Κούραση, αστοχία και λειψανδρία

Η ΑΕΚ νίκησε τον Ολυμπιακό και της αξίζουν συγχαρητήρια για αυτό. Δεν έχει σημασία ποιους «ερυθρόλευκους» παίκτες βρήκε απέναντί της, δεν τους τραυμάτισε κάποιος παίκτης της.

Επίσης δεν ευθύνεται η ΑΕΚ που οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν 45 λεπτά πριν 41 ώρες με τη Ρεάλ και όχι 40'. Ένα επιπλέον πεντάλεπτο είναι απίστευτα επιβαρυντικό για το σώμα κάθε αθλητή.

Κάθε μέρα και νέα μία νέα έκπληξη* σε περιμένει στο Ημερολόγιο Προσφορών* (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Η ΑΕΚ δεν έπαιξε σπουδαίο μπάσκετ, ούτε καν καλό δε θα το χαρακτήριζα, ωστόσο εκμεταλλεύτηκε απίστευτα κάθε δεδομένο που εμφανιζόταν εις βάρος του αντιπάλου της κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Και αυτό δε μπορεί παρά να αποτελεί παράσημο για αυτήν...

Η ΑΕΚ νίκησε γιατί εκμεταλλεύτηκε τα παραπάνω δεδομένα, γιατί έμεινε ψύχραιμη στο τελευταίο λεπτό και γιατί έπαιξε σπουδαία άμυνα.

Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε για τρεις λόγους. Κούραση, αστοχία, λειψανδρία.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΤΕΣ

Αξίζει να ασχοληθείς με τον νικητή. Η ΑΕΚ μετά τον Παναθηναϊκό βρήκε ταλαιπωρημένο και τον Ολυμπιακό. Δε θέλω να στεναχωρήσω τους φίλους της, αλλά δεν έχουν σχέση με τις δύο ομάδες της Euroleague. Δέκα ματς να παίξουν, δύο θα πάρουν.

Της αξίζουν όμως συγχαρητήρια γιατί εκμεταλλεύτηκαν την κούραση του ταξιδιού των «πράσινων» στη Βιτόρια (δεν ταξίδεψαν με τσάρτερ) και αυτή του Ολυμπιακού από τη δύσκολη αναμέτρηση με τους Μαδριλένους.

Σε κακό «φεγγάρι» βρέθηκαν και πληγώθηκε ο εγωισμός τους κάτι που φαίνεται κυρίως από τους Έλληνες παίκτες. Λαρεντζάκης, Σάκοτα, Μαυροειδής, Ξανθόπουλος έδωσαν τα πάντα έχοντας επίγνωση της κατάστασης σε σχέση με τους ξένους συμπαίκτες τους.

Η άμυνα ήταν εκεί την ώρα που έπρεπε, πίεσε στο τέλος αρκετά στην περιφέρεια και αυτή ουσιαστικά ήταν που ευθύνεται για τα λάθη του Ολυμπιακού στο τέλος.

Ο Σπανούλης δεν έκανε μόνος του λάθος πάσα, κάποιος τον ανάγκασε για αυτό.

ΤΑ ΤΡΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ «ΠΛΗΓΩΣΑΝ» ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ

Κούραση. Όταν δεν μπορεί το σώμα τότε ακολουθεί και το πνεύμα. Οι Πειραιώτες εμφανίστηκαν χωρίς συγκέντρωση με το 22-10 να τα λέει όλα. Κακές επιλογές στην επίθεση, αργές επιστροφές στην άμυνα, λάθος περιστροφές κι εκνευρισμός από τον εύκολο τρόπο που σφύριζαν φάουλ οι διαιτητές.

Η κόπωση λοιπόν ήταν συσσωρευμένη, επηρέασε πάρα πολύ το μυαλό και όταν αυτά τα δύο δε λειτουργούν τότε φυσικό επακόλουθο είναι τα λάθη.

Αστοχία. Η άμυνα της ΑΕΚ ρίσκαρε αφήνοντας αρκετά σουτ πίσω από τα 6.75 στον Ολυμπιακό. Οι Πειραιώτες τα «έσπασαν» με 6/29, αλλά το κακό ήταν πως από τα 26 (τα τρία τελευταία ήταν αναγκαστικά κακές επιλογές) τουλάχιστον τα 20 ήταν ελεύθερα. Ειδικά αυτά του Παπανικολάου και του Τόμπσον τα οποία προέκυψαν από πάσα στην weak side (αδύνατη πλευρά).

Όταν δε βάζεις σουτ από μακριά, τόσο περισσότερο κλείνει η άμυνα.

Τι να σου κάνει ένας ΜακΛιν. Θα περάσει μία, θα περάσει δύο, θα περάσεις τρεις και μέχρι εκεί.

Λειψανδρία. Ο Ολυμπιακός διαθέτει στο ρόστερ του 4+1 τεσσάρια. Ο +1 είναι ο Τιλί που είναι τραυματίας. Πρίντεζης off, Αγραβάνης off, Παπαπέτρου off, Ουίλτζερ παίκτης δεν υπάρχει κι αναγκαστικά έπαιξε ο Σφαιρόπουλος με τον Παπανικολάου στο «4».

Η απουσία του Μιλουτίνοφ έδωσε υπερβολικά πολύ χρόνο στον ΜακΛιν ο οποίος κουράστηκε δικαιολογημένα και από ένα σημείο κι έπειτα δε μπορούσε να προσφέρει όσα ήθελε κι όσα έκανε μέχρι το 35'.

Όταν αντιμετωπίζεις τόσα προβλήματα οφείλουν οι υπόλοιποι να κάνουν step up, να βγουν μπροστά. Κάτι τέτοιο δε συνέβη κι ήρθε η ήττα. Ρόμπερτς, Σπανούλης, Τόμπσον ήθελαν, αλλά δε μπορούσαν και τα πολλά φάουλ που έκαναν τους έβγαλαν εκτός ρυθμού. Τα ίδια και για τον Παπανικολάου χωρίς το πρόβλημα με τα φάουλ όμως.

ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΓΙΝΕΤΑΙ BREAK

Τα τελευταία τρία χρόνια που ο Ολυμπιακός έιχε πλεονέκτημα στους τελικούς, επέμενα πως δεν παίζει τον παραμικρό ρόλο. Τα τελευταία χρόνια γίνεται ένα τουλάχιστον break στους τελικούς. Ο Ολυμπιακός νικάει στο ΟΑΚΑ κι ο Παναθηναϊκός στο ΣΕΦ.

Βαθμολογικά δεν παίζει ρόλο η ήττα. Το αντίθετο θα έλεγα μάλιστα.

Θα τολμήσω να συνδέσω την ήττα από την ΑΕΚ με τον τελικό Κυπέλλου και θεωρώ πως αυξήθηκαν πλέον οι πιθανότητες νίκης των «ερυθρόλευκων». Εξ όσων γνωρίζω πως σκέφτονται και πως λειτουργούν μάλλον στα «Δύο Αοράκια» θα θυμηθούν το αποψινό αποτέλεσμα και θα πεισμώσουν.

Είναι κάτι σαν κι αυτό που γράφω πως «την ΤΣΣΚΑ τη νικάς μία φορά», έτσι και για την ΑΕΚ, «τον Ολυμπιακό τον νικάς μία φορά».

Και δεν το λέω για κακό, απλά αυτό έχει διδάξει η πρόσφατη ιστορία.

ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ;

Χωρίς να είμαι ιατρός και χωρίς να έχουν γίνει οι απαραίτητες εξετάσεις πιστεύω πως στη Μπάμπεργκ δε θα παίξει σίγουρα ο Αγραβάνης, οι άλλοι τρεις είναι αμφίβολοι με τον Παπαπέτρου και Μιλουτίνοφ να έχουν αρκετές πιθανότητες.

Για τον Πρίντεζη δεν ξέρω...

ΥΓ: Ο Σπανούλης έκανε πράγματα υπερβάλλοντας, θέλοντας να βοηθήσει όσο μπορούσε και οδηγήθηκε σε πολλά λάθη. Αν ήταν στο παρκέ ο Πρίντεζης, αν ήταν καλός ο Ρόμπερτς δε θα τα έκανε γιατί δε θα χρειαζόταν να τα κάνει.

Προσπάθησε να πάρει την ομάδα πάνω του.

Προτιμώ αυτό που έκανε ο Σπανούλης από αυτούς που κρύβονται ειδικά όταν προέρχονται από σοβαρό τραυματισμό.

ΥΓ 2: Σεμιναριακού επιπέδου η διαιτησία των Σχινά, Μάνου (αν και δεν πρόλαβε να σφυρίξει πολύ) και Ανδρικόπουλου.

ΥΓ 3: Αν μου έλεγαν έναν παίκτη που θα ήθελα στον Ολυμπιακό από την ΑΕΚ θα επέλεγα τον Λαρεντζάκη. Καλός στην επίθεση, έχει μάθει κάπως να διαβάζει καταστάσεις, σκληρός στην άμυνα, παίρνει ριμπάουντ (7 μάζεψε) και κυρίως έχει σημαντικά περιθώρια βελτίωσης. Αν στην ΑΕΚ θέλουν να δίνουν χρόνο συμμετοχής στον Μπάρλοου και στον Χάρις είναι δικαίωμα τους, αλλά είναι και λίγο κρίμα.