Eνα τραγικό... «perfect game»!

Πριν από έναν χρόνο τέτοια εποχή μέσα στα άγρια χαράματα που μετέδιδα έναν αγώνα του ΝΒΑ, ξαφνικά αισθάνθηκα το βλέμμα μου να μαγνητίζεται από ένα παράταιρο θέαμα...

Παράταιρο σε σχέση με το ΝΒΑ, παράταιρο επίσης διότι δεν εκτυλισσόταν σε γήπεδο και παράταιρο επειδή οι φάτσες που παρέλαυναν δεν μου ήταν πολύ γνωστές και οικείες...

Για να μην τα πολυλογώ, επρόκειτο για το διαφημιστικό trailer του επετειακού αφιερώματος του ESPN στον άθλο της κολεγιακή ομάδας του Βιλανόβα, η οποία πριν από τριάντα χρόνια (1985) είχε τινάξει την μπάνκα του NCAA στον αέρα.

Μάλιστα όπως συμβαίνει σε αυτά τα αφιερωματικά ντοκιμαντέρ, η ιστορία ξεχείλιζε από συναισθήματα και συγκινήσεις, καθώς οι παίκτες εκείνης της ομάδας είχαν συνεννοηθεί και έκαναν ντου στο σπίτι του προπονητή που τους οδήγησε στον θρίαμβο, του Ρόλι Μασιμίνο, ο οποίος τους είδε ξαφνικά μπροστά του και κόντεψε να πάθει συγκοπή:!

Αυτή δεν ήταν ακριβώς μια «Cinderella story», που λένε οι Αμερικανοί...

Η μήπως ήταν;

Ήταν και δεν ήταν!

Δεν ήταν διότι το Βιλανόβα είχε παίξει άλλες δυο φορές στον τελικό του κολεγιακού πρωταθλήματος...

Αλλά ήταν κιόλας διότι η μεν πρώτη είχε συμβεί προ... Χριστού (το μακρινό 1939, στην παρθενική διοργάνωση), η δε δεύτερη που μάλιστα συντελέσθηκε στο Χιούστον (το οποίο φιλοξενεί και τώρα το Φάιναλ Φορ) ακυρώθηκε κατόπιν εορτής!

Αυτή είναι όντως μια πολύ περίεργη (που αργότερα έγινε τραγική) υπόθεση, διότι όπως γράφουν και τα κάθε λογής κατάστιχα, η συμμετοχή των Αγριόγατων της Βιλανόβα στο Φάιναλ Φορ του 1971 θεωρείται «vacated»: σαν να μην συνέβη ποτέ, διάβολε!

Τον τίτλο εκείνη τη χρονιά τον κατέκτησε το UCLA (του συχωρεμένου πολυνίκη προπονητή Τζον Γούντεν) επικρατώντας με 68-62 της Βιλανόβα από την οποία-σε πείσμα του αποτελέσματος-αναδείχθηκε ο MVP του Φάιναλ Φορ, που για κακή του(ς) τύχη αποτέλεσε κιόλας την πέτρα του σκανδάλου.

Ο Χάουαρντ Πόρτερ πήρε το δικό του Οσκαρ, το οποίο αφενός δεν το χάρηκε και αφετέρου αποδείχθηκε η κατάρα του! Ο γεννημένος στις 31 Αυγούστου του 1948 φόργουορντ είχε βιαστεί, μεσούσης της σεζόν, να υπογράψει πενταετές συμβόλαιο στους Πίτσμπουργκ Κόντορς με αμοιβή 1.500.000 δολάρια, κάτι που βεβαίως απαγορευόταν (και ακόμη απαγορεύεται) δια ροπάλου.

Η παρατυπία ξεσκεπάστηκε δυο μήνες μετά το Φάιναλ Φορ, όταν ο Πόρτερ επιλέχθηκε στο Νο 32 του ντραφτ του ΝΒΑ από τους Σικάγο Μπουλς και τότε το (ανέκαθεν σχολαστικό και αυστηρό) NCAA με συνοπτικές διαδικασίες ακύρωσε τη συμμετοχή της ομάδας της Βιλανόβα στο Φάιναλ Φορ και τους πήρε πίσω και τα εβδομήντα δυο χιλιάρικα που είχαν εισπράξει ως έπαθλο για την παρουσία τους!

Η συνέχεια υπήρξε στ’ αλήθεια τραγική, εξ ου και η πρότερη αναφορά στην κατάρα του άδειου βραβείου. Ο Πόρτερ αγωνίσθηκε σε τέσσερις ομάδες του ΝΒΑ (Μπουλς, Νικς, Πίστονς, Νετς) από το 1971 έως το 1978, αλλά δεν ξεπέρασε ποτέ τις ενοχές για το λάθος του και μάλιστα δήλωνε ότι «ντρέπομαι γι’ αυτό που έγινε τότε κι αφού δεν με συγχωρεί κανείς, προσπαθήσω να συγχωρήσω εγώ τον εαυτό μου». Στη συνέχεια έμπλεξε με τα ναρκωτικά, ενώ στις 20 Μαίου του 2007 βρέθηκε σοβαρά τραυματισμένος και κουκουλωμένος με ένα χαλί σε ένα δρομάκι της Μινεάπολις και μια εβδομάδα αργότερα υπέκυψε στο μοιραίο.

Το μυστήριο λύθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου του 2007, όταν η Αστυνομία συνέλαβε τον Ρασάντ Αρθουρ Ράλέι ο οποίος κτύπησε θανάσιμα τον Πόρτερ μέσα στο διαμέρισμα μιας πόρνης, ονόματι Τάνια Γουάσινγκτον...

Δέκα τέσσερα χρόνια μετά τον ακυρωμένο τελικό του 1971, η ομάδα που εδρεύει στο ομώνυμο προάστιο της Φιλαδέλφειας επέστρεψε στο Φάιναλ Φορ και ξόρκισε τον παλιό δαίμονα της. Στο Τουρνουά των 64, οι «Αγριόγατες» νίκησαν διαδοχικά το Ντέιτον, το Μίσιγκαν, το Μέριλαντ και τη Νορθ Καρολάινα, ενώ στο Φάιναλ Φορ, που διεξήχθη στο Λέξινγκτον του Κεντάκι έριξαν στο καναβάτσο στον μεν ημιτελικό το Μέμφις Στέιτ, στον δε τελικό (ανήμερα της Πρωταπριλιάς) το Τζορτζτάουν.

Έμοιαζε όντως με πρωταπριλιάτικο ψέμα αυτός ο θρίαμβος του Βιλανόβα απέναντι στους «Χόγιας», οι οποίοι είχαν στεφθεί πρωταθλητές την προηγούμενη χρονιά, θεωρούνταν το αδιαφιλονίκητο και σχεδόν άχαστο φαβορί, είχαν νικήσει δυο φορές τον αντίπαλο της μέσα στη σεζόν και συν τοις άλλοις μόστραραν στις τάξεις τους τον καθ’ όλα κυριαρχικό σέντερ, Πατ Γιούιν!

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το Τζορτζτάουν έπαιζε μια τρομακτική άμυνα, που ανάγκαζε τους αντιπάλους του να σουτάρουν με ποσοστά εντός παιδιάς γύρω στο 40%. Και εδώ ακριβώς έγκειται το μεγαλύτερο επίτευγμα του Βιλανόβα: ότι στον τελικό οι οκτώ παίκτες του (Μακ Κλέιν, Πρέσλεϊ, Μακ Λέιν, Πίνκνεϊ, Τζένσεν, Γουίλμπερ, Εβερσον, Πλάνσκι) αστόχησαν μόλις σε έξι από τα 28 σουτ που επιχείρησαν, πέντε στο πρώτο ημίχρονο και μόλις ένα στο δεύτερο!

Αυτό το εξωπραγματικό ποσοστό 78.6% δεν είχε προηγούμενο, και μετά από τριάντα χρόνια παραμένει ως το απόλυτο ρεκόρ ευστοχίας στα κολεγιακά χρονικά, ενώ επιβεβαίωσε πανηγυρικά τον Μασιμίνο, ο οποίος την παραμονή του τελικού είχε δηλώσει ότι «απέναντι σε αυτή την ομάδα έχουμε μονάχα μια επιλογή: να παίξουμε το τέλειο μπάσκετ». Πράγματι οι «Αγριόγατες» προκάλεσαν σοκ και δέος στο Τζορτζτάουν, οι παίκτες του οποίου σούταραν με ποσοστό 55%, επιβλήθηκαν με 66-64 και πέτυχαν μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στα χρονικά του NCAA!

Ακριβώς εκείνη την κουβέντα του Μασιμίνο χρησιμοποίησε ο Αμερικανός αθλητικογράφος Φρανκ Φιτζπάτρικ στο βιβλίο που έγραψε με θέμα τον θρίαμβο της Βιλανόβα, τιτλοφορώντας το «Τhe Perfect Game».

Ακόμη και μετά από τριάντα ένα χρόνια ο θρίαμβος του Βιλανόβα αποτελεί σημείο αναφοράς στην ιστορία των Φάιναλ Φορ, καθώς ποτέ άλλοτε μια ομάδα δεν στέφθηκε πρωταθλήτρια εκκινώντας από το Νο 8 του seeding.

Πολυτιμότερος παίκτης εκείνου του Φάιναλ Φορ αναδείχθηκε ο Εντ Πίνκνεϊ, ο οποίος ευτυχώς, δεν είχε την κακή τύχη του Πόρτερ. Ο γεννημένος το 1963 στο Μπρονξ σέντερ που «έγραψε» 16 πόντους, έξι ριμπάουντ και πέντε ασίστ στον τελικό, επιλέχθηκε στο Νο 10 του ντραφτ του 1985, έπαιξε επί δώδεκα σεζόν στο ΝΒΑ (Σανς, Κινγκς, Σέλτικς, Μπακς, Ράπτορς, Σίξερς, Χιτ) και ακολούθησε καριέρα προπονητή, διατελώντας κατά σειρά ασίσταντ στην alma mater του (Βιλανόβα), στους Τίμπεργουλβς, στους Μπουλς και τώρα στους Νάγκετς.

Ο Μασιμίνο κάθισε στον πάγκο των «Αγριόγατων» από το 1973 έως το 1992 και παρά το γεγονός ότι περπατάει στα 82 του δεν τα έχει παρατήσει και παραμένει ενεργός ως head coach στην ομάδα του Κάιζερ της Φλόριντα. Οταν αποχώρησε από το Βιλανόβα, τον διαδέχθηκε ο ελληνικής καταγωγής, Στιβ Λάπας ο οποίος έμεινε έως το 2001 και οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση του τίτλου στο ΝΙΤ και τα τελευταία χρόνια αργάζεται ως τηλεσχολιαστής στο CBS.

Εκτός από το σοκ του ακυρωμένου τελικού του 1971 και το δράμα του Πόρτερ, η ιστορία του Βιλανόβα έχει και έντονα στοιχεία τραγικής ειρωνίας της τύχης και μάλιστα εις διπλούν...

Ανήμερα του θριαμβευτικού τελικού με το Τζορτζτάουν, την Πρωταπριλιά του 1985 πέθανε ο επί 25 συναπτά έτη (1936-1961) προπονητής της ομάδας, Αλ Σέβερανς. Σαν να μην έφτανε αυτή η απώλεια, μετά από οκτώ μήνες έφυγε από τη ζωή ο επί πενήντα χρόνια γυμναστής της Τζέικ Νέβιν, ο οποίος έπασχε από τη νόσο του Λου Γκέρινγκ (αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση), αλλά παρά το γεγονός ότι βρισκόταν σε αναπηρικό καροτσάκι συνέχισε να δουλεύει και μάλιστα έβγαλε έναν εμπνευσμένο λόγο μέσα στα αποδυτήρια πριν από τον τελικό!

Πλάκα πλάκα και ο θρίαμβος του ’85 θα μπορούσε να ακυρωθεί όπως η συμμετοχή στον τελικό του 1971. Εκ των υστέρων ένας από τους πρωταγωνιστές του, ο πόιντ γκαρντ Γκάρι Μακ Λέιν που μάλιστα ήταν αρχηγός της ομάδας, δήλωσε δημοσίως ότι ήταν χρήστης ναρκωτικών και μάλιστα έπαιξε υπό την επήρεια κοκαίνης στον ημιτελικό με το Μέμφις Στέιτ!