Μεγαλύτερο ερωτηματικό, μικρότερη εγγύηση

Κατ’ αρχάς, η κίνηση του Παναθηναϊκού να αποκτήσει, 9 αγωνιστικές πριν από το τέλος της κανονικής περιόδου έναν ψηλό δείχνει δυο πράγματα: το ένα είναι η επιθυμία του να ενισχυθεί για να πετύχει τον βασικό του φετινό στόχο που είναι να επιστρέψει σε ένα Final 4 της Euroleague, μετά από 5 σερί απουσίες. Το δεύτερο ότι πείστηκε πως όντως έχει πρόβλημα μέσα στην ρακέτα, από την στιγμή που ο Όγκουστ (κυρίως) δεν του έδωσε την βοήθεια που περίμενε.

Από εκεί και πέρα μπορεί να παραθέσει κανείς μια σειρά από παραμέτρους που δείχνουν ότι η συγκεκριμένη κίνηση δεν αποτελεί εγγύηση ότι θα αποδειχθεί ικανή, από μόνη της, να αλλάξει τα δεδομένα Υπό μία έννοια είναι ένα επιπλέον χαρτί που οι «πράσινοι» αποφάσισαν να τραβήξουν, με την ελπίδα ότι θα τους βγει.

Ξεκινάμε από το δεδομένο ότι στην αγορά δεν υπάρχουν, αυτή τη στιγμή, παίκτες που μπορούν να χαρακτηριστούν κάτι άλλο εκτός από "ερωτηματικά". Υπάρχουν πολλές ομάδες, με περισσότερα χρήματα (πχ Χίμκι που έψαχνε έστω και προσωρινό αντικαταστάτη του τραυματία Ρόμπινσον) που δεν μπόρεσαν να βρουν σέντερ πάνω στον οποίο θα μπορούσαν να ακουμπήσουν με σιγουριά.

Ακόμη κι αν παραβλέψουμε ότι ο Πέιν στο παρελθόν έχει κάνει λάθη στην προσωπική του ζωή, που προφανώς του στοίχισαν στην καριέρα του, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι καλείται να μπει σε μια ομάδα Euroleague υψηλού επιπέδου, μεσούσης της περιόδου, πάνω στα κρίσιμα ματς, χωρίς να έχει ευρωπαϊκή εμπειρία. Αν είχε, θα πιστωνόταν τουλάχιστον το πλεονέκτημα ότι δεν θα χρειαστεί και τόσο πολύ μεγάλο χρόνο προσαρμογής. Μη ξεχνάμε τι τράβηξε πέρυσι η Φενέρμπαχτσε, αποκτώντας τον Μπένετ ( και τούμπαλιν), ο οποίος είχε μεγαλύτερες προδιαγραφές, αλλά δεν μπόρεσε να βοηθήσει καθόλου.

Επίσης, είναι ξεκάθαρο ότι ο απόφοιτος του Μίσιγκαν Στέιτ έχει να παίξει μπάσκετ ευθύνης από τότε που έπαιζε στο Πανεπιστήμιο. Οι περισσότερες συμμετοχές του στο ΝΒΑ ήταν σε «garbage time», δηλαδή όταν τα ματς είχαν κριθεί, ενώ τα παιχνίδια της «G League» δεν αποτελούν εγγύηση, γιατί μιλάμε για ένα πρωτάθλημα στο οποίο ο καθένας παίζει για τα στατιστικά του.

Η διαφορά της Euroleague, ειδικά σε αυτή τη φάση και με βάση τις ανάγκες του Παναθηναϊκού, είναι ότι κάθε άμυνα και κάθε σουτ μπορεί να έχει καθοριστική κρισιμότητα. Και δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.

Ωστόσο, ο Έιντριαν Πέιν είναι ένα παίκτης που συγκεντρώνει κάποια συγκεκριμένα αγωνιστικά χαρακτηριστικά που μπορούν να φανούν χρήσιμα. Είναι αθλητικός, κινητικός, και καλός ριμπάουντερ.Το παιχνίδι του φέρνει περισσότερο σε «4» παρά σε «5». Το 60% της συμμετοχής του στα pick and roll καταλήγει σε pick and pop και το 40% σε «βουτιά» μέσα στην ρακέτα. Ο λόγος είναι ότι του αρέσει να σουτάρει από μέση απόσταση και με πρόσωπο στο καλάθι. Στην άμυνα μπορεί να μαρκάρει από ψηλό μέχρι και περιφερειακό, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να βοηθήσει στις άμυνα με αλλαγές που ακολουθεί ο Πασκουάλ με Γκιστ και Σίνγκλετον. Αρκεί να ξεχάσει την φυσιογνωμία της “G League” που η άμυνα δεν αποτελεί προτεραιότητα.

Από εκεί και πέρα και στο δια ταύτα, είναι σαφές ότι εξαρτάται από τον ίδιο τον παίκτη, από τον Πασκουάλ και τους συμπαίκτες του, να επισπεύσουν το χρόνο προσαρμογής, γιατί το βασικό ζητούμενο είναι αυτή τη στιγμή να βοηθήσει ο παίκτης της ομάδα και όχι η ομάδα τον παίκτη.