Ν΄αλλάζεις είναι αρετή

Ο Δαρβίνος είχε πει πως, «Δεν είναι ούτε ο δυνατότερος ούτε ο εξυπνότερος αυτός που θα επιβιώσει, αλλά αυτός που θα καταφέρει να διαχειριστεί την αλλαγή των δεδομένων».

Αν μη τι άλλο στον Ολυμπιακό δείχνουν περίσσια διάθεση να επιβιώσουν αυτής της καταπληκτικής και «τρελής» Euroleague. Η ομάδα εδώ και 15 μέρες παρουσιάζει διαφορετικό πρόσωπο και ως προς τη θέληση και ως προς τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται.

Είναι πολύ σημαντική η αρετή να καταλαβαίνεις πως κάτι δεν πάει άλλο και πρέπει να αλλάξει… και να το κάνεις. Θα παραθέσω παρακάτω τα νέα στοιχεία του Ολυμπιακού, αλλά φοβάμαι πως πρέπει να αναφέρω πως αυτό καλό είναι να το κάνει κι ο κόσμος της ομάδας.

Δε θα τους τσουβαλιάσω όλους, αλλά αυτά τα social media είναι μάστιγα. Ξέρετε ποια είναι η βλακεία του facebook, η μη χρέωση. Αυτό το «τσάμπα πέθανε» δεν έφτασε ακόμη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (και κραξίματος).

Τα status είναι δωρεάν. Σβήνονται κατά το δοκούν με το πάτημα ενός «delete» κι εκεί που τον Ιανουάριο τους έβριζες κανονικά, τώρα τους αποθεώνεις και θες να πας μαζί τους στο Βελιγράδι.

«Έτσι δεν πάμε πουθενά» τις προάλλες. «Πάμε Βελιγράδι να το σηκώσουμε στην έδρα μας» τώρα. Υπάρχουν άνθρωποι που αλλάζουν γνώμη κάθε 10 λεπτά. Για αυτό ας βάλει ο Ζούκερμπεργκ μία τιμούλα αξίας 30 cents σε κάθε status και ο (αυτό)σεβασμός θα επιστρέψει σε νορμάλ επίπεδα.

ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΙ

Ο Ολυμπιακός μετά την αναμέτρηση στη Μόσχα άλλαξε αμυντική φιλοσοφία ως προς την αντιμετώπιση του pick n roll. Οι παίκτες συζήτησαν με τον προπονητή και κατέληξαν πως οι αλλαγές σε όλα τα σκριν είναι κάτι το οποίο τους εξυπηρετεί, τους βολεύει.

Μετά το ντέρμπι πρωταθλήματος, το είδαμε με τη Φενέρμπαχτσε και με τη Ρεάλ, άρα δεν είναι τυχαίο. Είναι πλέον κανόνας.

Οι αλλαγές στα σκριν στη Μαδρίτη δούλεψαν σε ικανοποιητικό βαθμό. Ο Μιλουτίνοφ αρκετές φορές αντιμετώπισε τον Ντόνσιτς και έχω την εντύπωση πως περίπου στο 50% των μεταξύ τους «ένας εναντίον ενός» τα κατάφερε. Όταν αναφερόμαστε στον εξωγήινο Σλοβένο το 50% είναι άθλος. Δε γίνεται να μην σκοράρει ο Ντόνσιτς. Απλά γίνεται να μην σκοράρει με καλά ποσοστά όπως χθες.

Ο Μιλουτίνοφ με το ύψος του κατάφερνε να του κρύψει το μακρινό σουτ, αλλά σίγουρα στα πόδια ο Σλοβένος τον περνούσε εύκολα.

Στις αλλαγές έκαναν σπουδαία δουλειά και τα γκαρντ που βρίσκονταν χαμηλά στο low post με τα αντίπαλα σέντερ. Βασικά συνήθως έβγαινε το «τριάρι» αφού γινόταν «αλλαγή στην αλλαγή». Ο παίκτης δηλαδή που δεχόταν το σκιρν δεν έπαιρνε τον ψηλό που έκοβε, αλλά τον έπαιρνε το φόργουορντ που ήταν στην πλευρά και το γκαρντ πήγαινε στον παίκτη του φόργουορντ.

(Σας μπέρδεψα ενδεχομένως, αλλά δε νομίζω πως μπορώ να το γράψω καλύτερα).

Θυμάστε μετά το ματς με τον Παναθηναϊκό που είχα αναφέρει τη μαγκιά του Πασκουάλ να μην έχει παίκτη στη δυνατή πλευρά ώστε να απαγορεύει την «αλλαγή στην αλλαγή» της άμυνας και να αναγκάζει τον κοντό να παίζει με τον αντίπαλο σέντερ;

Ε αυτό δεν το έκανε ο Λάσο.

Με τις αλλαγές στην άμυνα ένα ακόμη σημαντικό κέρδος είναι ο περιορισμός της δημιουργίας. Με απλά λόγια κόβει η άμυνα τους διαδρόμους πάσας. Ο Παναθηναϊκός είχε 9 ασίστ κι η Ρεάλ 14. Δεν είναι πολλές.

ΧΑΜΕΝΑ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ

Οι αλλαγές στην άμυνα έχουν τίμημα και το μεγαλύτερο είναι το ριμπάουντ. Ο αντίπαλος σέντερ βρίσκεται με πιο κοντό αντίπαλο ενώ την ίδια ώρα το δικό σου πεντάρι βολοδέρνει στην περιφέρεια κυνηγώντας γκαρντ και δεν πηδάει στη διεκδίκηση.

Λογικό λοιπόν να χάνεις ριμπάουντ αν και οι «ερυθρόλευκοι» ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο έκαναν σπουδαία ομαδική δουλειά σε αυτό το κομμάτι.

ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ

Άλλη αλλαγή, στην επίθεση αυτή τη φορά είναι η αύξηση των αποστάσεων. Οι παίκτες του Σφαιρόπουλου «μεγαλώνουν» το γήπεδο αναγκάζοντας την άμυνα να βγει να μαρκάρει μακριά.

Σε αυτό βέβαια παίζει ρόλο και το εύστοχο τρίποντο. Αν τα «σπας» σιγά μη βγει από το καβούκι της η άμυνα.

Οι παίκτες του Ολυμπιακού παίζουν πιο απλωμένα στην επίθεσή τους, δημιουργούν πιο εύκολα ρήγματα στην αντίπαλη ρακέτα, στοιχεία τα οποία εκμεταλλεύονται.

ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΕΞΙΣΩΣΗ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ

Δε θα κάνουμε «κωλοτούμπα», τις αφήνουμε για άλλους. Δε θα τους «βαφτίσουμε» παικταράδες τους Ρόμπερτς και Τόμπσον επειδή έπαιξαν καλά στη Μαδρίτη. Να τους ξαναδούμε. Θυμάμαι τον Ρόμπερτς να παίζει καλά στη Φενέρ και από τότε έχουν περάσει 3 μήνες.

Στο παιχνίδι με τη Ρεάλ φάνηκε πως είχαν τη διάθεση να γίνουν πιο επιθετικοί, πιο απειλητικοί στην επίθεση. Ο Χόλις πήρε γρήγορα κάποια σουτ στα οποία ευστόχησε, ο Ρόμπερτς προσπάθησε περισσότερο μέσω του ρυθμού να βοηθήσει ωστόσο όταν χρειάστηκε βρήκε κι αυτός σκορ.

Πρέπει να αποκτήσουν συνέπεια για να βοηθήσουν την ομάδα και στα επόμενα δύσκολα ματς. Όχι να παίζουν ένα δυο και να εξαφανίζονται σε δέκα.

Ο Τόμπσον πρέπει να καταλάβει το παιχνίδι καλύτερα. Θα σας αναφέρω χαρακτηριστικά μία φάση για να καταλάβετε το κυριότερο πρόβλημα του Αμερικανού.

Τελευταίο δεκάλεπτο και ποστάρει ο Παπανικολάου τον Κάρολ. Τον έχει πάει μέσα στο καλάθι έτοιμος να σκοράρει κι εκείνη την ώρα ο Χόλις από την weak side κόβει προς το καλάθι με αποτέλεσμα ο προσωπικός του αντίπαλος αυτομάτως να μαρκάρει και τον Παπανικολάου δίνοντας βοήθεια στην άμυνα.

Πλάκα πλάκα αυτός που δείχνει συνέπεια είναι ο Ουίλτζερ και οφείλω να το παραδεχτώ. Όχι μόνο να τον «κράζω». Βέβαια την ίδια συνέπεια δυστυχώς δείχνει και στην άμυνα, αλλά τι να κάνουμε. Λογικά αν δεν ήταν τόσο κακός αμυντικός, με τη σουτάρα που διαθέτει θα έπαιζε στο ΝΒΑ.

Μπράβο του πάντως γιατί βοηθάει αρκετά στην επίθεση.

ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥ ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟΥ

Όλα τα παραπάνω δε θα είχαν συμβεί αν δεν ήθελε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος. Ο coach κάθισε και σκέφτηκε τα αγωνιστικά προβλήματα, τα συζήτησε με τον Τόμιτς και τον Γεραγωτέλλη, τα κουβέντιασε με τους παίκτες του.

Ο Σφαιρόπουλος έδειξε διάθεση να αλλάξει πράγματα και να ακολουθήσει ενδεχομένως αγωνιστικά στοιχεία τα οποία δεν υπήρχαν μέχρι πρότινος στη φιλοσοφία του. Αυτό δεν είναι απλό, ούτε εύκολο.

ΝΙΚΗ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ

Ο Ολυμπιακός θα ξαναχάσει και ενδεχομένως να χάσει ματς που δεν το περιμένετε. Με τη μορφή της Euroleague και όσα βλέπουμε κάθε εβδομάδα, το «δεν το περιμένετε» δε έπρεπε να γράφεται.

Η νίκη στη Μαδρίτη του δίνει τεράστιο πλεονέκτημα για το… πλεονέκτημα.

Αν μείνει σοβαρός και υγιής θα κάνει 5 νίκες στα παιχνίδια που απομένουν και θα παίξει Game 5 στα playoffs αν χρειαστεί στο ΣΕΦ.

Βέβαια όπως έχει η κατάσταση η 4^η θέση έχει μικρότερο αβαντάζ από τις πρώτες τρεις. Λογικά (αν κι η λέξη αυτή με την Euroleague δε βρίσκονται πουθενά) το ζευγάρι 4-5 θα είναι «αίμα και άμμος» ενώ τα άλλα (1-8, 2-7 και 3-6) θα είναι κάπως πιο νορμάλ.

Καλό το πλεονέκτημα της έδρας λοιπόν, αλλά ακόμη καλύτρο το πλασάρισμα στην πρώτη τριάδα.

Με τις ισοβαθμίες με Ρεάλ και Φενέρ δεν είναι καθόλου απίθανο για τον Ολυμπιακό.

ΥΓ: Τεράστια κίνηση του Σφαιρόπουλου στην τελευταία άμυνα να βάλει τον ΜακΛιν αντί του Μιλουτίνοφ. Ο Αμερικανός μετά την αλλαγή θα πήγαινε στον Ντόνσιτς και έχει χαμηλότερο κέντρο βάρους ώστε μην τον παίξει στα πόδια ο Σλοβένος όπως κι έγινε. Τρομερή άμυνα στο τέλος του ΜακΛιν.

ΥΓ 2: Τεράστια κίνηση του Σφαιρόπουλου (Νο2) να βάλει τον Σπανούλη «άσο» στο τελευταίο δεκάλεπτο. Ο αρχηγός μπορεί να μην σκόραρε, αλλά αφενός έδωσε δύο κρίσιμες ασίστ και αφετέρου έπαιξε εκπληκτική άμυνα. Πολύ σπουδαίο για έναν ηγέτη σαν κι αυτόν, να βρίσκει κι άλλους τρόπους να βοηθάει όταν δεν πηγαίνει καλά το σκοράρισμα. Ναι, έκανε και δύο λάθη. Μη ξεχνάμε όμως πως είχε όλη την αντίπαλη άμυνα προσαρμοσμένη πάνω του και αλώνιζε ο Στρέλνιεκς με τον Πρίντεζη.

ΥΓ 3: Πρίντεζη έγραψα…. Τι ματσάρα έκανε το παλικάρι! Στο τέλος όπως και στο παιχνίδι του πρώτου γύρου πήρε παραμάζωμα τη Ρεάλ. Πάρε και πλάτη, πάρε και τρίποντο και να το -6 που έγινε +1.

ΥΓ 4: Ρέγες είσαι από τους εξυπνότερους ψηλούς στην ιστορία της Euroleague, αλλά τιμωρήθηκες για όλα αυτά τα «ηλεκτροσόκ» που σας έμαθε κάποτε ο Κάρλος Χιμένεθ.

ΥΓ 5: Φίλαθλε ή οπαδέ του Ολυμπιακού κάνε μου μία χάρη. Όταν χάνει το ποδόσφαιρο και νικά το μπάσκετ μη γράφεις «να τα βλέπουν εκεί στην ΠΑΕ με τον προγραμματισμό τους».

Όταν χάνει το μπάσκετ και κερδίζει το ποδοσφαιρικό τμήμα μη γράφεις, «ε ρε Μαρινάκη που θέλει και το μπάσκετ για να στρώσει».

Η ομάδα είναι μία. Να την αγαπάς ως μία.