Tης... αυτηνής το κάγκελο!

Πρώτα απ’ όλα ζητώ συγνώμη για το υπονοούμενο του τίτλου, που παραπέμπει σε εκείνο που αισχυνόμενοι λέγαμε πιτσιρικάδες...

Της επί χρήμασιν εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα!

Αλλά διάβολε, οι... παστρικές κάνουν μια δουλειά με απόλυτη επαγγελματική ευσυνειδησία, με τάξη, με την απαραίτητη περιποίηση και δεν αφήνουν κανέναν πελάτη τους παραπονεμένο, σε αντίθεση με τους δύο δεύτερους τελικούς της Βasket League, που απέδειξαν ότι τα θαύματα (των πρώτων) βαστάνε το πολύ τρία μερόνυχτα!

Από που να αρχίσω και που να τελειώσω, αυτό όντως είναι ένα πρόβλημα, διότι, διάβολε, εκτός από τα επαίσχυντα, υπάρχουν και εκείνα τα γεγονότα που μας κάνουν να χαιρόμαστε για το ελληνικό μπάσκετ, αλλά δυστυχώς μαζί με τα ξερά (των κακών συμπεριφορών, των ανακοινώσεων και των απειλών) καίγονται και τα χλωρά, που φύτεψαν χθες το βράδυ ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης...

Alea jacta est, που έλεγε και ο Ιούλιος Καίσαρ: ο κύβος ερρίφθη, πάει να πει ότι θα ασχοληθώ σήμερα με τα επαίσχυντα και αύριο και μεθαύριο με τα (αγωνιστικά, στατιστικά και ιστορικά) αποδέλοιπα , ελπίζοντας και προσευχόμενος ότι αυτός ο τόσο δημοφιλής στην ελληνική μπασκετική επικαιρότητα, ανάδρομος Ερμής θα μας αδειάσει τη γωνιά!

Από της Σαββατιάτικης παρωδίας άρξασθαι, λοιπόν: από την ιλαροτραγωδία ή φαρσοκωμωδία ή σατιρική οπερέτα ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να αποδώσει τις αποβολές που συλλήβδην αποφάσισαν οι διαιτητές στα τελευταία 14 δευτερόλεπτα του...ροντέο, που ανέβηκε στη σκηνή του ΟΑΚΑ!

Το πρωί της Κυριακής συνταξίδευα με τον Φούφη και τον Μπήτη, τους οποίους (μαζί με τον επικεφαλής του πληρώματος, Γκόντα) είχα... στολίσει λίγες ώρες νωρίτερα, κατηγορώντας τους ότι παρασύρθηκαν από το (ορθό) γράμμα του νόμου όπως διατυπώνεται στο άρθρο 39 και αγνόησαν το πνεύμα του, με αποτέλεσμα να γίνουμε διεθνώς ρεζίλι!

Ναι, όντως ο κανονισμός επισύρει τις συλλήβδην αποβολές σε περιπτώσεις σύρραξης και εισβολής στον αγωνιστικό χώρο, αλλά εκτιμώ ότι σε σχέση με άλλες περιπτώσεις, τα περιστατικά που εκτυλίχθηκαν στο φινάλε του αγώνα ΑΕΚ - Αρης συνιστούν πταίσμα...

Εχει τύχει να είμαι αυτόπτης μάρτυς σε φρικτές σκηνές επεισοδίων (με κορυφαία εξ αυτών την επίθεση του Γκρμπόβιτς με ψαλίδι στον Βιλάλτα και την κλωτσοπατινάδα στον αγώνα Γιουγκοσλαβία-Ιταλία το 1983 στη Λιμόζ) και γι’ αυτό εκτιμώ ότι οι διαιτητές θα μπορούσαν να διαχειριστούν καλύτερα την υπόθεση.

Λένε πως κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει και πραγματικά κανείς από τους κάμποσους διαιτητές με τους οποίους μίλησα αυτές τις δυο μέρες δεν αντιτάχθηκε στην απόφαση των συναδέλφων τους, αλλά, όπως μου είπε μια παλιά καραβάνα, «επειδή και οι τρεις είναι υψηλού επιπέδου, έπρεπε να την μανατζάρουν με διαφορετικό τρόπο και να μην πατήσουν μονάχα πάνω στην αυστηρότητα του κανονισμού».

Συζητώντας στα όρθια χθες το πρωί στο αεροδρόμιο της Αθήνας, ο Φούφης μου είπε μια κουβέντα που δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω ότι βγήκε ειλικρινά και αβίαστα από την καρδιά του: «Στενοχωρήθηκα τόσο πολύ από αυτό που έγινε, ώστε δεν έκλεισα μάτι όλη τη νύχτα».

Φαινόταν όντως σκασμένος και εν πάση περιπτώσει δεν νομίζω ότι κανείς από το σινάφι του είναι ζηλωτής του... Καλιγούλα και γουστάρει να πυρπολεί τη Ρώμη και να κάθεται στο μπαλκόνι να κάνει χάζι το ολοκαύτωμα!

Ανέκαθεν απέφευγα να ασχολούμαι με τη διαιτησία, αλλά είναι προφανές ότι ο συγκεκριμένος αγώνας έπασχε σε αυτόν τον τομέα με θιγέντα στον τελικό λογαριασμό τον Αρη, όχι όμως σε τέτοιο βαθμό, ώστε να «νομιμοποιείται» να προβεί ο ίδιος σε αυτά τα οποία κατήγγειλε (με την πρωτοφανή σε δριμύτητα και εκφράσεις ανακοίνωση την οποία εξέδωσε σήμερα το πρωί) ότι πράττουν συλλήβδην όλοι οι άλλοι: στη διακωμώδηση και στον σοδομισμό του μπάσκετ!

Δεν ξέρω εάν η ομάδα που έκανε όλους τους Ελληνες να αγαπήσουν το μπάσκετ, επιδίδεται σε μια σκιαμαχία ή εάν όντως επιτίθεται σε κεκηρυγμένους εχθρούς: αυτό το γνωρίζει ο ίδιος ο Λάσκαρης, ωστόσο για να πω την αμαρτία μου δεν περίμενα να εκδηλώσει μια τόσο πολεμική και διχαστική λογική ένας άνθρωπος ο οποίος με τις έως τώρα πράξεις του (είτε είναι γνωστές, είτε τις κρατά μυστικές) δείχνει ότι εισάγει νέα ήθη στο ελληνικό μπάσκετ...

To έχει αποδείξει άλλωστε αυτό κάμποσες φορές, με τελευταία την δίκην αυτομαστιγώματος ανακοίνωση για τη χυδαιότητα εναντίον του Δημήτρη Διαμαντίδη και του Αντώνη Φώτση.

Στον αντίποδα ο σημερινός λίβελος κατά πάντων δεν συνάδει με αυτή τη νέα και σύγχρονη αντίληψη την οποία ευαγγελίζεται ένας άνθρωπος που μεγάλωσε και αναδείχθηκε μακριά από τον ελληνικό βούρκο, εκτός και αν, χωρίς να το θέλει ή χωρίς να το καταλάβει, επηρεάσθηκε από την ούτως ή άλλως βρόμικη περιρρέουσα ατμόσφαιρα που έχει αναγκάσει κόσμο και κοσμάκη να παίζουν εν ου παικτοίς!

Είκοσι τέσσερις ώρες αργότερα στο ίδιο γήπεδο τα δυο μυθικά και μάλιστα απανωτά τρίποντα του Διαμαντίδη και του Σπανούλη προκάλεσαν μια ατέρμονη περιδίνηση! Εντέλει ο Παναθηναϊκός (διευκρίνισε ότι) δεν θα υποβάλει ένσταση και θα εμφανιστεί κανονικά την Πέμπτη στο ΣΕΦ, ωστόσο και αυτές οι δυο περιπτώσεις σηκώνουν πολλή κουβέντα!

Δυο είναι οι περιπτώσεις, διότι εκτός από τον Σπανούλη, τίθεται επίσης και το ζήτημα των βημάτων του Διαμαντίδη!

Θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισθεί ότι οι δυο φάσεις εμπίπτουν στον άγραφο και πολυσυζητημένο (από το μη σφύριγμα του Πηλοίδη) no-call, αλλά δεν είναι έτσι εάν έτσι νομίζουμε!

Ενας από τους εξέχοντες παράγοντες της διαιτησίας με τον οποίο μίλησα σήμερα μου είπε ότι «εάν καθίσει κάποιος να ψειρίσει τις φάσεις, κάτι που βεβαίως οι διαιτητές δεν μπορούν να κάνουν εκείνη τη στιγμή, μπορεί άνετα με βάση το γράμμα του κανονισμού να καταλογίσει βήματα και στον Διαμαντίδη και στον Σπανούλη».

Εδώ ανοίγω μια μικρή παρένθεση για μια απαραίτητη και πολύτιμη διευκρίνιση για τη χρήση του video replay, το οποίο στην Ελλάδα, λόγω κόστους, ενεργοποιείται μονάχα στα πλέι οφς: πραγματικά, όπως ορίζει ο διεθνής κανονισμός, οι διαιτητές μπορούν να το επικαλεσθούν μόνοι στα τελευταία δυο λεπτά μιας αναμέτρησης και –εδώ είναι το ζουμί- μόνο εφόσον έχουν καταλογίσει μια παράβαση ή εν πάση περιπτώσει έχουν σφυρίξει, με αποτέλεσμα να διακοπεί η ροή του αγώνα.

Ο γενικός κανόνας που ισχύει σε τέτοιες περιπτώσεις είναι εάν και κατά πόσον η (αντικανονική) κίνηση ενός παίκτη συνιστά minor ή major infraction: οι διαιτητές οφείλουν να εκτιμήσουν ακαριαία εάν με αυτήν την παράβαση ο επιτιθέμενος απέκτησε σημαντικό πλεονέκτημα και παράλληλα εάν ο αμυνόμενος επηρεάσθηκε στην αντίδραση του και να πράξουν αναλόγως.

Ο ίδιος άνθρωπος που είπε ότι και ο Διαμαντίδης στο step back και ο Σπανούλης στο καθοριστικό buzzer beater του, που αποτέλεσε κιόλας το casus belliκινήθηκαν με τέτοιο τρόπο, ώστε καμουφλάρισαν αριστοτεχνικά τις παραβάσεις τους! Εάν μάλιστα –συμπλήρωσε- χρειάζεται κάποιος να δει ένα σωρό φορές τη φάση σε επανάληψη για να βγάλει ασφαλές συμπέρασμα, κανείς δεν μπορεί να έχει από τον διαιτητή την απαίτηση να το πάρει χαμπάρι σε ζωντανό χρόνο και ακαριαία.

Σε τούτη την υπόθεση υπάρχει και μια εξέλιξη, που αναμένεται να επιβεβαιωθεί και θα αλλάξει το σκεπτικό των διαιτητών, αλλά και την πρακτική των παικτών: στην επόμενη συνεδρίαση της, εντός του Ιουνίου, η Τεχνική Επιτροπή της FIBA αναμένεται να διαφοροποιήσει τον ισχύοντα κανονισμό παιδιάς και να τον προσαρμόσει στα πρότυπα του ΝΒΑ, επιτρέποντας στους παίκτες –εφόσον η κίνηση τους βρίσκεται σε εξέλιξη-να κάνουν ένα επιπλέον βήμα, το λεγόμενο «zero» (μηδέν).

Εάν ήδη βρισκόταν εν ισχύι αυτός ο κανονισμός δεν θα χάλαγε ο κόσμος για τα βήματα του Διαμαντίδη και του Σπανούλη, ούτε θα χρεωνόταν με παράβαση ο Ιωάννης Παπαπέτρου για ένα «spin move» στον δεύτερο τελικό.

Αυτή η ιστορία έχει και ένα αλησμόνητο ιστορικό υπόβαθρο από το αλήστου μνήμης ντέρμπι ΠΑΟΚ – Αρης, που διεξήχθη στο Αλεξάνδρειο στις 21 Δεκεμβρίου του 1991 και ανέδειξε νικητή τον Δικέφαλο με σκορ 99-96, στην παράταση, διά χειρός Πρέλεβιτς. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης είχε ισοφαρίσει σε 96-96 και στην τελευταία φάση, ενώ ο Ντούσαν Ιβκοβιτς είχε δώσει εντολή στον Νίκο Μπουντούρη να δώσει την μπάλα για το τελευταίο σουτ στον Κεν Μπάρλοου, αυτός προτίμησε την πάσα στον Μπάνε, τον οποίο μάρκαρε ο Λευτέρης Σούμποτιτς. Ο νυν πρόεδρος του ΠΑΟΚ ντρίμπλαρε, έκανε και ένα - δυο επί πλέον βηματάκια και μπουμπούνισε ένα από τα μεγαλειωδέστερα τρίποντα στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος.

Ταμπλό και μέσα!

Οι Αρειανοί διαμαρτυρήθηκαν υποστηρίζοντας ότι ο Πρέλεβιτς υπέπεσε σε οφθαλμοφανή παράβαση, αλλά ο Κώστας Ρήγας εξήγησε ότι «μέτρησα το καλάθι διότι πρόκειται για αυτό το βηματάκι που κάνουν οι Σέρβοι και επιτρέπεται και στο ΝΒΑ»!

Είναι το ίδιο βηματάκι που έκανε επίσης ένας από τους μεγαλύτερους σκόρερς όλων των εποχών στο ελληνικό μπάσκετ: ο επί σειρά ετών αρχηγός του Παναθηναϊκού Απόστολος Κόντος.