Ένας νικητής, ουδείς ηττημένος

H σύγκρουση των δύο Ελλήνων προπονητών άφησε ποταμούς φαιάς ουσίας στο παρκέ της Mercedes Benz-Arena και έβγαλε αυτό ακριβώς που ήθελα: έναν νικητή, κανέναν ηττημένο. Ο Δημήτρης Ιτούδης παρουσίασε την ομάδα του ήρεμη, συγκεντρωμένη και σίγουρη για τον εαυτό της, κέρδισε τη μάχη της σκακιέρας και επιβραβεύτηκε με το πρώτο εισιτήριο για τον τελικό της Κυριακής. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας πλήρωσε όχι κάποιο δικό του λάθος, αλλά την απειρία και το τρακ των ουρανοκατέβατων σε Final-4 παικτών του.

Όποιος νομίζει ότι είναι εύκολο για τον προπονητή να προετοιμάσει στην εντέλεια μία πρωτόπειρη ομάδα έτοιμη για κατόρθωμα αυτού του επιπέδου, μάλλον δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι του σε γήπεδο μπάσκετ ή άλλου αθλήματος. Η Λόκο χρειάστηκε 10 λεπτά για να ξεπεράσει το άγχος της πρωτάρας. Όταν το κατόρθωσε, ήταν πια πολύ αργά.

Η ΤΣΣΚΑ ήταν η απόλυτη θριαμβεύτρια του πρώτου ημιτελικού. Μπορεί να έβαλε σχεδόν 90 πόντους απέναντι στην πιο αποτελεσματική άμυνα της φετινής Euroleague, αλλά την κυριαρχία της την έχτισε στα μετόπισθεν.

Το αμυντικό σχέδιο του Ιτούδη λειτούργησε σαν ψυχρός γερμανικός κομπιούτερ και ξεχαρβάλωσε απόλυτα την επιθετική λειτουργία της Λοκομοτίβ. Ο Χάινς ξεκινούσε πάνω στο αντίπαλο «τριάρι», τον Μπρόκχοφ, αλλά έχει τα πόδια για να κυνηγήσει οποιονδήποτε στην περιφέρεια.

Ο Βοροντσέβιτς και ο Κουρμπανόφ έδιναν βοήθειες στο μαρκάρισμα του Ντιλέινι, ο οποίος υστέρησε απελπιστικά στο ξεκίνημα και έκανε και δύο γρήγορα φάουλ που τον έβγαλαν εκτός ρυθμού. Ο Ράντολφ, ο Κλαβέρ και αργότερα ο Σίνγκλετον είχαν συνεχώς στα πόδια του μικρόσωμους και γοργοπόδαρους αντιπάλους, με αποτέλεσμα να μπερδεύονται και να σουτάρουν εκτός ισορροπίας.

Το τίμημα για την ΤΣΣΚΑ ήταν τα επιθετικά ριμπάουντ των αντιπάλων (12 στο πρώτο ημίχρονο, 22 συνολικά), αλλά ο Ιτούδης προτίμησε να ρισκάρει αυτά, παρά να επιτρέψει στους loco σουτέρ της «Λόκο» να ζεσταθούν με ελεύθερα τρίποντα.

Η Λοκομοτίβ πέτυχε μόλις 12 πόντους στην α’ περίοδο απέναντι στο ελληνορωσικό τείχος του Βερολίνου και ο Ντε Κολό είχε ήδη στο ενεργητικό του 10. Ο έλεγχος του ημιτελικού πέρασε στα νύχια της «αρκούδας» οριστικά και αμετάκλητα.

Αλήθεια, πώς αισθάνονται μετά το αποψινό όσοι ψήφισα για MVP τον Μάλκολμ Ντιλέινι αντί του Νάντο Ντε Κολό; Ο Γάλλος με το σταθερό χέρι και το ήρεμο μυαλό ήταν να τον πιείς στο ποτήρι και σήκωσε στις πλάτες του την ΤΣΣΚΑ μέχρι που κουράστηκε. «Μέχρι που θυμήθηκε τη γαλλική καταγωγή του», θα πει ο κακοήθης. Στα πρώτα 35 λεπτά του αγώνα ήταν αυτό που χρειαζόταν όχι μόνο η ΤΣΣΚΑ, αλλά και η προηγούμενη ομάδα του, οι Σπερς!

Ο Αμερικανός της Λοκομοτίβ ήταν ταυτόχρονα ευλογία και κατάρα, αφού χόρευε στο δικό του ντέφι και δεν έβαλε ποτέ τους συμπαίκτες του στο παιχνίδι. Ο Ντιλέινι ζεστάθηκε μετά την ανάπαυλα, αλλά έβγαζε από το καπέλο του μία γκάφα μετά από κάθε τρίποντο, ενώ υστερούσε και στα μετόπισθεν.

Βεβαίως, ο αγώνας δεν κρίθηκε μόνο από τους ηγέτες των δύο ομάδων. «Στο Λονδίνο με τον Ολυμπιακό, κερδίσαμε επειδή ξεπέρασε τον εαυτό του ακόμα και ο 10^ος παίκτης», είπε σχηματικά ο Μπαρτζώκας χθες στην κάμερα της Gazzetta.

Στον αποψινό ημιτελικό, οι Ρώσοι παίκτες της ΤΣΣΚΑ πέτυχαν όλοι μαζί 35 πόντους (με μπροστάρη τον Χριάπα), ενώ οι Ρώσοι παίκτες της Λοκομοτίβ έμειναν στο μηδέν. Ο Κλαβέρ και ο Σίνγκλετον πέτυχαν μαζί μόλις 6 πόντους με 1/12 σουτ, ενώ η ΤΣΣΚΑ είχε 7 διακριθέντες.

Ο μόνος που υστέρησε ήταν ο αιώνιος Τεόντοσιτς, ο οποίος έγραψε το εκπληκτικό -15 στα 25 λεπτά της συμμετοχής του! Τουλάχιστον απέφυγε τις υπερβολές και έβαλε 2 κρίσιμες βολές όταν η διαφορά μειώθηκε στους 5 πόντους. Ποιος ξέρει, μπορεί μεθαύριο να ξημερώσει –επιτέλους- η δική του μέρα.