Ηγέτης τεσσάρων διαστάσεων

Όταν οι δύσπιστοι παρατηρητές αναρωτήθηκαν κατά πόσον στον Παναθηναϊκό υπάρχει ζωή χωρίς Νικ Καλάθη, είχαν στο μυαλό τους βραδιές όπως η αποψινή. Παιχνίδια όπου η απόσταση του Ελληνοαμερικανού από τους συμπαίκτες του (και από τους αντιπάλους του) είναι τόσο μεγάλη, ώστε μοιάζει αδύνατο να αναπληρωθεί πιθανή απουσία του.

Οι δύο νίκες που πέτυχαν οι «πράσινοι» χωρίς τον ηγέτη τους, επί της Μακάμπι και του Αστέρα, είναι γαλόνι στη στολή του Τσάβι Πασκουάλ και των άλλων παικτών.

Στη Βαλένθια, όμως, χαμήλωσαν τα σύννεφα και σκέπασαν το χωράφι με τα τριφύλλια. Για καλή τύχη του Παναθηναϊκού, εκείνος ο τραυματισμός του Καλάθη αποδείχθηκε επιπόλαιος.

Απέναντι στη Μπαρτσελόνα με τους πολλούς και στριφνούς γκαρντ, ο Νικ έμεινε σχεδόν αβοήθητος στην περιφέρεια.

Ο Λεκάβιτσιους πέρασε και δεν ακούμπησε στα 3,5 λεπτά της συμμετοχής του, ενώ ο Παππάς υπήρξε αρνητικός μέχρι το 32^ο λεπτό και αφηνίασε μόνο όταν βρήκε απέναντί του τον γερο-Ναβάρο.

Στο ζόρικο κομμάτι του παιχνιδιού, όταν ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν από την περιφέρειά του σκοράρισμα, οργάνωση και άμυνα, ο Καλάθης έδωσε τρία στην τιμή του ενός και με περιτύλιγμα πολυτελείας: 17 πόντοι, 12 ασίστ, 5 κλεψίματα, 4 ριμπάουντ και μόλις 1 λάθος, με φρουρό, αρχικά, τον κορυφαίο αμυντικό της περυσινής Εuroleague (Χάνγκα).

Ο ίδιος ο Καλάθης δυσκολεύτηκε να χαλιναγωγήσει τον ζεστό Ερτέλ, αλλά του πήρε τον αέρα, με τα απανωτά κλεψίματα που έφεραν αιφνιδιασμούς στην γ’ περίοδο.

Νομίζω ότι θα είναι έγκλημα σε βάρος του μπάσκετ, εάν το βραβείο που θα έπρεπε να φέρει το όνομα του Δημήτρη Διαμαντίδη δοθεί φέτος σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον φυσικό διάδοχο του «3D» στον Παναθηναϊκό.

Στην καλή του μέρα, όπως σήμερα, ο Καλάθης είναι «4D». Ίσως να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε και άλλα γραμματάκια του λατινικού αλφαβήτου για να τον στολίσουμε, στο τέλος της περιόδου.

Το δίλεπτο που άλλαξε για καλά τη ροή του παιχνιδιού και έφερε τον Παναθηναϊκό σε ρόλο διευθυντή ορχήστρας σημειώθηκε στα μισά της γ’ περιόδου, όταν οι πρωταθλητές Ελλάδας είδαν για τελευταία φορά την πλάτη των Καταλανών (39-40).

Το εφαλτήριο ήταν ένα αποτελεσματικό κορ-α-κορ του Καλάθη στον Μοερμάν (των 2μ10) στην πίσω γραμμή άμυνας, όπου πετάχτηκε ο Γκιστ για να αποτελειώσει τον Γάλλο με θεαματική τάπα.

Δευτερόλεπτα αργότερα, ο ίδιος Γκιστ άρπαξε τη μπάλα στους αιθέρες από ασίστ του ίδιου Καλάθη μέσα σε μποτιλιάρισμα και πέτυχε έμμεσο τρίποντο με κάρφωμα, ξεσηκώνοντας την αίφνης εκστασιασμένη εξέδρα.

Η σαστισμένη Μπαρτσελόνα υπέπεσε σε παράβαση 24 δευτερολέπτων αμέσως μετά και ο Καλάθης την τιμώρησε με μπάσιμο: 44-40, σε ένα γήπεδο όπου τέτοιες διαφορές μοιάζουν μεγαλύτερες από ό,τι στην πραγματικότητα είναι.

Το νερό είχε μπει στο αυλάκι, άσχετα αν χρειάστηκαν τρία πολύτιμα «ποσταρίσματα» του Ίαν Βουγιούκα για να ξεχαρβαλωθεί οριστικά το αμυντικό σχέδιο του Σίτο Αλόνσο.

Όσο ο Παναθηναϊκός εκδήλωνε τις επιθέσεις του με μακρινό σουτ (4/22 τρ.), η Μπαρτσελόνα είχε σφυγμό και δικαίωμα στην ελπίδα.

Της το στέρησαν, στη σκακιέρα του αγώνα, τα κλεψίματα (11-1) που τροφοδοτούσαν ελληνικούς αιφνιδιασμούς και τα ρήγματα που σιγά σιγά δημιουργήθηκαν στην κουτσουρεμένη από φάουλ ρακέτα των Καταλανών.

Το πρώτο ημίχρονο, ωστόσο, ήταν δύσκολο και ιδιαίτερα δυσοίωνο, τουλάχιστον στα πρώτα 15-16 λεπτά του.

Η Μπαρτσελόνα εμφανίστηκε στο ΟΑΚΑ σαν να είχε υποκλέψει τα αμυντικά πλάνα του άλλοτε προπονητή της (με τις διαρκείς αλλαγές) και εκμεταλλεύτηκε μεθοδικά τα αναρίθμητα mis-match στο μαλακό υπογάστριο του Παναθηναϊκού.

Πριν ακόμη συμπληρωθεί πεντάλεπτο, ο θεόρατος Τόμιτς είχε βρεθεί αντίπαλος με παίκτες που δεν μπορούσαν να τον κοιτάξουν στα μάτια (Καλάθη, Λοτζέσκι), ενώ ο Αντετοκούνμπο ήταν χρεωμένος με 3 φάουλ, στην προσπάθειά του να μαζέψει τα κομμάτια.

Ο Κροάτης σέντερ έγινε πλέι-μέικερ ρακέτας και η Μπάρτσα ξεδίπλωσε ένα ωραίο passing game που της έδωσε πολλά ελεύθερα σουτ. Η κάνουλα έκλεισε μετά το 16^ο λεπτό, από τη στιγμή -παραδόξως- που ο Γκιστ αποσύρθηκε στον πάγκο για να ξεκουραστεί.

Το ημίχρονο έκλεισε με σερί 9-0 και με «πράσινο» προβάδισμα», σε πείσμα της μετριότατης απόδοσης. Ήταν ήδη φανερό, ότι ο νόμος του ΟΑΚΑ ετοιμαζόταν να περάσει χειροπέδες στο 9^ο σερί θύμα του.

Λίγες μέρες πριν τη διπλή «αποστολή αυτοκτονίας» απέναντι στις Φενέρμπαχτσε, ΤΣΣΚΑ, ο Παναθηναϊκός μεγάλωσε την απόστασή του από τις ομάδες που βολοδέρνουν στο κάτω μισό της βαθμολογίας και έμεινε σταθερός σε τροχιά τετράδας.

Εάν πάρει ένα από τα δύο ντέρμπι της επερχόμενης «διαβολοβδομάδας» απέναντι στους πρώην προπονητές του, θα αρχίσει να μετράει τα χιλιόμετρα που χωρίζουν την Αθήνα από το Βελιγράδι. Ιδίως αν ρίξει στο καναβάτσο τον Ομπράντοβιτς.

Μπορεί να είναι ακόμα νωρίς, αλλά το 9-0 στο άπαρτο ΟΑΚΑ και ο υψηλός δείκτης αυτοπεποίθησης είναι επιχειρήματα που δεν αμφισβητούνται εύκολα.