Ο δικηγόρος που έριξε τον Άρη!

Περίμενα να περάσουν τρία ολόκληρα εικοσιτετράωρα μετά την ήττα του Άρη από τον Κολοσσό μήπως και ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ κ. Γουλιέλμος αναλάβει κάποια πρωτοβουλία.

Να προβεί σε κάποια κίνηση ενίσχυσης της ομάδας ή έστω να ζητήσει την οικονομική στήριξη κάποιων παραγόντων, περίμενα μια τοποθέτηση , κάποια ενέργεια από μέρος του που να υποδηλώνει ότι υπάρχουν ακόμα σημάδια ζωής στον μπασκετικό Άρη.

Περίμενα με κάποιο τρόπο να δραστηριοποιηθεί , να ενεργοποιηθεί ιδιαίτερα μετά την επίσκεψη των οπαδών στα γραφεία της ΚΑΕ μετά την 5η συνεχόμενη ήττα.

Τίποτα! Σιωπή ασυρμάτου.

Ως ιδιοκτήτης ομάδας το να κάνεις λάθος στις επιλογές προσώπων , στον προγραμματισμό ακόμα και στις προτεραιότητες είναι θεμιτό , ανθρώπινο και συναντάτε σε πολλές περιπτώσεις.

Το να μην αντιλαμβάνεται όμως ένας παράγοντας την κρισιμότητα της κατάστασης , το βάρος των ευθυνών και της εκπροσώπησης , το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η ομάδα αλλά κυρίως την ιστορική παρακαταθήκη του ενδοξότερου τμήματος ενός συλλόγου που έμαθε την Ελλάδα να βλέπει μπάσκετ , τότε πραγματικά η περίπτωση προβληματίζει!

Τότε έχουμε να κάνουμε στη κυριολεξία με χαρτογραφημένη διαδρομή που οδηγεί στον γκρεμό!

Όταν ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ Άρης, της συγκεκριμένης ΚΑΕ γιατί έχει σημασία, σηκώνει το κεφάλι του και στην οροφή του Παλέ δεν βλέπει κάτι που θα τον συνεπάρει , που θα τον ενεργοποιήσει , όταν τα κρεμασμένα λάβαρα δεν τον ξεσηκώνουν , δεν τον εμπνέουν να αναμετρηθεί μαζί τους ,όταν δεν φαντασιώνεται την αναγέννηση αυτής της ομάδας όπως όλος ο κόσμος που συνεχίζει υπομονετικά να γεμίζει το γήπεδο , τότε συγνώμη αλλά ο συγκεκριμένος κύριος δεν αξίζει να λέγεται ιδιοκτήτης όπως και αν βρέθηκε σ’ αυτή την θέση!

Για το πώς βρέθηκε αν χρειαστεί θα επανέλθω, αλλά δεν είναι της παρούσης!!!

Όταν ο ίδιος ο επικεφαλής δεν έχει όραμα , τότε ειλικρινά τι μπορείς να περιμένεις;

Ρητορικό το ερώτημα . Τίποτα δεν έχεις να περιμένεις γιατί ομάδα δεν υπάρχει, δεν υπάρχει επικεφαλής , δεν υπάρχουν ρόλοι!

Δεν υπάρχει σύνολο , δεν υπάρχει αρχή μέση και τέλος όταν χάνεις από την Λάρισα με18 πόντους διαφορά , όταν χάνεις κατά κράτος από τον Ηρακλή και τον Ιωνικό ομάδες που φέτος επέστρεψαν στην μεγάλη κατηγορία.

Ο Άρης φτιάχτηκε τελευταία στιγμή εξαιτίας των οικονομικών οφειλών (ban) και θέλει χρόνο!

Συγνώμη αλλά οι δικαιολογίες είναι ότι πιο εύκολο μπορεί να κατασκευάσει ο ανθρώπινος νους και μάλιστα ο απελπισμένος ανθρώπινος νους.

Αν θέλουμε λοιπόν να δούμε τα πράματα ρεαλιστικά τότε οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως και χρόνο να θέλει η ομάδα δεν θα τον έχει έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράματα!

Τον χρόνο τον χρειάζεσαι μόνο όταν ξέρεις τι θέλεις να κάνεις. Στην προκειμένη περίπτωση του Άρη αυτό δεν ισχύει για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν υπάρχει πρόγραμμα , δεν υπάρχει σχέδιο και κατεύθυνση, άρα ο χρόνος αποτελεί μια πρώτης τάξεως δικαιολογία.

Μετά για να έχουμε καλό ερώτημα ποιος ευθύνεται που ο Άρης τακτοποίησε τις εκκρεμότητες του στην κυριολεξία στο παρά μισό δευτερόλεπτο ώστε να μην έχει τον απαραίτητο χρόνο στη διάθεση του για την συγκρότηση της ομάδας;

Η τζογαδόρικη λογική του ιδιοκτήτη. Αυτή είναι η απάντηση.

Ο Γουλιέλμος σκέφτηκε ότι θα το πάω μέχρι τέλους να καταλάβουν ότι δεν έχουμε λεφτά να μας κάνουν κούρεμα στα χρέη.

Ο τζόγος ταιριάζει στο καζίνο, στον παππά , στα ζάρια, αλλά ποτέ σε όσους αποβλέπουν στην δημιουργία ενός ανταγωνιστικού συνόλου.

Ο καλύτερος τρόπος να πυροβολήσεις τα πόδια σου ήταν αυτός που διάλεξε ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ.

Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος ό ίδιος και όχι μόνο το χρέος.

Ούτε ο τραυματισμός του Μποχωρίδη , σημαντική απώλεια το δίχως άλλο , αποτελεί δικαιολογία ικανή να αιτιολογήσει την κακή εικόνα της ομάδας.

Το άθλημα είναι ομαδικό. Άλλο να ισχυρίζεσαι ότι με τον Μποχωρίδη θα μπορούσες να κερδίσεις κάποια παιχνίδια με μεγαλύτερη ευκολία και άλλο σε ένα σύνολο με επιδόσεις κάτω του μετρίου να φαντασιώνεσαι ότι με την προσθήκη του συγκεκριμένου παίκτη θα ήσουν το κάτι άλλο!

Άντε και γύρισε ο Μποχωρίδης. Τι άνοιξη να φέρει σε μια ομάδα βουτηγμένη στην ηττοπάθεια , με τους ξένους της να ψάχνουν τον επόμενο σταθμό στην καριέρα τους;

Ο Άρης παρουσιάζει εικόνα διάλυσης και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσει ο Γουλιέλμος , τόσο καλύτερο για τον ίδιο και την ομάδα , αν πραγματικά ενδιαφέρεται γι’ αυτήν και όχι μόνο για την προσωπική του προβολή.

Ο Άρης δεν παίζει μπάσκετ, στερείται παικτών ικανών να ανταποκριθούν στα βασικά ακόμα και ο πολύπειρος Σούλης Μαρκόπουλος και το γράφω με απόλυτο σεβασμό στο πρόσωπο του , δείχνει αδύναμος να ανταπεξέλθει στις ιδιαίτερες συνθήκες.

Τα ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Όταν κεφαλή εμφανίζεται ενδεδυμένη με τον μανδύα του παντογνώστη τότε λογικό και επόμενο ο ξερολισμός να σε οδηγήσει σε τραγικά αδιέξοδα για τα οποία θα φταίνε πάντα οι άλλοι.

Ο Άρης δεν είναι δίκη να πάρεις αναβολή μπας και σώσεις της κατάσταση.

Είναι ζωντανός οργανισμός κι ως τέτοιος έχει ανάγκη τεχνογνωσίας και ρηξικέλευθων προσανατολισμένων αποφάσεων.

Ο Άρης έχει άμεση ανάγκη –ΧΘΕΣ- τριών παικτών με χαρακτήρα και προσωπικότητα ώστε να αναλάβουν το βάρος της ανασυγκρότησης ώστε να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι.

Πράμα που σημαίνει:

-Ότι είναι η τελευταία ευκαιρία του Γουλιέλμου να ζητήσει την συνεργασία έμπειρων παραγόντων αντιμετωπίζοντας τους ως ίσους.

Καλύτερο όλων θα ήταν να τους παραχωρήσει μέρος των μετοχών δίνοντας τους εν λευκώ την διαχείριση της ομάδας.

-Ότι πρέπει να μπουν λεφτά για να αποκτηθούν παίκτες τους οποίους θα επιλέξουν οι παράγοντες με τον Χάρη Παπαγεωργίου και το προπονητικό τιμ ώστε τα κριτήρια να είναι πρώτα αγωνιστικά και μετά οικονομικά. Ως εκ τούτου ο Γουλιέλμος δεν χωρά στην εξίσωση.

Αν δεν γίνουν αυτές οι κινήσεις το αύριο για την ομάδα προβλέπεται ζοφερό ο δεν Γουλιέλμος θα περάσει στην ιστορία ως ο δικηγόρος που έριξε τον Άρη κατηγορία

Ότι πιο ντροπιαστικό και ατιμωτικό για παράγοντα επικεφαλής στο ενδοξότερο τμήμα του συλλόγου!

ΥΓ: Αγωνιστική με αγωνιστική οι φωνές για την διαιτησία μεγαλώνουν! Θέτω ένα ερώτημα με την ελπίδα ότι θα απαντηθεί όχι σε μένα προσωπικά –δεν έχω τέτοιες βλέψεις και φιλοδοξίες – αλλά στα παρκέ!
Οι υπόλοιποι στην ΚΕΔ συμφωνούν με τις επιλογές του κ. Ταβουλαρέα;