Ο Γκρίνγουντ, ο Κόντος και ο... Καμάρας!

Πολλώ λογιώ ενδιαφέρον, ζόρικο και ιντριγκαδόρικο είναι το αποψινό ματς του Παναθηναϊκού στο Βελιγράδι κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα που συνήθως του βάζει τρικλοποδιές και δεν τον αφήνει να ρεμβάζει μπροστά στον ποταμό Σέβα...

Το ματς είναι εξ ορισμού ενδιαφέρον, διότι οι Πράσινοι την έβγαλαν καθαρή στη διαδικασία της βασάνου της πρώτης δοκιμασίας τους χωρίς τον Νικ Καλάθη και καλούνται να βαδίσουν στον ίδιο δρόμο, έστω κι αν αυτός πολλές φορές είναι κακοτράχαλος. Καλούνται επίσης να σταθούν όρθιοι σε μια εξ ορισμού δύσκολη έδρα, να πετύχουν το 7-1 στους τελευταίους οκτώ αγώνες, να αβγατίσουν σε διψήφιο νούμερο τις νίκες τους στην εφετινή διοργάνωση και να παραμείνουν στην πρώτη τετράδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στο βλέμμα προς το μέλλον...

Το ματς είναι εξ ορισμού ζόρικο, διότι ο Παναθηναϊκός παίζει εκεί όπου κάθε φορά που εμφανίζεται μοιάζει με... πράσινο πανί! Ασφαλώς είναι αδόκιμη η έκφραση, απλώς τη χρησιμοποιώ, διότι θα αγωνισθεί σε ένα κατακόκκινο περιβάλλον και με τη λογική της προσομοίωσης θα αισθάνεται σαν να παίζει όχι στη «Χάλα Πιονίρ», αλλά στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας!

Πλάκα πλάκα (που δεν εμπίπτει πάντως στην κατηγορία του αστείου) εάν όντως ο Παναθηναϊκός κατέβει με αυτή την αίσθηση, τότε έχει σοβαρές πιθανότητες να φύγει ατσαλάκωτος, όπως το κατάφερε σε τρεις απανωτούς αγώνες στο σπίτι του Ολυμπιακού!

Την ώρα, λοιπόν, που ο Ολυμπιακός απολαμβάνει το νέκταρ του άθλου του επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και ταξιδεύει στην Πόλη για να τον κεφαλαιοποιήσει, κόντρα στην Αναντολού Εφές, στο τελευταίο βιράζ (όπως έλεγε και ο Γιάννης Διακογιάνης στις περιγραφές των αγώνων στίβου) του πρώτου γύρου, ο Παναθηναϊκός θα βρίσκεται ενώπιος ενωπίω τόσο με τον Ερυθρό Αστέρα, όσο και με τον αιώνιο αντίπαλο του.

Δυο σε συσκευασία ενός, σαν να λέμε, καθώς οι σημερινοί και οι αιώνιοι αντίπαλοι του είναι αδελφοποιημένοι εδώ και τριάντα χρόνια, μάλιστα αυτή η σχέση προέκυψε και γιγαντώθηκε για τα δικά του μάτια!

Για να μη μένουν κενά στη διήγηση υπενθυμίζω ότι το προξενιό των Σέρβων με τους Πειραιώτες συντελέσθηκε την πρώτη Οκτωβρίου του 1986, όταν ο Ερυθρός Αστέρας αντιμετώπιζε τον Παναθηναϊκό στον επαναληπτικό αγώνα της πρώτης φάσης του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο ποδόσφαιρο. Τότε λοιπόν οι οπαδοί του, οι περιβόητοι «Delije» οι οποίοι ήλθαν στην Αθήνα για να σταθούν στο πλευρό της ομάδας τους δέχτηκαν την επίσκεψη ενός οπαδού του Ολυμπιακού, του περιβόητου «Υποβρύχιου»!

Ο «Fat John», όπως τον βάφτισαν οι Σέρβοι, τους ζήτησε 200 εισιτήρια , τα πλήρωσε επί τόπου, τα πήρε και το βράδυ βρέθηκαν αναμεμειγμένοι όλοι μαζί να υποστηρίζουν τον Ερυθρό Αστέρα, ενώ ύψωσαν κιόλας ένα πανό που έγραφε «Red Star good luck»!

Για την ιστορία, ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε από το πρώτο ημίχρονο με 2-0, με τα γκολ του Δημήτρη Σαραβάκου και του Χρήστου Δημόπουλου, αλλά δέχθηκε γκολ στο 89' από τον Τσβέτκοβιτς και αποκλείσθηκε, καθώς ο Ερυθρός Αστέρας «κουβάλαγε» ως ασπίδα το 3-0 του «Μαρακανά».

Πέραν της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, το αποψινό ματς είναι δύσκολο και ζόρικο και εντός παιδιάς, καθότι εκτός από τον Καλάθη, θα λείψει και ο Νίκος Παππάς, οπότε ο Τσάβι Πασκουάλ περιμένει από τον Λούκας Λεκάβιτσους και τον Μάρκους Ντένμον να κάνουν πάλι ένα step up, αν και αυτό δεν αφορά μονάχα τους δυο συγκεκριμένους παίκτες, αλλά ολόκληρη την ομάδα.

Σαν να μην έφταναν όλες αυτές οι ιδιάζουσες συνθήκες, ιδού και η ίντριγκα εν τω μέσω της αποψινής νυκτός: μια ίντριγκα από την οποία μπορεί να εμφορείται ο Παναθηναϊκός, υπό την έννοια ότι μετά από έξι χρόνια (Μάιος 2012) και μετά από πέντε αποτυχημένες απόπειρες (Λονδίνο, Μιλάνο, Μαδρίτη, Βερολίνο, Κωνσταντινούπολη) επιθυμεί διακαώς να επιστρέψει σε αυτή την πόλη σε πέντε μήνες από τώρα: όχι βεβαίως στο ίδιο γήπεδο, που πλέον φέρει το όνομα του αείμνηστου προφέσορα Ατσα Νίκολιτς, αλλά λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα στη δαφνοστεφή από τον θρίαμβο της Εθνικής στο Εurobasket 2005, «Kombank Arena».

Βεβαίως μέχρι τότε μεσολαβούν όχι μόνο πέντε μήνες, αλλά και άλλοι 20, 21 ή 22 αγώνες, αλλά, διάβολε, το αποψινό τριπάκι είναι αναπόδραστο!

Οι δυο ομάδες αναμετρώνται σήμερα για 15η φορά στην ιστορία τους, με τον Παναθηναϊκό να έχει το προβάδισμα στις νίκες: 10 έναντι 5 των Σέρβων, οι οποίοι ωστόσο τον έχουν αναγκάσει να φύγει με κατεβασμένο κεφάλι από το Βελιγράδι στις τελευταίες τρεις επισκέψεις του και μάλιστα με συνολική διαφορά εννέα πόντων, ενώ είχε προηγηθεί το πέρασμα του από εκεί με σκορ 90-86 στην παράταση την 1η Νοεμβρίου του 2013, προεξάρχοντος του (απόντος σήμερα) Νίκου Παππά που είχε σκοράρει 24 πόντους με 5/9 δίποντα, 2/2 τρίποντα και 8/10 βολές.

Εκείνο το βράδυ οι Πράσινοι βρέθηκαν με 15 πόντους πίσω στο πρώτο ημίχρονο (48-33), αλλά πέτυχαν το come back και μάλιστα προηγήθηκαν με 74-71 στα 23’’ (με ½ βολές του Διαμαντίδη), αλλά δέχθηκαν τρίποντο από τον Μπλέικ Σιλμπ στα 22’’ για να ακολουθήσουν ένα άστοχο δίποντο του Διαμαντίδη και ένα άστοχο τρίποντο του Λούκα Μίτροβιτς.

Στη συνέχεια ο Ερυθρός Αστέρας πήρε τα πάνω του και επιβλήθηκε με 69-68 στις 9 Απριλίου 2015, με 69-67 στις 11 Μαρτίου 2016 και με 72-66 στις 26 Ιανουαρίου 2017, ενώ στις 14 Ιανουαρίου 2016 είχε αλώσει το ΟΑΚΑ με σκορ 74-63. Προηγουμένως ο Παναθηναϊκός έτρεχε ένα σερί 8-0 που δημιουργήθηκε σε μια μακρά περίοδο 46 ετών, καθώς για τελευταία φορά είχε ηττηθεί στην παρθενική αναμέτρηση του με τους Σέρβους, τη μακρινή σεζόν 1969-70!

Τότε λοιπόν ο Ερυθρός Αστέρας που είχε κατακτήσει τον τίτλο στη Γιουγκοσλαβία μετά από 14 «πέτρινα χρόνια», υποδέχθηκε τον Παναθηναϊκό στο πλαίσιο του β’ γύρου του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης της σεζόν 1969-70, που παρεμπιπτόντως σηματοδότησε τη δέκατη απανωτή και τελευταία παρουσία της Ινις Βαρέζε στον τελικό στον οποίο νίκησε με 79-74 την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο Σαράγεβο και ανέβηκε για πέμπτη φορά στο θρόνο.

Ο παρθενικός αγώνας, στις 3 Δεκεμβρίου του 1969 στο Βελιγράδι ναι μεν κατέληξε σε μια (μη ανατρέψιμη, όπως αποδείχθηκε, παρά την αισιοδοξία του Κώστα Μουρούζη) ήττα με 91-66, αλλά υπήρξε ιστορικός για δυο λόγους: την πρώτη παρουσία Αμερικανού παίκτη σε ελληνική ομάδα και το ευρωπαϊκό ντεμπούτο του Απόστολου Κόντου με την πράσινη φανέλα!

Σύμφωνα με μια παλαιότερη έρευνα του Γιώργου Κούβαρη, ο Κρεγκ Γκρίνγουντ, που προερχόταν από το πανεπιστήμιο του Μπάκνελ εντοπίσθηκε από τον Παναθηναϊκό στα φιλικά ματς με την ομάδα της (αεροπορικής εταιρείας) TWA, με προπονητή τον Τζιμ Μακ Γκρέγκορ στο γήπεδο του Σπόρτιγκ, στις 28 Οκτωβρίου του 1969. Στις 19 Νοεμβρίου ο ύψους 1μ.98 γενειοφόρος Αμερικανός μπασκετμπολίστας (!) έπαιξε σε ένα φιλικό ματς με τη Νήαρ Ηστ και μάλιστα όπως έχει πει ο ίδιος- ο Μουρούζης τον έβαζε δυάρι στην επίθεση και τεσσάρι στην άμυνα.

Μαζί με την πρώτη εμφάνιση ενός Αμερικανού παίκτη σε ελληνική ομάδα (μόνο για τα ματς των Κυπέλλων Ευρώπης), ο αγώνας με τον Ερυθρό Αστέρα σηματοδότησε και το ντεμπούτο του Απόστολου Κόντου με το Νο 4 πάνω στη... ριγέ (που τ'οτε ήταν της μόδας) πράσινη φανέλα.

Ο 22άχρονος δεινός σουτέρ και σκόρερ που έμελλε να εξελιχθεί σε αρχηγό και σύμβολο του Παναθηναϊκού είχε μεταγραφεί από τον Ιωνικό Νέας Φιλαδελφείας την 1η Ιουλίου του 1969 και ξαφνικά από το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής βρέθηκε να παίζει στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης.

Όπως σημειώνει ο ίδιος ο Τόλης στην αυτοβιογραφία του με τίτλο «Έρωτας με το καλάθι», που εκδόθηκε το 2011 με τη συγγραφική επιμέλεια του Τάκη Ευσταθίου, «ήταν τόση η χαρά και τέτοια η ανυπομονησία μου για να παίξω σε έναν ευρωπαϊκό αγώνα, που το προηγούμενο βράδυ δεν έκλεισα μάτι»!

Μέσα σε μια... κολασμένη ατμόσφαιρα και μπροστά σε 3.500 θεατές ο Παναθηναϊκός δεν άντεξε στο σφυροκόπημα των Σέρβων και ηττήθηκε με 91-66, με τον Κώστα Μουρούζη να τα βάζει με τον Τσέχο διαιτητή Ντάντα για τα σφυρίγματα του και να διαμαρτύρεται ισχυριζόμενος ότι «το κανονικό σκορ ήταν 89-66 και αυτό το καλάθι που δεν μπήκε, αλλά υπολογίστηκε μπορεί να παίξει ρόλο στη ρεβάνς».

Τσάμπα οι διαμαρτυρίες του, διότι εντέλει αυτό το παραπανίσιο καλάθι δεν έπαιξε κανέναν ρόλο...

Εκείνο το βράδυ ο Παναθηναϊκός έπεσε στην περίπτωση διότι βρήκε απέναντι του τον φοβερό και τρομερό Βλαντίμιρ Τσβέτκοβιτς. Ο γεννημένος το 1941 φόργουορντ/σέντερ που την προηγούμενη χρονιά με δυο ελεύθερες βολές είχε σφραγίσει την απροσδόκητη νίκη της Γιουγκοσλαβίας επί της Σοβιετικής Ένωσης στον ημιτελικό στον ημιτελικό του Ολυμπιακού Τουρνουά απέβη ο δήμιος του Παναθηναϊκού, σκοράροντας 44 πόντους!

Παρεμπιπτόντως μετά το τέλος της καριέρας του ο Τσβέτκοβιτς ακολούθησε πολιτική καριέρα και διετέλεσε Αθλητισμού της νεοσύστατης Σερβίας (1992-1998) ως διάδοχος του Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς, ενώ ο γεννημένος το 1970 γιος του Ράστκο αγωνίσθηκε τη σεζόν 1993-94 στην ΑΕΚ και δυο χρόνια αργότερα φόρεσε τη φανέλα των Ντένβερ Νάγκετς.

Εκτός από τον Τσβέτκοβιτς ο Παναθηναϊκός βρήκε απέναντι του μερικούς από τους επιφανέστερους Γιουγκοσλάβους παίκτες όλων των εποχών, οι οποίοι κοσμούσαν το ρόστερ του Ερυθρού Αστέρα, με προπονητή τον Μίλαν Μπιεγκόγεβιτς: τον πανούργο πόιντ γκαρντ «Μόκα» Ζόραν Σλάβνιτς, ο οποίος ως προπονητής πέρασε και από τον πάγκο της Δάφνης και του Ηρακλή, τον μετέπειτα πρόεδρο της σερβικής ομοσπονδίας Ντράγκαν Κάπιτσιτς, τον μετέπειτα πρόεδρο του Ερυθρού Αστέρα και της σερβικής ομοσπονδίας Ντράγκισα Βούτσινιτς, τον μετέπειτα ασίσταντ του Ατσα Νίκολιτς και προπονητή του Ερυθσρού Αστέρα, όταν ο «προφέσορ» ανέλαβε τη Βαρέζε Νεμάνια Τζούριτς και τον Λιούμποντραγκ Σιμόνοβιτς ο οποίος διαπρέπει πλέον ως σπουδαίος φιλόσοφος και συγγραφέας!

Οι συνθέσεις των δυο ομάδων στον πρώτο αγώνα:

ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ: Τσβέτκοβιτς 44, Κάπιτσιτς 18, Σιμόνοβιτς 13, Τζούριτς 6, Βούτσινιτς 8, Πάβλοβιτς 3, Σλάβνιτς 10, Λαζάρεβιτς

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Κολοκυθάς 15, Κόντος 13, Ιορδανίδης 11, Γκρίνγουντ 8, Πολίτης 2, Χαϊκάλης 6, Παναγιωταράκος 7, Πέππας 4, Κορωναίος.

Η ρεβάνς εξελίχθηκε σε μια περιπέτεια, διότι οι Γιουγκοσλάβοι δεν μπορούσαν να έλθουν στην Αθήνα και ζήτησαν αναβολή δυο ημερών από τη FIBA, ενώ την ίδια στιγμή οι Πρλάσινοι έτρεχαν να ανανεώσουν τη βίζα του Γκρίνγουντ, που έληγε στις 11 Δεκεμβρίου!

Εντέλει το ματς διεξήχθη στις 12 Δεκεμβρίου στο Καλλιμάρμαρο και παρά τη μεγάλη προσπάθεια και την υποστήριξη του από 30.000 θεατές , ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να καλύψει τη διαφορά και περιορίσθηκε σε μια νίκη γοήτρου με 83-75.

Μάλιστα, όπως γράφει στο βιβλίο του ο Κόντος, «επικρατούσε η εντύπωση ότι θα καλύψουμε τη διαφορά και θα προκριθούμε και γι αυτό στο τέλος του αγώνα ο κόσμος μας αποδοκίμασε»!

Οι συνθέσεις των δυο ομάδων:

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Κολοκυθάς 16, Γκρίνγουντ 16, Κόντος 15, Πολίτης 10, Ιορδανίδης 9, Παναγιωταράκος 9, Χαϊκάλης 8, Πέππας, Κορωναίος.

ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ: Τσβέτκοβιτς 27, Σιμόνοβιτς 8, Τζούριτς 10, Κάπιτσιτς 9, Σλάβνιτς 6, Πάβλοβιτς 6, Βούτσινιτς 6, Τονγτοσίγεβιτς 3.

Την επόμενη σεζόν οι δρόμοι των δυο συλλόγων διασταυρώθηκαν και πάλι, αλλά αυτή τη φορά στο ποδόσφαιρο και μάλιστα στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης! Μετά την ήττα του στο «Μαρακανά» με 4-1, ο Παναθηναϊκός στις 28 Απριλίου του 1971 νίκησε τον Ερυθρό Αστέρα με 3-0 με δυο γκολ του Αντώνη Αντωνιάδη και ένα του Αριστείδη Καμάρα και προκρίθηκε στον τελικό του Γουέμπλεϊ με τον Αγιαξ (0-2).

«Το τρίτο γκολ του Αριστείδη του Καμάρα, πώς μπήκε μεσ’ στην τρύπα ο μεγάλος ο Καμάρας» όπως φώναζε στο τρίτο γκολ ο Διακογιάννης (https://www.youtube.com/watch?v=NtFuiAkKVVs).