Ο Νικ και η... Χιονάτη!

Την ώρα που έβαινε προς την ολοκλήρωση του ο αγώνας του Παναθηναϊκού με την Μπαρτσελόνα, βάλθηκε ο φίλος μου ο Καρύδας να μας βάλει όλους στο τριπάκι...

Αναρωτήθηκε μεγαλοφώνως ο Δημήτρης εάν ο Νικ Καλάθης είναι ο καλύτερος γκαρντ της εφετινής Euroleague και ενώ προσωπικά συμφωνώ και επαυξάνω, έβαλε ορθώς στην ίδια κουβέντα και στην εξίσωση τον Λούκα Ντόντσιτς.

Είπε λοιπόν ο Καρύδας ότι εάν δεν οργίαζε ο Σλοβένος, τότε δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως ο Καλάθης θα ήταν μακράν ο κορυφαίος στη θέση του και εκεί τελείωσε αυτή η κουβέντα: την τελείωσε για την ακρίβεια πρόωρα ο (διαιτητής) Πατέρνικο που έκανε κάτι ανάμεσα σε σκριν και... σκαμνάκι για να εξοστρακίσει ο Μοερμάν ένα από τα θεαματικότερα τρίποντα στην ιστορία του μπάσκετ!

Δεν ξέρω εάν η κουβέντα έμεινε στη μέση ή είχε ολοκληρωθεί. Δεδομένου όμως ότι τέτοιες συγκρίσεις είναι δημοφιλείς ως αντικείμενο σπέκουλας, η συζήτηση έχει το ενδιαφέρον της, πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που η οργιώδης σεζόν του Καλάθη καθρεφτίζεται στην πορεία του Παναθηναϊκού της οποίας αποτελεί κιόλας τον καταλυτικότερο παράγοντα.

Δεν ξέρω αν είναι ο κορυφαίος γκαρντ της Euroleague, αλλά είναι σίγουρα ο κορυφαίος Καλάθης της ζωής του!

Για να βάλω κάποιες επί πλέον πινελιές στο κάδρο, από στατιστικής πλευράς ο Ντόντσιτς υπερέχει με διαφορά στήθους έναντι του Καλάθη: σε 16 ματς και σε 26 λεπτά ο γκαρντ της Ρεάλ έχει να επιδείξει 18.1 πόντους με ποσοστά 62.8% στα

δίποντα, 34.7% στα τρίποντα και 85.6% στις βολές, 5.6 ριμπάουντ, 4.78 ασίστ, 1.1 κλεψίματα, 5.7 κερδισμένα φάουλ, 2.3 λάθη και 25.1 βαθμούς αξιολόγησης, ενώ ο Νικ σε 14 ματς και σε 27 λεπτά αντιπαραβάλλει 14.1 πόντους με ποσοστά 60.0% στα δίποντα, 27.3% στα τρίποντα, 53.5% στις βολές (όπου, με το συμπάθιο, τα... σκατώνει ανέκαθεν), 3.6 ριμπάουντ, 8.3 ασίστ, 1.9 κλεψίματα, 3.1 κερδισμένα φάουλ, 2.4 λάθη και 18.8 βαθμούς αξιολόγησης.

Κόντρα στην Μπαρτσελόνα ο Καλάθης υπήρξε για άλλη μια φορά όχι μονάχα καταλυτικός, αλλά και συναρπαστικός. Φαντασμαγορικός. Απολαυστικός!

Στο τέλος της θριαμβευτικής βραδιάς του Παναθηναϊκού ο εκ Λήμνου έλκων την καταγωγή του πόιντ γκαρντ μόστραρε σε 33 λεπτά συμμετοχής (και με το πλάνο του Σίτο Αλόνσο να εστιάζει στην εξουδετέρωση του), 17 πόντους με 8/10 δίποντα, 0/3 τρίποντα, ¼ βολές, 4 ριμπάουντ, 12 ασίστ, 5 κλεψίματα, 4 κερδισμένα φάουλ, 31 βαθμούς αξιολόγησης και το σπουδαιότερο, που του επιδαψιλεύεται κιόλας ως ανεκτίμητο παράσημο στην οικονομία της αναμέτρησης: ο μπαγάσας έκανε μονάχα ένα λάθος!

Πλάκα πλάκα με το βιολί που βαράει ο Καλάθης θαρρώ πως δεν θα αργήσει -και πάντως εάν κι εφόσον το βάλει αμέτι μουχαμέτι θα το καταφέρει- να εκπληρώσει ένα από τα δυο απωθημένα του, μπορεί αμφότερα: να πετύχει το περιλάλητο και στοιχειωμένο στο ελληνικό μπάσκετ triple double figure και να καταρρίψει το ρεκόρ του Στέφαν Γιόβιτς με τις 19 ασίστ.

Πέρα από τα σκοπούμενα ή αδιάφορα προς αυτόν ατομικά ρεκόρ, το γεγονός που μετρά και αποτιμάται περισσότερο είναι η επιδραστικότητα την οποία ασκεί στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού και εκτείνεται σε όλα τα επίπεδα: στη δημιουργία, στην οργάνωση, στην αμυντική πίεση, στο διάβασμα των καταστάσεων, στις συνεργασίες (κυρίως με τον Γκιστ), στους αυτοματισμούς, στην επιβολή ρυθμού, στην εκτέλεση και δεν συμμαζεύεται!

Μ’ αυτά και μ’ αυτά ο Καλάθης δικαιώνει κιόλας το επώνυμο του, καθότι γεμίζει το δικό του καλάθι και συνάμα φουλάρει το... κοφίνι του Παναθηναϊκού. Όσο για το αν είναι αυτός ή το wunderkind των Μαδριλένων ο καλύτερος γκαρντ στην εφετινή Euroleague, τούτο θα το βρει η υπηρεσία στο τέλος της σεζόν: εκτός συγκλονιστικού απροόπτου –ο θεός να τους έχει καλά- θα επιλεγούν και οι δύο στην καλύτερη πεντάδα, αλλά καλύτερος θα είναι εκείνος που θα οδηγήσει την ομάδα του μακρύτερα και ψηλότερα.

Στοιχειώδες, όπως έλεγε και ο Σέρλοκ Χόλμς στον δόκτορα Γουάτσον!

Από εκεί και πέρα και επειδή σε αυτή τη ρουφιάνα τη ζωή ο καθένας μας αισθάνεται πού και πού την ανάγκη να πλασάρει την αυταρέσκεια του και να ναρκισσευθεί, γι’ αυτό κιόλας εφευρέθηκαν οι καθρέφτες: τα βράδια που γυρίζουν στο σπίτι τους, ο ένας στη Μαδρίτη και ο άλλος στην Αθήνα, μπορούν να στέκονται μπροστά τους, να κοιτάζονται και να ρωτάνε –με την απαραίτητη παράφραση του γένους- ό,τι και η βασίλισσα στο περίφημο παραμύθι «Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι» των αδελφών Γκριμ...

«Καθρέφτη, καθρεφτάκι στον τοίχο πάνω τώρα, ποιος είναι ο καλύτερος σ' ολόκληρη την χώρα;» και τότε ο καθρέφτης του καθενός θα δίνει την ίδια απάντηση...

Κύριε Καλάθη μου (και κύριε Ντόντσιτς, αντιστοίχως), εσύ είσαι ο καλύτερος σ’ ολόκληρη τη χώρα»!

· ΥΓ: Σημειολογικώς η ιστορία ευνοεί τον Ντόντσιτς επειδή, ως γνωστόν, ο καθρέφτης σταμάτησε να βαυκαλίζει τη βασίλισσα όταν, λέει, η Χιονάτη έγινε επτά χρονών. Εάν ο Λούκα λόγω Ρεάλ και νεαρής ηλικίας παίζει τον ρόλο της Χιονάτης, τότε ο Νικ μπορεί κάλλιστα να υποδυθεί το βασιλόπουλο του παραμυθιού!