Η νάρκη του «δε βαριέσαι»

Η νάρκη του «δε βαριέσαι»
O Nίκος Παπαδογιάννης αναλύει τα δεδομένα του 4ου τελικού και αναρωτιέται ποιοι θα κοιμηθούν πιο αισιόδοξοι τη νύχτα της Πέμπτης.

Όσο και αν είναι άδικο για τον νικητή να πέφτει πρώτα ο προβολέας στον ηττημένο, νομίζω ότι είναι σωστό να ξεκινήσει αυτή η μίνι ανάλυση από αυτόν που απόψε έμεινε με άδεια χέρια.

Ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε στο ΟΑΚΑ με την ψυχοσύνθεση της συμβιβασμένης με το ενδεχόμενο της ήττας ομάδα.

Το ξέρετε, δα, το τροπάριο. «Και να χάσουμε δεν τρέχει τίποτε, θα πάρουμε το πρωτάθλημα στο σπίτι μας, που έχει και ζέστη».

Αλλά αυτή είναι μία επικίνδυνη συνθήκη, όταν εισχωρήσει στα αποδυτήρια. Πολύ επικίνδυνη. Πραγματικό ναρκοπέδιο.

Ο Ολυμπιακός πλήρωσε ακριβά πέρυσι αυτόν τον υποδόριο εφησυχασμό, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν έχει πάθει ποτέ τέτοια ζημιά, να χάσει 5o τελικό στην έδρα του.

Αυτό δεν λέει πολλά. Η ιστορία σε βοηθάει μόνο όταν τη βοηθήσεις και εσύ.

Η ερχόμενη Κυριακή είναι μια καινούρια μέρα, αλλά αυτή η Πέμπτη μοιάζει πολύ διαφορετική από την περασμένη Κυριακή.

Ξαφνικά, είναι ο Ολυμπιακός αυτός που πέφτει αισιόδοξος στα βαθιά νερά της «put up or shut up» αναμέτρησης.

Το κλειδί για την καθολική κυριαρχία των «ερυθρολεύκων» στο 4ο παιχνίδι ήταν αυτό ακριβώς που κρατούσε στα δόντια ο (κορυφαίος) Τζαμέλ ΜακΛέιν, στο flash interview, λίγα λεπτά μετά τη λήξη του αγώνα.

«Παίξαμε πιο γρήγορα αυτή τη φορά. Είναι λάθος να καθυστερούμε το παιχνίδι μας. Ο Παναθηναϊκός παίζει εξαιρετικά την άμυνα με αλλαγές, οπότε αποκτά πλεονέκτημα όταν προφταίνει να οργανωθεί στα μετόπισθεν».

Ο Ολυμπιακός δεν βρήκε πολλές ευκαιρίες για αιφνιδιασμό, αλλά εκμεταλλεύτηκε απόλυτα την early offense, τις επιθέσεις δηλαδή που οργανώθηκαν στα πρώτα 10-12 δευτερόλεπτα της κατοχής.

Αυτή η τακτική, απέναντι σε αντίπαλο που εξαρχής υστέρησε σε δείκτη αυτοσυγκέντρωσης, έβαλε στην εξίσωση παίκτες που χρειάζονται χώρο για να ξεδιπλώσουν το παιχνίδι τους: τον Πρίντεζη, τον Παπανικολάου, τον ΜακΛέιν, ακόμα και τον Σπανούλη ο οποίος κοίταξε περισσότερο το σκοράρισμα παρά την οργάνωση.

Ο αρχηγός του Ολυμπιακού έφτασε στην ανάπαυλα με 11 πόντους και μόλις 1 ασίστ, ο Πρίντεζης έβαλε 10 (με εύκολα σουτ που τον ζέσταναν) πριν την ανάπαυλα και η προσανατολισμένη στη δημιουργία του Σπανούλη άμυνα του Πασκουάλ δεν ήξερε τι την χτύπησε.

Οι 48 πόντοι του α’ ημιχρόνου σημειώθηκαν δίχως υπερβάσεις, με ποσοστό απλώς καλό (13/25) και χωρίς να υπάρχει παίκτης σε οργιώδη φόρμα. Ήταν ήδη φανερό, στα μισά του δρόμου, ότι θα χρειάζονταν μαγικά για να τουμπάρει αυτό το ματς.

Με άλλα λόγια, ο Ολυμπιακός νίκησε τον Παναθηναϊκό παίζοντας, όχι αναχρονιστικό αντιμπάσκετ όπως στον 2ο και 3ο τελικό, αλλά μπάσκετ.

Ακόμα και όταν χρειάστηκαν ανορθογραφίες αταίραστες με το dna της ομάδας, όπως οι επιθέσεις «δεύτερου χρόνου» με 0-2 πάσες, η επίδοση ήταν παραπάνω από ικανοποιητική.

Βεβαίως, αυτό το στυλ μπορεί να γίνει μπούμερανγκ για οποιαδήποτε ομάδα όταν ο αντίπαλος έχει στις τάξεις του τον Μάικ Τζέιμς.

Οι παλαβομάρες του Αμερικανού πήραν το σκορ από το 53-47 (εκεί που το ακούμπησε η όψιμη ρέντα του θαυμάσιου Λοτζέσκι) και το άφησαν στο 67-64, πριν στερέψει η πηγή.

Μολονότι ο Τζέιμς έβαλε 15 πόντους μαζεμένους αδιαφορώντας επιδεικτικά για τους καμικάζι αμυντικούς που έπεφταν πάνω του, ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε πολύ έδαφος.

Σχεδόν όλοι οι συμπαίκτες του πάγωσαν εξοστρακισμένοι στον ρόλο του άπραγου θεατή, ενώ τα 4α προσωπικά φάουλ του Λοτζέσκι και του Καλάθη σε διαδοχικές φάσεις στο 56-52 υπήρξαν καταδικαστικά.

Αλλά τι να πρωτοκάνουν οι τρεις γκαρντ; Για να κερδηθεί τέτοιο ματς και μάλιστα εκτός έδρας, χρειάζονται και μούσκουλα. Να ορθώσει κάποιος το ανάστημά του, μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Απέναντι στους βρυχηθμούς του ΜακΛέιν, ο Σίνγκλετον ήταν μία σκιά και οι υπόλοιποι ψηλοί του ΠαναθηναΪκού περαστικοί από το γήπεδο.

Ο ΜακΛέιν πέτυχε 20 πόντους (όσους είχε βάλει συνολικά στα πρώτα τρία παιχνίδια), κέρδισε 11 φάουλ και βγήκε νικητής από όλες σχεδόν τις μάχες που έδωσε στο «ποστ».

Οι έξι παίκτες που επιστρατεύτηκαν από τον Τσάβι Πασκουάλ στις θέσεις «4» και «5» έβαλαν όλοι μαζί 22 πόντους (τους 12, σχετικά ανώδυνους, ο Γκιστ) και ηττήθηκαν κατά κράτος στις μάχες των ριμπάουντ. Το κοντέρ έγραψε 44-30 υπέρ του Ολυμπιακού.

Ο Νικ Καλάθης ξεκίνησε με όρεξη και έβαλε 3-4 δύσκολα καλάθια, αλλά το «ένας εναντίον πολλών» δεν είναι το παιχνίδι του. Ούτε το δικό του σκοράρισμα αποτελεί προαπαιτούμενο για νίκες της ομάδας του.

Ο ηγέτης του Παναθηναϊκού μοίρασε μόλις 2, από τις μόλις 8, ασίστ του Παναθηναϊκού. Και πήρε μόνο 1 ριμπάουντ.

Όπως τόσο συχνά συμβαίνει σε αγώνες του Ολυμπιακού (ιδίως απέναντι σε αντιπάλους που αντλούν τη δύναμή τους από τη θέση του πόιντ-γκαρντ), η παραγωγικότητα των δύο «άσων» του υπήρξε κλειδί.

Ο Ρόμπερτς βρήκε δύο έτοιμα τρίποντα από παιχνίδι «έξω-μέσα-έξω» του ΜακΛέιν και συνέχισε ζεστός το παιχνίδι, ενώ ο Μάντζαρης πρόσφερε ένα καθοριστικό τετράλεπτο στην γ’ περίοδο, όταν ο Παναθηναϊκός ανέπνεε στον σβέρκο των γηπεδούχων.

Το όλον για Μάντζαρη και Ρόμπερτς, 23 πόντοι με 7/12 σουτ. Και, το κυριότερο, μηδέν λάθη. Χώρια οι 11 πόντοι και οι 3 ασίστ του Στρέλνιεκς.

Πέρασε έτσι χωρίς συνέπειες για τον Ολυμπιακό η προβληματική παρουσία του Μιλουτίνοβ, η μετριότητα του Παπαπέτρου και η κρύο-ζεστό συνεισφορά του Παπανικολάου.

Απέναντι σε μία ομάδα που εισέπραξε ελάχιστα πράγματα από τους λοιπούς εφέδρους πλην Τζέιμς, οι «κόκκινοι» πήραν πολλά από πολλούς.

Τους 49 πόντους που έδωσαν στον Ολυμπιακό οι παγκίτες του, οι αντίστοιχοι του Παναθηναϊκού δεν μπορούσαν χθες ούτε να τους ονειρευτούν.

Tα μεσάνυχτα της Πέμπτης θα βρουν τη πλάστιγγα της ψυχολογικής ισορροπίας σε εντελώς διαφορετικό σημείο από εκείνο που βρισκόταν σήμερα το απόγευμα, την ώρα που ξεκινούσε το Μουντιάλ.

Ο Παναθηναϊκός παραμένει φαβορί, αλλά πλέον είναι η έδρα αυτή που του δίνει το προβάδισμα και όχι η εικόνα του γηπέδου.

Η σούμα των τεσσάρων τελικών βγάζει ό,τι ακριβώς γράφει το κοντέρ: 2-2, δύο δίκαιες και καθαρές νίκες για κάθε ομάδα.

Ωστόσο, οι «πράσινοι» έχουν το κοινό τους στο πλευρό της ομάδας, ενώ οι «κόκκινοι» πρέπει να εκλιπαρούν για να μη μένουν οι εξέδρες μισοάδειες, στην τελική ευθεία μίας χρονιάς που (μέσα από μύρια προβλήματα) βρήκε τον Ολυμπιακό στην κορυφογραμμή της Ευρώπης και ένα βήμα από την κατάκτηση του εγχώριου τίτλου.

Εάν βέβαια σκάσει διπλό την Κυριακή, οι άδειες καρέκλες θα σπεύσουν πρώτες στο Φάληρο για μεθεόρτια.

YΓ: Υπενθυμίζω την πάγια θέση μου, ότι η διαιτητολογία είναι πάντοτε ανεπιθύμητη σε αυτή τη στήλη, οπότε δεν πρόκειται να δημοσιευτούν εδώ τέτοιου είδους σχόλια. Ευχαριστώ για την κατανόηση.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Νίκος Παπαδογιάννης
Νίκος Παπαδογιάννης

Ανέμων, υδάτων και ακραίων καιρικών φαινομένων το ανάγνωσμα. Μπήκατε στο λημέρι του μπάσκετ, αλλά κινδυνεύετε να διαβάσετε ό,τι άλλο βρέξει ο ουρανός. Το πορτοκαλί ένδυμα υποχρεωτικό, το χαμόγελο προαιρετικό. Εδώ δεν χαϊδεύουμε αυτιά, ούτε κρύβουμε λόγια. Αυτές είναι οι αρχές μας. Αν σας αρέσουν, αφήστε τα έγχρωμα γυαλιά στην είσοδο και κοπιάστε. Αν δεν σας αρέσουν, έχουμε κι άλλες.

Μοναδικός απαράβατος κανόνας είναι ότι όλα επιτρέπονται.