«Either we heal as a team, or we will die as individuals»

Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό δείχνοντας κάποια στοιχεία τα οποία άφησαν ενθαρρυντική «γεύση» σε σχέση με την προηγούμενη εικόνα του, αλλά εμφανίστηκαν και κάποια από αυτά τα οποία έχουν στοιχίσει τον τελευταίο ενάμιση μήνα.

Το παρακάτω σχόλιο έχει δύο μέρη. Το πρώτο θα είναι καθαρά αγωνιστικό και το δεύτερο καθαρά διαιτητικό. Πριν βιαστείτε να κρίνετε το δεύτερο, διαβάστε το.

ΜΠΟΛΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ

Σε αντίθεση με το θέαμα (κακό) υπήρχε μπόλικη τακτική απλωμένη στο παρκέ. Τακτική η οποία είναι εφάμιλλη των δύο αυτών σπουδαίων ομάδων και προπονητών.

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με αλλαγές σε όλα τα pick n roll κάτι που έδωσε ελεύθερα σουτ στον Καλάθη με μοναδικό σκοπό να του περιορίσει τη δημιουργία. Το κατάφερε στο 100% αφού συνολικά οι γηπεδούχοι μοίρασαν 9 ασίστ. Υπήρχε και τίμημα όμως αφού δημιούργησε mismatch στο low post όπου πάντα το «4» και το «5» του Παναθηναϊκού είχε το «1» ή το «2» του Ολυμπιακού να τον μαρκάρει.

Στον Πασκουάλ πήρε 4 λεπτά ακριβώς να διαβάσει τη συγκεκριμένη συνθήκη και ξεκίνησε να δίνει όλες τις μπάλες στο low post. Σταμάτησε τα κεντρικά pick n roll και έπαιζε μόνο πλαϊνά, έχοντας 3 παίκτες στην αδύναμη πλευρά. Αυτό το έκανε για να σταματήσει την τριπλή αλλαγή που έκανε ο Ολυμπιακός. Λόγω αποστάσεων η τριπλή αλλαγή ήταν αδύνατη.

Ο Σφαιρόπουλος ταυτόχρονα για να μειώσει τη... ζημιά είχε δώσει εντολή να αμύνονται από μπροστά 100% και να ρισκάρουν με τη λόμπα. Κάποιες φορές η λόμπα πέρναγε κι εκεί πήγαινε παγίδα.

Παρόμοια αντίδραση με παγίδες είχε κι ο Παναθηναϊκός όταν έπιανε τη μπάλα ο Πρίντεζης με τον παίκτη να δίνει βοήθεια από την τελική γραμμή (baseline).

Ο Παναθηναϊκός με τους Καλάθη και Λεκαβίτσιους στη συνέχεια είχε ξεκάθαρη εντολή να τρέξει. Μάλιστα 2-3 φορές ο Καλάθης τα έκανε μαντάρα πηγαίνοντας βιαστικά ένας εναντίον τριών και τεσσάρων.

Ο Ολυμπιακός κλασικά σε πιο set επιθέσεις με όπλο το short roll. To short roll είναι το ενδιάμεσο κόψιμο του ψηλού ο οποίος επιλέγει είτε να πασάρει στην αδύνατη πλευρά είτε να επιτεθεί. Στα λίγα λεπτά που αγωνίστηκε ο Μιλουτίνοφ αυτό λειτούργησε εξαιρετικά, αλλά ο ΜακΛιν δεν μπορεί να το υποστηρίξει κι έτσι δεν το είδαμε αρκετές φορές.

Ο Ολυμπιακός έπαιξε διαβασμένα και στην επίθεση παρά τα όσα αντίθετα γράφονται στα social media.

Τα γρήγορα φάουλ του Μιλουτίνοφ διέκοψαν το short roll και στη συνέχεια υπήρξαν αρκετά pick n roll, αλλά σωστά.

Ο Σφαιρόπουλος έδωσε εντολή το σκριν να γίνεται από το «4» κι όχι από το «5». Με αυτόν τον τρόπο στην αλλαγή δεν πήγαινε ο Γκιστ στον Σπανούλη ή στον Ρόμπερτς, αλλά οι σαφώς χειρότεροι αμυντικοί Σίνγκλετον και Μήτογλου. Ο Ολυμπιακός βρήκε σκορ από αυτή τη συνθήκη ενώ ήταν αρκετά επιθετικός και στο ριμπάουντ ανανεώνοντας πολλές επιθέσεις.

ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ

Από το 27' και μετά ο Ολυμπιακός βγήκε εκτός ρυθμού κι έχασε τη συγκέντρωσή του. Οι διαιτητές μπήκαν στο μυαλό τους, τα «φαντάσματα» του πρόσφατου παρελθόντος εμφανίστηκαν, το «καθαρό» μυαλό πήγε περίπατο και δημιουργήθηκε τεράστιο πρόβλημα στην επίθεση.

Από εκείνο το σημείο κι έπειτα το 90% των καλαθιών του Παναθηναϊκού ήταν ξεκούραστα σε αντίθεση με αυτά του Ολυμπιακού ο οποίος «μάτωνε» για να σκοράρει.

Ο Πασκουάλ επενέβη και πάλι με επιτυχία σημαδεύοντας τον Ουίλτζερ. Ο Καναδός είναι ο χειρότερος αμυντικός που έχει εμφανιστεί μετά τον Μαρτίνας Γκετσεβίτσιους και σε κάθε επίθεση των γηπεδούχων έπαιρνε την επίθεση ο παίκτης που μάρκαρε. Από τον Σίνγκλετον μέχρι τον Μήτογλου.

Ο Σφαιρόπουλος τον άφησε στο παρκέ μη έχοντας άλλη λύση αφού ο Πρίντεζης έπρεπε να παίξει σέντερ με τόσα φάουλ των ψηλών και ο Παπαπέτρου ήταν τραυματίας. Απλά ο συνήθως καλός Ουίλτζερ στην επίθεση, δε βοήθησε ούτε με αυτόν τον τρόπο.

Ο Μάντζαρης είχε ρόλο διεκπεραιωτή κατεβάζοντας τη μπάλα και πασάροντας απλά. Μία φορά ήταν επιθετικός και πέρασε εύκολα τον Ντένμον.

Ο Στρέλνιεκς πολλά λάθη σε άμυνα κι επίθεση κι έμειναν οι Πρίντεζης, Παπανικολάου (με τα μακρινά σουτ κυρίως) και Σπανούλης να είναι μοναδικές απειλές για το αντίπαλο καλάθι.

ΚΑΚΗ ΔΙΑΤΗΣΙΑ

Οι Αναστόπουλος και Παναγιώτου είναι δύο πολύ κακοί διαιτητές. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε την παραμικρή ανάμιξη σε αυτό. Πιστεύω ειλικρινά πως δεν ασχολήθηκε καθόλου με τους διαιτητές.

Κάποιες αποφάσεις με ενόχλησαν. Όχι πολλές, αλλά ενδεικτικές. Η πρώτη φάση του ματς που δίνουν φάουλ στον Σπανούλη με τη μπάλα στα court seats, το καθαρό καλάθι του Τόμσον στο 36' το οποίο ακύρωσαν για βήματα, το αντιαθλητικό στον Πρίντεζη, το 3ο φάουλ σε ΜακΛιν και Μιλουτίνοφ.

Στο θέμα των ψηλών όμως έχω ένσταση. Ο Σέρβος συνεχίζει να είναι παντελώς επιπόλαιος, χωρίς ίχνος συγκέντρωσης και τα 4 από τα 5 φάουλ του εκτός από κανονικά άγγιξαν και το όριο της ανοησίας (τα δύο τελευταία). Το ίδιο και δύο αχρείαστα φάουλ του ΜακΛιν.

Το χειρότερο των διαιτητών ήταν το ύφος κι οι αντιδράσεις τους. Όχι οι αποφάσεις τους. Αναστόπουλος και Παναγιώτου είχαν το ειρωνικό ύφος του στυλ «θα δεις τι θα πάθεις». Αυτό ήταν που τρέλανε τους παίκτες και έκαναν τις συγκεκριμένες δηλώσεις περί νοημοσύνης και βελτίωσης τους.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Ο Ολυμπιακός έδειξε σημάδια αντίδρασης, έπαιξε πολύ καλύτερη άμυνα, είχε καλές ιδέες στην επίθεση στο πρώτο ημίχρονο και πάνω σε αυτά τα στοιχεία θα πρέπει να συνεχίσει. Το άσχημο είναι πως στην επίθεση του δευτέρου ημιχρόνου προβλημάτισε έντονα και για μία ακόμη φορά δεν πήρε τίποτα από τους ξένους του ως προς την παραγωγικότητα και το σκοράρισμα.

Υποτίθεται πως παίρνεις ξένους για να κάνουν τη διαφορά...

Αν στον Ολυμπιακό μείνουν στη διαιτησία και ξεχάσουν όσα τους απασχολούν μόνο χειρότερα θα τα κάνουν τα πράγματα. Να κοιτάξουν να βελτιωθούν, να αλλάξουν τη ψυχολογία τους και να νικήσουν τη Φενέρμπαχτσε. Να κάνουν κάτι και με τον Ρίβερς. Δεν είναι καθόλου αστείο πλέον. Ο Αμερικανός έχει «πελάτη» την άμυνα του Ολυμπιακού. Να δουν και τα τραγικά τελευταία δεκάλεπτα που η επίθεση δεν... στρίβει. Να δουν το θέμα της αυτοπεποίθησης. Πολλά πρέπει να δουν.

ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟ

Η απομάκρυνση του Μαρμαρινού δεν έγινε γιατί αυτός ήταν η πηγή του κακού. Γνωρίζουν μόνο όσοι είναι μέσα στην ομάδα τι έφταιξε. Σίγουρα δεν ήταν η αγωνιστική εικόνα ο λόγος ή η κακή δουλειά που έκανε στο βίντεο ως συνεργάτης.

Η συγκεκριμένη απόφαση δείχνει πως οι Αγγελόπουλοι στηρίζουν απόλυτα τον Σφαιρόπουλο αυτή τη στιγμή. Τα αδέρφια έτσι έχουν μάθει να διοικούν και να διαχειρίζονται καταστάσεις. Σωστό η λάθος θα μας το δείξει ο χρόνος.

Αν υπάρξει αλλαγή στο άμεσο μέλλον θα έχει να κάνει με παίκτη και όχι με προπονητή. Αυτά όπως είναι η κατάσταση στις 29 Ιανουαρίου.

Πιστεύω πως αυτός θα είναι ο Τόμπσον κάτι που θεωρώ εντελώς άδικο. Ο Αμερικανός δεν χρησιμοποιείται σωστά (κατ' εμέ πάντα) και δεν έχει την ευκαιρία να δείξει αν μπορεί ή όχι. Στο ντέρμπι έπαιξε 12 λεπτά σπαστά και στο πρώτο πεντάλεπτο έκανε μόνο πάνω κάτω χωρίς καν να ακουμπά τη μπάλα.

ΥΓ: Τελικός το ματς με τη Φενέρμπαχτσε. Απαραίτητη η νίκη.

ΥΓ 2: Στήριζα την απόφαση του Λοτζέσκι να πάει στον Παναθηναϊκό από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός δεν ασχολήθηκε μαζί του και είναι επαγγελματίας χωρίς άλλη (καλή) πρόταση στα χέρια του. Με το tweet του έχασε τον σεβασμό μου. Προφανώς και ο ίδιος θα φάει κανονικά το βράδυ μετά την άποψή μου, αλλά ήθελα να την εκφράσω.

ΥΓ 3: 46 πόντους από τους παγκίτες ο Παναθηναϊκός, 19 ο Ολυμπιακός

ΥΓ 4: Αλλού για αλλού ο Μιλουτίνοφ... ξανά.

ΥΓ 5: Η ΕΟΚ έχασε το δικαστήριο με τους 4 διαιτητές της Euroleague και σύντομα θα κληθεί να τους αποζημιώσει με εξαψήφια νούμερα. Ελπίζω να ξέσπασε...

ΥΓ 6: Η επιτυχία από την αποτυχία χωρίζονται από μία κλωστή. Από μία νίκη ή μία ήττα. Από ένα ριμπάουντ, από ένα λάθος, από μία βολή, από μία άμυνα. Η ομάδα μου δίνει την αίσθηση πως χρειάζεται ένα «κλικ». Θα είναι ευκολότερο να το κάνει με τον κόσμο στο πλευρό της κι όχι απέναντί της.

ΥΓ 7: «That's a team, gentlemen and either we heal now, as a team, or we will die as individuals»- Al Pacino, Any Given Sunday (Αυτό σημαίνει ομάδα κύριοι, ή βρίσκουμε λύση τώρα ως ομάδα ή θα πεθάνουμε ατομικά ο καθένας)