...Μα αυτό μου φέρνει τρόμο

Μετά τη χθεσινή προπόνηση των Μιλγουόκι Μπακς,ο Τζέισον Κιντ προχώρησε σε μία εκπληκτική ανακοίνωση: «Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα είναι ο βασικός πόιντ-γκαρντ της ομάδας για την περίοδο 2016-7».

Σε μία σκοτεινή γωνία των αποδυτηρίων, ο Μάικλ Κάρτερ-Ουίλιαμς ζητούσε από τον μάνατζέρ του να του βρει ομάδα. Η εν χορδαίς κα οργάνω απόκτησή του αποδείχθηκε καταστροφική για τους Μπακς, οι οποίοι γκρέμισαν μέσα σ’έναν χρόνο όσα έχτιζαν πέρυσι.

Ο Κιντ αποφάσισε να υποθηκεύσει την αγωνιστική πρόοδο της ομάδας σε ένα παιδί που πρωτόπαιξε μπάσκετ πριν από 3 χρόνια και πρωτόπιασε τη μπαγκέτα του μαέστρου πριν από 1,5 μήνα.

Οι Μπακς έχουν στη διάθεσή τους ένα λότερι πικ στο ντραφτ του 2016, αρκετό χρήμα για να κυνηγήσουν αδέσποτους free agents το καλοκαίρι, αλλά και περισσευούμενους παίκτες που μπορούν να φέρουν κάτι καλό με πιθανές ανταλλαγές.

«Το μέλλον της ομάδας έχει ονοματεπώνυμο», είπε με τον τρόπο του ο Τζέισον Κιντ. «Ονομάζεται Γιάννης Αντετοκούνμπο».

Ο Κιντ δεν είναι ιδιαίτερα καλός προπονητής. Υπήρξε όμως σπουδαίος πόιντ-γκαρντ και καταλαβαίνει καλά τα μυστικά της θέσης. Στο πρόσωπο του Αντετοκούνμπο είδε τον πλέι-μέικερ του έτους 2020.

Θυμάστε που κάποτε αποκαλούσαμε τον Ριγκοντό «πλέι-μέικερ του έτους 2000»; Το μπάσκετ ήταν ακόμη άθλημα συμβατικής τεχνολογίας και ο νεαρός Γάλλος ξεχώριζε με το κοφτερό μυαλό και το ψηλό του σασί.

Ο Αντετοκούνμπο θα μπορούσε να βάλει στη σειρά τον Ριγκοντό, τον Παπαλουκά, τον Διαμαντίδη, τον Σπανούλη και τον Σάρας και να περάσει από πάνω τους για να καρφώσει. Ή για να δώσει ασίστ σε όποιον συμπαίκτη κατορθώσει να κρατήσει το σαγώνι στη θέση του.

Αυτά που κάνει το Ελληνόπουλο από τότε που ανέλαβε τα ηνία των Μπακς δεν έχουν ξαναγίνει σε παρκέ από παίκτη με μπόι 2μ12. Ο Γιάννης είναι ένα κινητό τριπλ-νταμπλ με σάρκα και οστά. Είναι θέμα χρόνου να πετύχει το πρώτο του 5x5 και ζήτημα 11 μηνών να παίξει στο πρώτο του Αll-Star Game.

Το Μιλγουόκι χάνει ξανά και ξανά, αλλά ο Αντετοκούνμπο είναι ο τελευταίος που ευθύνεται και ο μοναδικός που μοιάζει να θυμώνει. Χρειάζεται καλύτερους συμπαίκτες και καλύτερο προπονητή για να πλησιάσει πιο γρήγορα το ταβάνι του.

Οι Μπακς παίζουν λιγότερο pick’n’roll από κάθε άλλη ομάδα του ΝΒΑ και ποντάρουν μάλλον στο ένστικτο των παικτών παρά σε οποιαδήποτε υποψία αγωνιστικού σχεδίου.

Μέχρι προχθές, σας το έλεγα και δεν με πιστεύατε, δεν ήξεραν πώς να αξιοποιήσουν το εξωγήινο ταλέντο του Αντετοκούνμπο. Τώρα που από κάποιο θαύμα ήρθε στο μυαλό των προπονητών η θεία επιφοίτηση, οι Μπακς απέκτησαν κατεύθυνση και προσανατολισμό.

Ο καλύτερος δάσκαλος του Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Το ευλογημένο αυτό παιδί απορροφά τις πληροφορίες σαν σφουγγάρι και βελτιώνεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα, χωρίς δα να σκοτώνεται νυχθημερόν στη δουλειά.

Οι μέσοι όροι του μετά το Al-Star τριήμερο έφτασαν τους 18,5 πόντους, τις 7,3 ασίστ και τα 8,8 ριμπάουντ, με 50% ευστοχία και αμυντικά στατιστικά που ζαλίζουν (1,6 κλεψίματα και 1,9 τάπες). Ο αριθμός των λαθών του παρέμεινε σταθερός στα 2,5 μ.ο., παρ’όλο που η μπάλα περνάει συνεχώς από τα χέρια του.

Η βελτίωσή του στο σουτ «από τον αγκώνα» μετά από ντρίμπλα είναι εμφανής διά γυμνού οφθαλμού, όπως και η σωστή μηχανική, άσχετα αν το τρίποντο παραμένει λύση ανάγκης στο ρεπερτόριό του.

Η αντίληψη του παιχνιδιού θυμίζει περπατημένο πλέι-μέικερ που κάνει αυτή τη δουλειά 15 χρόνια. Η άμυνά του στους διαδρόμους και στους αιθέρες δεν αφήνει κανέναν να σουτάρει ή να πασάρει ξέγνοιαστος.

Ο Αντετοκούνμπο έχει αστρονομικά περιθώρια βελτίωσης, μολονότι κάνει τα πάντα καλά. Είναι μόλις 21 ετών και έχει στο ζωνάρι του μία σκάρτη τριετία οργανωμένου μπάσκετ. Ακόμα και αν συνεχίσει με μισόσβηστες τις μηχανές, που δεν το πιστεύω, ο Γιάννης μας μπορεί να αλλάξει την ιστορία του αθλήματος.

Πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει; Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο. Μπορεί η καρδιά μας να ανήκει στον Γκάλη, στον Γιαννάκη, στον Παπαλουκά, στον Διαμαντίδη και στον Σπανούλη, αλλά ουδείς εξ αυτών θα μπορούσε ποτέ να διανοηθεί αυτά που ήδη κάνει στο παρκέ ο 21χρονος Αντετοκούνμπο.

Είδα τον Γιάννη να φωτογραφίζεται με τον πλανητάρχη Ομπάμα και ειλικρινά συγκινήθηκα. Η λέξη «παραμύθι» ωχριά μπροστά σε αυτά που ζει η κάποτε πάμπτωχη και κυνηγημένη φαμίλια Αντετοκούνμπο.

Πριν από τρία χρόνια, τα έξι μέλη της δεν είχαν φαγητό για να φάνε και κρεβάτι για να κοιμηθούν. Σήμερα ο Γιάννης είναι με τη θέλησή του εθνικό σύμβολο μίας χώρας που δεν του προσέφερε σχεδόν τίποτε. Του χρωστάμε πολύ περισσότερα απ’όσα μας χρωστάει εκείνος.

Μου συμβαίνει κάτι παράξενο με τον Αντετοκούνμπο. Είναι ο μοναδικός Έλληνας παίκτης τον οποίο δεν ανυπομονώ να δω με τη φανέλα της «επίσημης αγαπημένης».

Παραείναι μικρή αυτή η φανέλα για να τον χωρέσει. Το παιδί είναι «bigger than life» και δεν έχει καμία δουλειά στα γηπεδάκια της Ευρώπης. Το αγροτικό του το έκανε διπλό και τρίδιπλο στις αλάνες της ελληνικής Α2 και στους δρόμους όπου πάσχιζε για το προς το ζην.

Ο ίδιος θέλει να έρθει και να παίξει κανονικά στο Προολυμπιακό τουρνουά, αγκαζέ με τη γαλανόλευκη σημαία που πάντοτε κουβαλάει στις αποσκευές του, αλλά δεν τρέφω ψευδαισθήσεις ότι «θα γίνει ο επόμενος ηγέτης της Εθνικής μας».

Μέσα στους επόμενους μήνες, τον περιμένει πολυετές συμβόλαιο 9 ψηφίων και ειδικών απαιτήσεων. Ο Αντετοκούνμπο θα είναι πλέον ο Giannis ολόκληρου του πλανήτη.