Γαλαζοκόκκινο φεγγάρι

To πολυσυζητημένο ντέρμπι του «άδειου πουκαμίσου» με τον Παναθηναϊκό, είχε, τελικά, το αποτέλεσμα που προφητικά προοιώνισε ο Δημήτρης Παπανικολάου στον επίλογο της τηλεοπτικής μετάδοσης.

Αποφόρτισε την ομάδα από το βάρος μίας υπερβολικά σκληρής -και σε μεγάλο βαθμό άδικης- κριτικής και έστρεψε τα βέλη προς άλλη κατεύθυνση.

Όσο το κοινό της ομάδας και η διοίκησή της έβγαιναν στα χαρακώματα ενάντια στον Βασιλακόπουλο, ο προπονητής και οι παίκτες αφέθηκαν να δουλέψουν ξένοιαστοι, με το πρόσθετο άλλοθι της διαιτησίας, η οποία «μας στέρησε τη νίκη», «μας κυνηγάει συστηματικά» και ούτω καθ’ εξής.

Δεν ξέρω πόσοι πιστεύουν αυτό το παλιό και τετριμμένο αφήγημα, ξέρω όμως ότι για την ίδια την ομάδα ήταν θείο δώρο. Ο εχθρός της δεν είναι πλέον ο …Σπανούλης, αλλά ο «ψόφα Βασιλακόπουλε». Έτσι δεν φώναζαν απόψε οι φανατικοί;

Θα μου πείτε, εδώ ο «ψόφος» τείνει να γίνει εθνική έκφραση του ψοφοδεούς νεοέλληνα…

Ο Ολυμπιακός έχει τα προβλήματα και τα κενά του, γνωστά και ψηλαφισμένα μέχρι εξαντλήσεως, αλλά δεν παύει να είναι μία πάρα πολύ καλή ομάδα.

Τα σημαντικότερα πλεονεκτήματά του είναι αυτά που είχαν τονιστεί από αυτήν εδώ τη στήλη αμέσως μετά τον πρόσφατο αγώνα με τη Μακάμπι.

Ο χαρακτήρας της. Η ομοιογένειά της. Ο ατσάλινος ελληνικός κορμός της. Η ανάγλυφη προπονητική σφραγίδα της. Και η παρουσία ενός από τους εμβληματικούς αστέρες του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Ο Σφαιρόπουλος και ο Σπανούλης δεν είναι η αχίλλειος πτέρνα του Ολυμπιακού, αλλά τα βαριά χαρτιά του.

Εκτός των άλλων, έχουν την ικανότητα να κλείνουν τα αυτιά και να συνεχίζουν τη δουλειά χωρίς να επηρεάζονται πολύ από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Αυτό το χαρακτηριστικό μεταγγίζεται και στους υπόλοιπους παίκτες, στην πορεία όχι μόνο μίας χρονιάς, αλλά και στο 40λεπτο ενός αγώνα.

Ο Πρίντεζης, ο Παπανικολάου, ο Μάντζαρης και ο Παπαπέτρου το έχουν ήδη περάσει στο dna τους. Πλέον, έχουν σειρά οι ξένοι παίκτες του Ολυμπιακού να μετατρέψουν τα παθήματα σε μαθήματα.

Ο Ρόμπερτς ξεκίνησε πολύ άσχημα απόψε, αλλά κράτησε την ψυχραιμία του και ορθοπόδησε μετά την ανάπαυλα.

Ο Τόμπσον υστέρησε και έκανε μόνο φάουλ, αλλά αποχώρησε από το παιχνίδι με χάδι στο κεφάλι (από τον Παπανικολάου) και με χειροκρότημα (από την εξέδρα).

Ο Ουίλτζερ μπήκε γεμάτος άγχος και βγήκε με πάσες πίσω από την πλάτη!

Εφ’ όσον ο Ολυμπιακός επέλεξε να πορευτεί με το υπάρχουν δυναμικό και χωρίς δραστικές αλλαγές, οφείλει να προστατεύσει τους ξένους παίκτες του ώστε να ωφεληθεί από την παρουσία τους.

Θα είναι σφάλμα εάν η εποχιακή υστερία της κερκίδας οδηγήσει στον εξοστρακισμό έστω ενός από αυτούς.

Στο ματς με τη Φενέρμπαχτσε, όλοι οι «ερυθρόλευκοι» Αμερικανοί κολύμπησαν σε ρηχά νερά. Έφυγαν, όμως, χαμογελαστοί από το γήπεδο.

Η ομάδα τους στήριξε, όπως στήριξε τον Στρέλνιεκς στις εβδομάδες του ντεφορμαρίσματος. Ο Λεττονός είχε 3/20 τρίποντα στους προηγούμενους 8 αγώνες, αλλά έβαλε 4/4 απόψε.

Ήταν ο παίκτης-κλειδί της βραδιάς, όταν ο Ολυμπιακός χρειαζόταν απεγνωσμένα άλλη μία σταθερή ρόδα για να μην εκτροχιαστεί.

Τον παλιό καιρό, όταν η Εuroleague είχε ακόμη πρώτο και δεύτερο και τρίτο γύρο, σχεδόν όλοι οι προπονητές χρησιμοποιούσαν το διάστημα Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου για βάσει σχεδίου ντεφορμάρισμα, ανασυγκρότηση και διορθωτικές κινήσεις.

Μολονότι το σύστημα άλλαξε και έπαψε να επιτρέπει στραβοπατήματα, η πρόσφατη πορεία του Ολυμπιακού με κάνει να αναρωτιέμαι μήπως βρίσκεται σε φάση συντήρησης εν όψει πλέι-οφ.

Φτάνοντας στο νέο έτος, η ομάδα είχε άφθονο λίπος για κάψιμο (ρεκόρ 11-3), αλλά και πρόγραμμα βολικό για βαθμοθηρία με μισόσβηστες μηχανές: Ζαλγκίρις, Μιλάνο, Βασκόνια, Μακάμπι, Χίμκι, Βελιγράδι.

Οι συντριβές στη Βιτόρια και στη Ρωσία άφησαν πικρή γεύση (όπως και η ήττα από τους «μπράτε» της Σερβίας), αλλά οι πραγματικές απώλειες δεν είναι ασήκωτες ούτε ασυγχώρητες.

To ΣΕΦ παραμένει άπαρτο στους 6 αγώνες που ακολούθησαν το ευρωελληνικό ντέρμπι, ενώ καμία εκτός έδρας ήττα δεν μπορεί να θεωρηθεί εκτός προγράμματος στη Euroleague.

Η εβδομάδα που τελειώνει ήταν η πρώτη που συνοδεύτηκε από «πρέπει» μέσα στο 2018: το «πρέπει» της ενθαρρυντικής εμφάνισης στο ΟΑΚΑ και το «πρέπει» της νίκης επί της Φενέρ στο Φάληρο.

Δύο στα δύο. Και βλέμμα αισιόδοξο, μετά από αρκετό καιρό προβληματισμού και ανησυχίας.

Το φινάλε της 21^ης αγωνιστικής θα βρει τους «ερυθρόλευκους» μέσα στην προνομιούχο τετράδα, με ισχυρό πλεονέκτημα σε πιθανή ισοβαθμία με τους πρωταθλητές Ευρώπης.

Το ραντεβού με τη Ρεάλ στη Μαδρίτη θα είναι ένα δύσκολο τεστ χαρακτήρα για τον Ολυμπιακό, ωστόσο τον βρίσκει σε καλό φεγγάρι. Όχι γαλαζοκόκκινο σαν το χθεσινό, αλλά οπωσδήποτε κόκκινο.

Ο Σπανούλης είπε στο τέλος, ότι η σεζόν αρχίζει περίπου σε έναν μήνα...

Απέναντι στην παινεμένη άμυνα του Ομπράντοβιτς που στις καλές στιγμές της έβγαζε αίμα από τα μάτια του αντιπάλου, το κοντέρ πλησίασε τον μαγικό αριθμό «100».

Στους τελευταίους έξι εντός έδρας αγώνες του, ο Ολυμπιακός πέτυχε 85, 92, 88, 84, 94 και 95 πόντους!

Όσα φτερά και αν δίνει στα πόδια των παικτών του η έδρα, η δυσαναλογία με τη δυστοκία των εκτός Ελλάδας αγώνων του είναι κραυγαλέα και δεν εξηγείται εύκολα. Μόνο ο Παναθηναϊκός κατόρθωσε να τον κρατήσει χαμηλά στο ΣΕΦ.

Ο Ολυμπιακός τελείωσε το αποψινό ματς με 13/17 τρίποντα, αλλά τα περισσότερα από αυτά προέκυψαν έγιναν υπό καλές -ως άριστες- προϋποθέσεις.

Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι η γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, η οξυδερκής δημιουργία, το σωστό transition από την άμυνα στο άλλο μισό, ώστε να εκδηλώνεται η επίθεση νωρίς.

Ο Ολυμπιακός πήρε 17 ασίστ από 9 διαφορετικούς παίκτες. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς τον ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον, αλλά δεν μπόρεσε να τον βραχυκυκλώσει ούτε στο ελάχιστο.

Μάλλον τη Φενέρ κολακεύει το 95-70, παρά τον Ολυμπιακό. Περισσότερο «εκτός προγράμματος» ήταν οι 24 πόντοι και τα 6/11 τρίποντα του Ντίξον, παρά η φοβερή ευστοχία μίας καλής ομάδας που αγωνίζεται στην καυτή έδρα της.

Νομίζω, μάλιστα, ότι ο «Ζοτς» υποτίμησε τον Βασίλη Σπανούλη και το πλήρωσε.

Προσπάθησε να του κόψει τη δημιουργία και του έδωσε διαδρόμους για να τον στείλει πάνω στους δίδυμους πύργους του αρχικού σχήματος (Βέσελι-Τόμπσον), αλλά έφαγε 19 πόντους σε 23 λεπτά με 6/9 σουτ, 4/4 βολές, 3 ασίστ και μόλις 1 λάθος.

Μάλλον δεν είχε πολύ χρόνο για να προετοιμαστεί ο Ομπράντοβιτς και έκανε το λάθος να ρωτήσει τους φωστήρες της πειραιώτικης εξέδρας. «Αγνόησέ τον, είναι ξοφλημένος», θα του είπαν αυτοί.