Τέλος καλό, άσπρα μαλλιά

Επτά λεπτά πριν το τέλος του αγώνα, ο Παναθηναϊκός έμοιαζε να παραπατάει στο παρκέ, η εξέδρα ήταν περίεργα σιωπηλή, τα μάτια των Λιθουανών γυάλιζαν και η πρεμιέρα έδειχνε να εξελίσσεται σε στραπάτσο μνημειωδών διαστάσεων.

Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ένας μαραθωνοδρόμος στο ξεκίνημα της κούρσας είναι να μπουρδουκλωθεί και να φάει τα μούτρα του πριν ακόμη συμπληρωθεί το πρώτο χιλιόμετρο.

Πιθανή ήττα από τη Ζαλγκίρις θα έφερνε απώλεια στήριξης σε όλα τα επίπεδα: βαθμολογικό, αγωνιστικό, ψυχολογικό, πνευματικό. Και έρχεται και ντέρμπι με τον Ολυμπιακό!

Τώρα που απέφυγε το στραπάτσο, ο Παναθηναϊκός θα πάει ξένοιαστος στο Φάληρο και ακόμα πιο ξένοιαστος στη Μόσχα. Εάν πρέπει να δούμε την πραγματικότητα με κυνικό βλέμμα, οι "πράσινοι" δεν έχουν πολλά να χάσουν από τα δύο ντέρμπι της ερχόμενης εβδομάδας.

Στο 59-59, οι παίκτες του Πεδουλάκη έδειχναν πελαγωμένοι στο παρκέ, απέναντι σε έναν αντίπαλο που έμοιαζε σαν να είχε δανειστεί τη φαιά ουσία του Σάρας. Η άμυνα ήταν προβληματική, η οργάνωση του παιχνιδιού άγνωστη λέξη, το ηθικόν κάθε άλλο παρά ακμαιότατον.

Για καλή τύχη του Παναθηναϊκού, το μπάσκετ παιδικής χαράς είναι το ένα πράγμα που κάνει καλά ο Νίκος Παππάς. Τα δύο απανωτά σουτ που ανέλαβε ο αινιγματικός γκαρντ χωρίς να αλλάξει μία πάσα ήταν εκτός συστήματος, εκτός λογικής, εκτός ισορροπίας και εκτός πραγματικότητας.

Πήγαν όμως μέσα, οπότε πάσα αντίρρηση παυσάτω. Το σκορ έγινε 65-59 και τα ποδάρια των Λιθουανών λύγισαν. Τι πειράζει που άσπρισαν περισσότερο τα μαλλιά του Πεδουλάκη;

Εάν οι προβολείς έπεσαν στον Παππά, ο πραγματικός ήρωας του Παναθηναϊκού ήταν ο Σίνγκλετον, ο οποίος πήρε στην δ' περίοδο μαζεμένες ρεβάνς για τα χουνέρια που του σκάρωσαν νωρίτερα οι Καβαλιάουσκας-Μότουμ.

Ο Αμερικανός, που βρίσκεται σε καλύτερο αγωνιστικό ρυθμό από τους συμπαίκτες του ένεκα Κίνας, κέρδισε 5 πολύτιμα επιθετικά ριμπάουντ (τα 3 μαζεμένα όταν η ομάδα χρειαζόταν ένεση πάθους), απείλησε από μακριά όταν οι υπόλοιποι εκτόξευαν τούβλα, εμφανίστηκε προσηλωμένος όταν έλαβε εντολή για άμυνα με αλλαγές και βοήθησε στην κυκλοφορία της μπάλας με τις 3 ασίστ που μοίρασε.

Η τελευταία ήταν πραγματικό ποίημα για ψηλό παίκτη, μία πάσα 25 μέτρων από το ένα καλάθι στο άλλο όταν οι Λιθουανοί πίεζαν. Ο Μπουρούσης μάζεψε τη μπάλα κάπως έκπληκτος και έγραψε ανενόχλητος το 71-67.

Η απόφαση του Πεδουλάκη να βάλει τους δύο ψηλούς του μαζί στο γήπεδο μετά το τάιμ-άουτ (στο 69-67) ήταν ένα μικρό ματ, σε μία βραδιά πολύ δύσκολη και για τον ίδιο τον Αργύρη.

Στο δίλεπτο που ακολούθησε, το επί μέρους σκορ ήταν 8-1 και η Ζαλγκίρις είπε "τετέλεσται" σε κάποια παράξενη γλώσσα της Βαλτικής. Η τελική στατιστική δίνει 25:18 συμμετοχής στον Σίνγκλετον και 17:27 στον Μπουρούση. Οι 0 ασίστ του τελευταίου λένε πολλά για την εικόνα του αποψινού Παναθηναϊκού.

Είναι νομίζω οφθαλμοφανές, ότι οι "πράσινοι" χρειάζονται ενίσχυση στην περιφερειακή τους γραμμή. Μπορεί να απέφυγαν το πατατράκ (όπως το απέφυγαν με την ψυχή στα δόντια η Φενέρ, η Μπαρτσελόνα, η Αρμάνι, η Βασκόνια, η Νταρουσάφακα...), αλλά δεν πρόκειται να φτάσουν πολύ μακριά με τέτοιο έλλειμμα δημιουργίας.

Ο Παππάς οργανώνει κυρίως για τον εαυτό του, ο Φελντίν και οι άλλοι για κανέναν. Μία κίνηση είναι επιβεβλημένη, αλλά ίσως όχι αρκετή. Ο αυτοτραυματισμός του Τζέιμς δημιούργησε στην ομάδα μεγαλύτερη πρόβλημα απ'όσο φανταζόταν το γυμνό μάτι.