Τα... φιλημένα χέρια του Κουκ!

Mια παλιά ελληνική παροιμία λέει «χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις, φίλα το» και το νόημα της επιβεβαιώνεται απολύτως στην περίπτωση του Παναθηναϊκού Superfoods.

To εννοώ αυτό διότι κατά την τρέχουσα περίοδο οι «πράσινοι» φρόντισαν να μαζέψουν και να φιλήσουν χέρια που θα ήθελαν να τα δαγκώσουν στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά δεν μπόρεσαν. Χέρια που αποδείχθηκαν μαχαίρια!

Είτε σκοπίμως συνέβη τούτο, είτε από συμπτώσεις, το εφετινό ρόστερ του Παναθηναϊκού βρίθει τέτοιων παικτών και από... καραμπόλα προχθές προστέθηκε άλλος ένας: ο Ομάρ Κουκ ο οποίος θα έχει πάντοτε να θυμάται και να καμαρώνει για το κατόρθωμα που πέτυχε το βράδυ της 23ης Φεβρουαρίου του 2012...

Τι συνέβη εκείνο το βράδυ; Η Αρμάνι Μιλάνο άλωσε το ΟΑΚΑ νικώντας τον Παναθηναϊκό με 67-58, χοροστατούντος του Κουκ, ο οποίος (όνομα και πράμα) «μαγείρεψε» δώδεκα καλάθια για τους συμπαίκτες του. Οι 12 ασίστ που μοίρασε αποτελούν το καλύτερο ατομικό ρεκόρ του και το έκτο καλύτερο στα χρονικά της Ευρωλίγκας, όπου την πρωτοκαθεδρία έχει από τις 12 Νοεμβρίου του 2015 (Μπάγερν Μονάχου-Ερυθρός Αστέρας) ο Στέφαν Γιόβιτς με 19.

Σε αυτόν τον αγώνα ο Κουκ έπαιξε 35 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα και εκτός από τις 12 τελικές πάσες, «έγραψε» επίσης οκτώ πόντους (2/5 τρίποντα, 2/2 βολές), δυο ριμπάουντ και δυο κλεψίματα.

Από τους παίκτες που αγωνίζονταν τότε στον Παναθηναϊκό (του Ομπράντοβιτς), ο οποίος έφτασε στο Φάιναλ Φορ της Πόλης, παρόντες στο τωρινό ρόστερ είναι ο Νικ και ο Πατ Καλάθης, ωστόσο η πλάκα βρίσκεται αλλού: συμπαίκτες του Κουκ εκείνη τη σεζόν στην Αρμάνι Μιλάνο ήταν ο αρχηγός του τωρινού Παναθηναϊκού, Αντώνης Φώτσης, ο μέχρι πρότινος ταξικός εχθρός των «πρασίνων» Γιάννης Μπουρούσης και ο πρώην φόργουορντ της ΑΕΚ, Μαλίκ Χέρστον!

Μπορεί ο Κουκ να είναι συγκάτοχος της έκτης καλύτερης επίδοσης στην κατηγορία των ασίστ σε έναν αγώνα, ωστόσο βρίσκεται σε πολύ πιο περίοπτη θέση στον μέσο όρο του, αλλά αδικείται από το γεγονός ότι υστερεί σε ματς έναντι των μεγάλων «σερβιτόρων» στα χρονικά της διοργάνωσης: σε αυτή την κατηγορία ανεβαίνει στο Νο 2 με 5.1 τελικές πάσες (544 σε 105 αγώνες) έναντι 5.5 του Γάλλου πόιντ γκαρντ της Αναντολού Εφές Τομά Ερτέλ (616 σε 111 ματς), ενώ τρίτος κατατάσσεται ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ με 4.6 (756 σε 163).

Παρεμπιπτόντως στην κορυφή σε σύνολο ασίστ στην ιστορία τηε Ευρωλίγκας βρίσκεται πάντοτε ο Δημήτρης Διαμαντίδης με 1.255 σε 278 αγώνες (μέσος όρος 4.5) και ακολουθούν ο Θοδωρής Παπαλουκάς με 977 σε 252 (μ.ό 3.8) και ο Βασίλης Σπανούλης με 956 σε 221 αγώνες (μ. ό 4.3). Σε λίγες αγωνιστικές ο αρχηγός του Ολυμπιακού αναμένεται να γίνει ο δεύτερος ... χιλίαρχος, ενώ ο επόμενος που θα περάσει αυτό το φράγμα θα είναι ο Μίλος Τεόντοσιτς, ο οποίος έχει μοιράσει 929 ασίστ σε 208 ματς.

Έρχεται λοιπόν στην Ελλάδα ο Κουκ που είναι ο τρίτος με αυτό το επώνυμο (μετά τον Αντονι του ΠΑΟΚ τη σεζόν 1989-90 και τον Ντέρεκ στο περυσινό Ρέθυμνο) και εντάσσεται στον Παναθηναϊκό, όπου θα συναντήσει άλλους 5+1 παίκτες οι οποίοι στο παρελθόν υπήρξαν δήμιοι της τωρινής ομάδας τους: τον Κρις Σίνγκλετον με τη Λοκομοτίβ Κουμπάν, τον Γιάννη Μπουρούση και τον Μάικ Τζέιμς (με τη Λαμποράλ Κούτσα), τον Ντεμέτρις Νίκολς (με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στα πλέιοφς της σεζόν 2014-15) και τον Νίκο Παππά (με τον Πανιώνιο).

Αυτοί είναι πέντε, όσο για τον +1, που ανέφερα προηγουμένως, η σχέση είναι έμμεση, αλλά συγγενική και μάλιστα εξ αίματος: ο Κέι Σι Ρίβερς είναι ανιψιός του Μπάιρον Ντίνκινς, ο οποίος τη σεζόν 1995-96 ως παίκτης του Πανιωνίου «σκότωσε» με οκτώ τρίποντα στη Νέα Σμύρνη τον Παναθηναϊκό. Λίγους μήνες αργότερα ο Αμερικανός γκαρντ μετακόμισε στους «πράσινους» με επταπλάσιο κασέ και συνάμα έγινε η «πέτρα του σκανδάλου» για τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς και τον Ντούσαν Ιβκοβιτς, οι οποίοι, για τα μάτια του, τσακώθηκαν άγρια και λίγο έλειψε να παίξουν ξύλο στο περιθώριο μιας εκδήλωσης της σερβικής πρεσβείας!

Σε αυτή την ίδια κατηγορία των... χεριών που ο Παναθηναϊκός πρώτα τα είδε να τον δαγκώνουν, εν συνεχεία τα φίλησε, τα χρύσωσε και τα έκανε δικά του, προϋπήρξαν αρκετοί παίκτες, οι οποίοι (δεδομένου κιόλας ότι οι εξάκις πρωταθλητές Ευρώπης γνωρίζουν λιγοστές ήττες κάθε σεζόν) το παινεύονται ότι συνέβαλαν σε αυτές ως αντίπαλοι του! Η εάν δεν γεύθηκαν το νέκταρ της νίκης με τις προηγούμενες ομάδες τους, τουλάχιστον άφησαν έντονα τα αποτυπώματα τους και επένδυσαν πάνω στις εμφανίσεις τους για να φορέσουν στο καπάκι ή αργότερα τη φανέλα με το τριφύλλι.

Στα πρόχειρα ανάμεσα στους προερχόμενους από ομάδες της Ευρωλίγκας παίκτες, πρώτος που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Ντρου Νίκολας (Εφές Πίλσεν) με αλησμόνητη τη δήλωση του Θανάση Γιαννακόπουλου ότι «με είχε πληγώσει, αλλά τώρα θα πληγώνει άλλους για πάρτη μας». Στην ίδια κατηγορία ανήκουν επίσης ο Αριελ Μακ Ντόναλντ (Μακαμπί Τελ Αβίβ, ΜVP στο Φάιναλ Φορ της Σουπρολίγκας στο Παρίσι το 2001), ο Γιάκα Λάκοβιτς (Κρκα Νόβο Μέστο), ο Νταμίρ Μουλαομέροβιτς (Εφές Πίλσεν), ο Ραμούνας Σισκάουσκας (Μπενετόν Τρεβίζο), ο Βλάντο Στσεποάνοβιτς (Μπουντούτσνοστ Ποντγκόριτσα), ο Νίκολα Πέκοβιτς (Παρτίζαν Βελιγραδίου), ο Αλεκς Μάριτς (Παρτίζαν Βελιγραδίου), ο Ντούσαν Κέτσμαν (Παρτίζαν Βελιγραδίου), ο Ντέηβιν Λόγκαν (Πρόκομ), ο Ρομέιν Σάτο (Μοντεπάσκι Σιένα) κοκ.

Δεν λείπουν από αυτή τη λίστα και παίκτες ελληνικών ομάδων οι οποίοι είχαν επιδώσει τα διαπιστευτήρια τους ως αντίπαλοι του Παναθηναϊκού στον οποίο μετακόμισαν αργότερα και μάλιστα πρόκειται για εξέχοντες και επιφανείς: Γιώργος Κολοκυθάς (Σπόρτιγκ), Νίκος Γκάλης (Αρης), Παναγιώτης Γιαννάκης (Αρης), Φάνης Χριστοδούλου (Πανιώνιος, εξ ου και το σύνθημα «Φάνη βαζέλα, πέτα τη φανέλα»), Δημήτρης Διαμαντίδης (Ηρακλής), Βασίλης Σπανούλης (Μαρούσι), Λάζαρος Παπαδόπουλος (Ηρακλής), Κώστας Μίσσας (Πανιώνιος), Τομ Κάππος (Σπόρτιγκ), Μηνάς Γκέκος (Αρης), Ζάρκο Πάσπαλι (Ολυμπιακός), Στόγιαν Βράνκοβιτς (Αρης), Κώστας Παταβούκας (ΑΕΚ, ως μέλος της περιβόητης συμμορίας των Μοϊκανών), Ιμπραήμ Κουτλουάι (ΑΕΚ, μετά τον τελικό Κυπέλλου του 2001), Γιώργος Καράγκουτης (Πανιώνιος), Γιώργος Καλαϊτζής (Πανιώνιος), Κένεντι Γουίνστον (Πανιώνιος), Στράτος Περπέρογλου (Πανιώνιος), Ιαν Βουγιούκας (Ρέθυμνο), Αλέξης Κυρίτσης (Μαρούσι), Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς (Πανιώνιος), Νίκος Χαζτηβρέττας (Ηρακλής), Κώστας Τσαρτσαρής (Νήαρ Ηστ, Περιστέρι), Δήμος Ντικούδης (ΑΕΚ, ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Δημήτρης Παπανικολάου (Ολυμπιακός), Νίκος Μπουντούρης (ΠΑΟΚ), Γιώργος Μπαλογιάννης (ΠΑΟΚ), Λουκάς Μαυροκεφαλίδης (Μαρούσι, Ολυμπιακός), Τζόνι Ρότζερς (Ολυμπιακός) κοκ.

Α, για να μην το ξεχάσω: σε αυτή τη λίστα μπορεί ανέτως να συμπεριληφθεί και ο Αργύρης Πεδουλάκης, ο οποίος στις 4 Ιουνίου του 2003 στα Πατήσια ως προπονητής του Περιστερίου υπήρξε ο ηθικός αυτουργός της μοναδικής εντός έδρας ήττας του Παναθηναϊκού σε εντός έδρας ημιτελικό. Τον ρόλο του φυσικού αυτουργού έπαιξε τότε ο Μιχάλης Πελεκάνος, ο οποίος εκτέλεσε εν ψυχρώ τους «πράσινους» με τρίποντο στην εκπνοή και έγραψε το 82-85, ωστόσο οι «πράσινοι» απάντησαν με δυο απανωτές νίκες, προκρίθηκαν στη σειρά των τελικών και στέφθηκαν πρωταθλητές.

ΥΓ: Χωρίς να ψάξω ενδελεχώς την υπόθεση με τους θύτες του Παναθηναϊκού, οφείλω να αναφέρω τρεις από δαύτους που ενώ προκάλεσαν πάταγο, εν τούτοις δεν τον εξαργύρωσαν με μια μεταγραφή στο... θύμα τους: Ο πρώτος χρονικώς είναι ο Γεωργιανός Ζάζα Πατσούλια ο οποίος, άσημος ων, συστήθηκε στη διεθνή πιάτσα όταν ως παίκτης της Ούλκερ καθάρισε τους «πράσινους» στην Πόλη. Ακολούθησε ο Δημήτρης Μαυροειδής που έβαλε δέκα ίδια καλάθια σε επιθέσεις pick n’ roll και οδήγησε το Μαρούσι στην άλωση του ΟΑΚΑ. Ο τρίτος αποτελεί τον εγκυκλοπαιδικό ορισμό του «serial killer» των «πρασίνων»: πρόκειται για τον Βασίλη Σίμτσακ, ο οποίος έχει πανηγυρίσει έξι νίκες επί του Παναθηναϊκού ως παίκτης πέντε διαφορετικών ομάδων (ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Καβάλα, Ικαρος Καλλιθέας, Αρης) μέσα σε εννέα χρόνια!