Και στο τέλος ένα λουλούδι

Σοβαρά; Μα, σοβαρά τώρα; «Ποτάμι πολιτισμού»; «Βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση»; «Επιτέλους ευχαριστηθήκαμε το μπάσκετ»; Μάλλον εγώ ζούσα σε κάποια εικονική πραγματικότητα τις τελευταίες δύο εβδομάδες, ή το μυαλό μου είναι θολό, πω πω πω πω, πω πω πω πω (που λέει και μια ψυχή). Άλλη εξήγηση δεν μπορώ να δώσω.

Το μπάσκετ που παίχτηκε στο παρκέ ήταν εξωπραγματικά καλό, αλλά όσα έγιναν στα πέριξ αποτελούν δυσφήμιση για το άθλημα, για τον αθλητισμό, για τους εμπλεκόμενους συλλόγους, για όλους όσοι χόρεψαν στο ετήσιο πανηγύρι των ζουρλών.

Ήταν, πράγματι, λίγο καλύτερα από πέρυσι. «Λίγο λιγότερο χειρότερα», που λέει μια δεύτερη ψυχή. Αυτό δεν σημαίνει ότι ισιώνει ο γυαλός ούτε ότι αρμενίζουμε ευθεία.

«Ναι, αλλά οι άλλοι είναι χειρότεροι». Η κλασσική υπεραπιστική γραμμή του νεοέλληνα. Όχι. Δεν είναι χειρότεροι οι άλλοι. Δεν υπάρχει καφρόμετρο. Όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη.

«Τηρουμένων των αναλογιών», θα έπρεπε να λέμε μετά από κάθε φράση. «Για τα ελληνικά δεδομένα». Ο απαραίτητος αστερίσκος, για να μη τρελαθούμε τελείως.

Για να φτάσουμε σε αυτό το –όχι ποτάμι, αλλά- ρυάκι πολιτισμού, χρειάστηκε να συνυπάρξουν το συγκινησιακά φορτισμένο φινάλε ενός μύθου του παγκόσμιου μπάσκετ, το οικογενειακό πένθος ενός από τους λίγους αθλητές που χαίρουν καθολικής αναγνώρισης, τα εκτυφλωτικά κατορθώματα ενός άλλους ημίθεου του αθλήματος, ο κίνδυνος βαριάς τιμωρίας προς τις πολλάκις υπότροπες ομάδες, οι εξαιρετικές παρά την απίστευτη δυσπιστία διαιτησίες, αλλά και τα χρήσιμα για την τήρηση της έννομης τάξης δευτερόλεπτα αποσβόλωσης που ακολουθούν ένα σβουριχτό buzzer-beater φιλοξενούμενης ομάδας.

«Συγκυρία συμπτωματικών συμπτώσεων», όπως θα έλεγε μία τρίτη ψυχή.

Αλλά όχι, πάει πολύ να βαυκαλιζόμαστε ότι ανακαλύψαμε ξαφνικά τον πολιτισμό και να συγχαίρουμε εαυτούς και αλλήλους για το σπουδαίο μας κατόρθωμα. Ζούγκλα ήταν αυτό που ζήσαμε τις 15-20 μέρες των μεγάλων και μικρών τελικών (και των ημιτελικών), ασχέτως αν κυκλοφορούσαν φέτος λιγότερα λιοντάρια.

* Υπήρξε ή δεν υπήρξε τσουνάμι χυδαιότητας και στα τέσσερα γήπεδα; Υβρίστηκαν εν χορώ μανάδες, σύζυγοι και οικογένειες, ναι ή όχι; Ενορχήστρωσαν γραβατωμένοι κύριοι τα συνθήματα, ναι ή όχι; Αναρτήθηκαν γιγάντια χουλιγκάνικα πανό στις κερκίδες (ιδίως του ΟΑΚΑ) ή μήπως έκαναν τα μάτια μου πουλάκια; Αντί να φιλοτεχνήσουν οι οπαδοί ένα μεγαλοπρεπές banner για το αντίο του Διαμαντίδη, αφιέρωσαν ώρες για τα επεισόδια της Λευκάδας...

* Προπηλακίστηκαν ή δεν προπηλακίστηκαν παίκτες, προπονητές και παράγοντες στα «κιτρινόμαυρα» ντέρμπι και στους ημιτελικούς; Μπουγελώθηκε ή όχι ο Λάσκαρης από ανενόχλητους φανατικούς στο ΟΑΚΑ; Εξαναγκάστηκε σε άτακτη φυγή ή μήπως ήταν κάποιος σωσίας του αυτός που αποχώρησε κακήν κακώς από το γήπεδο;

* Κυκλοφορούσαν φουσκωτοί μπράβοι στους διαδρόμους του ΣΕΦ πριν τον 3^ο τελικό, ναι ή όχι; Μήπως ήταν τίποτε φύλακες του Σταδίου και τους παρεξηγήσαμε τους ανθρώπους;

* Διαδόθηκαν ψευδείς ειδήσεις για τη δημιουργία ηφαιστειώδους κλίματος, ναι ή όχι; Ήταν ή δεν ήταν μούφα η διαρροή για «ύβρεις του Σπανούλη προς τον Θανάση Γιαννακόπουλο»; Την απάντηση ευτυχώς την έδωσαν οι ίδιοι, με τρόπο που δεν σηκώνει αμφισβητήσεις.

* Εκδόθηκαν ή όχι εμπρηστικές ανακοινώσεις –με πρωταγωνιστές αυτή τη φορά τους Αγγελόπουλους- πριν την έναρξη των τελικών;

* Εγκαταστάθηκαν ομάδες χουλιγκάνων πίσω από τους πάγκους των φιλοξενουμένων, ναι ή όχι; Έβρεξε πτύελα και αντικείμενα ή μήπως το ψιλόβροχο οφειλόταν σε κάποιο ασυνήθιστο βαρομετρικό χαμηλό κλειστού χώρου;

* Προστατεύτηκαν οι αθλητές από τους ασύδοτους φανατικούς των court side θέσεων ή αφέθηκαν στο έλεος των αφιονισμένων; Αναγκάστηκε ο Ολυμπιακός να τιμωρήσει κάποιον που έκανε απειλητική κίνηση ενάντια σε αντίπαλο παίκτη ή μήπως όχι; Είναι επαρκής τιμωρία ο αποκλεισμός από τις …πολυθρόνες;

* Στοχοποιήθηκαν ονομαστικά διαιτητές από διοικήσεις και οπαδικές εφημερίδες, ναι ή όχι; Εκδόθηκαν ανακοινώσεις ψεύτικης οργής σε βάρος δικαίων και (ιδίως) αδίκων, ναι ή όχι; Υπήρξαν παρεμβάσεις και εκβιαστικά αιτήματα προς την Ομοσπονδία των διαιτητών για τον ορισμό «ημετέρων» και των αποκλεισμό άλλων, ναι ή όχι;

* Επιχειρήθηκαν διαβήματα από διοικήσεις προς τα μέσα ενημέρωσης για δημοσιεύματα που θεωρήθηκαν υποτιμητικά ή μήπως ήταν αποκύημα φαντασίας όσα ζήσαμε τις τελευταίες ημέρες; Στο στόχαστρο βρέθηκαν περισσότεροι από ένας δημοσιογράφοι, περισσότερα από ένα μέσα ενημέρωσης, με πρωτοβουλία περισσότερων από έναν προέδρων και με ποικίλα αποτελέσματα. Λίγες είναι οι ομάδες που αρνούνται αυτό το «παιχνίδι».

* Tραμπουκίστηκαν από οπαδούς του Ολυμπιακού οι οπαδοί του Ολυμπιακού που αφελώς θέλησαν να φωτογραφηθούν με τους Διαμαντίδη-Φώτση, ναι ή όχι;

* Υπήρξε διοίκηση που απέσυρε τους φιλάθλους της από το γήπεδο σε μία προφανή –ποδοσφαιρικής λογικής- προσπάθεια εναρμόνισης με τις επιθυμίες των φανατισμένων οπαδών (κόντρα στο δικό της dna) ή μήπως ήταν εικονική πραγματικότητα το άδειο Αλεξάνδρειο;

* Πολιορκήθηκαν με απειλή ξυλοδαρμού οι δημοσιογράφοι και το συνεργείο της Nova στο ΟΑΚΑ μετά τον 4^ο τελικό, με αποτέλεσμα τη ματαίωση του post-game σχολιασμού, ναι ή όχι; Δέχθηκε επίθεση από οπαδούς της ΑΕΚ η κόρη του Γιώργου Αμερικάνου ή το είδα στον ύπνο μου;

* Τα λέιζερ δεν υπολογίζονται πλέον ως παρεκτροπές; Τα βεγγαλικά; Οι κροτίδες; Οι υπεράριθμοι; Έγινε έλεγχος στις πόρτες των γηπέδων ή μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δίνετε;

* Έγινε ή δεν έγινε επίθεση με πέτρες και καδρόνια στο κτίριο του ΣΚΑΙ (απέναντι από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας) την επόμενη μέρα του 4^ου τελικού; Εκτός αν ήταν τίποτε γιάπηδες που είχαν επιχειρηματικές διαφορές με τον Αλαφούζο οι δράστες…

* Απείλησε ο Παναθηναϊκός να αποχωρήσει από τους τελικούς σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη «σφαγή» του 2^ου τελικού ή δεν απείλησε; Πιθανότατα θα είχε πραγματοποιήσει την απειλή του, αν δεν υπήρχε η δαμόκλειος σπάθη μιας βαριάς και ασήκωτης τιμωρίας.

* Τιμωρήθηκαν ή όχι 4 αθλητές μετά το 2^ο ματς ΑΕΚ-Άρη για συμμετοχή σε επεισόδιο πάνω στο παρκέ; Αποβλήθηκαν ή όχι σχεδόν όλοι οι παίκτες και προπονητές των δύο ομάδων; Λοιδορήθηκαν ή όχι οι διαιτητές που στη συγκεκριμένη περίπτωση εφάρμοσαν κατά γράμμα τον κανονισμό;

Πού το είδατε, μωρέ, το φεστιβάλ αγάπης και συναδέλφωσης; Πώς είναι δυνατόν να δηλώνετε ικανοποιημένοι με τόσο λίγα; Τόσο εύκολα συμβιβαστήκατε με την παρακμή; Σε εσάς τους αθλητές και τους προπονητές μιλάω, τους μοναδικούς που έχουν τη δύναμη για να αντισταθούν σε αυτή την κατάντια.

Είναι αυτό τώρα «ευ αγωνίζεσθαι»; Αν μου έλεγε αλήθεια ο Μπαμπινιώτης στα νιάτα μου, «ευ» σημαίνει «καλώς»;

Σε ποιο ευνομούμενο κράτος θα έμεναν ατιμώρητα αυτά τα καμώματα;

«Βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση», θα σας πω την επόμενη φορά που θα σας εξυβρίσουν τη μάνα με χαμηλότερα ντεσιμπέλ. «Ποτάμι πολιτισμού», θα σχολιάσω αν σας πετύχει κατακέφαλα ογκωδέστερο αντικείμενο από τα περυσινά.

«Επιστροφή στην ομαλότητα», θα είναι ο τίτλος του κειμένου μου, μόλις κάποιος προεδράρας σας διατάξει να φύγετε από το γήπεδο για να κάνει το κομμάτι του. «Ας φιληθούμε στο στόμα», θα σας συμβουλεύσω όταν σας υποδεχθούν στα αποδυτήρια χούλιγκανς σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Αφού σας άρεσε αυτό που ζήσατε φέτος, χάνετε το δικαίωμα να διαμαρτυρηθείτε για ο,τιδήποτε φανεί πιο «λάιτ» από τις ακραίες παρεκτροπές παρελθόντων ετών. Δεν πειράζει κι αν σας μαυρίσουν στο ξύλο, αρκεί να σας προσφέρουν στο τέλος ένα λουλούδι.