Αν δεν σταυρωθείς, δεν ανασταίνεσαι

Λεγανές - Λεβάντε! Με υψηλές αποδόσεις και 180+ ειδικά στοιχήματα! (21+)

Από την Κυριακή το βράδυ, η ΑΕΚ μετράει αισίως τρία Ευρωπαϊκά και συνολικά δεκαπέντε τίτλους, αν συνυπολογίσουμε τα οκτώ πρωταθλήματα και τα τέσσερα κύπελλα Ελλάδος που γράφει το παλμαρέ της. Υπό αυτή την έννοια μετά την ιστορική επέτειο της 4η Απριλίου του 1968, τότε που κατέβαλλε στο κατάμεστο Καλλιμάρμαρο την Σλάβια Πράγας με 89-82 κι έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που κατέκτησε ένα ευρωπαϊκό τίτλο και την 11η Απριλίου του 2000 που γονάτισε την Κίντερ Μπολόνια υψώνοντας στον ουρανό της Λοζάνης το Σαπόρτα, παίρνοντας ταυτόχρονα μια μίνι εκδίκηση για τον χαμένο τελικό της Euroleague το 1998 στη Βαρκελώνη, θα μπορεί πλέον να γιορτάζει και την 6η Μαΐου, για την επιστροφή στα σαλόνια με την επιβλητική νίκη της επί της Μονακό, μπροστά στα μάτια του πρίγκηπα Αλβέρτου και την κατάκτηση του Β.C.L.

Έλα όμως που η ιστορία δεν γράφεται μόνο με χαρές και πανηγύρια. Με κατορθώματα και θριάμβους, αλλά κι από στιγμές γεμάτες οδύνες και δάκρυα.

Υπό αυτή την έννοια, επιτρέψτε μου να επιμείνω και μάλιστα αδιαπραγμάτευτα ότι μπορεί να έχει μείνει ως η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία της, αλλά η ίδια η ιστορία που γράφτηκε έκτοτε αποδεικνύει ότι υπάρχει και μια άλλη επέτειος, που εγώ την θωρώ ως «την πιο τυχερή μέρα» της σύγχρονης ιστορίας της Ένωσης, Ήταν η 20η Απριλίου του 2011, τότε που νικούσε τον πανιώνιο στο κλειστό των Άνω Λιοσίων, αλλά εξαιτίας(και) άλλων αποτελεσμάτων υποβιβάστηκε για πρώτη φορά από την μεγάλη κατηγορία.

Ανοίγοντας μια παρένθεση θα ήθελα να υπογραμμίσω επίσης ότι νιώθω απέραντη κατανόηση και σεβασμό για όσους έχασαν τα χρήματά τους με την απόφαση που ακολούθησε, να πέσει η ομάδα στην Β’ Εθνική και να ξαναρχίσει από χαμηλά, αποφεύγοντας να πληρώσει όλα τα λάθη, την κακοδιαχείριση λογικής και συναισθήματος αλλά και τα πάθη που τον τελευταίο καιρό την είχαν μετατρέψει σε μια άρρωστη εταιρία, η οποία μετέφερε την ασθένειά της στα παρκέ της Α1 εν ονόματι του τίτλου της «βασίλισσας» που δικαιολογημένα της είχε αποδοθεί 43 χρόνια πριν. Το ίδιο δρόμο επέλεξε και η ποδοσφαιρική ΑΕΚ αλλά και άλλες ομάδες που δεν είναι της παρούσης, αξιοποιώντας την δυνατότητα που της έδινε ο νόμος.

Υπάρχει μια φράση που περιγράφει με απόλυτα χριστιανικό τρόπο τέτοιες ιστορίες, όπως αυτή που βιώνει ο «δικέφαλος» αυτή τη σεζόν και ειδικά τούτες τις μέρες: «αν δεν σταυρωθείς δεν ανασταίνεσαι».

Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, στην παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, αναφέρεται χαρακτηριστικά: « πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται καὶ ὁ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται».

Ήταν προφανώς η στιγμή που έπρεπε επίσης να επιβεβαιωθεί και ο ορισμός της τραγωδίας που κατέληγε: «… την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν».

Εκείνος λοιπόν ο υποβιβασμός μπορεί να συνοδεύτηκε από κλάματα, καταγγελίες, κατάρες και ελάχιστη αυτοκριτική, αλλά φαίνεται πως ήρθε ως ένα μεγάλο δώρο. Γιατί τα πάθη, που λέγαμε προηγουμένως είχαν μετατραπεί σε παθολογία η οποία της έτρωγε τις σάρκες και την είχε μετατρέψει σε όνειδος. Όσο δυσάρεστο κι αν ακούγεται: μόνο η αλήθεια θεραπεύει. Αν δεν αναγνωρίσεις κι αν δεν παραδεχθείς το βαθύτερο πρόβλημα δεν έχεις σωτηρία. Όπως επίσης κανένας δεν μπορεί να σώσει κανέναν αν και ο ίδιος δεν θέλει να σωθεί. Και φυσικά αν δεν διδαχθεί από το οδυνηρό παρελθόν και δεν πάψει να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη.

Το έχουμε συζητήσει πολλές φορές και θα το επαναλάβουμε άλλη μία με την ευκαιρία αυτής της μεγάλης χαράς: το ελληνικό μπάσκετ δεν χρειάζεται ούτε τον Παναθηναϊκό, ούτε τον Ολυμπιακό, ούτε την ΑΕΚ, ούτε τον Άρη, τον ΠΑΟΚ, τον Ηρακλή, τον Πανιώνιο…., αν δεν είναι υγιείς. Αλλιώς, λόγω του πλήθους που πολλές φορές κατευθύνεται και καθοδηγείται, μπορούν να μετατραπούν σε γάγγραινα. Κάπως έτσι δεν ξεκινάει η περίφημη παρελκυστική επιχειρηματολογία: «από μένα θα αρχίσει η εξυγίανση;»

Να λοιπόν που η ΑΕΚ μέσα σε λίγους μήνες κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας, αποκλείοντας τον Παναθηναϊκό και νικώντας τον Ολυμπιακό στον τελικό της Κρήτης και συνέχισε με το Champions League. Δεν ξέρουμε τι θα κάνει εκείνη ή ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα, αλλά ήδη μπορεί να προσδιοριστεί ως η πιο επιτυχημένη ομάδα μπάσκετ της χρονιάς. Αρκεί να συνειδητοποιήσει ότι αυτές οι επιτυχίες θέλουν μεγαλύτερο κόπο για να υποστηριχθούν και να έχουν συνέχεια, παρά για να κατακτηθούν.

Είναι ευτυχία που στο τιμόνι του «Δικέφαλου», βρίσκεται ένας άνθρωπος που έχει και πάθος και όραμα. Και διάθεση να μάθει από τα λάθη του. Ο Μάκης Αγγελόπουλος της προσφέρει την ασφάλεια που προσφέρει πρώτα η αγάπη και μετά το χρήμα και ένα σοβαρό προφίλ, που την βοηθάει να αλλάξει επίπεδο. Το μέχρι που μπορεί να την φτάσει, ίσως να μην έχει και τόσο μεγάλη σημασία, τούτη τη στιγμή. Γιατί σημασία δεν έχει που στέκεσαι αλλά προς ποια κατεύθυνση βαδίζεις. Και η ΑΕΚ βαδίζει σε σωστό δρόμο. Με υπομονή, επιμονή και ταπεινότητα. Γιατί αν αρχίσουν οι αλαζονικές επιδείξεις, οι οποίες μπορούν μόνο να δικαιολογηθούν από τα πολλά χρόνια που βρισκόταν έξω από το προσκήνιο, αυτό θα είναι μια πρώτη ένδειξη πισωγυρίσματος.

Προς το παρών και η διοίκηση και ο κόσμος, αλλά κυρίως οι παίκτες και οι προπονητές (ο Σάκοτα παρεμπιπτόντως έχει κατακτήσει με την ΑΕΚ πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρωπαϊκό) που συνετέλεσαν και την έφτασαν ως εδώ (μεταξύ των οποίων και ο Μανωλόπουλος), δικαιούνται να το γιορτάσουν με την ψυχή τους. Γιατί ένα γεγονός, είναι ευχάριστο, είτε δυσάρεστο πρέπει να το αφήνει κανείς να κάνει ολόκληρο τον βιωματικό κύκλο του για να το ξεπεράσει και να πάει παρακάτω. Κάπως έτσι οι γάμοι καταλήγουν σε κλάματα και οι κηδείες σε γέλια. Η ΑΕΚ πρέπει να ρουφήξει το νέκταρ του θριάμβου μέχρι την τελευταία σταγόνα, όπως έπρεπε το 2011 να πιει το δηλητήριο του υποβιβασμού μέχρι την τελευταία γουλιά.