεία του αγώνα.

Αυτή η απόδοση ταίριαζε μόνο σε ομάδα που προτιμούσε την ήττα από τη νίκη...

Όχι ότι θάμπωσε κανέναν με την ανατροπή που πέτυχε, ο Παναθηναϊκός, αλλά τουλάχιστον έδειξε κάποιου είδους χαρακτήρα και αρνήθηκε την ήττα.

«Ευτυχώς», θα σχολιάσουν οι πολλοί που ήθελαν πάση θυσία να αποφευχθεί το χτικιό μίας «πρασινοκόκκινης» αναμέτρησης στα προημιτελικά. «Δυστυχώς», θα διαφωνήσουν εκείνοι που αμφισβητούν τη δυναμική των ομάδων μας.

Η εύκολη ρητορεία της συμμετοχής δύο ελληνικών ομάδων στο final-4 θα αποκτήσει νόημα μόνο όταν πετύχουμε το μίνιμουμ, στείλουμε δηλαδή έστω έναν αντιπρόσωπο, για να κρατήσει ψηλά τα γαλανόλευκα λάβαρα στο Βελιγράδι.

Μέχρι τότε, ας κρατήσουμε το βλέμμα χαμηλά. Το δεκαπενθήμερο που αρχίζει στις 17 του μήνα είναι ένας μεταπασχαλινός Γολγοθάς.

Τα ζευγάρια των πλέι-οφ θα οριστικοποιηθούν αύριο, μόλις τελεσιδικήσουν οι αγώνες Ολυμπιακού-Ζαλγκίρις και Ρεάλ-Μπάμπεργκ. Μοιάζει πλέον σχεδόν βέβαιο το ζευγάρωμα του Παναθηναϊκού με τους Μαδριλένους, αλλά η έδρα θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα του Φαλήρου.

Την επικίνδυνη Βασκόνια την ξεφορτωθήκαμε οριστικά και αμετάκλητα (και τη φορτώθηκε ο Ομπράντοβιτς), ενώ η Χίμκι του Μπαρτζώκα πάει στη Μόσχα.

Στις 17 Απριλίου, οι περισσότεροι προβολείς θα στραφούν στην -εκτός απροόπτου- αναμέτρηση των «πρασίνων» της Αθήνας με την ελαφρώς ξεφουσκωμένη Σπανιόλα «βασίλισσα». Στο ΟΑΚΑ, όμως, θα ανάψουν πρώτα οι προβολείς ή στο Παλάθιο ντε Ντεπόρτες;

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα περνάει από τα χέρια του Σφαιρόπουλου και του Σάρας. Και μπορεί να κρίνει σε μεγάλο βαθμό τη σύνθεση της τελικής τετράδας…

Κουτσά ή στραβά, ο Παναθηναϊκός μπαίνει στα προημιτελικά με σερί 5 νικών, από τις οποίες οι 3 σημειώθηκαν εκτός έδρας και συχνά (όπως απόψε) με αξιέπαινες ανατροπές.

Ωστόσο, οφείλει να απαντήσει πειστικά σε κάμποσα ερωτηματικά, πριν στηθεί στην αφετηρία. Με αυτοκαλάθια, δεν βάφονται αυγά.

Οι επιδόσεις του σε κρίσιμους τομείς όπως το αμυντικό ριμπάουντ ή η ομαδική άμυνα αφήνουν πολλές απορίες, ενώ το διαρκές ντεφορμάρισμα παικτών με κομβικούς ρόλους, όπως ο Σίνγκλετον και ο Παππάς, κόβει την ομάδα στα δύο.

Ο Τζέιμς παρέχει ένα ποιοτικό «Σχέδιο Β» όταν τα λοιπά αντικλείδια στομώνουν, αλλά το ζητούμενο είναι λειτουργήσει στην εντέλεια το «Σχέδιο Α».

Εάν η ομάδα του Πασκουάλ επιστρέφει όρθια και καμαρωτή από τη Λομβαρδία, το οφείλει όχι τόσο στους βασικούς παίκτες και στον προπονητή της, όσο στον τίμιο ιδρώτα κάποιων που έπαιξαν για το ψωμάκι τους, όπως ο Μάρκους Ντένμον.

Ο Νικ Καλάθης αναδείχθηκε «παίκτης του αγώνα» χωρίς να υπερπηδήσει τον πήχυ προηγούμενων αγώνων. Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο πρόσθεσε πινελιές σε κρίσιμα σημεία

Αλλά η μαύρη τρύπα μέσα στις ρακέτες (όπου η Αρμάνι ανανέωνε επιθέσεις κατά το δοκούν και πήρε 35 πόντους με λέι-απ από τους τρεις μέτριους ψηλούς της) έκανε τα μαλλιά του Καταλανού να ασπρίσουν πρόωρα.

Ο Αγιόν δεν είναι Ταρζέφσκι, ο Ράντολφ σκοράρει στο σωστό καλάθι, ενώ ο Ρέγιες θα μαζέψει 10 επιθετικά ριμπάουντ, εκεί που ο Γκουντάιτις πήρε 6.