Μια τίμια συναλλαγή

Μια τίμια συναλλαγή

Μια τίμια συναλλαγή

bet365

Ο Γιάννης Ντεντόπουλος επιμένει πως σημασία της επιστροφής του Παπαγιάννη δεν κρίνεται από τα προσόντα, την εθνικότητα ή την διάρκεια του συμβολαίου του, αλλά από το impact του "Big Papa" στο ευρωπαϊκό παιχνίδι, μετά από δυο άγονα χρόνια στο ΝΒΑ.

Με αυτά και με εκείνα ο Παναθηναϊκός σχεδόν συμπλήρωσε το ρόστερ του για την νέα σεζόν. Του απομένει να βρει ένα “τεσσάρι” το οποίο να μπορεί να παίζει με μέτωπο στο καλάθι και να έχει καλό μακρινό σουτ, ώστε να καλυφθεί ένα από τα κεφάλαια που άφησε κενά με την αποχώρησή του ο Σίνγκλετον και κατ' επέκταση η βασική ύλη των αναγκών μιας ομάδας, έτοιμης να διεκδικήσει τους στόχους της. Αν δεν θελήσει να ξεπεράσει τον προϋπολογισμό, αυτός δεν θα πρέπει να κοστίζει πάνω από 300 χιλιάδες ευρώ.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι ακριβώς τέτοιο παίκτη, θα έψαχνε ακόμη κι αν δεν προέκυπτε τόσο αβίαστα ο επαναπατρισμός και η επανένταξη του Γιώργου Παπαγιάννη στο “πράσινο οπλοστάσιο”.

Ήταν προφανές ότι από την στιγμή που αποφάσισε να επιστρέψει στην Ευρώπη, μετά από δυο χρόνια άγονης (πρώτης) προσπάθειας να καθιερωθεί στο ΝΒΑ, θα ισοδυναμούσε με αμάρτημα για τον Παναθηναϊκό να μη σπεύσει να τον ξαναφέρει στις τάξεις του. Και λόγω προσόντων (2.18) και λόγω ηλικίας (21 ετών) και λόγω ελληνικότητας. Κι ας είχε κλείσει την θέση “πέντε” με την τριπλέτα Λάσμε, Γκιστ, Βουγιούκα. “Από το... πολύ δεν πονάει το κεφάλι” δεν λέει μιας σέρβικη παροιμία. Ειδικά για τον Πασκουάλ, ο οποίος, αν μη τι άλλο, στην διαχείριση υλικού έχει ξεχωριστή ικανότητα.

Κι εδώ ξεκινάει η συζήτηση. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το βασικότερο ζήτημα με την περίπτωση του Παπαγιάννη δεν είναι ούτε ο χρόνος του συμβολαίου του, ούτε ο τρόπος διαχείρισης- αξιοποίησής του σε συνδυασμό με το υπόλοιπο υλικό όπως θα διαμορφωθεί τελικά.

Δεν είναι ο χρόνος για τον απλούστερο λόγο ότι τα πολυετή συμβόλαια είναι για να “σπάνε”. Και από τη μία πλευρά και από την άλλη. Μη ξεχνάμε ότι τελειώνοντας η σεζόν 2015-16, οι “πράσινοι” και ειδικά ο τότε προπονητής τους, Αργύρης Πεδουλάκης πόνταραν ότι θα “χτίσουν” την ομάδα του μέλλοντος γύρω του. Το γεγονός ότι επιλέχθηκε τόσο ψηλά στο draft (νο 13) και ότι οι Κινγκς τον ζήτησαν αμέσως, μετέτρεψαν όλα αυτά τα πλάνα σε... παλάτια στην άμμο. Επίσης ο Παναθηναϊκός έκανε οκταετές συμβόλαιο στο Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος επέμενε ότι θα κατακτήσει μέσα σε μια τετραετία την Euroeleague με αρχηγό τον Βασίλη, αλλά ο παίκτης που εμφανίστηκε ως το μεγαλύτερο ταλέντο της ηλικίας του, ακόμη δεν ξέρει που θα αγωνίζεται την επόμενη σεζόν.

Δεν είναι ο τρόπος αξιοποίησής του, γιατί για να αξιοποιήσεις έναν παίκτη, σε καθεστώς πρωταθλητισμού, θα πρέπει να είναι δεδομένο ότι θα πάρεις από αυτόν με συνέπεια και αξιοπιστία κάποια στοιχεία που θα τον κάνουν απαραίτητο. Γιατί το θέμα δεν είναι μόνο να βοηθήσει ο Παναθηναϊκός τον Παπαγιάννη να εξελιχθεί όπως ελπίζει, αλλά και ο Παπαγιάννης τον Παναθηναϊκό που του δείχνει τη στοργή του. Κάπου εδώ βρίσκεται το ζουμί:

Σε τί κατάσταση, αγωνιστική και ψυχολογική επιστρέφει ο “Big Papa”, μετά από αυτή τη διετία. Πόσο χρόνο χρειάζεται για να αποκτήσει πάλι τη διάθεση -που έδειξε ότι έχασε- και την αυτοπεποίθηση -που φάνηκε να κλονίζεται- τον τελευταίο καιρό, ώστε να βρει έναν ρυθμό που θα τον βοηθήσει να γίνει επιδραστικός στο παιχνίδι. Θυμίζω την εικόνα του Κώστα Παπανικολάου όταν γύρισε από το ΝΒΑ και το χρόνο που χρειάστηκε για να συνέλθει.

Προπονητές που τον είδαν στο “Summer League” του “Las Vegas”, δεν στάθηκαν τόσο στον ελάχιστο χρόνο χρησιμοποίησή του, που πρόδιδε την εξέλιξη, αλλά στην δική του στάση, στην ώρα του αγώνα. Έδειχνε απογοητευμένος. Συνήθως καθόταν στην άκρη του πάγκου και δεν έδειχνε την διάθεση και το κίνητρο να συμμετάσχει, πανηγυρίζοντας κάποιο όμορφο ή σημαντικό καλάθι. Σα να τα είχε παρατήσει.

Με δεδομένο ότι για τα προσόντα του δεν αμφιβάλλει κανείς, όσο κι αν προβληματίζει ο λόγος που δεν εξελίχθηκε στις ΗΠΑ,είναι πολύ πιο καθοριστικό στην περίπτωσή του, να ανάψει πάλι μέσα του η σπίθα. Η διάθεση να βάλει κάτω το κεφάλι και να μεγαλώσει το ρεπερτόριό του και να μην περιορίζεται στο sky hook από το elbow. Να προσαρμοστεί και πάλι στο διαφορετικό μπάσκετ της Ευρώπης, το οποίο επιτάσσει να την στοχοποίηση στην άμυνά του εναντίον pick and roll.

Εκεί που έχει πάει το μπάσκετ στην Ευρώπη, είναι ξεκάθαρο ότι το ταλέντο και οι προδιαγραφές, έχουν πάει πολύ πίσω στην κλίμακα αξιολόγησης, για την χρησιμότητα ενός παίκτη. Πλέον μετράει η νοοτροπία, ο χαρακτήρας και ο τρόπος παιχνιδιού εφόσον μπορεί να μετατραπεί σε impact, μέσα στον αγώνα. Αυτό είναι που καθορίζει την εξέλιξή του και είναι πολύ σημαντικό, παίκτες σαν τον Παπαγιάννη να αντιληφθούν τί εννοούσε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, όταν έλεγε: “Η επιτυχία δεν είναι οριστική. Η αποτυχία δεν είναι μοιραία. Αυτό που μετράει είναι η δύναμη να συνεχίζεις”

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Γιάννης Ντεντόπουλος
Γιάννης Ντεντόπουλος