Κάποτε στη Βιτόρια...

Και με τέσσερις ήττες σε ισάριθμα ματς στην καμπούρα της. Και με νέο προπονητή, τον Πέδρο Μαρτίνεθ, αντί του Πάμπλο Πριχιόνι που πέρασε και δεν ακούμπησε. Και με την μπέρτα του κακού δαίμονα που την έχει φορέσει κάμποσες φορές στο παρελθόν, στοιχειώνοντας το όνειρα του Παναθηναϊκού...

Η παλιά Κάχα Αλάβα. Η μετέπειτα Ταουγκρές Θεράμικα ή για τους φίλους της απλώς Ταού. Η μεταγενέστερη Κάχα Λαμποράλ, αργότερα Λαμποράλ Κούτσα και εδώ και δυο χρόνια Σάσκι Μπασκόνια: η ομάδα με τα έξι ονόματα, με τα πέντε (εκ των οποίων τέσσερα απανωτά) Final 4 της EuroLeague, με τον... κανέναν τίτλο και με τον τιμητικό, πλην κενό περιεχομένου τίτλο της Βραζιλίας του ’82 στο στερέωμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ...

Σαν να λέμε η με διαφορά στήθους (δηλαδή ενός Final 4) από τον Αρη, ομάδα που δεν αξιώθηκε ποτέ να κατακτήσει τον τίτλο!

Δεν ξέρω εάν ο Σκόλα, ο Πριχιόνι, ο Σπλίτερ και ο Ματσιγιάουσκας είναι οι μεταμοντέρνες μπασκετικες εκδοχές του Ζίκο, του Φαλκάο, του Σερέζο και του Σόκρατες, σίγουρα πάντως έπεσαν κι αυτοί στην περίπτωση: οι μεν στην περίπτωση του Πάολο Ρόσι (με τα τρία γκολ στον προημιτελικό της 5^ης Ιουλίου του 1982 στη Βαρκελώνη), οι δε σε διαφορετική περίπτωση κάθε φορά...

Το 2005 στον τελικό της Μόσχας και το 2006 στον ημιτελικό της Πράγας ήταν η Μακαμπί, το 2007 στον ημιτελικό της Αθήνας ο Παναθηναϊκός, το 2008 στον ημιτελικό της Μαδρίτης η ΤΣΣΚΑ και το 2016 στον ημιτελικό του Βερολίνου η Φενέρμπαχτσε...

Θύτες ενός διαχρονικού θύματος, που ωστόσο είναι σαν τη μυθολογική Λερναία Υδρα ή σαν την εξιδανικευμένη Ελλάδα, που «μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά»!

Αυτό ο Παναθηναϊκός το ξέρει τόσο από την καλή (βλέπε ημιτελικός 2007 και μάλιστα με αντίπαλο τον Μάλκοβιτς), όσο και από την ανάποδη που του έκατσε δυο φορές σε σειρές πλέι οφς: το 2006 δια χειρός Ερντογάν στο εφεξής καλούμενο «Οakazo»και πρόπερσι με το sweep στο οποίο μάλιστα έβαλαν το χέρι τους δυο παίκτες που μετά από τρεις μήνες μετακόμισαν πακέτο για μια σεζόν στους «πράσινους»...

Τώρα ο μεν Γιάννης Μπουρούσης αγωνίζεται στους Ζελιάνγκ Λάιονς της Κίνας, ο δε Μάικ Τζέιμς στους Φοίνιξ Σανς, αλλά ο Παναθηναϊκός και οι (τρόπος του λέγειν) Βάσκοι συνεχίζουν το βιολί τους!

Business as usual, καθότι ζωή να ΄χουν οι δυο ομάδες βρίσκονται απόψε αντιμέτωπες για 23^η φορά με τους πρωταθλητές Ελλάδος σε ένα αλισβερίσι στο οποίο οι πρωταθλητές Ελλάδος διατηρούν το προβάδισμα με 13 νίκες έναντι 9 της Μπασκόνια.

Πέραν τούτου οι «πράσινοι» (πέτυχαν και) διατηρούν από αυτό το γαϊτανάκι τρία μεγάλα ρεκόρ που δεν είναι απλώς δικά τους, αλλά τα έχουν καταθέσει στη συλλογική μνήμη της διοργάνωσης: τα 51 ριμπάουντ στις 15 Απριλίου του 2016, τις 31 ασίστ και συνάμα τα 18/37 τρίποντα στις 25 Οκτωβρίου του 2013 στη Λευκωσία.

Α, για να μην το ξεχάσω: επίτηδες έγραψα στην εισαγωγή ότι ο Παναθηναϊκός εκστρατεύει στη χώρα των Βάσκων, διότι ανέκαθεν ου παντός πλειν ες Βιτόρια και τα πολεμικά στοιχεία ενυπάρχουν και έχουν σημαδέψει ανεξίτηλα την ιστορία της. Ως γνωστόν η πόλη έλαβε το όνομα Vitoria που σημαίνει νίκη προς τιμήν και εις ανάμνησιν της επικράτησης των συμμάχων υπό τον πρώτα Δούκα του Ουέλινγκτον επί των γαλλικών στρατευμάτων του Μεγάλου Ναπολέοντα, στις 21 Ιουνίου του 1813.

Παρεμπιπτόντως αυτή θεωρείται η πιο αποφασιστική μάχη του Πολέμου της Ανεξαρτησίας των Ισπανών και προφανώς ο (καλός γνώστης της ιστορίας της πόλης) Tσάβι Πασκουάλ θέλει να βαδίσει στα θριαμβευτικά ίχνη του Αρθουρ Γουέλσλι, επιφυλάσσοντας στον Πέδρο Μαρτίνεθ τον άχαρο ρόλο του Ιωσήφ Βοναπάρτη!

Δεν είναι κιόλας τα εκτός έδρας ματς το φόρτε του Παναθηναϊκού, και αυτός είναι ένας επί πλέον λόγος για τον οποίο πρέπει να αρματωθεί με όπλα, μπαλάσκες και τα συναφή ώστε να βγει νικητής από αυτή τη μάχη.

Μπορεί να μην πλέουν όλοι με άνεση και ασφάλεια στη Βιτόρια, αλλά ο Παναθηναϊκός το έχει διαπράξει τέσσερις φορές και απόψε θα σημαδέψει την πέμπτη...

Στο πρώτο ραντεβού τους στις 21 Ιανουαρίου του 1999 ο Παναθηναϊκός, χωρίς τον τραυματία Ντίνο Ράτζα, αλλά με τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα να οργιάζει (31 πόντοι, 9/15 δίποντα, ½ τρίποντα, 10/12 βολές, 4 ριμπάουντ, 5 ασίστ, 2 κλεψίματα) γύρισε από το -15 και άλωσε τη «Fernando Buesa Arena» με 77-74.

Η δεύτερη πράξη παίχθηκε στις 6 Νοεμβρίου του 2002 και υπήρξε δραματική, τόσο στην εξέλιξη της, όσο και για τη γενναιότητα που επέδειξε ο Γιώργος Καλαϊτζής, ο οποίος το ίδιο πρωί ενημερώθηκε ότι έφυγε από τη ζωή η μητέρα του Βάσω.

Παρ’ όλα αυτά σκούπισε τα δάκρυα από τα μάτια του, και συμπάσχοντας από μακριά με τον πατέρα του και την αδελφή του, είπε στον Ομπράντοβιτς να τον υπολογίζει κανονικά για το βραδινό ματς στο οποίο μάλιστα διέπρεψε!

Με τον Γιάκα Λάκοβιτς να κάθεται στον πάγκο και να μην αγωνίζεται ούτε δευτερόλεπτο λόγω τραυματισμού ο Γιώργος έπαιξε 18 λεπτά με απολογισμό 8 πόντους (2/3δ., 1/2τρ., 1/2β.) 3 ριμπάουντ, 2 ασίστ και 2 κλεψίματα και κράτησε τα μπόσικα μαζί με τον Αριελ Μακ Ντόναλντ (15π.) και τον Ντάριλ Μίντλετον (15π.), ενώ στη λήξη του αγώνα μέσα στις αγκαλιές των συμπαικτών σήκωσε το δακρυσμένο βλέμμα του προς τον ουρανό...

Τα επόμενα χρόνια τέτοιες μέρες έφεραν πάλι δάκρυα στην οικογένεια: όχι θλίψης και πένθους, αλλά χαράς διότι στις 7 Νοεμβρίου έχουν γεννηθεί η δεύτερη κόρη του Γιώργου, η Ιόλη και ο γιος της Δέσποινας, ο Έκτορας.

Δώδεκα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του θρίλερ, ο (μετέπειτα παίκτης του ΠΑΟΚ και νυν ασίσταντ του Μπραντ Στίβενς στους Σέλτικς) Τζερόμ Αλεν με 2/2 βολές έβαλε μπροστά την Ταού με 75-754, αλλά πίσω είχε η πράσινη αχλάδα την ουρά: στα έξι δευτερόλεπτα ο Φινλανδός μετέπειτα παίκτης του Αρη, Χάνο Μότολα έκανε φάουλ στον Μακ Ντόναλντ ο οποίος με 2/2 βολές έγραψε το τελικό 75-76.

Ο Παναθηναϊκός άλωσε για τρίτη φορά τη Βιτόρια στις 10 Ιανουαρίου του 2014, όταν επιβλήθηκε με 72-64, δια χειρός Στεφάν Λάσμε (20π.) και Δημήτρη Διαμαντίδη (12π., 9ασ.) και επέστρεψε δριμύτερος στις 23 Μαρτίου του 2017 με σκορ 72-63 (Σίνγκλετον 18π. και 8ρ.).

Της Μπασκόνια πάντως οι «πράσινοι» της τα ‘χουν πολλώ λογιώ μαζεμένα...

Πρώτα απ’ όλα για τους αποκλεισμούς τους από τα Final 4 της Πράγας το 2006 και του Βερολίνου το 2016...

Δεύτερον επειδή μετά από ήττες από δαύτους στο ΟΑΚΑ έχασαν τη δουλειά τους δυο προπονητές τους: ο Αργύρης Πεδουλάκης στις 7 Μαρτίου του 2014 (61-68) και ο Σάσα Τζόρτζεβιτς στις 19 Απριλίου του 2016 (75-84).

Και τρίτον, διότι ελόγου τους στοίχειωσαν το αντίο και τα όνειρα τριών παικτών: ο αποκλεισμός του 2006 σηματοδότησε το τέλος της καριέρας του Γιάκα Λάκοβιτς στον Παναθηναϊκό και της πρώτης πράσινης θητείας του Βασίλη Σπανούλη, ενώ το sweep του 2016 προκάλεσε βουβό πόνο, διότι υπήρξε το ευρωπαϊκό κύκνειο άσμα του Δημήτρη Διαμαντίδη!

Σε περίοπτη θέση του χρονικού των μεταξύ τους αγώνων, βρίσκεται ο αγώνας της 22ας Δεκεμβρίου του 2016 που εξελίχθηκε σε σκυλομαχία με την μπίλια να κάθεται απρόσμενα στους 69 πόντους!

Στο τελευταίο δεκάλεπτο και ενώ είχαν βρεθεί στο -9 οι εκνευρισμένοι, υπνωτισμένοι και εγκλωβισμένοι «πράσινοι» ενεργοποίησαν τα αμυντικά αντισώματα τους και ανάγκασαν τους Βάσκους να σκοράρουν μόλις εννέα πόντους: σε αυτό το «come back» ο Μάικ Τζέιμς έπαιξε τον ρόλο του «game changer» , αλλά ο Νικ Καλάθης χρίσθηκε «game finisher» και μάλιστα όχι λόγω ενός σουτ (όπως στη Βαμβέργη κόντρα στην Μπρόζε) αλλά ενός μη σουτ!

Τι σημαίνει αυτό; Μετά το κρεσέντο του Τζέιμς που έβαλε εννέα από τους τελευταίους 12 πόντους και με το σκορ στο 69-68, οι φιλοξενούμενοι είχαν την τελευταία κατοχή και την εξ αυτής παρελκόμενη ευκαιρία να αλώσουν και πάλι το ΟΑΚΑ, αλλά εκεί εμφανίστηκε ο από μηχανής θεός, ονόματι Καλάθης: ο Ροντρίγκ Μπομπουά κινήθηκε με ντρίμπλα μέσα στη ρακέτα, αλλά ο Νικ τον κυνήγησε, τον παγίδευσε, του απαγόρευσε είτε να πασάρει, είτε να σουτάρει και όταν ακούσθηκε η κόρνα της λήξης επήλθε η απόλυτη λύτρωση!