Και την άμμο κύριε Παύλο!

Διάβαζα τις μελίρρυτες δηλώσεις του Μίχαελ Κοχ που διαδήλωσε την απέραντη και παντοτινή ευγνωμοσύνη του προς τον Παύλο Γιαννακόπουλο και δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα γέλια μου!

Σοβαρολογώ διότι το μυαλό μου αυτομάτως γύρισε είκοσι δυο χρόνια πίσω και θυμήθηκα για ποιον επί πλέον λόγο ο παλαίμαχος Γερμανός γκαρντ όντως πρέπει να οφείλει σε όλη του τη ζωή απέραντη ευγνωμοσύνη στον αείμνηστο αρχηγέτη της πράσινης μπασκετικής δυναστείας...

Ο Κοχ επιλέχθηκε το καλοκαίρι του 1996 από τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς για να στελεχώσει το ρόστερ του πρωταθλητή Ευρώπης (στο Παρίσι) Παναθηναϊκού, το οποίο υπέβαλε σε ολικό lifting…

Ο τότε τριαντάχρονος Γερμανός γκαρντ ήταν ένας ωραίος και ευχάριστος τύπος, ο οποίος ανέτρεπε την κρατούσα άποψη πού ήθελε τους συμπατριώτες του πειθαρχημένους σε βαθμό αηδίας!

Θυμάμαι μάλιστα που πολλές φορές ψάχναμε μαζί στα αεροδρόμια (εν αναμονή κάποιας πτήσης) να βρούμε μέρος για να καπνίσουμε, ενώ η ατάκα του για τον Μπόζα έχει μείνει παροιμιώδης…

Τον είδε κάποτε να βαδίζει αγέρωχος και απευθυνόμενος προς την ομήγυρη είπε «κοιτάξτε τον παιδιά, περπατάει σαν να είναι ο Ναπολέων»!

Κλείνω εδώ την παρένθεση και επιστρέφω στο προκείμενο που με έκανε κιόλας να γελάσω…

Ο πρωταθλητής Ευρώπης με τη Γερμανία το 1993, Κοχ υπήρξε αντικείμενο του πόθου τόσο για τον Παναθηναϊκό, όσο και για τον Ολυμπιακό και εντέλει φόρεσε την πράσινη φανέλα, ενώ ο συμπατριώτης του, ο αείμνηστος Κρίστιαν Βελπ τράβηξε κατά Νέο Φάληρο μεριά…

Υπέγραψε λοιπόν ο Κοχ στον Παναθηναϊκό στον οποίο μάλιστα αγωνίσθηκε επί πέντε σεζόν και ρίζωσε στην Ελλάδα, καθώς στη συνέχεια έπαιξε για μια περίοδο στο Μαρούσι και για άλλη μια στον Ιωνικό Νέας Φιλαδελφείας.

Μια μέρα στο περιθώριο ενός αγώνα του Παναθηναϊκού συνάντησα στο φουαγιέ τον Παύλο Γιαννακόπουλο και μιλώντας περί ανέμων και υδάτων, κάποια στιγμή μου αποκάλυψε τον λόγο για τον οποίο γράφω ότι όντως ο Κοχ πρέπει να νιώθει απέραντη και παντοτινή ευγνωμοσύνη απέναντι του…

Ως γνωστόν οι ξένοι παίκτες νομίζοντας κιόλας ότι έχουν πιάσει τον παπά από τα γένια (για να μην γράψω τίποτε πιο χοντρό) εκφράζουν παράλογες απαιτήσεις, αλλά εκείνη του Κοχ υπήρξε υπεράνω πάσης φαντασίας…

Ενώ λοιπόν άλλοι απαιτούν baby sitter, πληρωμένα τα δίδακτρα των παιδιών τους στο σχολείο, σπίτι με πισίνα και κήπο, σούπερ ντούπερ αυτοκίνητο και πάει λέγοντας, ο Κοχ χρέωσε τον Παναθηναϊκό με μια απίστευτη (όχι για το μέγεθος, αλλά για την πρωτοτυπία της) δαπάνη…

Tι έκανε ο αθεόφοβος; Ζήτησε μέσω του ατζέντη του να εισπράξει τα λεφτά που πλήρωσε για να αγοράσει μερικές σακούλες με άμμο που την έβαζε στα δοχεία για να κάνουν τα τσίσα και τα κακά τους οι γάτες του τις οποίες είχε κουβαλήσει από το Λεβερκούζεν!

Το έμαθε ο Παύλος Γιαννακόπουλος και βγήκε από τα ρούχα του, αλλά επειδή δεν ήθελε να τον κακοκαρδίσει, έδωσε εντολή στο λογιστήριο να καλύψει το αναπάντεχο έξοδο…

Υπάρχει βεβαίως άλλη μια σχετική ιστορία που είναι πολύ πιο ξεκαρδιστική, αλλά επιφυλάσσομαι να τη γράψω εν ευθέτω χρόνω…