Το ρεσιτάλ και τα φάλτσα

Τα 6,5 λεπτά που θα έστελναν την ΑΕΚ στο δεύτερο συνεχόμενο final-4 εξελίχθηκαν σε παρατεταμένο ρεσιτάλ φάλτσων και αυτοκαταστροφής. Το 63-51 έμοιαζε με εφαλτήριο πρόκρισης, αφού έδινε στον «Δικέφαλο» αέρα 8 πόντων.

Αλλά ο αέρας των 15.000 φιλάθλων δεν ήταν αρκετός για να προκαλέσει σεισμό. Όταν ο Μπράις Τέιλορ σηκώθηκε για τα τρία σουτ που κράτησαν τη Μπάμπεργκ όρθια, το έδαφος κάτω από τα πόδια του ήταν σταθερό.

Οι «κίτρινοι» χρειάστηκαν 2-3 άμυνες για να εδραιώσουν το προβάδισμα, αλλά αποδείχθηκαν μαλακοί σαν βούτυρο. Τα απανωτά τρίποντα του ως τότε άσφαιρου Αμερικανού έφεραν τη διαφορά στο αμήν μέσα σ’ ένα δίλεπτο (65-60) και το προβάδισμα πέρασε στα χέρια της έμπειρης ομάδας.

Η ΑΕΚ ήταν μέχρι σήμερα κάτοχος του Champions League, αλλά η Μπρόζε είχε στην περιφερειακή γραμμή της τρεις παίκτες με τρόπαιο Euroleague στο παλμαρέ τους: Ράις, Χίκμαν, Ζήση.

Η αποβολή του δεύτερου με 5 φάουλ στη φάση που έφερε την ΑΕΚ στο +12 αποδείχθηκε κρυμμένη ευλογία για την ομάδα του, αφού το καθαρό μυαλό του πολύπειρου Έλληνα ίσωσε τη γερμανική βάρκα. Δεν χρειαζόταν Χίκμαν στα τελευταία λεπτά η Μπάμπεργκ, αλλά Ζήση.

Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε ο Τάιρις Ράις, σκόρερ ενός «νικητήριου» καλαθιού που δεν ήταν δα πολύ πιο εύκολο από εκείνο που πέτυχε προ ημερών στην ίδια μπασκέτα ο Ρούντι Φερνάντεθ.

Ο ίδιος Ράις που με μικρά θαύματα χάρισε στη Μακάμπι το ευρωπαϊκό τρόπαιο του 2014 έστειλε τη Μπάμπεργκ στα ημιτελικά του Basketball Champions League του 2019. Σε κάποια άλλη γωνιά του Λεκανοπεδίου, ο Ντέιβιντ Μπλατ θα γελούσε σαρδόνια.

Στην άλλη άκρη του γηπέδου, η ΑΕΚ νικήθηκε από το άγχος του αποκλεισμού. Στα τελευταία λεπτά του προημιτελικού, όλα τα σουτ της ήταν άτσαλα και βρήκαν σίδερο, με εξαίρεση ένα, μάλλον τυχερό, λέι-απ του Χάντερ.

Ο Θίοντορ αστόχησε σε δύο βολές, μπουμπούνισε ένα απονενοημένο αέρος-αέρος, έχασε μία μπάλα και στη συνέχεια κρύφτηκε. Ο Λαρεντζάκης πήρε την ευθύνη, αλλά σημάδεψε δύο φορές τη στεφάνη. Ο άποντος Σαντ-Ρόος έκανε μία χλιαρή απόπειρα και παρέμεινε άποντος.

Ο Λούκα Μπάνκι σχεδίασε ένα σύστημα για τον Σάκοτα στην τελευταία φάση, αλλά η μπάλα δεν έφτασε ούτε στον αρχηγό της ΑΕΚ ούτε στον θαρραλέο Τζέιμς. Ούτε καν στον Θίοντορ, που υποτίθεται ότι θα περίμενε αφρούρητος στη γωνία.

Ο Γκρίφιν κοιτούσε από τον πάγκο, αφού η συμμετοχή του στο παιχνίδι ήταν καταστροφική, ειδικά στην άμυνα. Ο κλήρος έπεσε και πάλι στον Γιαννούλη Λαρεντζάκη, περικυκλωμένο σε κλοιό αντιπάλων. Είναι καλός, αλλά θα αργήσει να γίνει Ράις.

Η ΑΕΚ κατάφερε να οχυρώσει αποτελεσματικά το low post μετά το πρώτο ημίχρονο, αλλά δεν είχε απάντηση στις ταχυδακτυλουργίες του Ράις και, το χειρότερο, προδόθηκε από το μακρινό σουτ που θα μπορούσε να της δώσει ανάσες και να ξεσηκώσει την κερκίδα.

Όταν ο Χάρης Γιαννόπουλος έσπασε το ρόδι, η «Ένωση» έφτασε για πρώτη φορά σε σκορ πρόκρισης (28-23). Τα δύο απανωτά των Τζέιμς, Γκρίφιν την έφεραν αργότερα στο +5, με τη λήξη της γ’ περιόδου (54-49).

Πριν από αυτό το μίνι μπαράζ η ΑΕΚ είχε 1/15 τρίποντα και μετά από αυτό σούταρε 0/3. Δεν κερδίζεται τέτοιο ματς μόνο με μπούκες, επιθετικά ριμπάουντ και σκόρπια pick’n’roll.

Μπορεί η ΑΕΚ να απείχε έναν Ματσιούλις από την πρόκριση, αλλά και η Μπάμπεργκ απέχει έναν ικανότερο προπονητή από να θεωρηθεί (μικρομεσαία, έστω) ομάδα Εuroleague.

Δεν είναι δα καμιά καταστροφή ο αποκλεισμός. Δεν παύει, όμως, να αφήνει ένα «γαμώτο» στα χείλη, αφού το 63-51 του 34^ου λεπτού έμοιαζε με υποθήκη πρόκρισης, σε συνδυασμό με το φλογισμένο ΟΑΚΑ.

Μία πιο έμπειρη ομάδα θα κατάπινε τη μπάλα και δεν θα άφηνε τους Γερμανούς να πάρουν ανάσα. Οι ίδιοι θεοί του μπάσκετ που χαμογέλασαν αρκετές φορές στους «κιτρινόμαυρους» την τελευταία διετία της γύρισαν την πλάτη απόψε.

Όπως και πέρυσι, το πραγματικό στοίχημα για την ομάδα του Μάκη Αγγελόπουλου θα είναι να κρατήσει κοντά της όσο περισσότερους -και καλύτερους- γίνεται από τους θεατές του μεγάλου αγώνα, ώστε να ανεβεί μερικά σκαλοπάτια στην επίπονη αναρρίχηση προς την κορυφογραμμή.

Το φλερτ με την εξέδρα, όμως, έχει αποδειχθεί πιο δύσκολο και από την ίδια την αγωνιστική καταξίωση. Η 2^η θέση στο πρωτάθλημα της Α1, αυτό που φαίνεται ότι θα μείνει ορφανό από Ολυμπιακό, δεν μπορεί παρά να είναι ο νέος στόχος της ΑΕΚ στο παρκέ.