Ένα στρώμα από πούπουλα

Μετά την ήττα της Εθνικής από την Κροατία και το άδοξο φινάλε του Προολυμπιακού τουρνουά, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έκανε κάτι που οι ένδοξοι προκάτοχοί του απέφευγαν συστηματικά: βγήκε πρώτος στις κάμερες (τις οποίες ως τότε απέφευγε σε βαθμό κακουργήματος…) και ανέλαβε την ευθύνη για την ήττα. «Εγώ φταίω», δήλωσε και ξαναδήλωσε, σε όλους τους τόνους. Έχω κρατήσει την ομολογία του στο κινητό μου και πότε πότε τη βλέπω για να βεβαιωθώ ότι δεν την ονειρεύτηκα.

Αμέσως μετά, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα και έμπηξε δεύτερο καρφί στο μάτι των αδικαιολογήτως απόντων. «Δεν έδωσα τόσο αγώνα στην Αμερική μόνο για να με αφήσουν να παίξω φέτος. Θα έλθω και του χρόνου, για το Ευρωμπάσκετ».

Στο τέλος, μπήκε στα αποδυτήρια και είπε τα ίδια πράγματα στους συμπαίκτες του. Ορισμένοι από αυτούς τον κοιτούσαν με ανοιχτό το στόμα. «Αγόρι μου, είσαι λίγο μαλάκας, αλλά μπράβο σου», θρυλείται ότι του είπε ένας από τους (λίγους) παλαιούς.

Και, πράγματι, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι λίγο μαλάκας. Διότι θα μπορούσε να αράξει με τις σαγιονάρες του στο Μιλγουόκι και να κόβει βόλτες με το αίσθημα την ώρα του αγώνα, όπως έκαναν -χωρίς να νοιάζονται για τη λειψανδρία ή για το μέγεθος της πρόκλησης- τουλάχιστον τέσσερις από εκείνους που θα μπορούσαν να παίξουν στο Τορίνο (και δεν εννοώ φυσικά τους τραυματίες).

Θα μπορούσε να επικαλεστεί τις αντιρρήσεις των Μπακς και να αγνοήσει το κάλεσμα της Εθνικής ομάδας. Θα μπορούσε να μας σερβίρει ένα ωραίο παραμυθάκι, «εγώ έκανα ό,τι μπορούσα αλλά εκείνοι μουλάρωσαν», και να ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του.

Θα μπορούσε, τέλος, να ρίξει στο τραπέζι το επιχείρημα που δεν σηκώνει αντιρρήσεις: «Μου προσφέρουν συμβόλαιο 100 εκατομμυρίων και δεν σκοπεύουν να ρισκάρουν με την επένδυσή τους».

Σας είχα προειδοποιήσει εδώ και μήνες, ότι η επόμενη συμφωνία του Αντετοκούνμπο με τους Μπακς θα συνοδεύεται από 9 ψηφία. «Μάλλον κάνετε κάποιο λάθος», μου είχε γράψει ένας αναγνώστης. «Εννέα ψηφία σημαίνει 100.000.000 δολάρια μίνιμουμ».

Όχι, δεν ήταν λαθροχειρία από τον δαίμονα του τυπογραφείου. Η αντικειμενική αξία του 22χρονου Γιάννη ισοδυναμεί με 25 εκατομμύρια ετησίως. Δεκαπλάσια από την αντίστοιχη του κορυφαίου Έλληνα μπασκετμπολίστα και εκατονταπλάσια από εκείνη ορισμένων συμπαικτών του στην Εθνική Ελλάδας του 2016.

Εκατονταπλάσια!

«Εγώ θα παίξω στο Ευρωμπάσκετ», υπόσχεται ο άνθρωπος των 100.000.000 δολαρίων. «Φταίω για την ήττα από τους Κροάτες και θέλω να εξιλεωθώ». Τι λες, αγόρι μου; Είσαι ντιπ για ντιπ μαλάκας; Δεν φταίει ποτέ αυτός που πασχίζει και ιδρώνει στο γήπεδο, ριψοκινδυνεύοντας το μέλλον το δικό του και των παιδιών του.

Όταν ο Αντετοκούνμπο βάλει τη τζίφρα του στο νέο του, εγγυημένο συμβόλαιο, θα έχει εξασφαλίσει την αποπληρωμή του μέχρι το τελευταίο σέντσι, είτε συνεχίσει στους Μπακς είτε δοθεί σε άλλη ομάδα, είτε παίξει καλά είτε άσχημα, είτε γίνει Ολ-Σταρ είτε παρακατιανός, είτε μείνει υγιής είτε -ο μη γένοιτο- σπάσει τα πόδια του και τα χέρια του.

Εάν όμως είχε επιστρέψει από το Τορίνο σακατεμένος, θα έμενε ξεκρέμαστος για το μέλλον, με μοναδική παρηγοριά τα «ευχαριστώ» των λίγων Ελλήνων που ενδιαφέρονται στ’αλήθεια για την Εθνική ομάδα. Δεν θα του έφταναν ούτε για το ζήτω.

Στο κάτω κάτω της γραφής, άλλοι υστέρησαν απελπιστικά στους κρίσιμους αγώνες της Εθνικής την τελευταία διετία. Τους Ισπανούς, στη Λιλ, ο Γιάννης κόντεψε να τους νικήσει μόνος του. Και απέναντι στην Κροατία, στο Τορίνο, πάλευε σχεδόν αβοήθητος, απέναντι σε μία ομάδα που τον διάβασε σωστά και τον αντιμετώπισε αποτελεσματικά.

Πού ήταν οι κωλοπετσωμένοι και γαλουχημένοι σε μεγάλα ευρωπαϊκά ντέρμπι συμπαίκτες του; Οι μισοί βολόδερναν στο παρκέ σαν χλωμά φαντάσματα και οι άλλοι μισοί έπαιζαν με τα πιτσιρίκια τους στις αμμουδιές.

Το Ευρωμπάσκετ του 2017 είναι η μοναδική υποχρέωση της Εθνικής Ανδρών για την προσεχή διετία, αφού το καλοκαίρι του 2018 είναι νεκρό. Η προκριματική φάση θα γίνει στο Ελσίνκι, στη Ναπόκα-Κλουζ, στο Τελ Αβίβ και στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα διεξαχθεί ο τελικός γύρος.

Εάν ο Αντετοκούνμπο εμφανιστεί στις Φινλανδίες και στις Ρουμανίες, εγώ θα ντυθώ καρδινάλιος. Φορώντας τα ράσα μου και την τιάρα μου, θα πάω πρώτος στη μικτή ζώνη και θα του πω ότι, αγόρι μου, μπράβο σου, είσαι τελικά μαλάκας. Tι δουλειά έχεις εδώ;

Οποιοσδήποτε άλλος στη θέση σου, θα κολλούσε στο μέτωπο το συμβόλαιο των 100 εκατομμυρίων και θα κοιμόταν μέσα σε γυάλα, πάνω σε ένα στρώμα από πούπουλα. Πράσινα, στο χρώμα των δολαρίων που κέρδισε με το σπαθί του.

Η Ελλάδα χρωστάει πολλά στον Γιάννη, αλλά ο Γιάννης δεν της χρωστάει τίποτε απολύτως.