Όσοι πιστοί προσέλθουν

''Εδώ παίζεις στην έδρα σου και με Cash Out* '' *Ισχύουν Όροι και Προυποθέσεις

Το περιεχόμενο της πρόσφατης επιστολής που έστειλε ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ (στους υποψήφιους αγοραστές της εταιρίας) είναι απόλυτα ενδεικτικό των προθέσεών του. Σε σημείο να κινδυνεύει κάποιος να χαρακτηριστεί ουτοπικός, εφόσον πιστέψει ότι ο Νίκος Λάσκαρης σκοπεύει να δώσει λύση στα σοβαρά προβλήματα του Άρη. Ουσιαστικά ένιψε τας χείρας του διότι εγγυήσεις που πατούν πάνω σε προσδοκώμενα έσοδα, προφανώς και δεν υφίστανται.

Υπάρχει όμως και η εξής αμφιβολία. Η παραδοχή αδυναμίας ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ή αντλείται μέσα από τον σκοπό του ιδιοκτήτη να αποχωρήσει με τις μικρότερες δυνατές απώλειες; Αυτή είναι η βασική σκέψη στο μυαλό των ανθρώπων που θέλουν την ΚΑΕ. Και είναι λογικό να δυσκολεύονται να πιστέψουν έναν άνθρωπο ο οποίος εδώ και πολλούς μήνες αποδεικνύεται ανακόλουθος στις δεσμεύσεις του.

Γιατί οι εμπορικές συμφωνίες και το πρόγραμμα sponsorship ουδέποτε αποδείχθηκε στην πράξη και παραμένουν στις αισιόδοξες τοποθετήσεις του μεγαλομετόχου. Και για τον απλό φίλαθλο του Άρη έχει μικρή σημασία αν οι δύο πλευρές τα χάλασαν στις προμήθειες. Αν δηλαδή ισχύει η πληροφορία που θέλει την ΚΑΕ να επωφελούταν μόνο το 60% του συνολικού ποσού των συμφωνιών.

Η αλήθεια είναι ότι ο Νίκος Λάσκαρης θέλει να αποχωρήσει από την ΚΑΕ από τα τέλη του 2016. Όταν «έσκασε» η δικαστική διαμάχη με τον Λετονό επιχειρηματία και στην Ελλάδα. Εκ τότε, έπαψε να ασχολείται με την ομάδα μπάσκετ. Τότε όμως ήταν αντίθετη κυρίως η Τζώρτζια Ευσεβίου. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Με βασικό επιχείρημα την επένδυση τριών εκατομμυρίων ευρώ (σ. σ. αυτό ισχυριζόταν) έλεγε ότι δεν σκόπευε να πετάξει αυτό το ποσό στη θάλασσα του Θερμαϊκού. Ίσως εκτιμούσε ότι θα «ανακαλύπτονταν» η χρυσή τομή επί της δικαστικής υπόθεσης και θα ξεμπέρδευε μ’ αυτή την ιστορία. Από τότε όμως το ζεύγος των ιδιοκτητών της ΚΑΕ έλεγε και κάτι ακόμη. Ό,τι θα παραχωρήσουν την εταιρία έτσι όπως ακριβώς την απέκτησαν. Δηλαδή, ότι ο επόμενος ιδιοκτήτης θα πρέπει να αναλάβει εξ’ ολοκλήρου και τα χρέη της εταιρίας. Αυτό κρατήστε το.

Πάμε στο σήμερα. Είναι εξίσου προφανές ότι οι τωρινοί ιδιοκτήτες έχουν επενδύσει στην αρειανοσύνη συγκεκριμένων ανθρώπων. Στην εξίσωση του διαπραγματευτικού παιχνιδιού που λαμβάνει χώρα, μάλλον βρίσκεται σε περίοπτη θέση το δεδομένο ότι… «δεν μπορεί, δεν θα αφήσουν την ομάδα να πάει στο φούντο». Εκεί ελπίζει ο Λάσκαρης, συν ασφαλώς του ότι ο Άρης ως σύλλογος «παράγει» εσωστρέφεια.

Είτε ως ισχυρός (οικονομικά) είτε ως αδύναμος, παίζει ένα παιχνίδι. Αυτό διαπιστώνεται εύκολα λαμβάνοντας υπόψη τα λεγόμενά του από το περασμένο καλοκαίρι. Γιατί, μετά τις εμπορικές συμφωνίες (που ακόμη έρχονται), είχε απευθύνει πρόσκληση για την εύρεση συμπαικτών με σκοπό ταμειακή διευκόλυνση της τάξεως των 500.000 ευρώ. Τότε μάλιστα είχε θέσει ως χρονοδιάγραμμα (για την επιστροφή των χρημάτων) ένα διάστημα έξι μηνών και είχε πει ότι σε περίπτωση που δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί, θα παραχωρούσε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών. Τότε επίσης δεν μπορούσε να δώσει εγγυήσεις για το ποσό των 500.000 ευρώ και σήμερα περιμένουμε να το κάνει για αντίστοιχο 1.8 εκ. ευρώ.

Συνεχίζουμε. Αφού δεν έπιασε το «τέχνασμα» της ταμειακής διευκόλυνσης, με χαρακτηριστική ευκολία και δίχως σοβαρό πλάνο ανακοίνωσε το σχέδιο της προκήρυξης ανοιχτής αύξησης μετοχικού κεφαλαίου καταθέτοντας ταυτόχρονα το παράπονο ότι ο απλός φίλος της ομάδας δεν τον βοήθησε στις κρίσιμες ώρες που διανύει. Το ότι τα έσοδα της ΚΑΕ – στη διετία 2015-16 και 2016-17 – μέσα από τη διάθεση των εισιτηρίων διαρκείας ξεπέρασαν τα 1,1 εκατομμύρια ευρώ, προφανώς και δεν υπολογίστηκε.

Αυτή τη στιγμή ο Άρης δείχνει χαμένος στον λαβύρινθο που έχτισε πέτρα-πέτρα ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του. Η ομάδα επιχειρηματιών που εκπροσωπεί ο Παναγιώτης Καπάζογλου δεν μπορεί να αναλάβει χρέος άνω των 2.5 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτό ξεκαθάρισε στις συζητήσεις που είχε τόσο με τον Λευτέρη Αρβανίτη όσο και με παράγοντες του ΑΣ. Αν ο Άρης επιμείνει περιμένοντας τον ιδιοκτήτη, το πιθανότερο είναι να χάσει κι άλλο χρόνο και φυσικά να εμπλακεί σε ακόμη πιο σοβαρές περιπέτειες. Η διεύρυνση της ομάδας των χρηματοδοτών μοιάζει ως η μοναδική εφικτή λύση.

Αυτή η άποψη ρίχνει επιπλέον νερό στον μύλο του μεγαλομετόχου, είναι οφθαλμοφανές ότι έχει επενδύσει την απεμπλοκή του (με τις λιγότερες δυνατές απώλειες) πάνω στην αρειανοσύνη συγκεκριμένων προσώπων, από την άλλη πλευρά όμως είναι αναγκαίο για τον Άρη να βγάλει το κεφάλι του από την επιφάνεια του νερού, πριν τον πνίξουν μια και καλή οι χειρισμοί της ιδιοκτησίας.