Θα έχει τους λόγους του...

Είναι αυτονόητο ότι δεν θα ασχοληθούμε με όλους εκείνους που θεωρούν ότι: εφόσον ο Ιωάννης Παπαπέτρου, επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στον Παναθηναϊκό αντί να παραμείνει στον Ολυμπιακό, έκανε κάποιο έγκλημα. Ελεύθερος ήταν να επιλέξει και είχε κάθε δικαίωμα. Και ακόμη περισσότερο απαξιούμε να ασχοληθούμε με εκείνους, που αρχίζουν να κάνουν ό,τι έγινε πριν μερικά χρόνια με τον Σπανούλη (αν και πρόκειται γι άλλο μέγεθος): να τον αποδομούν, να τον απαξιώνουν και να τον βρίζουν, ενώ πριν μια εβδομάδα τον αποθέωναν. Αυτή άλλωστε, δυστυχώς, είναι η μεγαλύτερη αρρώστια στην Ελλάδα.

Από εκεί και πέρα, προσπαθώντας να καταγράψουμε όσο πιο ψυχρά και αποστασιοποιημένα γίνεται την περίπτωση, μπορούμε να καταλήξουμε σε τρία βασικά συμπεράσματα:

Το πρώτο ήταν ότι ο Παπαπέτρου δεν ήταν ευχαριστημένος από τον τρόπο που χρησιμοποιούσαν στον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια και επιπλέον, ούτε ο Μπλατ- που μίλησε μαζί του- κατάφερε να τον πείσει ότι μπορεί να περιμένει κάτι διαφορετικό.

Το δεύτερο είναι ότι είναι μια μεγάλη απώλεια για τους “ερυθρόλευκους” και το τρίτο ότι αποτελεί σημαντική προθήκη για τον Παναθηναϊκό γιατί πρόκειται για Έλληνα διεθνή, που αποτελεί δυνατό χαρτί στο γηγενή κορμό μιας ομάδας επιπέδου Euroleague.

Από την άλλη, δεν μπορούμε να πειστούμε ότι οι επαφές με τους “πράσινους” ξεκίνησαν αφού πρώτα ο ατζέντης του παίκτη,την Κυριακή το βράδυ, ενημέρωσε τους “ερυθρόλευκους” ότι ο Ιωάννης δεν αποδέχεται την προσφορά τους και φεύγει. Το βρίσκω μεγάλο ρίσκο να αφήνεις μια ομάδα αυτού του επιπέδου, αν δεν είσαι σίγουρος για το επόμενο βήμα, ή αν στην χειρότερη περίπτωση δεν έχεις φροντίσει να υπάρχει δίχτυ ασφαλείας. Για παράδειγμα, εάν και εφόσον η πρώτη φορά που μίλησε η πλευρά του Ιωάννη με τους “πράσινους”, ήταν η Δευτέρα, τότε ο Παναθηναϊκός, με δεδομένο ότι ήδη έχει κλείσει η πόρτα του Ολυμπιακού, θα μπορούσαν να του κάνουν χαμηλότερη προσφορά.

Και πάμε στο δια ταύτα. Ο Ιωάννης αποτελεί μια πολύτιμη προσθήκη για τον Παναθηναϊκό. Δεν λέμε ότι θα γίνει ο ηγέτης του, ούτε ότι θα του αλλάξει επίπεδο, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είναι τέτοιος; παίκτης, αλλά θα του λύσει τα χέρια για πολλούς και διάφορους λόγους.

Ο πρώτος είναι, αυτός που ήδη αναφέραμε. Είναι Έλληνας, διεθνής, δηλαδή παίκτης πρώτης γραμμής, που θα ενδυναμώσει τον ελληνικό πράσινο κορμό. Έχει αποκτήσει μεγάλη εμπειρία στην Ευρώπη γιατί με τον Ολυμπιακό έχει παίξει ήδη σε δυο final4 και μάλιστα σε ισάριθμους τελικούς. Μπορεί να παίξει σε δυο θέσεις και στο “τρία” (που προτιμά) και στο “τέσσερα” (που εκπαιδεύτηκε) άρα μπορεί να διευκολύνει τον Πασκουάλ στην δημιουργία πολυμορφικών σχημάτων. Τέλος, είναι μόλις 24 χρονών, με περιθώρια εξέλιξης και φρεσκάδα.

Επιπλέον μια τέτοια απόφαση, δείχνει δυνατό χαρακτήρα. Δεν είναι εύκολο να είσαι Έλληνας (το να είσαι ξένος είναι ολότελα διαφορετικό) και μέσα στην τούρλα αυτής της κόντρας, να αλλάζεις στρατόπεδο. Το έκανε ο Σπανούλης, ο Σλούκας και ο Μάντζαρης δεν το θέλησαν αν και είχαν την ευκαιρία. Σημαίνει ότι είσαι και συνειδητοποιημένος και αποφασισμένος για το τί πρόκειται να αντιμετωπίσεις. Εδώ ο Λοτζέσκι, που ο ίδιος ο Ολυμπιακός απομάκρυνε, επιστρέφοντας ως αντίπαλος δεν πέρασε και ζάχαρη. Ο Σλούκας που πήγε στην Φενέρμπαχτσε και όχι στον “αιώνιο” αποδοκιμάστηκε, ενώ στο ΣΕΦ αποθεώνονται παίκτες με ελάχιστη αγωνιστική προσφορά.

Με αυτά και με εκείνα ο Παναθηναϊκός, μπορεί και να μείνει στο “τρία” με τον Παπαπέτρου και τον Θανάση Αντετοκούνμπο, οι οποίοι δείχνουν συμπληρωματικοί (ο ένας καλύπτει τις αδυναμίες του άλλου). Ο πρώτος έχει περισσότερα επιθετικά χαρακτηριστικά και ο δεύτερος αμυντικά. Και να βάλει τα δυνατά του, αλλά και τα χρήματά του να ψάξει για ένα “τεσσάρι” με σουτ, δηλαδή με ικανότητα να παίζει με πρόσωπο στο καλάθι και για έναν γκαρντ, που επίσης θα πρέπει να διαθέτει καλό σουτ, ανεξάρτητα αν μείνει ο Λοτζέσκι που μπορεί να παίξει το ρόλο του μπαλαντέρ. Ωστόσο το πιο δύσκολο κομμάτι που βρίσκεται εμπρός, είναι αυτό της ένταξης και όσο το δυνατόν γρηγορότερης προσαρμογής του Ιωάννη στο “τριφύλλι”, το οποίος είναι πρώτα θέμα προπονητή και παράλληλα, ατμόσφαιρας στα αποδυτήρια.