Το ταλέντο δεδομένο, η δουλειά... επιβεβλημένη

Το ταλέντο δεδομένο, η δουλειά... επιβεβλημένη

Γιώργος Κούβαρης Γιώργος Κούβαρης
Το ταλέντο δεδομένο, η δουλειά... επιβεβλημένη

bet365

Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για το πρώτο δυνατό τεστ του Παναθηναϊκού κόντρα στην Ούνικς Καζάν και την φοβερή εμφάνιση του Τζίμερ Φριντέτ, στέκεται στα στοιχεία που προσθέτει στο παιχνίδι του σε σχέση με πέρυσι, αλλά εξηγεί ότι ακόμα χρειάζεται πολλή δουλειά μέχρι την έναρξη της EuroLeague.

Θυμάστε τι είχε πει ο Αργύρης Πεδουλάκης στην πρώτη επίσημη συγκέντρωση της ομάδας στις 23 Αυγούστου; Συγκεκριμένα ο προπονητής του Παναθηναϊκού είχε υπογραμμίσει ότι «μιλάμε φέτος για μια διαφορετική ομάδα. Στα πρώτα 8 δευτερόλεπτα ο Παναθηναϊκός είναι εξαιρετικός στο ανοιχτό γήπεδο και θέλουμε να βελτιώσουμε το 16" ως το 24"».

Υπήρχε περίπτωση να είχε στα χέρια του ένα φοβερό ατού το οποίο θα αποτελεί σήμα κατατεθέν της ομάδας και δεν θα το αξιοποιούσε; Μπορεί ο Νικ Καλάθης να ήταν εκτός απολαμβάνοντας τα τελευταία 24ωρα της ξεκούρασής του μετά την παρουσία του στην Εθνική ομάδα ωστόσο οι «πράσινοι» βάλθηκαν να δείξουν από το πρώτο δύσκολο τεστ ενόψει της νέας σεζόν, ότι ο πρωταρχικός στόχος θα είναι οι επιθέσεις να «τελειώνουν» στα 8 δευτερόλεπτα.

Όταν το έκανε με συνέπεια κόντρα στην Ούνικς, άρχισαν να παίρνουν... φωτιά τα καλάθια και από εκεί που υστερούσε ρυθμού, ζωντάνιας και αποτελεσματικότητας, τα πάντα άλλαξαν. Ο Παναθηναϊκός έγινε επιθετικός, έτρεξε στο γήπεδο και προσπαθούσε να ολοκληρώσει τις φάσεις με μία, το πολύ δύο πάσες. Αυτό θα επιδιώκει να κάνει καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν, πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που διαθέτει και τους πλέον κατάλληλους παίκτες.

Από εκεί και πέρα έδειχνε να «κολλάει» για 3-4 λεπτά στο τέλος της δεύτερης περιόδου όταν η Ούνικς δοκίμασε άμυνα «ζώνης». Ένα διάστημα που ο «καυτός» Τζίμερ Φριντέτ είχε αποσυρθεί στον πάγκο και δεν δοκιμάστηκε η λύση της «διάσπασης» με δικά του σουτ. Παρόλα αυτά αξίζει να σημειωθεί ότι σε εκείνο το σημείο οι παίκτες του Παναθηναϊκού προσπάθησαν να την «ξεκλειδώσουν» μέσα από τη ρακέτα και όχι με κάποιο μακρινό σουτ. Δείγμα ότι οι «πράσινοι», ναι μεν θα στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό από τα τρίποντα τη σεζόν που μας έρχεται αλλά από την άλλη «δουλεύονται» πολλά ακόμα συστήματα ώστε να αντιμετωπίζονται διάφορες άμυνες, είτε «ζώνες» είτε άμυνες προσαρμοσμένες σε κάποιον παίκτη.

Δεν είδατε πόσο καλύτερα και πόσο πιο κοντά έπαιζε η Ούνικς τον Τζίμερ Φριντέτ στο δεύτερο ημίχρονο; Εκτός από τον προσωπικό του αντίπαλο, πόσες και πόσες φορές δεν βγήκε και δεύτερος παίκτης (συνήθως ο Τάιους) ώστε να τον αναγκάσουν σε πάσα ή σε κάποιο λάθος; Ακόμα και έτσι ο δαιμόνιος Αμερικανός σκόρερ έβρισκε τρόπο να στείλει τη μπάλα στο καλάθι. Τι χρειάζεται σε τέτοιες περιπτώσεις; Ένα καλό σκριν και στη συνέχεια θα αναλάβει εκείνος δράση. Είτε θα πατήσει καλά και θα «εκτελέσει» έξω από τα 6.75 μέτρα, είτε θα «τρυπώσει» στην αντίπαλη ρακέτα με κάποιο ντράιβ ώστε να σκοράρει, είτε με layup είτε με floater.

Σίγουρα όλοι όσοι ήξεραν «τι εστί» Τζίμερ Φριντέτ, δεν αποτέλεσε έκπληξη η πρώτη του εμφάνιση απέναντι σε έναν δυνατό αντίπαλο. Έτσι έβγαζε μια ζωή τον μισθό του. Σκοράροντας. Βάζοντας τη μπάλα μέσα στο καλάθι. Αυτό το τόσο απλό πραγματάκι, το οποίο τείνει να... ξεχαστεί στον βωμό της τακτικής και των αμέτρητων συστημάτων. Ναι, δεν λέω. Χρειάζονται και παραχρειάζονται όλα αυτά, αλλά όταν κάποιος παίκτης έχει το ένστικτο του σκόρερ και ο οποίος μπορεί και σκαρφίζεται 1.000+1 τρόπους για να σκοράρει, απλά το... κάνει. Αν μη τι άλλο ο Φριντέτ αναμένεται να εξελιχθεί σε έναν «fun to watch» παίκτη, αν και είναι δεδομένο ότι όλες οι άμυνες της EuroLeague θα προσαρμόζονται πάνω του.

Όμως παίκτη που μπορεί να σκοράρει με τόση ευκολία, μην τον φοβάστε. Θα βρίσκει τρόπους. Και ακόμα και αν δεν βρίσκει εκείνος, ο Παναθηναϊκός μοιάζει να είναι τόσο καλά στημένος και δομημένος, να έχει τόσο πολύ ατομικό ταλέντο, που ακόμα και έτσι, κάποιος θα υπάρχει που στο τέλος θα... κάνει την δουλειά. Προσωπικά έχω βάλει πολλά στοιχήματα με άτομα που δεν γνώριζαν τον Φριντέτ για την αξία του και το αν θα ανταποκριθεί στο επίπεδο της EuroLeague. Κάτι μου λέει ότι με την πάροδο της σεζόν, ο Αμερικανός θα με δικαιώνει. Βασικά όχι εμένα, αλλά όλους όσους τον επέλεξαν για να αποτελέσει το «πρώτο βιολί» της ομάδας. Σημειώστε επίσης και τις 6 ασίστ και τα 6 κλεψίματα που έκανε στο ματς. Φιλικό μεν, αλλά...

Όπως είπα υπάρχει μπόλικο ατομικό ταλέντο. Ίσως το περισσότερο στην μετά-Ομπράντοβιτς εποχή. Ο Ουέσλι Τζόνσον μπορεί να βάλει τη μπάλα στο παρκέ και να δημιουργήσει ουκ ολίγες «δικές του» φάσεις. Μπορεί να ακολουθήσει φάσεις και να τις «τελειώσει» πάνω από τη στεφάνη. Το κυριότερο; Να καλύψει χώρους στην άμυνα, να παίξει εξαιρετικά τον αντίπαλό του στο «ένας εναντίον ενός» και να δίνει συνέχεια βοήθειες κλέβοντας μπάλες και μοιράζοντας τάπες. Αν και η συνολική παρουσία του Παναθηναϊκού στην άμυνα, και ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, δεν ήταν καθόλου καλή, όσον αφορά την ατομική λειτουργία υπάρχουν παίκτες που να μπορούν να κάνουν την δουλειά. Το... ομαδικό χρειάζεται πολλή δουλειά ακόμα. Μπορεί στην επίθεση να βρίσκεται σε ένα ικανοποιητικό -για την εποχή- επίπεδο, αλλά στην άμυνα υπήρξαν στιγμές που οι παίκτες χάνονταν μεταξύ τους και ενίοτε... κουτούλαγαν.

Χαρακτηριστική η φάση στο πρώτο ημίχρονο, όταν ο Μπράουν είχε μείνει στη ρακέτα και είχε χάσει τον παίκτη του στην κορυφή του τριπόντου με αποτέλεσμα να πέσει πάνω στον Ουάιλι και εκείνος να τον σπρώξει για να μαρκάρει τον παίκτη του. Εντάξει, όμως. Συμβαίνουν αυτά. Ήταν το πρώτο καλό φιλικό της ομάδας και μάλιστα χωρίς δύο βασικότατους παίκτες.

Βέβαια όπως δείχνουν τα πράγματα, ίσως ο Νικ Καλάθης να παίρνει φέτος πολύ περισσότερες ανάσες και να μην ιδρώνουν όλοι από αγωνία όσον αφορά την οργάνωση του παιχνιδιού κάθε φορά που θα βρίσκεται στον πάγκο. Ο Ταϊρίς Ράις μπορεί να ήταν άστοχος στα σουτ εντός παιδιάς, ωστόσο ήταν εξαιρετικός στο κομμάτι της οργάνωσης με 11 ασίστ! Ο τελευταίος «πράσινος» που θυμάμαι να έχει διψήφιο αριθμό σε ασίστ και να μην είναι ο Καλάθης, ήταν ο Λευτέρης Μποχωρίδης τη σεζόν 2014-15 σε ματς με την ΑΕΚ όταν είχε μοιράσει 13 τελικές πάσες. Αν μη τι άλλο πρόκειται για σημαντικό upgrade στο «πράσινο» ρόστερ αν αναλογιστεί κάποιος ότι τα δύο τελευταία χρόνια η συγκεκριμένη θέση ανήκε στον (κατα τ' άλλα τίμιο) Λούκας Λεκαβίτσιους.

Και φυσικά μέσα στοn γενικό χαμό της Jimmermania, του Τζόνσον και του Ράις, δεν πρέπει να ξεχνάμε τον Ντεσόν Τόμας. Ξεκίνησε πολύ καλά στα δύο προηγούμενα φιλικά του Παναθηναϊκού (με Ηρακλή και Περιστέρι) και συνέχισε με την ίδια ένταση και συνέπεια και κόντρα στην Ούνικς. Ο Αμερικανός φόργουορντ έχει φτάσει στο σημείο να λογίζεται ως «κορμός» των «πρασίνων» μαζί με τους Έλληνες και ένα δυνατό σημείο αναφοράς στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας. Αρκεί να παραμείνει σταθερός μέσα στην σεζόν και να συνεχίσει από εκεί που είχε σταματήσει πέρυσι...

Βέβαια είναι νωρίς ακόμα. Υπάρχει το ματς του τελικού του τουρνουά στην Πάτρα με τον Προμηθέα όπως επίσης και το πολύ δυνατό crash test στο ιδιαίτερο τουρνουά για τη μνήμη του Παύλου Γιαννακόπουλου. Εκεί θα γίνει ουσιαστικά και η πρόβα τζενεράλε για την έναρξη των επίσημων αγώνων! Σε δύο εβδομάδες είναι η πρεμιέρα με την ΑΕΚ για το πρωτάθλημα της Basket League ενώ στις 4/10 η αντίστοιχη της EuroLeague κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα στο ΟΑΚΑ.

ΥΓ: Λοιπόν, γενικά είμαι λάτρης των μεγάλων σουτέρ και γι' αυτό ήμουν και τρελός fan του Ρέτζι Μίλερ. Ένας λόγος παραπάνω για να πιστεύω λίγο περισσότερο στις ικανότητες του Φριντέτ.

ΥΓ2: Σίγουρα θα υπάρξουν και άσχημες βραδιές του Φριντέτ. Μπορεί να έχει 0/5 τρίποντα ωστόσο θα συνεχίσει να σουτάρει. Έχει τεράστια εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Άλλωστε δεν γίνεται να ευστοχεί πάντα με τόσο υψηλά ποσοστά...

ΥΓ3: Συνεχίζοντας για τον Φριντέτ. Δείτε τη φάση του δεύτερου ημιχρόνου, όταν ο Ταϊρίς Ράις πασάρει πίσω από την πλάτη στον Τόμας και εκείνος ευστοχεί με γκολ φάουλ. Εστιάστε στον έξαλλο πανηγυρισμό του Φριντέτ κάτω αριστερά στην οθόνη. Έκανε ωραία εντύπωση...

ΥΓ4: Ο Παναθηναϊκός δεν έγινε υπερομάδα. Διόρθωσε το πρόβλημα στο σουτ και συνεχίζει να δουλεύει. Έχει πολύ δρόμο να διανύσει ακόμα, δεν βρίσκεται ούτε στο 30% ακόμα από τη στιγμή που δεν ήταν στις προπονήσεις και τρεις βασικοί παίκτες της ομάδας.

ΥΓ5: Έξω από τα νερά του ο Ουάιλι χωρίς pick n roll στην επίθεση. Κάπου ο Καλάθης θα έβλεπε το ματς και θα μονολογούσε: «Don't worry big fella. I'm coming».

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Γιώργος Κούβαρης
Γιώργος Κούβαρης

Τα 2/3 της ζωής του βρίσκεται στο δημοσιογραφικό «μετερίζι». Γεννημένος το 1977 στην Αθήνα, ο Γιώργος Κούβαρης έκανε τα πρώτα του βήμα στα μέσα της δεκαετίας του '90 από το πάλαι ποτέ κραταιό «Εθνοσπόρ» και συνέχισε στις εφημερίδες «Έθνος» και «Goal News» για τα επόμενα 25 χρόνια. Από το 2016 αποτελεί μέλος της οικογένειας του Gazzetta και ασχολείται με το ρεπορτάζ του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Είναι ρετρολάγνος, λατρεύει τις δεκαετίες του '80 και του '90 σε όλα τα επίπεδα, παρακολουθεί ανελλιπώς μπάσκετ, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του θα τον βρείτε να κάνει «strike» σε κάποια αίθουσα bowling...