Πολλά οξέα και μηδέν λιπαρά

Ξεκινώντας για την αγαπημένη του πόλη, την Πόλη, ο Ολυμπιακός γνώριζε ότι είχε διαθέσιμο λίπος για να κάψει, αλλά και κάμποσα ισχυρά άλλοθι για να καλύψει τα νώτα του απέναντι στην κριτική.

Οι νίκες επί των τριών ομάδων που τον συνόδευσαν στο final-4 του 2017 του επέτρεπαν, βαθμολογικά, να ζητήσει ένα ρεπό. Ωστόσο, οι παίκτες και οι προπονητής του παραείναι έμπειροι για να πέσουν σε τέτοιου είδους παγίδα.

Οι παλιοσειρές της διοργάνωσης ξέρουν κατά βάθος ότι ο θρίαμβος από την καταστροφή απέχουν όσο ένας σοβαρός τραυματισμός ή ένας μήνας παρατεταμένου ντεφορμαρίσματος.

«Θα το πάρουμε άλλη φορά το ρεπό», φαίνεται ότι συμφώνησαν στα αποδυτήρια. Ή έστω, «θα πάρουμε ένα ρεπό τριών λεπτών σε κάθε ημίχρονο».

Ένας αντίπαλος επιπέδου Φενέρ μπορεί να είχε τιμωρήσει αδυσώπητα το φριχτό ξεκίνημα, με τα 5 λάθη στις πρώτες 6 επιθέσεις.

Ωστόσο, η Εφές παρουσιάζει τα πρώτα σημάδια της αποσύνθεσης και απέχει πια έτη φωτός από την ομάδα την οποία πέρυσι απείλησε με αποκλεισμό και μάλιστα εκτός έδρας.

Ο Ολυμπιακός έφτασε στο νήμα της 14^ης αγωνιστικής με ρεκόρ 11-3 και στρογγυλοκαθισμένος στην κορυφή της κατάταξης, ενώ η Εφές βολοδέρνει στο υπόγειο, με 3 νίκες και 11 ήττες.

Οχτώ βαθμοί διαφορά, πριν ακόμη φτάσουν οι μονομάχοι στα μισά του δρόμου!

Στο μπάσκετ όλα γίνονται, θα πείτε. Εδώ είναι 1η στη βαθμολογία η ομάδα με τη χειρότερη επίθεση από τις 16...

Στο εναρκτήριο δίμηνο της περιόδου, ο Ολυμπιακός έμαθε να παίζει και να κερδίζει δίχως τον Βασίλη Σπανούλη. Στην προτελευταία εβδομάδα του 2017, έμαθε να κερδίζει και χωρίς τους δύο βασικούς του ψηλούς.

Και πότε ηττήθηκε; Στο μοναδικό παιχνίδι (με τη Μπάμπεργκ) όπου δεν έλειψε κανένας από τους δύο εμβληματικούς Έλληνες αστέρες του!

Ο ελέφαντας που στέκεται στη μέση του ΣΕΦ εξακολουθεί να αναρωτιέται τις πταίει και τραυματίζονται συνεχώς οι παίκτες, αλλά η άλλη όψη του νομίσματος φροντίζει να βάζει φίμωτρο στην προβοσκίδα.

Όταν μία ομάδα είναι ομάδα με «Ο» κεφαλαίο, παίζει άμυνα των 60 πόντων και έχει έντονη τη σφραγίδα του προπονητή, οι απουσίες αναπληρώνονται πιο εύκολα.

Ιδίως όταν οι παίκτες είναι προσεκτικά επιλεγμένοι, για να καλύπτουν περισσότερες από μία θέσεις...

Το τριήμερο της ταυτόχρονης απουσίας των Πρίντεζη-Μιλουτίνοβ (και Αγραβάνη) υπενθύμισε ένα στοιχείο που έτεινε να ξεχαστεί, όσο υπήρχε σχετική πληρότητα στη «μπροστινή» γραμμή. Οι παίκτες που μπουκώνουν τη θέση «3» έχουν τα προσόντα για να παίξουν και πιο κοντά στο καλάθι,

Ο κάπως αργός και δυσκίνητος Χόλις Τόμπσον είναι περισσότερο «τεσσάρι» παρά «δυάρι». Ο Ιωάννης Παπαπέτρου, με τις ελλείψεις στο σουτ και στη ντρίμπλα, είναι περισσότερο «τεσσάρι» παρά «τριάρι». Ο Κώστας Παπανικολάου, που κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο και τα κάνει καλά, δεν έπαιζε «τριάρι» στους Ρόκετς, αλλά «τεσσάρι».

Στο μεταξύ, ο χλιαρός Ουίλτζερ άρχισε σιγά σιγα να μοιάζει με παίκτη Ολυμπιακού, ενώ, πιο μέσα, ο Μπόγρης έκανε την πρώτη θετική εμφάνιση.

Ο Βασίλης Σπανούλης έπαιξε εκπληκτικό μπάσκετ στα δύο τελευταία παιχνίδια ξεπερνώντας τις δεκάδες χαμένες προπονήσεις του φθινοπώρου, αλλά ήταν η καλή δουλειά των φόργουορντ και των σέντερ αυτή που του έκανε τη ζωή ευκολότερη.

Για τον Τζαμέλ ΜακΛέιν, δεν υπάρχουν λόγια. Μολονότι σχεδόν αβοήθητος, ο Αμερικανός έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του και πολλά που …δεν περνούσαν από το χέρι του, για να αποδείξει ότι αξίζει θέση και αμοιβή πρωτοκλασάτου σέντερ.

Χωρίς το δικό του ρεσιτάλ, ο Ολυμπιακός θα έχανε και από την ΤΣΣΚΑ και από την Εφές.

To τετραήμερο της «διαβολοβδομάδας» εξελίχθηκε σε θρίαμβο των Σφαιρόπουλου-Πασκουάλ, αλλά και σε Βατερλώ των άσχετων, των βιαστικών και των βαλτών.

Υποθέτω ότι θα καθυστερήσουν να ξαναβγούν στο παλκοσένικο οι κακομαθημένοι, που με το παραμικρό (ή και χωρίς αυτό) απαιτούν καρατομήσεις και κεφαλές επί πίνακι.

Σαν να μην έφταναν τα υπόλοιπα πειστήρια, είχαμε χθες και μία μίνι «Σπανουλειάδα» στο φινάλε του αγώνα της Κωνσταντινούπολης.

Βεβαίως, το κρίσιμο τρίποντο δεν το μπουμπούνισε ο Σπανούλης, αλλά ο Παπαπέτρου, όταν η Εφές προσπέρασε και πρόβαρε το πηλίκιο του αφεντικού.

Ο Σφαιρόπουλος τον έβγαλε από νωρίς στην περιφέρεια όπως αρμόζει σε ένα σύγχρονο «stretch-4» και επιβραβεύτηκε την πιο κρίσιμη στιγμή, μολονότι είχαν προηγηθεί αρκετά άστοχα σουτ.

Αν μη τι άλλο, ο Παπαπέτρου έχει τσαγανό και αυτοπεποίθηση. Το ίδιο ισχύει για σύσσωμο τον Ολυμπιακό. Καθόλου λιπαρά, αλλά πολλά οξέα.