Η ώρα του Τσάβι...

Στη μεγάλη και εφ' όλης της ύλης συνέντευξη που παραχώρησε ο Νίκος Παππάς στο gazzetta.gr, μίλησε για πολλά πράγματα. Προσωπικά και δη στην παρούσα φάση θα σταθώ σε ένα από αυτά και έχει να κάνει με τον φετινό σχεδιασμό της ομάδας...

Συγκεκριμένα, ο Έλληνα γκαρντ δήλωσε μεταξύ πολλών άλλων ότι «αυτή είναι η χρονιά που η ομάδα χτίζεται από τα χέρια του coach Πασκουάλ. Είναι μια καινούργια ομάδα και θα δούμε στην πράξη τι θα γίνει. Γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια απ' όλους με γνώμονα πάντα τον πρωταθλητισμό. Ξέρουμε ότι και τα οικονομικά δεδομένα είναι στριμωγμένα λόγω της κατάστασης». Για του λόγου του αληθές, υπάρχουν τα... στοιχεία.

Οι οκτώ από τους 15 παίκτες του φετινού ρόστερ, είτε φόρεσαν είτε θα φορέσουν για πρώτη φορά τη φανέλα του Παναθηναϊκού με τον Τσάβι Πασκουάλ στον πάγκο. Τρεις από αυτούς είχαν βρεθεί και στο παρελθόν στους «πράσινους» (Λάσμε, Βουγιούκας, Παπαγιάννης) και επέστρεψαν βρίσκοντας στην ομάδα τον Καταλανό τεχνικό, ενώ μόνο τέσσερις παίκτες δεν αποτέλεσαν ποτέ στο παρελθόν επιλογές του. Ο Νικ Καλάθης (σ.σ. ο οποίος ουσιαστικά δεν... μπορεί να μπει στην εξίσωση μιας και πρόκειται για τον καλύτερο -ίσως- πλέι μέικερ της Ευρώπης), ο Νίκος Παππάς, ο Τζέιμς Γκιστ και ο Γιώργος Καλαϊτζάκης. Όπερ και σημαίνει ότι στην... ούγια (του 78% του ρόστερ) γράφει το όνομα του Τσάβι Πασκουάλ. Το σίγουρο είναι ότι έχει την αμέριστη συμπαράσταση της διοίκησης, αφού τρέφει απόλυτη εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του.

Άλλωστε δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι κατάφερε να κατακτήσει τρεις τίτλους σε δύο χρόνια και μάλιστα με παίκτες που δεν αποτέλεσαν δικές του επιλογές. Τώρα θα γυρίσει και θα πει κάποιος: «Ναι, αλλά είχε παικταράδες όπως ο Μάικ Τζέιμς, ο Κρις Σίνγκλετον και ο Κέι Σι Ρίβερς». Και ποιος σας λέει ότι αυτοί οι -πράγματι- παικταράδες ταίριαζαν στον τρόπο σκέψης του και στον τρόπο με τον οποίο του αρέσει να στήνει τα plays μιας ομάδας; Ποιος σας λέει ότι θα τους έπαιρνε στην ομάδα αν ήταν ελεύθεροι και κόστιζαν όσο ένας Λάνγκφορντ ή ένας Λάσμε; Όλα αυτά είναι σχετικά στα οποία μόνο ο ίδιος ο Πασκουάλ μπορεί να απαντήσει.

Και στην τελική, οι παίκτες που επέλεξε να τους αντικαταστήσουν μόνο... τυχαίοι δεν είναι, έτσι; Μιλάμε για τον πρώτο σκόρερ της EuroLeague και μάλιστα δύο φορές! Τώρα που το θυμήθηκα. Πριν από την έλευση του Μάικ Τζέιμς, αλλά και κατά τη διάρκεια της περσινής σεζόν, δεν επικρατούσε η άποψη ότι «αυτόν δεν το παίρνει ομάδα που έχει στόχο το Final 4»; Αν γίνει ένα γκάλοπ στους φίλους του Παναθηναϊκού με το ερώτημα «επιθυμούσατε την παραμονή του Μάικ Τζέιμς;» δεν είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι το ποσοστό θα ήταν συντριπτικά υπέρ του «ναι;» Αυτό τι σημαίνει; Ότι ο Παναθηναϊκός δεν θέλει να πάει Final 4; Ή μήπως δεν θέλει να πάει η Αρμάνι που έχει κάνει φέτος εξαιρετικές και ουσιαστικές κινήσεις και δαπάνησε 1,8 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο για να τον έχει στο ρόστερ της;

Το ίδιο ακριβώς δεν λεγόταν για τον Λάνγκφορντ; Ότι δεν είναι παίκτης για ομάδες με υψηλούς στόχους; Ο Πασκουάλ έβαλε στην άκρη το κομμάτι της ηλικίας, πήρε τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις για τη φυσική και αγωνιστική του κατάσταση, εστίασε στην εκτελεστική του ικανότητα, όπως επίσης στην εμπειρία και στις ουκ ολίγες παραστάσεις από την EuroLeague. Γιατί, λοιπόν, να μην τον επιλέξει ως αντί-Τζέιμς; Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το αποτέλεσμα, αλλά θέλω να πω ότι ήταν επιλογή με απόλυτα μπασκετική λογική.

Να πάμε και στον Λάσμε που αποκτήθηκε ως... αντί Όγκουστ; Μιλάμε για τον παίκτη που προέρχεται από την καλύτερη χρονιά του! Στο Eurocup θα πει κάποιος; Ναι, στο Eurocup. Άλλωστε πρόκειται για έναν παίκτη που γνωρίζει που ήρθε, ξέρει πράγματα και καταστάσεις, έχει ζήσει την ατμόσφαιρα του ΟΑΚΑ και σίγουρα δεν θα χρειαστεί καθόλου χρόνος προσαρμογής. Σίγουρα δεν θα έχει την ίδια «έκρηξη» και τα ίδιες αθλητικές «επιδείξεις» ωστόσο θεωρώ απίθανο να «μην πιάσει» στον Παναθηναϊκό. Και προσέξτε: Μην σας φανεί περίεργο αν δείτε τον Λάσμε να παίζει στο «τέσσερα» και τον Γκιστ στο «πέντε» σε πιθανή συνύπαρξη των δύο στην ίδια πεντάδα. Γκιστ στο «τέσσερα» μόνο στην άμυνα. Όχι στην επίθεση.

Πολλές ήταν και οι διφορούμενες απόψεις όσον αφορά τον ΝτεΣόν Τόμας. Μην ξεχνάτε ότι είναι ένας παίκτης τον οποίο γνωρίζει καλά ο Πασκουάλ από την κοινή τους συνύπαρξη στην Μπαρτσελόνα. Ξέρει καλά τι μπορεί να του δώσει όπως και πώς θα μπορούσε να τον εκμεταλλευτεί! Θα είναι ο παίκτης που θα μοιραστεί τον χρόνο συμμετοχής με τον Ντίνο Μήτογλου ενώ θα μπορεί να προσφέρει (πιο σπάνια όμως και σε ειδικές περιπτώσεις) βοήθειες και στο «τρία». Άλλωστε μιλάμε για έναν παίκτη του 42,5% έξω από τα 6.75 μέτρα. Από τη στιγμή που τόσο ο Πασκουάλ, όσο και ο οργανισμός του Παναθηναϊκού πιστεύουν πολύ στον Μήτογλου, γιατί να βάλουν πάνω του παίκτη αντάξιο -από πλευράς ποιότητας- του Σίνγκλετον; Για να έχει 30-35 λεπτά σε κάθε ματς και εκείνος να περιορίζεται σε... τίμια πεντάλεπτα;

Ξαναλέω... Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει αν θα «βγει» ο Μήτογλου και αν θα δικαιωθεί ο Πασκουάλ, αλλά είναι μία κίνηση που ΕΠΡΕΠΕ να γίνει και ΟΡΘΩΣ γίνεται. Γενικά εδώ στην Ελλάδα, τη μία φορά μπορεί να λένε «να, γι΄ αυτό δεν βγάζουμε Έλληνες παίκτες. Αφού δεν παίζουν. Δεν βλέπετε τι γίνεται στην Ισπανία;» και την άλλη «που πάμε με τον Μήτογλου; Θέλουμε Final 4 με έναν παίκτη που δεν έχει παίξει ακόμα;» Ε, ας αποφασίσουμε λοιπόν. Τι θέλουμε και τι όχι. Υπενθυμίζω κάτι: Ο Πασκουάλ έχει δουλέψει με τεράστια επιτυχία με μικρούς και έχει αναδείξει πολλούς παίκτες τους οποίους έχει στείλει στο ΝΒΑ έχοντας εκτοξεύσει τα κασέ τους! Ποιους να πρωτοθυμηθώ... Τον Ρούμπιο; Τον Αμπρίνες; Τον Σατοράνσκι; Τον Χεζόνια; Εγώ ξαναγράψει και στα προηγούμενα blog ότι ο Μήτογλου αναμένεται να κάνει το step up φέτος, κάτι το οποίο θα οφείλει πρωτίστως στον εαυτό του, όπως επίσης και στον Πασκουάλ. Ταλέντο και δυνατότητες έχουν πολλοί παίκτες. Το θέμα είναι να παίζουν όμως για να μπορέσουν να το βγάλουν, ακόμα και αν χρειαστεί να... θυσιαστούν κάποια αποτελέσματα.

Για να επιστρέψω στην ουσία του πράγματος, ο Τσάβι Πασκουάλ θα έχει την ευθύνη του φετινού ρόστερ. Μπορεί άπαντες να κρίνονται εκ του αποτελέσματος, αλλά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κλείσουν τα μάτια στις επιμέρους δουλειές που θα κάνει μέσα στην ομάδα. Η εξέλιξη παικτών που -προβλέπω- δεδομένα ότι θα υπάρξει, δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητη. Εκτός του Μήτογλου, θεωρώ ότι θα δούμε καλύτερο Παπαγιάννη στα χέρια του Πασκουάλ, ανεβασμένους Θανάση και Παππά, καλύτερο Λεκαβίτσιους και καλύτερο Παπαπέτρου! Το τελευταίο όνομα κρατήστε το και λίγο περισσότερο...

ΥΓ1: Δεν ξέρω τι θα γίνει φέτος, δεν ξέρω αν θα πάρει τίτλο ο Παναθηναϊκός, δεν ξέρω αν θα πάει στο Final 4, μπορεί μάλιστα να του ασκηθεί και κριτική τους επόμενους μήνες, αλλά ο Τσάβι Πασκουάλ έχει αποδείξει ότι αξίζει να βρίσκεται στον πάγκο...

ΥΓ2: Απολαυστικός ο Νίκος Παππάς στη συνέντευξη που παραχώρησε στο gazzetta.gr

ΥΓ3: Το μπάσκετ, καλώς ή κακώς, εξακολουθεί να κρατάει ψηλά τη σημαία του συλλόγου. Αντιλαμβάνομαι στο έπακρο τις δύσκολες εποχές που ζούμε όλοι μας, αλλά τα κάτι παραπάνω από 4.000 διαρκείας τα θεωρώ λίγα τη δεδομένη χρονική στιγμή...