Στον πόλεμο με σαγιονάρες

Περίμενα ότι ο Ολυμπιακός θα έτρωγε σίδερα στη Ρωσία και βιάστηκα να το χαρακτηρίσω φαβορί για νίκη επί της κρυόπλαστης Χίμκι. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι τον είχα υπερτιμήσει. Ο Ολυμπιακός του 2016, έτσι όπως έγινε μετά τους τραυματισμούς, τις απώλειες και τα προβλήματα χημείας τέλος πάντων, είναι ισχυρός μόνο όταν έχει στο πλευρό του τον «έκτο παίκτη».

Μετά το διπλό επί της Λαμποράλ, έχασε όλα ανεξαιρέτως τα ντέρμπι (και τα μη ντέρμπι) που έδωσε μακριά από το Φάληρο: Βαρκελώνη, Μαδρίτη, Μόσχα, ξανά Μόσχα, Κάουνας, Μπάμπεργκ. Το ΣΕΦ μπορεί να δώσει φτερά, αλλά το ειδικό βάρος της ομάδας στις εκτός συνόρων αποστολές της θύμιζε πούπουλο.

Ακόμα και όταν κατόρθωσε να τοποθετήσει θεμέλιο αντεπίθεσης, με τη νίκη επί της Ρεάλ, ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε νερόβραστος στο κρισιμότερο παιχνίδι της χρονιάς. Σαν να πίστευε ότι τα πάντα ήταν ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης.

Η μετριότατη Χίμκι των προηγούμενων εβδομάδων γιγαντώθηκε ξαφνικά χάρη στη βοήθεια που της προσέφερε ο ίδιος ο Ολυμπιακός. Οι παίκτες της δεν πίστευαν στην τύχη τους όταν έβρισκαν το ένα ελεύθερο τρίποντο μετά το άλλο ή όταν ανανέωναν ανενόχλητοι τις επιθέσεις μετά από κάποια σπάνια αστοχία.

Οι Ρώσοι ξεκίνησαν με 8/9 σουτ, είχαν 9/18 τρίποντα στο α’ ημίχρονο (με 5/7 του Σβεντ), έφταναν με άνεση στο λέι-απ εφαρμόζοντας ένα σχέδιο πασίγνωστο ακόμα και στους αδαείς και μέτρησαν 11 επιθετικά ριμπάουντ στο πρώτο μισό του αγώνα. Το 48-36 της ανάπαυλας κολάκευε όχι τη Χίμκι, αλλά τον πνευματικά και αγωνιστικά ανέτοιμο Ολυμπιακό.

Πώς είναι δυνατόν να πήγε στον πόλεμο με σαγιονάρες και γυαλιά ηλίου ο πρωταθλητής Ελλάδας; Τουλάχιστον σε προηγούμενους αγώνες του ίδρωσε τη φανέλα.

Υπάρχουν, βέβαια, άφθονες δικαιολογίες και ισχυρό άλλοθι για την κατάρρευση των τελευταίων εβδομάδων. Αλλά η αποψινή εικόνα ήταν αποκαρδιωτική σε όλα τα επίπεδα. Δεν υπήρχε σχέδιο, δεν υπήρχε κουράγιο, δεν υπήρχε σιγουριά, δεν υπήρχε ενέργεια, δεν υπήρχε τίποτε.

Η πρόκριση μπορεί να χάθηκε –αν χάθηκε- στο Κάουνας και στους αγώνες με τη Μπάμπεργκ, αλλά ο Ολυμπιακός όφειλε να εμφανιστεί στη Ρωσία με μαχαίρι στα δόντια και με πλάνο που θα ξεχαρβάλωνε το υπέροχο passing game της Χίμκι και θα προκαλούσε βραχυκύκλωμα στους παγερούς σουτέρ της.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει τέτοιους τώρα που απουσιάζει ο Λοτζέσκι, οπότε όφειλε να αξιοποιήσει στην εντέλεια τα αμυντικά του αντανακλαστικά. Το γλέντι των Ρώσων ξεκίνησε από τα πρώτα λεπτά κιόλας, άσχετα αν η δημιουργία του Σπανούλη βοηθούσε τους «ερυθρόλευκους» να ακολουθούν στο σκορ (22-22, 29-31).

Η άμυνα παρέμεινε μαλακή σαν φρέσκο ρωσικό χιόνι και ο αγώνας εξελίχθηκε σε διασυρμό όταν στέρεψαν οι ούτως ή άλλως λιγοστές επιθετικές λύσεις. Η διαφορά έχει μηδαμινή βαθμολογική σημασία, αλλά δεν παύει να είναι ένα πρόσθετο βαρίδι στην καμπούρα του δευτεραθλητή Ευρώπης.

Ελπίζω τουλάχιστον να γίνει το πάθημα μάθημα για την επόμενη σεζόν και να μη κρυφτούν προπονητής και παίκτες πίσω από τους τραυματισμούς και τις κακοτυχίες.

Ο «Όμιλος του θανάτου» δεν συγχωρεί στραβοπατήματα όπως αυτό του Κάουνας, αλλά τα υπόλοιπα αποτελέσματα εκτός Φαλήρου δείχνουν ότι ο Ολυμπιακός δεν αξίζει να προκριθεί.

Εδώ που τα λέμε, είναι και λίγο άκυρη η γκρίνια όταν μία ομάδα τρέχει σερί 11 συνεχόμενα χρόνων στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκας…

Μία τελευταία υποσημείωση, πριν βγει για τα καλά ο επιτάφιος. Ο Ολυμπιακός έχει ακόμη πιθανότητες πρόκρισης, με έναν όχι εξωπραγματικό συνδυασμό αποτελεσμάτων. Το σενάριο που τον προσγειώνει στην 4^η θέση της τελικής κατάταξης απαιτεί τον εξής συνδυασμό:

1. Νίκη του Ολυμπιακού επί της ΤΣΣΚΑ στο Φάληρο.

2. Νίκη της Λαμποράλ επί της Ρεάλ αύριο στη Βιτόρια.

3. Νίκη της Ρεάλ επί της Χίμκι στη Μαδρίτη.

4. Νίκη της Λαμποράλ στο Μπάμπεργκ.

5. Νίκη της αδιάφορης Ζαλγκίρις επί της Μπαρτσελόνα στο Κάουνας.

Εάν συμβούν όλα αυτά τα θαυμαστά, ο Ολυμπιακός θα προκριθεί ως 4^ος με ρεκόρ 7-7. Και θα σύρει το σαρκίο του στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα τον περιμένει με τα νύχια ακονισμένα ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Σημειωτέον ότι αυτό το σενάριο βγάζει 1η στον Όμιλο όχι την ΤΣΣΚΑ, αλλά τη Λαμποράλ. Δεν ξέρω πώς θα φανεί αυτό στο Παναθηναϊκό...