Ο ΠΑΟΚ άλλαξε πολύ

Cash Out* - πάρε τον απόλυτο έλεγχο των στοιχημάτων σου! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Είναι τουλάχιστον ριψοκίνδυνο (Αύγουστο μήνα) να προβλέψει κανείς το επίπεδο ικανότητας μιας ομάδας. Ενδεχομένως και ο Ηλίας Παπαθεοδώρου να μην είναι σε θέση να δώσει ασφαλείς απαντήσεις για το νέο του δημιούργημα. Μπορεί να εξηγήσει ασφαλώς τη φιλοσοφία, τα κριτήρια, την επιθυμία «κατασκευής» μιας ομάδας με πλουσιότερα επιθετικά χαρίσματα και την αναγκαιότητα πλασαρίσματος κάτι διαφορετικού σε σχέση με πέρυσι. Αυτό είναι βέβαιο. Ο ΠΑΟΚ είναι διαφορετικός. Γιατί οι παίκτες που αποκτήθηκαν έχουν άλλα αγωνιστικά χαρακτηριστικά σε σύγκριση με αυτούς που έφυγαν, γιατί επίσης φαίνεται ότι δημιουργήθηκε πιο «γεμάτη» ομάδα σε σχέση με την περσινή.

Βάσει των επιλογών, είναι φανερό ότι το κύριο κριτήριο ήταν η ικανότητα του κάθε παίκτη να αγωνιστεί σε τουλάχιστον δύο θέσεις. Τούτο εξασφαλίζει «ευλυγισία» για το τεχνικό επιτελείο και τη δυνατότητα χρησιμοποίησης περισσοτέρων εφικτών σχημάτων. Όπως εξάλλου λέει εδώ και χρόνια ο Αργύρης Πεδουλάκης… «σημασία στο μπάσκετ δεν έχουν οι θέσεις αλλά τα σχήματα» και είναι επίσης αλήθεια ότι επί τούτου αποδείχθηκε ότι έβλεπε πολύ μπροστά.

Πηγαίνοντας στα πρόσωπα αλλά και στα διαφορετικά χαρακτηριστικά μεταξύ αυτών που ήρθαν με τους αντίστοιχους που έφυγαν, ο Δημήτρης Κατσίβελης μετακόμισε στην Πάτρα και ο Γιάννης Αθηναίου άλλαξε γειτονιά. Μπορεί να έχουν το ίδιο ύψος, θεωρητικά να παίζουν στην ίδια θέση, ηλικιακά να μην έχουν τόσο μεγάλη απόσταση, αλλά πρόκειται για δύο διαφορετικούς παίκτες. Κύριο χαρακτηριστικό του πρώτου είναι η πίεση στην μπάλα και η σκυλίσια άμυνα με ταυτόχρονη περιορισμένη ικανότητα στην επίθεση, ενώ ο Αθηναίου είναι το ακριβώς αντίθετο.

Δεν γνωρίζω αν ο Ουίλιαμ Χάτσερ θεωρείται αντικαταστάτης του Τεράν Πέτεγουεϊ, σίγουρα όμως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «απαλλαγή» κανενός άλλου. Προφανώς δεν τίθεται θέμα σύγκρισης και επί της προκειμένης περίπτωσης δεν χρειάζεται επίσης να ρίξει κανείς μια ματιά στα αγωνιστικά χαρακτηριστικά, καθώς οι διαφορές είναι τεράστιες. Για την ακρίβεια έχουν δύο ομοιότητες. Αμφότεροι είναι φύσει επιθετικοί παίκτες και σκοτώνουν τον αντίπαλο όταν βρίσκουν ρυθμό.

Αντί του Χαραλαμπόπουλου, προστέθηκε ο Σταύρος Σχίζας. Επίσης δεν υφίσταται σύγκριση καθώς ο Χαραλαμπόπουλος παίζει στις θέσεις 3-4 και ο Σχίζας είναι ένα… πάτωμα πιο κάτω. Γι’ αυτό δεν βάζουμε στην ίδια ζυγαριά το επίπεδο ικανότητας. Ο Χαραλαμπόπουλος είναι soft στην άμυνα, αντιθέτως το τελευταίο είναι το ισχυρό στοιχείο του Σχίζα. Ο πρώτος έχει παραστάσεις, ικανοποιητικό μακρινό σουτ και μπορεί να παίξει με πλάτη, ενώ ο Σχίζας έκανε το σπουδαιότερο βήμα στην καριέρα του, είναι πιο αποτελεσματικός στο ανοιχτό γήπεδο και στο off ball παιχνίδι.

Η τελευταία προσθήκη στην περιφέρεια είναι ο Τζορντίν Ουίλιαμς. Η δική του περίπτωση στοιχειοθετεί μια μορφή στοιχήματος, υπό την έννοια ότι έπαιζε στην δεύτερη κατηγορία του κολεγιακού Πρωταθλήματος και η ένταξή του σε επαγγελματική ομάδα μάλλον είναι η πρώτη δυσκολία που θα κληθεί να διαχειριστεί. Θυμίζει κάτι από μια άλλη περίπτωση παίκτη (ονόματι Φρεντς) ο οποίος είχε έρθει στον Άρη (επίσης) από την δεύτερη κατηγορία του κολεγιακού Πρωταθλήματος, είχε εξίσου καλά νούμερα, αλλά το επίπεδο αποδείχθηκε πολύ υψηλό γι’ αυτόν.

Δεδομένα

-Με την παρουσία των Αθηναίου, Κόνιαρη, Γκος, Χάτσερ μάλλον μοιάζει δεδομένο ότι ο Ηλίας Παπαθεοδώρου θα αυξήσει τον χρόνο ενός σχήματος με τρεις κοντούς.

-Η περιφερειακή γραμμή ουσιαστικά είναι μια μηχανή παραγωγής πόντων, με ικανότητα και των τεσσάρων στο μακρινό σουτ, αρκεί να βρεθεί ισορροπία στον αριθμό των προσπαθειών και στους ρόλους.

-Τουλάχιστον οι τρεις από τους τέσσερις έχουν και δημιουργικό ρόλο και λογικά η περιφέρεια θα είναι η κινητήριος δύναμη στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ.

Ερωτηματικά

-Με εξαίρεση τον Αντώνη Κόνιαρη, κανείς εκ των υπολοίπων δεν διακρίνεται για την ικανότητά του στην άμυνα και την πίεση στον αντίπαλο.

-Προσθέτοντας τους Θόδωρο Ζάρα, Σταύρο Σχίζα, Τζαμάλ Τζόουνς, Απόλλων Τσόχας (σ. σ. δεν βάζω στη λίστα τον Ουίλιαμς) παρατηρείται συμφόρηση στις θέσεις 1-2-3, γεγονός που μπορεί να γεννήσει πρόβλημα ισορροπιών.

Η διαφορετική φροντ λάιν

Βαγγέλης Μαργαρίτης, Λίνος Χρυσικόπουλος και Θόδωρος Καρράς είναι οι τρεις κοινοί παρονομαστές σε σχέση με τον ΠΑΟΚ της περσινής χρονιάς. Ο πρώτος είναι σαν το… παλιό καλό κρασί και λόγω χαρακτηριστικών μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις θέσεις 3-4-5. Την τελευταία διετία παίζει μόνο στη ρακέτα και σε χαμηλά σχήματα στη θέση «5» καθώς με όπλο την εμπειρία και το μυαλό, ουσιαστικά καλύπτει την αδυναμία στο ύψος σε σχέση με τον αντίπαλο.

Σε σχέση με πέρυσι, ο ΠΑΟΚ δεν έχει τον Ουσμάν Κρουμπάλι και αντ’ αυτού απέκτησε τον Μαλίκ Πόουπ. Αν κανείς επιχειρήσει να συγκρίσει τους δύο παίκτες είναι σαν να βάζει στην ίδια… ζυγαριά το ηλιοβασίλεμα με την ανατολή του ηλίου. Είναι εντελώς διαφορετικοί καθώς ο Κρουμπάλι είναι αυθεντικός εργάτης με πολύ περιορισμένη επιθετική ικανότητα και τσαπατσουλιά στην τελική προσπάθεια, ενώ ο Πόουπ είναι πιο ντελικάτος. Ο Κρουμπάλι δεν σκέφτεται το σουτ από μέση απόσταση, ενώ ο Πόουπ είναι παίκτης ο οποίος αγωνίζεται κατ’ εξοχήν περιμετρικά της ρακέτας.

Κάτι αντίστοιχο ισχύει και στη σύγκριση Νταρνέλ Τζάκσον-Γιανίκ Μορέιρα, αν και οι διαφορές δεν είναι τόσο μεγάλες. Ο Τζάκσον είχε… αλλεργία με το ζωγραφιστό, συνήθιζε να παίζει από μέση απόσταση και βασιζόταν περισσότερο στην ποιότητά του. Ο Μορέιρα είναι πιο αθλητικός, με περισσότερα τελειώματα μέσα από τη ρακέτα αλλά και πιο πολλά «άλματα» σε σχέση με τον Τζάκσον. Ο Ανγκολέζος παίζει και με πρόσωπο στο καλάθι. Το κοινό στοιχείο είναι η αντιμετώπιση της pick n ‘ roll άμυνας.

Δεδομένα

-Ο ΠΑΟΚ θα είναι πιο απειλητικός από τους παίκτες της φροντ λάιν καθώς Πόουπ και Μορέιρα διακρίνονται για την ικανότητά τους στην επίθεση.

-Επειδή και ο Τζαμάλ Τζόουνς έχει το κορμί και το ύψος για να παίξει στη θέση «4», το έκανε εξάλλου στις προηγούμενες ομάδες του, ο Ηλίας Παπαθεοδώρου θα έχει τη δυνατότητα χρησιμοποίησης πολλών σχημάτων και επιμονής στην άμυνα που έπαιζε ο ΠΑΟΚ πέρυσι.

-Όλοι οι ψηλοί του ΠΑΟΚ έχουν σουτ από μέση και μακρινή απόσταση.

Ερωτηματικά

-Ο Ουσμάν Κρουμπάλι στοιχειοθετεί μεγάλη απώλεια στην άμυνα καθώς ο Αμερικανός ήταν ο παίκτης «κλειδί» σε όλες τις αλλαγές. Το ερώτημα είναι, ποιος θα αναλάβει αυτόν τον ρόλο. Λογικά, ο Τζαμάλ Τζόουνς.

-Πόουπ και Μορέιρα δεν φημίζονται για την αμυντική δραστηριότητά τους. Συν τοις άλλοις, ο πρώτος είναι rookie και λογικά θα χρειαστεί χρόνο για να καταλάβει την μπασκετική κουλτούρα της Ευρώπης και κυρίως της Ελλάδας.

Καταλήγοντας, το επίπεδο αποτελεσματικότητας μιας ομάδας δεν κρίνεται τόσο από την ατομική ποιότητα όσο από τον βαθμό ομοιογένειας. Η λέξη κλειδί είναι η «ισορροπία» κι αυτή μπορεί αν έρθει μόνο μέσα από την αποδοχή ρόλων. Κι αυτό θα φανεί στη διάρκεια της προετοιμασίας γιατί εκεί αποκτούν χαρακτήρα η ομάδα και ουσιαστικά διαμορφώνουν το μέλλον τους.